Po nitce do szczęścia
- Kategoria:
- literatura obyczajowa, romans
- Cykl:
- Stacja Jagodno (tom 3)
- Wydawnictwo:
- Czwarta Strona
- Data wydania:
- 2016-06-02
- Data 1. wyd. pol.:
- 2016-06-02
- Liczba stron:
- 320
- Czas czytania
- 5 godz. 20 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788379764174
Trzecia część serii „Stacja Jagodno”.
Pozwól zabrać się w kolejną podróż do Jagodna – urokliwego miejsca w Górach Świętokrzyskich, które działa kojąco na duszę kobiety… Daj się przekonać, że prawdziwa przyjaźń i miłość są w stanie pokonać wszelkie przeciwności losu.
Dlaczego żona wójta płacze wieczorami? Czy angielski kuzyn hrabianek odnajdzie się wśród polskiej rzeczywistości? Co może łączyć doktor Ewę z ojcem Łukasza? I czy są jeszcze jakieś tajemnice dworku, które nie zostały odkryte? Czy mieszkańcom Jagodna uda się dojść po nitce do szczęścia?
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Magia białego domku
Współczesne życie nie rozpieszcza. Wymaga przyzwyczajenia się do działania na pełnych obrotach, wymusza szybkie tempo, narzuca konieczność udziału w biegu po szczęście i sukces. Nic dziwnego, że każdy z nas może poczuć się zmęczony, zirytowany, wycieńczony. By znów nabrać sił, by wrócić do formy trzeba mieć miejsce idealne do regeneracji. Dla bohaterek cyklu Stacja Jagodno pióra Karoliny Wilczyńskiej taką oazą spokoju jest mały, biały domek położony niedaleko Kielc, w którym mieszka ich dobra wróżka – babcia Róża.
Trzeci tytuł z doskonałego cyklu mnie nie zawiódł. Było klimatyczne, rodzinnie i sielankowo, choć sielanka została czasem zakłócona. W tym tomie na pierwszy plan wkroczyły dwie nowe postacie – męska i damska. Żona wójta i przybywający z Londynu krewny hrabianek – ich angielski kuzyn. Oczywiście było to kolejne spotkanie z Tamarą i jej coraz bardziej dorosłą córką Marysią. Kto przeczyta tę powieść dowie się czemu pani wójtowa często płacze i jest smutna. Pozna zamiary Johna wobec hrabianek i ich dworku, pozna dalsze dzieje Marysi i Łukasza oraz poczuje magię wyjątkowego miejsca – domku, w którym króluje ciepło, rodzinna atmosfera, serdeczność, życzliwość i chęć pomocy każdemu, kto jej potrzebuje.
„Po nitce do szczęścia” to niezwykła lektura, której czarowi dałam się omotać od pierwszych zdań. Trafiłam bowiem do rzeczywistości, w której zawsze zwycięża dobro, zło zalicza porażki, choć los potrafi namieszać w życiu występujących postaci.
Tamara jako samotna mama nastoletniej córki musi zmagać się z wieloma problemami, ale zawsze ma oręż w postaci Babci Róży, która znajdzie pomysł na rozwiązanie problemów i kłopotów. Tym samym Autorka dowodzi, że mury dzielące pokolenia to tylko sztucznie wymyślone przeszkody. Osoby należące do różnych grup wiekowych mogą się wspierać, korzystać ze swego doświadczenia. Wspólny język może odnaleźć i babcia z wnuczką i córka z matką. Wszystko zależy do naszych chęci, blokady bowiem rodzą się najczęściej w ludzkich umysłach. Żona wójta – Małgorzata to kobieta, która przechodzi prawdziwą metamorfozę. Wychodzi z cienia małżonka, pracuje nad własną marką, własnym ja. Nie chce być już tylko dodatkiem. Ma dość finansowej zależności, ma po dziurki w nosie siedzenia w domu i czekania z ciepłym obiadkiem. Dojrzała, wiedząca czego chce kobieta rozwija skrzydła, stawia na swoim, podąża za marzeniami. Daje dowód, że można obudzić się z nostalgii i zacząć żyć tu i teraz. Trzeba w siebie uwierzyć i pokonać lęki. Warto jednak włożyć ten trud i stać się kimś innym. Kimś, kto wie czego chce, kto ma swój świat.
Książkę czytałam z wielką przyjemnością. Była to lekka i relaksująca, a zarazem mądra lektura, która pozwoliła mi uwierzyć, że nie wszyscy ludzie są źli i nie cały świat jest zepsuty. Przedstawiona rzeczywistość jest może dość sielankowa, ale ma w sobie coś z magii. Dla mnie jest ona oazą gdzie mogę odizolować się od zbyt brutalnego czasami świata. Mogę tam poczuć się jak bezpiecznym kokonie. Dobrze, że w umyśle zdolnej polskiej pisarki powstało takie miejsce. Wiele czytelniczek chętnie w nim pobędzie, a po lekturze nabierze sił do brania się z życiem za bary. Idealna lektura na letnie popołudnie i wieczór. A kolejny tom już wkrótce trafi do księgarń.
Bernardeta Łagodzic-Mielnik
Oceny
Książka na półkach
- 1 064
- 403
- 109
- 26
- 25
- 22
- 13
- 12
- 11
- 11
OPINIE i DYSKUSJE
Kolejna super część.
Tym razem główną bohaterką była Małgorzata - żona wójta, głęboko nieszczęśliwa i nieszanowana przez męża. Chce podjąć pracę - Kacper jej nie pozwala, mówiąc że do niczego się nie nadaje.
Tymczasem do Borowej przyjeżdża kuzyn hrabianek - Jan. Chce je poznać i pobyć kilka dni na wsi. Już pierwszego dnia poznaje Marzenę. Chcąc być uprzejmym chce ją potem zaprosić na kolację, jednak ona obrusza się i obraża.
W końcu drogi Marzeny i Małgorzaty łączą się, dziewczyny się poznają, a Marzena daje koleżance pomysł na jej biznes - swój własny sklep w którym będzie się spełniać jako stylistka. Kobieta z pomocą Marzeny otwiera sklep, a Kacper wkurzony chce się zemścić i każe szefowi Tamary i Marzeny zwolnić obie kobiety.
W Borowej spotkanie na szczycie - Róża odwiedza hrabianki razem z Ewą i okazuje się, że to nie hrabianki są hrabiankami tylko Róża. W czasie wojny kobiety zamieniają się nazwiskami a po zakończeniu, siostry "hrabianki" ze wstydu i strachu, że nie będą miały gdzie mieszkać, osiedlają się w posiadłości rodziny Róży i żyją w odosobnieniu.
Coraz bardziej podoba się ta seria.
Kolejna super część.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toTym razem główną bohaterką była Małgorzata - żona wójta, głęboko nieszczęśliwa i nieszanowana przez męża. Chce podjąć pracę - Kacper jej nie pozwala, mówiąc że do niczego się nie nadaje.
Tymczasem do Borowej przyjeżdża kuzyn hrabianek - Jan. Chce je poznać i pobyć kilka dni na wsi. Już pierwszego dnia poznaje Marzenę. Chcąc być uprzejmym chce ją potem...
Sięgnięcie po kolejną część tej serii jest jak spotkanie z dobrymi znajomymi. Może niektóre sytuacje mało wiarygodne, ale całość bardzo przyjemna. Polecam!
Sięgnięcie po kolejną część tej serii jest jak spotkanie z dobrymi znajomymi. Może niektóre sytuacje mało wiarygodne, ale całość bardzo przyjemna. Polecam!
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNadal jestem pod wrażeniem, jak autorka wspaniale wplata w opowieść coraz to nowych bohaterów. Dodatkowo porusza ważne kwestie, a wszystko w bardzo wyważony sposób.
Lubię "być" w Jagodnie!
Nadal jestem pod wrażeniem, jak autorka wspaniale wplata w opowieść coraz to nowych bohaterów. Dodatkowo porusza ważne kwestie, a wszystko w bardzo wyważony sposób.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toLubię "być" w Jagodnie!
Kolejna część powieści ukazuje jak przyjaźń z innymi pomaga. Trochę się wyjaśniało ale jeszcze nie ma dalszej części tajemniczej historii hrabianek. Warto zagłębić się w historii Jagodna.
Kolejna część powieści ukazuje jak przyjaźń z innymi pomaga. Trochę się wyjaśniało ale jeszcze nie ma dalszej części tajemniczej historii hrabianek. Warto zagłębić się w historii Jagodna.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toTa jakaś piramidalna bzdura, człowiek słucha, bo nie wierzy, że to cały czas może być taka bzdura, a tu wszystko jest katastrofalne: wątek, postaci, prawdopodobieństwo zdarzeń. Ja rozumiem - literatura kobieca, ale to już zupełnie poniżej minimum
Ta jakaś piramidalna bzdura, człowiek słucha, bo nie wierzy, że to cały czas może być taka bzdura, a tu wszystko jest katastrofalne: wątek, postaci, prawdopodobieństwo zdarzeń. Ja rozumiem - literatura kobieca, ale to już zupełnie poniżej minimum
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNapiszę łączną opinię do tomów 3-5. Czytałam je w czasie urlopu z dala od internetu i potraktuję jako całość. Polubiłam tę serię, zżyłam się z jej bohaterami. Cieszę się, że każdy tom przynosi kolejnych.
Cenię mądrość babci Róży. Sama chętnie odwiedziłabym ją :).
Po lekturze czuję się pokrzepiona, zachęcona do cierpliwego współdziałania z tym co niesie życie.
I oczywiście czytam już część szóstą :).
Napiszę łączną opinię do tomów 3-5. Czytałam je w czasie urlopu z dala od internetu i potraktuję jako całość. Polubiłam tę serię, zżyłam się z jej bohaterami. Cieszę się, że każdy tom przynosi kolejnych.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toCenię mądrość babci Róży. Sama chętnie odwiedziłabym ją :).
Po lekturze czuję się pokrzepiona, zachęcona do cierpliwego współdziałania z tym co niesie życie.
I oczywiście...
Książka jest III tomem serii Stacja Jagodno.
Do bohaterek książki wraca się jak do dobrych znajomych. Babcia Róża nałoży konfitury z róży na spodeczek, usiądzie obok i potrzyma za rękę, wysłucha. jest też trochę trosk ale one są po to aby wyjść z nich jeszcze mocniejszym. Polecam.
Książka jest III tomem serii Stacja Jagodno.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toDo bohaterek książki wraca się jak do dobrych znajomych. Babcia Róża nałoży konfitury z róży na spodeczek, usiądzie obok i potrzyma za rękę, wysłucha. jest też trochę trosk ale one są po to aby wyjść z nich jeszcze mocniejszym. Polecam.
Trzeci tom cyklu "Stacja Jagodno" za mną.
Nadal czyta się lekko i przyjemnie, mimo iż pojawia się coraz więcej poważnych problemów.
Akcję na pewno urozmaicają nowe postacie i nowe wątki.
Ciekawie i wiarygodnie pokazane jest samorządowe piekiełko w wiejskiej gminie.
To ciepła, dodająca optymizmu opowieść. Czasem jest nieco szablonowo, ale - co dla mnie ważne - nie ma lukru.
Ciekawe, czy kolejne tomy też będą trzymały taki poziom...
Trzeci tom cyklu "Stacja Jagodno" za mną.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNadal czyta się lekko i przyjemnie, mimo iż pojawia się coraz więcej poważnych problemów.
Akcję na pewno urozmaicają nowe postacie i nowe wątki.
Ciekawie i wiarygodnie pokazane jest samorządowe piekiełko w wiejskiej gminie.
To ciepła, dodająca optymizmu opowieść. Czasem jest nieco szablonowo, ale - co dla mnie ważne - nie ma...
Książka ciekawa, ale jak dla mnie chyba troszkę mniej niż poprzednie dwa tomy
Książka ciekawa, ale jak dla mnie chyba troszkę mniej niż poprzednie dwa tomy
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toKolejny udany tom z serii "Stacja Jogodno". Historia wciągająca i poruszająca idealna, żeby odpocząć.
Kolejny udany tom z serii "Stacja Jogodno". Historia wciągająca i poruszająca idealna, żeby odpocząć.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to