Życie jesienią Karoliny maturzystki wywraca się do góry nogami,czasami tak już bywa,gdy dorośli zachowują się po prostu jak dzieci.
A może tak też,że taka jest cena spełnionych cudzych marzeń.
Czy można tęsknić za byciem eurosierotą?
Kim tak naprawdę jest babcia Józefina?
Ile prawdy kryje sięza słowami dolce vita?
Świetna,młodzieżowa książka zrelaksowałam się przy lekturze,to miły relaks był.

Życie jesienią Karoliny maturzystki wywraca się do góry nogami,czasami tak już bywa,gdy dorośli zachowują się po prostu jak dzieci.
A może tak też,że taka jest cena spełnionych cudzych marzeń.
Czy można tęsknić za byciem eurosierotą?
Kim tak naprawdę jest babcia Józefina?
Ile prawdy kryje sięza słowami dolce vita?
Świetna,młodzieżowa książka zrelaksowałam się przy...

Brak szacunku dla młodego czytelnika. Książka sprawia wrażenie napisanej na szybko, bez pomysłu, bez zaangażowania. Kilka klisz, kilka nierozwiniętych wątków, niewiarygodny psychologicznie przebieg akcji a do tego wyciągnięty na koniec jak królik z kapelusza (i zaraz urwany) wątek przeszłości babci głównej bohaterki, który nie wiadomo czemu ma służyć. Właściwie nie wiadomo też, kto ma być odbiorcą tej książki. Bohaterka jest w klasie maturalnej, ale poziom tekstu dla czytelniczek 10-12 lat (książkę czytała moja 10-letnia córka). Nie spodziewam się, żeby średnio oczytany czytelnik w wieku głównej bohaterki wciągnął się w tę opowieść. Po autorce wielu przyzwoitych książek dla dzieci spodziewałam się o wiele więcej. Szkoda.

Brak szacunku dla młodego czytelnika. Książka sprawia wrażenie napisanej na szybko, bez pomysłu, bez zaangażowania. Kilka klisz, kilka nierozwiniętych wątków, niewiarygodny psychologicznie przebieg akcji a do tego wyciągnięty na koniec jak królik z kapelusza (i zaraz urwany) wątek przeszłości babci głównej bohaterki, który nie wiadomo czemu ma służyć. Właściwie nie wiadomo...

To nie jest typowa powieść dla nastolatek. Dziewczęta nie odnajdą na jej kartach księcia z bajki na białym koniu, niesamowitych zwrotów akcji, palpitacji serca i wielkiego "bum", które odmieniłoby życie głównej bohaterki. Pani Agnieszka Tyszka snuje opowieść o zwyczajnej dziewczynie, która na ostatniej karcie książki nadal jest zwyczają dziewczyną; tyle, że ma już mglistą wizję swojej przyszłości i większą samoświadomość.
Czytelnik poznaje Karolinę, uczennicę klasy maturalnej, w chwili, gdy ta musi się przenieść do Józefiny (babci). Matka Karoliny postanowiła bowiem rozpocząć nowe życie z dużo młodszym mężczyzną w słonecznej Toskanii, a ojciec jest nieobecny w życiu córki.
Karolina jest typową nastolatką, trochę szaloną, trochę spokojną, zbuntowaną i grzeczną, pełną sprzeczności. Teraz dziewczyna musi się zmierzyć z brakiem matki i brakiem pomysłu na swoje przyszłe, dorosłe życie.
Dużym minusem powieści jest brak zakończenia. Narracja ni z tego ni z owego urywa się. Czy taki był zamiar autorki? Żeby przemyśleć sprawę Karoliny? Bo pomyśleć, o czym jest ta książka? I snuć wizje przyszłośći Karoliny? Czy może jednak coś poszło nie tak?

To nie jest typowa powieść dla nastolatek. Dziewczęta nie odnajdą na jej kartach księcia z bajki na białym koniu, niesamowitych zwrotów akcji, palpitacji serca i wielkiego "bum", które odmieniłoby życie głównej bohaterki. Pani Agnieszka Tyszka snuje opowieść o zwyczajnej dziewczynie, która na ostatniej karcie książki nadal jest zwyczają dziewczyną; tyle, że ma już mglistą...

Powieść dotyka tematu nastoletniego rozdarcia sponsorowanego przez najbliższych. Rodzice Karoliny rozwiedli się, mama z nowym partnerem wyjechała do Włoszech zostawiając ją z nieprzewidywalną babcią zakochaną w cekinach i jaskrawych kolorach. Jedyne co pomaga dziewczynie przetrwać te trudne chwile, to niezastąpiona przyjaciółka i wspomnienia o ukochanym dziadku, który był jej bratnią duszą. Zaczyna się nowy rok szkolny - maturalny, więc gorzej być nie może, zwłaszcza dla kogoś, kto nie zdecydował jeszcze kim chce być w życiu, na jakie studia pójść, co z sobą począć. Jakby tego było mało wychowawczyni angażuje Karolinę w pomoc nowemu uczniowi, który nie wiadomo czemu nie może sam pofatygować się na lekcje oraz bandzie pierwszoklasistów, którzy najwidoczniej nadal potrzebują niani nawet w szkole.
Karolina odkrywa własne serce, babcia ląduje w szpitalu, Wiśnia próbuje uporać się z radosną twórczością własnej matki, wydarzenia następują szybko po sobie i dzięki temu czytelnik nie ma czasu nawet ziewnąć co dopiero mówić o odłożeniu książki! Jestem oczarowana stworzeniem więzi wnuczki z dziadkiem i ukazania jak wiele może ona wnieść w życie człowieka. Autorka po raz kolejny pokazuje, że nastolatkowie mogą śmiało brać przykład ze starszego pokolenia i zgłaszać się do niego w razie potknięć w życiu. I jeszcze wątek tajemniczego sąsiada, którego Wam nie zdradzę. Możecie jednak mi wierzyć, że uczy chęci życia!

Powieść dotyka tematu nastoletniego rozdarcia sponsorowanego przez najbliższych. Rodzice Karoliny rozwiedli się, mama z nowym partnerem wyjechała do Włoszech zostawiając ją z nieprzewidywalną babcią zakochaną w cekinach i jaskrawych kolorach. Jedyne co pomaga dziewczynie przetrwać te trudne chwile, to niezastąpiona przyjaciółka i wspomnienia o ukochanym dziadku, który był...

Życie Karoliny tegorocznej maturzystki wcale nie jest kolorowe.... Musi przeprowadzić się do babci, kiedy jej matka, która prowadzi blog kulinarny o nazwie Dolce Vita przeprowadza się z 15 lat młodszym od niej chłopakiem do Toskanii... ;) Na szczęście dziewczyna ma wsparcie w Józefinie, która nie chce aby wnuczka mówiła do niej babciu, swojej najlepszej przyjaciółce Wiśni i Maksie, mieszkającym w domu naprzeciwko... ;) Dlaczego Maks nie chodzi do szkoły od początku roku? Kim naprawdę jest Józefina? Czy Maks i Karolina będą razem? Na te i wiele innych pytań znajdziecie odpowiedzi czytając tę powieść ;) Gorąco polecam czytelnikom w każdym wieku!!!!!! :* <3

Życie Karoliny tegorocznej maturzystki wcale nie jest kolorowe.... Musi przeprowadzić się do babci, kiedy jej matka, która prowadzi blog kulinarny o nazwie Dolce Vita przeprowadza się z 15 lat młodszym od niej chłopakiem do Toskanii... ;) Na szczęście dziewczyna ma wsparcie w Józefinie, która nie chce aby wnuczka mówiła do niej babciu, swojej najlepszej przyjaciółce Wiśni i...