Dom na plaży

Jest to wzruszająca opowieść o sile miłości, przyjaźni i wyrzeczeniach, które ludzie niejednokrotnie muszą podejmować w swoim życiu. Bohaterka powieści Anne staje przed trudną decyzją, która może zaważyć na całym jej życiu. Ostatecznie postanawia zaryzykować, wyrzec się stabilnego życia u boku kochającego narzeczonego i ojca i wyjechać w poszukiwaniu sensu życia. Razem ze swoją przyjaciółką chcą nieść pomoc innym. Z biegiem historii Anne, odkrywa siłę uczucia, którego nie zaznała jeszcze nigdy w życiu, a także siłę przyjaźni, która pomimo przeciwności losu odnajduje się i zasługuje na wybaczenie. Jest to poruszająca historia o miłości, która pomimo lat nadal pozostaje żywa, a także o życiowych rozterkach, które przeżywa niejednokrotnie każdy z nas.

Jest to wzruszająca opowieść o sile miłości, przyjaźni i wyrzeczeniach, które ludzie niejednokrotnie muszą podejmować w swoim życiu. Bohaterka powieści Anne staje przed trudną decyzją, która może zaważyć na całym jej życiu. Ostatecznie postanawia zaryzykować, wyrzec się stabilnego życia u boku kochającego narzeczonego i ojca i wyjechać w poszukiwaniu sensu życia. Razem ze...

Ciekawa historia w czasach II wojny światowej; pełna niedomówień, które wpłynęły znacząco na losy głównych bohaterów. Jest także wielka miłość, która narodziła się w tytułowym domu na plaży na południowym Pacyfiku (na wyspie Bora-Bora), między młodziutką pielęgniarką Anne i przystojnym żołnierzem Westrym.
Styl autorki podobny do Nicholasa Sparksa. Jest czasem romantycznie, przyjemnie i zmysłowo. Jest także wzruszająco i nostalgicznie.
Ja po przeczytaniu tej książki miałam pewien niedosyt. Wydawało mi się, że niektóre wątki zostały zakończone tak nagle, i to na samym końcu książki. Na niektóre moje pytania odnośnie fabuły były zaskakująco oczywiste odpowiedzi🤔 A jeden motyw (konkretnie rozstania rodziców Anne), mam wrażenie, że nie został do końca wyjaśniony🤔 Jakby znów pierwsze skrzypce grały w/w przeze mnie niedomówienia🤔
Jednak podsumowując- książkę czytało mi się przyjemnie. Lektura na dwa-trzy dni. Polecam. Ocena 7/10.

Ciekawa historia w czasach II wojny światowej; pełna niedomówień, które wpłynęły znacząco na losy głównych bohaterów. Jest także wielka miłość, która narodziła się w tytułowym domu na plaży na południowym Pacyfiku (na wyspie Bora-Bora), między młodziutką pielęgniarką Anne i przystojnym żołnierzem Westrym.
Styl autorki podobny do Nicholasa Sparksa. Jest czasem romantycznie,...

Piękna opowieść o miłości, przyjaźni, namiętności i zdradzie w cudownych okolicznościach przyrody, na wyspie Bora Bora. Piętno na całą historię i jej bohaterów odciska panująca w koło wojna. Nikt nie wróci z tej wyspy taki sam, jak na nią przyleciał.

Piękna opowieść o miłości, przyjaźni, namiętności i zdradzie w cudownych okolicznościach przyrody, na wyspie Bora Bora. Piętno na całą historię i jej bohaterów odciska panująca w koło wojna. Nikt nie wróci z tej wyspy taki sam, jak na nią przyleciał.

Super książka warta przeczytania

Super książka warta przeczytania

Dobrze się czyta. Historia wciąga, fakty logicznie się zazębiają. Ciekawe zakończenie. Polecam.

Dobrze się czyta. Historia wciąga, fakty logicznie się zazębiają. Ciekawe zakończenie. Polecam.

Wspaniała historia miłosna, która pozostanie ze mną na długo.
Zdecydowanie jedna z moich ulubionych książek.

Wspaniała historia miłosna, która pozostanie ze mną na długo.
Zdecydowanie jedna z moich ulubionych książek.

Ciekawa historia, dobrze sie czyta.

Ciekawa historia, dobrze sie czyta.

Anne prowadzi spokojne życie staruszki. Do momentu, gdy jej wnuczka znajduje zaadresowany do niej list z… Tahiti. Za jego sprawą przenosimy się do czasów II Wojny Światowej. Anne, buntując się niejako przeciw własnej sferze, ukończyła właśnie kurs dla pielęgniarek. Wraca do domu, a na dniach ma odbyć się jej przyjęcie zaręczynowe z najmłodszym wiceprezesem banku. Jednak wciąż męczy ją poczucie, że może to nie jest jej miejsce. Ku zaskoczeniu wszystkich wraz z przyjaciółką, Kitty, decyduje się wyjechać na wyspy Pacyfiku, gdzie wciąż brakuje pielęgniarek.

Dziewczęta przyjechały na Bora-Bora pracować, pomagać żołnierzom ale tak naprawdę każda w głębi serca szuka miłości. Anne wkrótce poznaje Westrego. Mężczyznę trzymającego się nieco na uboczu, z którym bardzo szybko zaczyna łączyć ją przyjaźń i pewna tajemnica… Żadna z nich jeszcze nie wie jak ta wyspa zmieni ich życie. Zwłaszcza, że sama wyspa kryje swoje własne tajemnice, które mimo błękitnego nieba i turkusowego oceanu wokół nie zawsze są takie kolorowe.

Książkę czyta się niezwykle lekko i płynnie. Autorka umiejętnie lawiruje w czasie, by nie zanudzić nas każdym dniem z życia Anne. Czasami, gdy w powieściach następują przeskoki czasowe, mam poczucie niedosytu, że chciałabym się dowiedzieć więcej o tym co działo się w międzyczasie. Tutaj tak nie było. Wszystko zostało dobrze wyważone.

Sięgając po „Dom na plaży”, liczyłam na coś w stylu „Pearl Harbour”. Coś, co absolutnie złapie mnie za serce i wyciśnie litry łez. Czy tak się stało? Niestety nie. Główni bohaterowie, chociaż zdobyli nieco mojej sympatii, to jednak nie przywiązali mnie do siebie na dłużej. A fabuła była dla mnie dość oczywista. Ponad to przez znaczną część książki towarzyszyło mi poczucie, że już to znam, wszystko było bardzo znajome… Aż w końcu uświadomiłam sobie, że ta historia niesamowicie kojarzy mi się z „Dziewczyną z nagietkowym szalem” Susan Meissner – być może inna sceneria, ale również wyspa, również pielęgniarka i dylematy praktycznie te same.

Jeżeli kusi Was ta książka ze względu na czas akcji, to niestety muszę Was rozczarować. Wojna owszem ma wpływ na bohaterów, na ich losy, czy decyzje, ale… nie aż takie jak moglibyśmy tego oczekiwać. Konflikt na Pacyfiku został moim zdaniem przedstawiony w typowo amerykański sposób – wojna jest, walki są ale całkowicie poza kadrem. Walki trwające na sąsiednich wyspach dają o sobie znać tylko gdy wracają z nich ranni żołnierze, tymczasem my cały czas pozostajemy na Bora-Bora wśród kolorowych hibiskusów.

Czy polecam „Dom na plaży”? Sama nie wiem. Wciąż mam mieszane uczucia względem tej powieści. Wiele rzeczy mnie rozczarowało. I jeżeli szukacie czegoś bardzo emocjonalnego, obrazu miłości w wojennych czasach to sugerowałabym jednak wybranie innego tytułu. Natomiast jeśli po prostu szukacie czegoś na jedno popołudnie, co będzie przyjemną odskocznią od codzienności, dlaczego nie?

http://gulinka-patrzy.blogspot.com/2019/11/sarah-jio-dom-na-plazy.html

Anne prowadzi spokojne życie staruszki. Do momentu, gdy jej wnuczka znajduje zaadresowany do niej list z… Tahiti. Za jego sprawą przenosimy się do czasów II Wojny Światowej. Anne, buntując się niejako przeciw własnej sferze, ukończyła właśnie kurs dla pielęgniarek. Wraca do domu, a na dniach ma odbyć się jej przyjęcie zaręczynowe z najmłodszym wiceprezesem banku. Jednak...

Książka oparta jest na świetnym pomyśle, ale porównania do Sparksa z mojej strony się nie doczeka. Dużo niedomówień w tekście, a wręcz niejasności opartych na domyśle czytelnika. Akcja dzieje się i nie o wszystkim jesteśmy poinformowani. Albo autorka szybko chciała ją ukończyć, albo książka dużo straciła przy redagowaniu? Nie jest to jakiś gniot, którego czytanie bym odradziła, ale zdecydowanie nie zapadnie w pamięć.

Książka oparta jest na świetnym pomyśle, ale porównania do Sparksa z mojej strony się nie doczeka. Dużo niedomówień w tekście, a wręcz niejasności opartych na domyśle czytelnika. Akcja dzieje się i nie o wszystkim jesteśmy poinformowani. Albo autorka szybko chciała ją ukończyć, albo książka dużo straciła przy redagowaniu? Nie jest to jakiś gniot, którego czytanie bym...

Urocza historia pewnej młodej kobiety, która porzuca stateczne życie i idealnie zaplanowaną przyszłość, by na 9 miesięcy pełnić obowiązki pielęgniarki w szpitalu wojskowym. Trafia na wyspę na odległym Pacyfiku, w samym środku II wojny światowej. Nowa sytuacja i otoczenie spowodują, że szybko zapomni o narzeczonym i rodzinie pozostawionych w domu.
Może nie jest to powieść idealna i nie chwyciła mnie za serce, jak nie raz się zdarza, ale czytałam ją z przyjemnością i zaciekawieniem. To już druga pozycja o pielęgniarce z czasów II WŚ, którą ostatnio przeczytałam i bardzo podoba mi się ten motyw. Mocny kontrast między okrucieństwami wojny i delikatnością młodych dziewcząt, które potrafią być niesamowicie silne w sytuacjach kryzysowych a jednocześnie poszukują ciepła i uczuć, prawdziwa huśtawka emocjonalna. Idealna do czytania na plaży.

Urocza historia pewnej młodej kobiety, która porzuca stateczne życie i idealnie zaplanowaną przyszłość, by na 9 miesięcy pełnić obowiązki pielęgniarki w szpitalu wojskowym. Trafia na wyspę na odległym Pacyfiku, w samym środku II wojny światowej. Nowa sytuacja i otoczenie spowodują, że szybko zapomni o narzeczonym i rodzinie pozostawionych w domu.
Może nie jest to powieść...