Książkę, nie powiem, dobrze się czyta. Jest lekka, brak w niej pogmatwanych wątków i ma prosty język. Jednak co najbardziej mnie w niej razi, to totalna naiwność i niezgodność z biologiczno-medycznymi faktami. Biorąc jednak pod uwagę, że książka miała być bardziej fantastyczna niż oparta na rzeczywistości można to jakoś przeboleć i w miarę wciągnąć się w fabułę. Mało ambitna, ale nie czytało się znowu tak źle. Idealna na odstresowanie.

Książkę, nie powiem, dobrze się czyta. Jest lekka, brak w niej pogmatwanych wątków i ma prosty język. Jednak co najbardziej mnie w niej razi, to totalna naiwność i niezgodność z biologiczno-medycznymi faktami. Biorąc jednak pod uwagę, że książka miała być bardziej fantastyczna niż oparta na rzeczywistości można to jakoś przeboleć i w miarę wciągnąć się w fabułę. Mało...

Choć czytałam gorsze książki , to jednak zawsze było w nich coś co mnie ciekawiło i sprawiało że jakoś przez nie przebrnęłam. Tutaj nie zaciekawiło mnie kompletnie nic. Nie ciekawiła mnie esencja sekretu , zakon , gra ... kompletnie nic.

Choć czytałam gorsze książki , to jednak zawsze było w nich coś co mnie ciekawiło i sprawiało że jakoś przez nie przebrnęłam. Tutaj nie zaciekawiło mnie kompletnie nic. Nie ciekawiła mnie esencja sekretu , zakon , gra ... kompletnie nic.

Zainteresował mnie po prostu jej opis, a leżała u znajomej na półce, więc kupiłam książkę dla siebie. Było to dość dawno. Nie sięgałam po nią bo był brak czasu i przeraża mnie jej wielka postać.

Początek nie za dobrze się czytało, rozległe opisy i wydawało mi się jakieś kosmiczny język. Przy 20 stornie nie miałam już takich myśli. Jednym słowem: wciągająca.... bardzo wciągająca. Forma pisania 3 historii przeplatanych powoduje, że ciekawość rośnie, bo zawsze jest urwana w interesującym zwrotnym momencie. Mniej więcej przy 40 stornie domyśliłam się zamysłu autora książki. Tak jak bym była detektywem i widziała już wynik śledztwa. Jednak całkowicie nie odkryłam jego scenariusza. Pojawiło się jeszcze wiele zaskakujących wątków i zwrotów. Pod koniec ok 487 strony pojawiła się złość- taki nie oczekiwany zwrot akcji. A sam koniec... hmmm trzeba przeczytać.

Podsumowując książka „KOT” to fantastycznie przerażająco prawdziwa historia! Tym bardziej, że o czym była mowa jest po części prawdziwe. Jest na wzór filmów, które oglądałam: „Bibliotekarz” czy „Skarb narodów”

Uważam jest to bardzo interesująca pozycja z tematyki kryminalistyki. POLECAM !

Zainteresował mnie po prostu jej opis, a leżała u znajomej na półce, więc kupiłam książkę dla siebie. Było to dość dawno. Nie sięgałam po nią bo był brak czasu i przeraża mnie jej wielka postać.

Początek nie za dobrze się czytało, rozległe opisy i wydawało mi się jakieś kosmiczny język. Przy 20 stornie nie miałam już takich myśli. Jednym słowem: wciągająca.... bardzo...

Reklama dźwignią handlu.
Jak widzę nie jestem jedynym, którego przyciągnęła atrakcyjna okładka i interesująca opisowa reklama na jej ostatniej stronie (tak, wiem, gdybym był bardziej inteligentny, użyłbym wyrafinowanego słowa ‘blurb’, człowiek używający takich osobliwych określeń jest z całą pewnością bardziej trendy i cool, ale jakoś do tego nie dojrzałem i pewnie już mi się nie uda...).
No tak, ale wracając do tematu... czyli właściwie do czego... ?
Książka zaczyna się nieźle, a potem zaczyna się ostra jazda. Niestety chodzi mi o jazdę po równi pochyłej. Właściwie nie po równi, to jest ostre pikowanie samolotem nurkującym, który w dodatku po drodze ku zagładzie rozpada się na kawałki...
Generalnie mamy trzy osobne segmenty. Pierwszy mistyczno - tajemniczy, dziejący się początkowo w średniowiecznym lochu, a potem w jakimś karykaturalnym bractwie, przed którym zatrzęśliby się nawet masoni... nie jestem tylko pewien czy ze strachu, czy ze śmiechu... Drugi – wątek kryminalny, najnudniejszy jaki czytałem od jakichś dwóch tysięcy kryminałów... No i trzeci, landrynkowy, w jakimś gimnazjum dla kosmonautów, gdzie dzielna młodzież w przerwach między lekcjami ratuje świat. Wszystkie trzy wątki przeplatają się z częstotliwością galopującej biegunki, co daje osobliwe efekty przy zmianach klimatu, o ile oczywiście uprzemy się, że coś takiego w tej powieści istnieje.
Zdecydowanie najmarniejsze są i tak dialogi, nienaturalne i infantylne.
Osobiście wysiadłem przed połową lektury, kiedy nasi uczniowie spotkali w grze komputerowej sztuczną inteligencję w której męski licealista z miejsca się zakochał (miała ładny avatar) i wspólnie zaczęli opłakiwać losy wszechświata. Tylko nasi licealiści mogą ocalić ludzkość, więc choć ludziom znikają mózgi (poważnie),zła się nie ulękną.
Najgorsze jest to, że to nie było opowiadane z przymrużeniem oka, a całkiem na poważnie.
Ponieważ zacząłem się obawiać, że mój mózg też zniknie, a ostatnio nic złego nikomu nie zrobiłem, żebym musiał odprawiać pokutę, w tym miejscu odpadłem.
Zdecydowanie odradzam.

Reklama dźwignią handlu.
Jak widzę nie jestem jedynym, którego przyciągnęła atrakcyjna okładka i interesująca opisowa reklama na jej ostatniej stronie (tak, wiem, gdybym był bardziej inteligentny, użyłbym wyrafinowanego słowa ‘blurb’, człowiek używający takich osobliwych określeń jest z całą pewnością bardziej trendy i cool, ale jakoś do tego nie dojrzałem i pewnie już mi...

Przyciągnęła mnie okładka książki i jej opis, zapowiadający bardzo ciekawą i pełną zagadek lekturę. Książkę czyta się lekko i przyjemnie, jednak zawiodłam się kiedy już w połowie książki było wiadomo kto jest mordercą i sprawcą wszystkiego. Mimo to byłam ciekawa jak się zakończy ta historia i co stanie się z głównymi bohaterami. Jednak gdybym ją miała czytać jeszcze raz na pewno bym się niezdecydowała.

Przyciągnęła mnie okładka książki i jej opis, zapowiadający bardzo ciekawą i pełną zagadek lekturę. Książkę czyta się lekko i przyjemnie, jednak zawiodłam się kiedy już w połowie książki było wiadomo kto jest mordercą i sprawcą wszystkiego. Mimo to byłam ciekawa jak się zakończy ta historia i co stanie się z głównymi bohaterami. Jednak gdybym ją miała czytać jeszcze raz na...

Jedną z jej zalet jest liczba stron - ponad 300, co dało mi przyjemność z czytania na dłuższy czas. Jedną z najważniejszych jej aspektów jest fabuła - perspektywa dzieli się na trójwątkową - uzdolnionych dzieciaków, pani detektyw oraz gliniarza oraz samego sprawcy. Chociaż łatwo się domyślić, kto jest "mordercą", akcja wciąga do ostatniej strony. Jestem bardzo zadowolona, że zetknęłam się z twórczością Abalosa, ponieważ uważam, że jest to jedna z lepszych książek, jakie ostatnio czyytałam.

Naprawdę gorąco polecam wszystkim, co lubią szybką akcję, intrygi oraz wiele tajemnic.

Jedną z jej zalet jest liczba stron - ponad 300, co dało mi przyjemność z czytania na dłuższy czas. Jedną z najważniejszych jej aspektów jest fabuła - perspektywa dzieli się na trójwątkową - uzdolnionych dzieciaków, pani detektyw oraz gliniarza oraz samego sprawcy. Chociaż łatwo się domyślić, kto jest "mordercą", akcja wciąga do ostatniej strony. Jestem bardzo zadowolona,...

Książka bardzo dobra. Łatwo się ją czyta, wprowadzane zdjęcia, obrazki sprawiają, że czyta się ją jednym tchem. Ciekawa i interesująca, do końca trzymająca w napięciu.

Książka bardzo dobra. Łatwo się ją czyta, wprowadzane zdjęcia, obrazki sprawiają, że czyta się ją jednym tchem. Ciekawa i interesująca, do końca trzymająca w napięciu.

Nie skonczylam, nie wciagnela mnie jakos.

Nie skonczylam, nie wciagnela mnie jakos.

Nie widzę absolutnie żadnego powodu, dla którego warto by było sięgnąć po tę książkę. Szkoda czasu

Nie widzę absolutnie żadnego powodu, dla którego warto by było sięgnąć po tę książkę. Szkoda czasu

Dążenie do nieśmiertelności, dosłownie po trupach, średniowieczne tajemnice, nastolatki mądrzejsze od agentów zawodowców... następna książka na fali Kodu Leonarda, łba nie urywa, ale przeczytać da się.

Dążenie do nieśmiertelności, dosłownie po trupach, średniowieczne tajemnice, nastolatki mądrzejsze od agentów zawodowców... następna książka na fali Kodu Leonarda, łba nie urywa, ale przeczytać da się.