Jako nałogowy czytelnik wszelkich historii o sowieckich łagrach, sięgnąłem i po tą książeczkę, kolejny tom wspomnień polskiego więźnia łagrów a potem zesłańca.

Autor, aresztowany przez NKWD w czerwcu 1945, po ciężkim śledztwie zostaje skazany, po parodii procesu, na 10 lat łagru i wysłany na daleką północ. Raczej nie przeżyłby Gułagu ze swoim inteligenckim pochodzeniem, uratowało go muzyczne wykształcenie, grał na skrzypcach i mandolinie, został więc artystą, członkiem orkiestry obozowej, jeździł po obozach w dalekiej pólnocy przynosząc wieźniom trochę radości, prawdę mówiąc opisy obozów tamtejszych są trochę płytkie.

W sumie najciekawsze są wspomnienia ze Lwowa, z czasów okupacji niemieckiej. Mamy dokładny opis życia i pracy Rudolfa Weigla, wybitnego polskiego bakteriologa, odkrywcy szczepionki przeciwko durowi brzusznemu. W czasie wojny Niemcy pozwolili mu działać we Lwowie, i był dyrektorem instytutu produkującego rzeczoną szczepionkę. Zatrudniał tam masę ludzi, głównie jako karmicieli wszy, często ratując im życie, bo mieli dobre papiery. Autor m.in. dokładnie opisuje proces karmienia wszy.

Książka jest napisana prosto i trochę naiwnie, są też powtórzenia i literówki, robota redakcyjna nieco szwankuje. Niemniej rzecz jest ważna jako świadectwo prześladowań Polaków przez Sowietów.

Jako nałogowy czytelnik wszelkich historii o sowieckich łagrach, sięgnąłem i po tą książeczkę, kolejny tom wspomnień polskiego więźnia łagrów a potem zesłańca.

Autor, aresztowany przez NKWD w czerwcu 1945, po ciężkim śledztwie zostaje skazany, po parodii procesu, na 10 lat łagru i wysłany na daleką północ. Raczej nie przeżyłby Gułagu ze swoim inteligenckim pochodzeniem,...

Wyzwanie LC na marzec (cos ze wschodu)

Wyzwanie LC na marzec (cos ze wschodu)