Karmelowa jesień

Masz ochotę na podróż do Hiszpanii? Sięgnij po "Karmelową Jesień" Pani Aleksandry Tyl. Wybierz się wraz z Marianną do Sewilli, aby wyjaśnić zagadkę tajemniczych przelewów. Poznaj "babcie", ogrzej się w cieple ich serc, odkryj, co je trapi i pomóż Mariannie wprowadzić konieczne zmiany.
Oczekujesz jakichś zawirowań, np. miłosnych? Nie zabraknie i ich. Przecież karmel lubi towarzystwo soli...

Masz ochotę na podróż do Hiszpanii? Sięgnij po "Karmelową Jesień" Pani Aleksandry Tyl. Wybierz się wraz z Marianną do Sewilli, aby wyjaśnić zagadkę tajemniczych przelewów. Poznaj "babcie", ogrzej się w cieple ich serc, odkryj, co je trapi i pomóż Mariannie wprowadzić konieczne zmiany.
Oczekujesz jakichś zawirowań, np. miłosnych? Nie zabraknie i ich. Przecież karmel lubi...

Druga część cyklu "Cztery pory roku" jest znacznie ciekawsza i bardziej wciągająca od pierwszej. Nie mamy tutaj do czynienia z naszą polską kapryśną jesienią, bo akcja toczy się głównie w Hiszpanii. Przedstawiono tutaj przede wszystkim losy Marianny, bardzo ciekawe, w atmosferze ciepłej i pachnącej smakołykami restauracji w Sevilli. Miłosny wątek Alicji niestety nadal nie pozostał rozwiązany. Całość powieści psuje postać policjanta, ale na szczęście ta osobliwość pojawia się rzadko i można się do niej przyzwyczaić.
Ogólnie-lekka i przyjemna powieść, a co najważniejsze-bardzo ciekawa.

Druga część cyklu "Cztery pory roku" jest znacznie ciekawsza i bardziej wciągająca od pierwszej. Nie mamy tutaj do czynienia z naszą polską kapryśną jesienią, bo akcja toczy się głównie w Hiszpanii. Przedstawiono tutaj przede wszystkim losy Marianny, bardzo ciekawe, w atmosferze ciepłej i pachnącej smakołykami restauracji w Sevilli. Miłosny wątek Alicji niestety nadal nie...

Kiedy za oknem dzień jesienny jest szary, deszczowy i chłodny najlepiej oderwać się od tej nieprzyjemnej aury i poczuć zapach słodkiego karmelu czy paelli, wystawić twarz na ciepłe promienie słońca i dać się porwać dziękom muzyki… a wszystko to znajdziemy w drugim tomie cyklu Cztery pory roku Aleksandry Tyl. „Karmelowa jesień” tak samo jak tytuł okazała się piękną i bardzo słodką opowieścią, jednak słodka nie znaczy mdła... Bowiem tak jak i karmel może być słony tak i w tej powieści popłynęły słone łzy.

Druga cześć to opowieść o Mariannie cukierniczce, która wyjeżdża do Hiszpanii by odnaleźć tajemniczą Rosę, nic nie jest takie jak się początkowo mogło wydawać, a osoby, które spotyka główna bohaterka na swej drodze pomagają jej w zrozumieniu co jest dla niej ważne.

Powieść porusza różną tematykę od dojrzałego maminsynka, który nie potrafi przeciąć pępowiny z matką, poprzez nieodpowiedzialnego młodego człowieka, którego głównym zajęciem jest picie i zażywanie narkotyków. Znajdziemy tu też matkę samotnie wychowująca dziecko i walcząca o jego prawa po śmierci ojca, ale przede wszystkim poznamy tu historię samej Marianny, która walczy ze swoimi demonami po stracie bliskich. I na koniec ale wcale nie na końcu to powieść o przyjaźni, która pomaga nam przenosić gór i podnieść się nawet wtedy gdy upadamy. W tym tomie można spotkać też Alicję i Dorotę siostry poznane w tomie pierwszym, i ich dalsze losy, które przeplatają się w losami Marianny.

Kiedy za oknem dzień jesienny jest szary, deszczowy i chłodny najlepiej oderwać się od tej nieprzyjemnej aury i poczuć zapach słodkiego karmelu czy paelli, wystawić twarz na ciepłe promienie słońca i dać się porwać dziękom muzyki… a wszystko to znajdziemy w drugim tomie cyklu Cztery pory roku Aleksandry Tyl. „Karmelowa jesień” tak samo jak tytuł okazała się piękną i bardzo...

Lekka lektura -idealna na relaks po pracy.

Losy bohaterów ciekawią.

Lekka lektura -idealna na relaks po pracy.

Losy bohaterów ciekawią.

Lektura nawet ciekawa, pomijając niewyobrażalne historie, na przykład te z duchem, które nie zostały w żaden sposób wyjaśnione. Poza tym mam wrażenie, że autorka nie skupia się na jednym, dwóch wątkach, ale rozpisuje się mocno na mniej znaczące tematy. Według mnie jest tam duo zbytecznych dialogów, opisów, które mnie osobiście zniechęcają i mam ochotę je pominąć. Poza tym dużo zbiegów okoliczności, każdy każdego zna, jakieś powiązania, nawet w Hiszpanii, ale to już czepianie się z mojej strony 😊
No i dochodzimy do zakończenia, które podobnie jak w pierwszej części, jest rozczarowaniem. No rozumiem, trzeba zostawić niedosyt, zachęcić czytelnika do sięgnięcia po kolejną książkę, jednak jest to trochę denerwujące. Człowiek przemierza te niekończące się bzdurne opisy, żeby na koniec nie dowiedzieć się jak się kończy wątek, który jest motorem napędowym całej powieści. Słabo. Już drugi raz, przez niedopowiedzenia, kończy się nijako. Rozumiem, nieporozumienia się zdarzają, ale naprawdę wszystkim?
P.S. autorka więcej czasu poświęciła na charakterystykę mamy Piotra niż na opis znajomości Marianny i Cristiana.
P. S. 2 Imię żonatego chlopaka to Artur i imię nauczyciela angielskiego też Artur. Ten sam czy po prostu zbieżność imion?

Lektura nawet ciekawa, pomijając niewyobrażalne historie, na przykład te z duchem, które nie zostały w żaden sposób wyjaśnione. Poza tym mam wrażenie, że autorka nie skupia się na jednym, dwóch wątkach, ale rozpisuje się mocno na mniej znaczące tematy. Według mnie jest tam duo zbytecznych dialogów, opisów, które mnie osobiście zniechęcają i mam ochotę je pominąć. Poza tym...

Czasem ot tak przychodzi ochota właśnie na taką książkę. Lekka, miła i przyjemna trochę naiwna. Jak ktoś ma dużo czasu na czytanie to może po nią sięgnąć dla odprężenia.Dobrze słucha się audiobooka przy innej pracy, jak coś umknie to nie tragedia. Nie ma powodu aby skłaniała cię do jakichkolwiek przemyśleń. Trochę jak Ranczo czy U Pana Boga w ogródku.

Czasem ot tak przychodzi ochota właśnie na taką książkę. Lekka, miła i przyjemna trochę naiwna. Jak ktoś ma dużo czasu na czytanie to może po nią sięgnąć dla odprężenia.Dobrze słucha się audiobooka przy innej pracy, jak coś umknie to nie tragedia. Nie ma powodu aby skłaniała cię do jakichkolwiek przemyśleń. Trochę jak Ranczo czy U Pana Boga w ogródku.

Kontynuacja historii, naciskiem na wątek z Marianną. Karmel pojawia się więć dość często, są też nieśmiertelne babeczki. Zaden z watków milosnych nie kończy się ........ Dlatego jesli ktoś ciekawy trzeba sięgnąć po tom 3😄

Kontynuacja historii, naciskiem na wątek z Marianną. Karmel pojawia się więć dość często, są też nieśmiertelne babeczki. Zaden z watków milosnych nie kończy się ........ Dlatego jesli ktoś ciekawy trzeba sięgnąć po tom 3😄

Ta książka zapewni Wam błogość i przyjemną rozrywkę; otuli kojącym zapachem karmelu. Przeniesie do uroczej i malowniczej Hiszpanii, z przecudnymi uliczkami Sewilli, gdzie poczujecie gorące rytmy flamenco i smak aromatycznej paelii.

To nieco nostalgiczna opowieść o stracie, tęsknocie, przyjaźni, ale też o wielkiej pasji, która nadaje sens naszemu życiu. To też opowieść o toksycznych relacjach, odpowiedzialności i poszukiwaniu miłości 🧡.

"Karmelowa jesień" to też przepiękna powieść obyczajowa, z nienachalnym wątkiem romantycznym, której lektura dostarczy Wam wzruszeń, odrobiny humoru i niespodzianek.
Wątek Piotra - nauczyciela akademickiego i jego zaborczej, nadopiekuńczej matki bardzo mi się spodobał (jak dobrze, że na takiego nie trafiłam 🤣!).

Ta książka podbiła moje serce ❤️. Nie mogłam oderwać się od lektury!

Ta książka zapewni Wam błogość i przyjemną rozrywkę; otuli kojącym zapachem karmelu. Przeniesie do uroczej i malowniczej Hiszpanii, z przecudnymi uliczkami Sewilli, gdzie poczujecie gorące rytmy flamenco i smak aromatycznej paelii.

To nieco nostalgiczna opowieść o stracie, tęsknocie, przyjaźni, ale też o wielkiej pasji, która nadaje sens naszemu życiu. To też opowieść o...

Drugi tom serii „Cztery pory roku”, ale zapewniam Was ,że można czytać bez znajomości pierwszego.
Przepiękna opowieść o losach Marianny. Wiedzie życie beztroskie i pełne możliwości, aż do dnia tragicznej śmierci rodziców, a potem ukochanej babci. Młoda i bogata ale jednocześnie samotna i nieszczęśliwa, przechodzi załamanie. Pewnego dnia znajduje tajemnicze dokumenty i postanawia dojść prawdy. Kim jest Rosie Rosso i dlaczego ojciec Marianny regularnie zasilał jej konto? Żeby się dowiedzieć, Marianna musi się wybrać do Sewilli. Reszty wam nie zdradzę, ale zapewniam Was, ze od tego momentu akcja przyspiesza i robi się naprawdę ciekawie. Jestem zauroczona lekkim stylem Pani Aleksandry. Tym jak maluje słowami. Odkrywałam hiszpańskie tradycje i kolory wraz z bohaterką. Momentami miałam wrażenie, że słyszę flamenco i czuję zapach paelli, ale też tytułowego karmelu. Pełna emocji opowieść o przyjaźni, stracie, tęsknocie, poszukiwaniu miłości i o pasji która pomaga znaleźć sens w życiu.
Bardzo przyjemna obyczajówka z wątkiem romantycznym. Cudowna lektura, polecam gorąco. Moje pierwsze spotkanie z autorką, ale na pewno nie ostatnie.

Drugi tom serii „Cztery pory roku”, ale zapewniam Was ,że można czytać bez znajomości pierwszego.
Przepiękna opowieść o losach Marianny. Wiedzie życie beztroskie i pełne możliwości, aż do dnia tragicznej śmierci rodziców, a potem ukochanej babci. Młoda i bogata ale jednocześnie samotna i nieszczęśliwa, przechodzi załamanie. Pewnego dnia znajduje tajemnicze dokumenty i...

Zapach karmelu unosi się z kart powieści.
Do tego obraz pięknej Hiszpanii czego chcieć więcej.

Pełna ciepła z odrobiną humoru powieść. Poruszająca tematy straty i prób radzenia sobie z nią. Tęsknoty za bliskimi. Odkrywaniu siebie i spełnianiu marzeń. O ogromnej sile przyjaźni.

Styl autorki I cudownie wykreowani bohaterowie sprawiają,że przez książkę się płynie I nie nudzi nawet na moment.

Pięknego dnia

Zapach karmelu unosi się z kart powieści.
Do tego obraz pięknej Hiszpanii czego chcieć więcej.

Pełna ciepła z odrobiną humoru powieść. Poruszająca tematy straty i prób radzenia sobie z nią. Tęsknoty za bliskimi. Odkrywaniu siebie i spełnianiu marzeń. O ogromnej sile przyjaźni.

Styl autorki I cudownie wykreowani bohaterowie sprawiają,że przez książkę się płynie I nie...