Pięknie skrojona historia, format listów sprawia, że czytelnik może poczuć sie zatopiony w emocjach postaci - w końcu niewiele rzeczy można porównać do tego dreszczyku czytania cudzej korespondencji. Polecam, moja romantyczna dusza długo nie zapomni o tej książce!

Pięknie skrojona historia, format listów sprawia, że czytelnik może poczuć sie zatopiony w emocjach postaci - w końcu niewiele rzeczy można porównać do tego dreszczyku czytania cudzej korespondencji. Polecam, moja romantyczna dusza długo nie zapomni o tej książce!

Powiem tak..... "buszując" na allegro, zainteresowała mnie okładka tej książki, a jeszcze bardziej jej opis. Wyglądało to na romans z wojną w tle, a jak wojna to kupuję w ciemno. Jak książka dotarła już do mnie i zobaczyłam, że pisana jest w formie listów to bardzo się zdziwiłam. Byłam jej ciekawa i zaczęłam od razu czytać. Nie wiem dlaczego bo zazwyczaj nowe książki odkładam na półkę i czekają na swoją kolej. No i jak zaczęłam to przepadłam na dwa dni. Książka jest piękna, jest w niej miłość, przyjaźń i tęsknota, a wszystko na tle wojny. Chociaż autorka nie pokazuje nam tu wojny z jej prawdziwym obliczem. Przedstawione są dwie historie, matki i córki, dwa kontynenty i dwie wojny. Jessica Brockmole zamknęła je w listach. Uczucie jakie przedstawiła jest potężne i bardzo prawdziwe. Myślę, że każda z nas chciałaby przeżyć taką miłość. Elspeth Dunn, poetka ze szkockiej wyspy Skye, żona rybaka i  młody amerykański student David Graham, miłośnik jej sztuki. Jego pierwszy list był jedynie wyrazem podziwu dla jej poezji. Nie myślałam, że zrodzi się z niego coś tak pięknego. I chociaż ich miłość była trudna, ale jakże piękna i prawdziwa. Kradli ukradkiem dla siebie cudowne chwile i ciągle za sobą tęsknili, a czasy nie sprzyjały ich miłości. Ich korespondencja trwała 6 lat, a zaczęła się w marcu 1912 roku. Ich listy stały się coraz bardziej wyczekiwane i nadawały sens ich życiu.
Zakończenie wzruszające, ale wyjaśniające wszystkie zagadki i wyciskające z oczu nie jedną łzę. Nie przypuszczałam, że książka napisana w tak innej i nie znanej dla mnie formie, zrobi na mnie tak ogromne wrażenie. To były przecież tylko listy, ale jakże pełne uczuć, rozterek i nadziei.
Książka napisana z wielkim smakiem i czułością, jest pełna uroku i emocji. Myślę, że trafi do serca nie jednej z Was. Bardzo zachęcam do jej przeczytania. Bo chociaż nie przepadam za takimi książkami, jednak ta mnie niesamowicie urzekła.

Powiem tak..... "buszując" na allegro, zainteresowała mnie okładka tej książki, a jeszcze bardziej jej opis. Wyglądało to na romans z wojną w tle, a jak wojna to kupuję w ciemno. Jak książka dotarła już do mnie i zobaczyłam, że pisana jest w formie listów to bardzo się zdziwiłam. Byłam jej ciekawa i zaczęłam od razu czytać. Nie wiem dlaczego bo zazwyczaj nowe książki...

Listy z wyspy zwanej Niebem, to książka, która do mojego domu trafiła całkiem przypadkowo. Tak, jak David trafił przypadkiem do życia Elspeth. I przypadkiem przewrócił je do góry nogami.
"Historia miłości, która łączy dwa kontynenty, dwie wojny światowe i dwa pokolenia kobiet, dowodzi mocy słowa pisanego i siły nadziei potężniejszej niż czas i wszelkie przeciwności."

Wyobraź sobie, że mieszkasz na małej wysepce, której nigdy nie opuściłaś. Jesteś żoną rybaka, jednak strasznie boisz się wody. Czym będziesz się zajmować? Będziesz uczyć? Czytać? A może pisać, tak jak Elspeth? Co zrobisz jeśli pewnego dnia do twoich drzwi zapuka listonosz z wiadomością od wielbiciela? Rzucisz wszystko, pokonasz strach i ruszysz ku przygodzie? Czy może zapomnisz o całej sprawie i będziesz wieść swoje małomiasteczkowe życie?


Jaki przypadek sprawił, że książka do mnie trafiła? A no taki, że mam w zwyczaju przekartkowanie książki, czy to w księgarni, czy bibliotece. Listy z wyspy zwanej Niebem zaskoczyły mnie tym, że są pisane w formie listów, nie zastanawiając się długo postanowiłam posmakować tej formy tekstu.

Mamy rok 1912. Elpeth Dunn, żona rybaka, poetka, panicznie bojąca się wody otrzymuje od wielbiciela list. Nie spodziewa się, że list ten zmieni jej życie. David, młody student z Ameryki nie spodziewa się, że kiedykolwiek otrzyma odpowiedź. Jakież jest więc ich zdziwienie, gdy z każdym kolejnym listem poznają się coraz lepiej, a z całkowicie obcych ludzi przeobrażają się w najlepszych przyjaciół! Kiedy jednak w Europie wybucha wojna David zgłasza się na front, a Elspeth czeka na list z wyrokiem: przeżył lub zginął.

Mamy rok 1940. Córka Elspeth, Margaret, darzy szczerą miłością pilota RAF-u. Matka ostrzega ją jednak przed wojenną miłością. Kiedy domem kobiet wstrząsają wybuchy bomb, ze skrytki w ścianie wysypują się listy. Margaret chwyta jeden z nich, a jej matka znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Dziewczyna ma więc jeden jedyny trop mogący ją doprowadzić do matki - list od Davida, człowieka o którym Elspeth nigdy nie wspominała.

Książka napisana jest w bardzo ciekawej formie, listy dają możliwość wczucia się w bohaterów, zżycia się z nimi, zrozumienia ich. Korespondencja między Elspeth i Davidem daje również możliwość poznania współczesnych realiów, momentami wydawała mi się jednak zbyt patetyczna, wymuszona. Muszę jednak przyznać, że losy bohaterów trzymają czytelnika w napięciu, a książkę czyta się dość szybko. A samo zakończenie? Lepszego wyjaśnienia zagadek nie mogłam sobie wyobrazić.

Listy z wyspy zwanej Niebem, to książka, która do mojego domu trafiła całkiem przypadkowo. Tak, jak David trafił przypadkiem do życia Elspeth. I przypadkiem przewrócił je do góry nogami.
"Historia miłości, która łączy dwa kontynenty, dwie wojny światowe i dwa pokolenia kobiet, dowodzi mocy słowa pisanego i siły nadziei potężniejszej niż czas i wszelkie przeciwności." ...

Wspaniała książka, którą wchłonęłam.

Wspaniała książka, którą wchłonęłam.

Piękna książka o miłości, przyjaźni,tesknocie na tle wojny. Wzruszające zakończenie

Piękna książka o miłości, przyjaźni,tesknocie na tle wojny. Wzruszające zakończenie

Piękna książka <3 Bardzo wciągająca, przeczytałam w trzy dni ;) Pewnie dałoby się i krócej ;) Polecam :)

Piękna książka <3 Bardzo wciągająca, przeczytałam w trzy dni ;) Pewnie dałoby się i krócej ;) Polecam :)

Książka w formie listów,niesamowita wciągająca.Autorka świetnie potrafi zaskoczyć czytelnika, a i zakończenie którego się nie spodziewałam.POLECAM!!!

Książka w formie listów,niesamowita wciągająca.Autorka świetnie potrafi zaskoczyć czytelnika, a i zakończenie którego się nie spodziewałam.POLECAM!!!

Super!

Super!

Słowami pisanymi opowiedzieć można wszystko.
Tęsknotę za ukochanym.
Troskę, i strach o jego zdrowie.
Przerażenie i ból, spowodowane trwającą wojną.
Niepewność o najbliższą przyszłość.
Zaznać można ukojenia w cierpieniu.
Uzyskać pomocną dłoń drugiego człowieka.
Odczytać myśli, których usta wypowiedzieć nie są w stanie.
Dać rozgrzeszenie, oraz czekać,
czekać cierpliwie latami.

Słowami pisanymi opowiedzieć można wszystko.
Tęsknotę za ukochanym.
Troskę, i strach o jego zdrowie.
Przerażenie i ból, spowodowane trwającą wojną.
Niepewność o najbliższą przyszłość.
Zaznać można ukojenia w cierpieniu.
Uzyskać pomocną dłoń drugiego człowieka.
Odczytać myśli, których usta wypowiedzieć nie są w stanie.
Dać rozgrzeszenie, oraz czekać,
czekać cierpliwie latami.

Bardzo jestem szczęśliwa, ze ta książka wpadła w moje ręce. Czytalam z duzym zainteresowaniem, kartka za kartką próbowalam odgadnac zakonczenie...a raczej dlaczego...dlaczego stało się tak a nie inaczej. Historia miłosna podobna do wielu innych a jednak opowiedziana inaczej..

Jezeli komus podala sie ksiazka:
"Stowarzyszenie milosnikow literatury i placka z kartoflanych obierek"

To jestem przekonana,że "Listy...." tez sie spodobają

Bardzo jestem szczęśliwa, ze ta książka wpadła w moje ręce. Czytalam z duzym zainteresowaniem, kartka za kartką próbowalam odgadnac zakonczenie...a raczej dlaczego...dlaczego stało się tak a nie inaczej. Historia miłosna podobna do wielu innych a jednak opowiedziana inaczej..

Jezeli komus podala sie ksiazka:
"Stowarzyszenie milosnikow literatury i placka z kartoflanych...