Wiele jest w tej opowieści obrazów nam bliskich, swojskich, z jakimi niektórym przyszło się oswoić w minionej przeszłości, dokonać wewnętrznego starcia. To często obrazy bolesne, wypełnione goryczą, pustką, biedą. Autorka jest historykiem. Wiedza, którą posiada posłużyła jej do nakreślenia losów głównej bohaterki w tło wydarzeń głębokiej komuny. Szarej, bezimiennej, ze szpiegostwem, donosicielstwem oraz aresztowaniami tak bardzo charakterystycznymi dla nieszczęsnego okresu w dziejach naszego kraju, jakim był bez wątpienia PRL.


Główną bohaterkę powieści, Izę poznajemy w chwili, gdy trafia do szpitala. Diagnoza nie budzi żadnych wątpliwości - guz mózgu. Izabela postanawia spisać swoje życie, które w najmniejszym stopniu jej nie oszczędzało. Wychowywała się na wsi tylko przez ojca, który w trudnych i ciężkich czasach, jakim był właśnie okres PRL-u, prowadził wielohektarowe gospodarstwo rolne i miał niebywałą głowę do interesów, co umożliwiało mu spełnianie zachcianek jedynej córki. Dębina była urokliwą wsią, z uczynnymi i dobrymi sąsiadami.


Ciężkie czasy, w jakich młodym przyszło dorastać powodują pewną hermetyczność. Dotychczas to rodzice sprawowali nad nimi pieczę, trzymali rękę na pulsie. Dorosłość zaczyna rządzić się swoimi prawami i nie zawsze jest spełnieniem marzeń. Iza i jej przyjaciółki dają się porwać emocjom, wizjom lepszej przyszłości. Jednak rzeczywistość szybko to zweryfikuje. Przeżycia Izy wywołają w nas mnóstwo emocji i wzruszeń. Akcja z każdym wątkiem nabiera rozpędu, a ciekawość kolejnych wydarzeń nie pozwala nam na szybkie odłożenie książki.

„Powiedz Ameryce” to powieść o ciężkich i trudnych czasach. Autorka znakomicie oddała ten klimat bazując na posiadanej wiedzy i doświadczeniu. Fabułę tworzą losy głównej bohaterki zaszczutej przez agenturalny, fałszywy system polityczny, w jakim akurat przyszło jej żyć. Jednak właśnie ta postać skłania nas do pewnych refleksji. Już nie nad tym co było, bo to historia, ale przede wszystkim nad swoim zachowaniem i wartościami, które wyznaczają nam kierunki w życiu. To powieść trudna, skłaniająca do przemyśleń, a może i wspomnień tych, którzy tak jak Iza doświadczyli niewdzięcznego systemu lub młodym przybliżająca oblicza minionej epoki, ale na pewno godna polecenia!

A co o samej książce powiedziała autorka?

Zapraszam:
https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2019/04/patronat-medialny-powiedz-ameryce-roma.html?fbclid=IwAR1VLP4NbStB89fpAUtrVVXXl-o47yD2aHuj7P36RtlOgIe-pU_arwNRu9c

Wiele jest w tej opowieści obrazów nam bliskich, swojskich, z jakimi niektórym przyszło się oswoić w minionej przeszłości, dokonać wewnętrznego starcia. To często obrazy bolesne, wypełnione goryczą, pustką, biedą. Autorka jest historykiem. Wiedza, którą posiada posłużyła jej do nakreślenia losów głównej bohaterki w tło wydarzeń głębokiej komuny. Szarej, bezimiennej, ze...

Roma Szwyngel jest z wykształcenia historykiem. Interesuje się podróżami, etnografią, socjologią i historią sztuki. Przez wiele lat pracowała jako nauczyciel, publikowała wówczas na potrzeby dydaktyki.

"Powiedz Ameryce" to historia pewnej kobiety , która żyła w okresie PRL-u. Wychowała się na wsi. Zajmował się nią ojciec. Nie miała matki. Wyjechała na studia do większego miasta razem ze swoją najlepszą przyjaciółką Anią. Dziewczyny wynajmowały wspólne mieszkanie. W czasie studiów dużo czasu poświęcały na naukę, dlatego miały same piątki i czwórki. Do rodzinnych stron wracały tylko na święta. Na studiach poznały swoje pierwsze miłości.

W nagrodę za dobre stopnie dziewczyny miały możliwość wyjazdu na praktyki za granicę. Izabela oznajmiła swojemu tacie, że jedzie do Związku Radzieckiego. Jej Ojciec nie był z tego powodu zadowolony. Odradzał jej stanowczo ten wyjazd. Jednak ostateczną decyzję pozostawił Izabeli. Dziewczyna pojechała na te praktyki. Razem z nią pojechał jej chłopak. Izę zaniepokoiło to, że nie znają miejscowości docelowej. Poza tym ona i jej znajomi czuli się trochę nieswojo w towarzystwie Rosjan. W czasie praktyk studenci sporo się nauczyli. Między innymi poznali nowe gatunki roślin i owadów.

Pewnego dnia studenci dostali zadanie, tak jak codziennie. Zawsze pracowali w grupach albo parach. Iza oddaliła się od grupy i zgubiła w lesie. Ta noc spędzona samotnie w takim miejscu pozostawiła trwały ślad w psychice dziewczyny. Od tego czasu Iza nie może spokojnie spać.

Po powrocie do Polski próbuje obie wszystko poukładać. Jednak życie nie oszczędza Izy. Dziewczyna znajduje stałe zatrudnienie w Gajowniczkach, poznaje wspaniałych ludzi. Zaprzyjaźnia się z panem Franciszkiem i Martą. Jedna tylko sprawa nie daje jej o sobie zapomnieć. Dziewczyna ma problemy z bezsennością . Często pije alkohol, żeby móc spokojnie zasnąć.

Co jeszcze spotyka Izabelę? Czy wyjdzie na prostą? Czy jeszcze kiedyś zaśnie bez wyrzutów sumienia?

Polecam tę książkę wszystkim, którzy lubią historie nawiązujące do życia codziennego. Książka zachęca do wielu osobistych przemyśleń. Myślę, że ta powieść każdemu umili jesienny wieczór.
Kasia, lat 19
źródło: osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com

Roma Szwyngel jest z wykształcenia historykiem. Interesuje się podróżami, etnografią, socjologią i historią sztuki. Przez wiele lat pracowała jako nauczyciel, publikowała wówczas na potrzeby dydaktyki.

"Powiedz Ameryce" to historia pewnej kobiety , która żyła w okresie PRL-u. Wychowała się na wsi. Zajmował się nią ojciec. Nie miała matki. Wyjechała na studia do większego...