Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czy to było naprawdę potrzebne? Część 11 idealnie zamknęła historię w fabularnej klamrze. Dała nam całkiem dobre zakończenie. Część 12 to jednak porażka. Rozwleczona do granic możliwości, naciągana i odgrzewana niczym stary kotlet dała nam wrażenie kiepskiego, bardzo kiepskiego dnia świstaka. Ile można wałkować to samo, może i można, ale czy warto o tym słuchać? Mnie to totalnie nie kupiło. Podsumowując całą serię - do szpiku kości zepsuta, pokazująca bardzo niedobre zachowania w pozytywnym świetle, ucząca ludzi popełniać błędy zamiast starać się ich unikać, pokazująca, że dane słowo, wierność czy przyjaźń nic nie znaczą i zależą od ilości alkoholu i okazji. Z pewnością nie polecam młodszym czytelnikom. Osobiście się nie polubiłyśmy.

Czy to było naprawdę potrzebne? Część 11 idealnie zamknęła historię w fabularnej klamrze. Dała nam całkiem dobre zakończenie. Część 12 to jednak porażka. Rozwleczona do granic możliwości, naciągana i odgrzewana niczym stary kotlet dała nam wrażenie kiepskiego, bardzo kiepskiego dnia śwista...

Rozwiń

Zwiń

Ostatnio na fali powstawania wielu erotyków spod kobiecej ręki, nabrałam ochoty na coś zgoła zupełnie innego. Byłam zwyczajnie ciekawa jak kwestie seksu przedstawiane są z punktu widzenia typowo męskiego. 'Dodatkowo jako fanka horrorów, nie mogłam przejść obojętnie obok Edwarda Lee i spróbować jego książek. I pierwsze co musze napisać, to, że styl tego opowiadania totalnie mnie zaskoczył. Napisane jest wybitnie i momentami przypominało mi mojego ukochanego Zafona. Barwne, choć trafne opisy, umiejętność przelewania na papier niebanalnych spostrzeżeń, a jednocześnie klarowność ich opisów są wręcz fenomenalne. Byłam pod ogromnym wrażeniem. Jeśli chodzi o sceny erotyczne, no cóż. Czyste porno w formie pisanej, bez zbędnych opisów, poetyckich dodatków czy przemyśleń bohaterki na temat koloru oczu swojego "oprawcy". Mocno wulgarne, ale i to miało swój klimat. Zakończenie nie moje, może dlatego też ocena nie jest wyższa. Zwyczajnie nie lubię klimatów SF i tych pseudonaukowych opisów. Niemniej podziwiam za umiejętne i dość sensowne zakończenie. Teraz już wiem, że z chęcią sięgnę po więcej od tego autora.

Ostatnio na fali powstawania wielu erotyków spod kobiecej ręki, nabrałam ochoty na coś zgoła zupełnie innego. Byłam zwyczajnie ciekawa jak kwestie seksu przedstawiane są z punktu widzenia typowo męskiego. 'Dodatkowo jako fanka horrorów, nie mogłam przejść obojętnie obok Edwarda Lee i sprób...

Rozwiń

Zwiń

Zafon jak zawsze wybitny. Sama historia to niby 60 stron, a i tak nasyca literacko. Nie powiedziałabym, że ma wiele wspólnego z tetralogia cmentarza zapomnianych książek, ale niewątpliwie nawiązania jakieś są. Polecam jako dodatek, choć nie jest to pozycja obowiązkowa, która rzucałaby dodatkowe światło na cała fabułę.

Zafon jak zawsze wybitny. Sama historia to niby 60 stron, a i tak nasyca literacko. Nie powiedziałabym, że ma wiele wspólnego z tetralogia cmentarza zapomnianych książek, ale niewątpliwie nawiązania jakieś są. Polecam jako dodatek, choć nie jest to pozycja obowiązkowa, która rzucałaby doda...

Rozwiń

Zwiń

Dziwi mnie fakt, że ta cześć jest przedostatnia z serii. Jak dla mnie to idealny finał całej dotychczasowej historii. Wręcz filmowy bym rzekła. I na co to rozgrzebywać coś co zostało tak dobrze zamknięte w ramach fabularnych? Plotkara jako seria nie trafia w moje gusta, ale tej części musze oddać co jej, mianowicie dobre dopłynięcie do brzegu po tych wszystkich sztormach jakie nam zaserwowano. Ja bym tu historie definitywnie skończyła.

Dziwi mnie fakt, że ta cześć jest przedostatnia z serii. Jak dla mnie to idealny finał całej dotychczasowej historii. Wręcz filmowy bym rzekła. I na co to rozgrzebywać coś co zostało tak dobrze zamknięte w ramach fabularnych? Plotkara jako seria nie trafia w moje gusta, ale tej części musz...

Rozwiń

Zwiń