Spowiedź w fotoplastikonie

Początek książki jest intrygujący, następnie spada na czytelnika cała masa różnorakich splotów losu łączących ze sobą w taki czy inny sposób całe liczne grono kolorowych, barwnych postaci jakie wykreował autor. Najbardziej zagadkowe jest natomiast w tej całej opowieści zakończenie......i tutaj sądzę, że mogła by nastąpić nie tyle kontynuacja, ale całkiem odrębna interesująca opowieść o tajemnicach II WŚ.
Jest ciekawie, jest kolorowo, czasem jednak zbyt barwnie, wiele sytuacji zupełnie miały by inne zakończenie, za dużo tutaj przypadków, za dużo tutaj szczęśliwych zakończeń, wyjścia cało z opresji. Mogło by coś takiego dotyczyć poszczególnych ,,dzieci szczęścia '' ale nie całej zgrai osób nie wyróżniających się z tłumu w jakiś nadzwyczajny sposób.
Coś umknęło autorowi, mógł wyjść majstersztyk, arcydzieło, a tak....no cóż jest dobrze....może i tak dobrze, że jest jak jest ?

Początek książki jest intrygujący, następnie spada na czytelnika cała masa różnorakich splotów losu łączących ze sobą w taki czy inny sposób całe liczne grono kolorowych, barwnych postaci jakie wykreował autor. Najbardziej zagadkowe jest natomiast w tej całej opowieści zakończenie......i tutaj sądzę, że mogła by nastąpić nie tyle kontynuacja, ale całkiem odrębna...

Cóż powiedzieć, wysłuchałam kolejnej części tego cyklu... lektor świetny. Treść? Kolejne niedokończone wątki, ludzie którzy pojawiają się nie wiadomo po co, a inni pojawiają się żelazną konsekwencją w sposób ponoć przypadkowy... Co nie zmienia faktu, że włączam już kolejną część, by poznać dalsze losy Antka.

Cóż powiedzieć, wysłuchałam kolejnej części tego cyklu... lektor świetny. Treść? Kolejne niedokończone wątki, ludzie którzy pojawiają się nie wiadomo po co, a inni pojawiają się żelazną konsekwencją w sposób ponoć przypadkowy... Co nie zmienia faktu, że włączam już kolejną część, by poznać dalsze losy Antka.

Trzecia części przygód Antka wciągnęła mnie jak poprzednie. Nadal też uważam, że trochę za dużo tych wszystkich dziwnych zbiegów okoliczności i spotkań z wycelowanym w głowę pistoletem, ale i tak jest super i zaraz sięgnę po ostatni tom.
Cieszę się, że mogłam poznać tę serię audiobooków w subskrypcji Empik Premium.

Trzecia części przygód Antka wciągnęła mnie jak poprzednie. Nadal też uważam, że trochę za dużo tych wszystkich dziwnych zbiegów okoliczności i spotkań z wycelowanym w głowę pistoletem, ale i tak jest super i zaraz sięgnę po ostatni tom.
Cieszę się, że mogłam poznać tę serię audiobooków w subskrypcji Empik Premium.

Po przeczytaniu dwóch obszernych tomów z cyklu "Autoportret z samowarem" zdecydowałam się na sięgnięcie po kolejny tom. Ojciec Antka z Aliną oraz małym Leszkiem wyjeżdżają z Warszawy na wieś. Potrzebują odpoczynku. Antek czuje się osamotniony i w głowie kreśli plany w jaki sposób będzie bez nich wszystkich funkcjonował. Jednak los decyduje za niego, stawiając na jego drodze szkolnych kolegów. A razem z kolegami ich problemy w wojennej stolicy. Dobre serce chłopaka rwie się w niesieniu pomocy. Czesiowi Bielawnemu proponuje nocleg, gdyż pojawił się na dworcu razem z ciężarną. Z Władkiem nawiązał tak bliski kontakt, że odwiedza go w szpitalu. Do Krzysia Baczyńskiego idzie się gościć. A Franek Bela jak zwykle wyciąga większą grupę z tarapatów.
Tytułowy fotoplastykon to biznes Czesia oraz miejsce pierwszego morderstwa.
Wiele problemów, marzeń, wyjazdy i przyjazdy z Warszawy. Mnóstwo ciekawych osób i historia od której trudno się oderwać. Bardzo polecam.

Po przeczytaniu dwóch obszernych tomów z cyklu "Autoportret z samowarem" zdecydowałam się na sięgnięcie po kolejny tom. Ojciec Antka z Aliną oraz małym Leszkiem wyjeżdżają z Warszawy na wieś. Potrzebują odpoczynku. Antek czuje się osamotniony i w głowie kreśli plany w jaki sposób będzie bez nich wszystkich funkcjonował. Jednak los decyduje za niego, stawiając na jego drodze...

„ I chyba wtedy po raz pierwszy udało mi się poczuć magię tego wspaniałego urządzenia [fotoplastikonu]: z każdym kolejnym zdjęciem oddalałem się od problemów, które niosło życie. Nie było szmalcowników, ani tych żywych, ani zastrzelonych przez Ezrę, nie było żandarmów, a zamiast ich pokrzykiwań i wycia syren słyszałem bicie kościelnych dzwonów i piękną włoską mowę.” – fragment powieści.

Lato 1943 roku. Główny bohater – Antek, zostaje w okupowanej Warszawie sam, kiedy to jego ojciec wraz z najbliższymi przenosi się na dużo spokojniejszą wieś. Antkowi nie jest jednak pisana samotność, bo dzień po dniu wokół niego zaczynają się skupiać koledzy ze szkolnej ławy renomowanego liceum im. Batorego. Okazuje się, że w wojennej zawierusze dziać mogą się rzeczy nieprzewidywalne, o czym przekonuje się pierwszy na Antkowej drodze Czesio Bielawny – kapłan, który porzucił swój duchowny stan dla pięknej Ukrainki, a na życie zaczął zarabiać wyświetlaniem zdjęć w tytułowym fotoplastikonie. Maszyneria ta daje przynajmniej chwilowe oderwanie od trudnej rzeczywistości, zaspokajając przynajmniej częściowo głód dostępu do wyższej kultury. Tyle tylko, że urządzenie to, może też stać się niebezpiecznym narzędziem do inwigilacji tych, których hitlerowcy chcą raz na zawsze usunąć z ziemskiego padołu, fundując im wcześniej drogę przez mękę…

Antek dał mi się już poznać w dwóch wcześniejszych tomach – „Autoportrecie z samowarem” oraz „Rikszą do nieba” – jako chłopak rzutki, odważny, działający brawurowo, niekiedy na granicy zdrowego rozsądku, ale i niezaprzeczalnie bohatersko, co sprawia, że jego perypetie czytają się wręcz same, a zakończenie pozostawia niedosyt i rozbudza ochotę na więcej.

Nie inaczej jest w przypadku „Spowiedzi w fotoplastikonie”, w której to części Antek ociera się o konspiracyjne podziemie, staje oko w oko ze szmalcownikami, współpracuje z żydowskim mistrzem krawiectwa, i - co najbardziej pokazowe - trafia do szpitala psychiatrycznego oraz więzienia, aby ratować członków Państwa Podziemnego.

Krzysztof Beśka odważnie miesza w wielkim garze historii, doprawiając swoją książkową potrawę z pogranicza powieści przygodowej i historycznej, wątkami fikcyjnymi, ale doskonale oddającymi realia nieludzkich, wojennych czasów. Pokuszę się o stwierdzenie, że Beśka pisze językiem zaskakująco wykwintnym, osadzonym w epoce, a jednocześnie przystępnym i atrakcyjnym w odbiorze.

Serdecznie polecam Wam spotkanie z Antkiem, pozostającym konsekwentnie bez nazwiska, bo w żadnym z tomów ono nie pada (i raczej już chyba nie padnie),bo to frapująca podróż w naszpikowane niebezpieczeństwem, ale i heroizmem czasy, której poddajemy się z zapartym tchem. Już nie mogę się doczekać, kiedy poznam jego dalsze losy, a że autor przygotował już tom czwarty pod jakże zapadającym w pamięć tytułem „Przepustka do piekła”, to nie pozostaje mi nic innego, jak odliczać dni do kwietniowej premiery.

Serdecznie dziękuję Wydawnictwu Melanż za egzemplarz recenzencki, a autorowi za niezapomniane wrażenia z lektury.

„ I chyba wtedy po raz pierwszy udało mi się poczuć magię tego wspaniałego urządzenia [fotoplastikonu]: z każdym kolejnym zdjęciem oddalałem się od problemów, które niosło życie. Nie było szmalcowników, ani tych żywych, ani zastrzelonych przez Ezrę, nie było żandarmów, a zamiast ich pokrzykiwań i wycia syren słyszałem bicie kościelnych dzwonów i piękną włoską mowę.” –...

Trzeci tom przygód Antka z Warszawy.
W tej części jest wszystko czego człowiek oczekuje przygoda, tajne akcje, konspiracja, nieboszczyki no i stara Warszawa bez Pałacu, Rotundy czy Centralnego. Tym razem akcja toczy się głównie w 1943 r., a Antek tradycyjnie już opada w mniejsze lub większe tarapaty. Jeśli tom drugi "Rikszą do nieba" wydawała się usypiająca to tutaj nie ma z tym problemu, od połowy akcja nabiera tempa, by zaskoczyć jak "Stawka większa niż życie" której jeden z odcinków też toczył się w tytułowym warszawskim fotoplastikonie.
Jak na razie najlepszy tom przygód Antka.

P.S. Wizyta po lekturze w fotoplastikonie obowiązkowa.

Trzeci tom przygód Antka z Warszawy.
W tej części jest wszystko czego człowiek oczekuje przygoda, tajne akcje, konspiracja, nieboszczyki no i stara Warszawa bez Pałacu, Rotundy czy Centralnego. Tym razem akcja toczy się głównie w 1943 r., a Antek tradycyjnie już opada w mniejsze lub większe tarapaty. Jeśli tom drugi "Rikszą do nieba" wydawała się usypiająca to tutaj nie...

Kolejna,trzecia już część przygód Antka nie zawiodła moich oczekiwań. Polecam! I mam nadzieję że czwarta część również mnie nie zawiedzie!

Kolejna,trzecia już część przygód Antka nie zawiodła moich oczekiwań. Polecam! I mam nadzieję że czwarta część również mnie nie zawiedzie!

To jedyna przeczytana przeze mnie książka z tej serii. Zabrakło mi zakończenia, albo czegoś nie zrozumiałam...

To jedyna przeczytana przeze mnie książka z tej serii. Zabrakło mi zakończenia, albo czegoś nie zrozumiałam...

Świetna kontynuacja przygód Antka w scenerii wojennej Warszawy. Dynamika, zaskakujące momenty i przede wszystkim klimat II WŚ. Gorąco polecam. Zaraz będę atakował kolejny tom!

Świetna kontynuacja przygód Antka w scenerii wojennej Warszawy. Dynamika, zaskakujące momenty i przede wszystkim klimat II WŚ. Gorąco polecam. Zaraz będę atakował kolejny tom!