Ta część to niesamowite zetknięcie dwóch światów: bezwzględnej lojalności wobec mafii - Bratvy oraz świata Aspi - ludzi cierpiących na zespół Aspergera. Dwoje ludzi z całkiem różnych powodów nie znoszących dotyku zaczyna wręcz wymieniać ze sobą płyny ustrojowe. Vasily potrzebuje Naomi, hakerkę zwaną Imeratorem, do odnalezienia obrazu, który mógłby zapewnić mu pozycję pakhana. Porywa ją i razem rozpoczynają poszukiwania pełne przygód, niebezpieczeństw i perwersji. No a przede wszystkim świata Naomi, której pozbawione wszelkich filtrów usta prawie nigdy się nie zamykają, której awersja do zarazków wręcz udziela się czytelnikowi, która przegadałaby samego diabła. Zdecydowanie polecam.

Ta część to niesamowite zetknięcie dwóch światów: bezwzględnej lojalności wobec mafii - Bratvy oraz świata Aspi - ludzi cierpiących na zespół Aspergera. Dwoje ludzi z całkiem różnych powodów nie znoszących dotyku zaczyna wręcz wymieniać ze sobą płyny ustrojowe. Vasily potrzebuje Naomi, hakerkę zwaną Imeratorem, do odnalezienia obrazu, który mógłby zapewnić mu pozycję...

Opinia ze SPOILERAMI!


Trzeci już tom z serii o Hitmanach czyli zabójcach... tym razem w roli głównej - Vasily Kuznetsov Petrovich, czyli volk Bratvy oraz siostra Daniela (z #2 tomu) - Naomi Hays.

On postanawia przejąć dowództwo w Bratvie i uleczyć ją od środka, ale aby to osiągnąć musi wykonać pewne zadanie. Jest gotowy zrobić wszystko, a jego narzędziem pomocniczym ma być tak zwany Imperator, czyli haker, który w ukrytej sieci pomoże mu odnaleźć informacje, których potrzebuje. Tak się składa, że Imperatorem jest Naomi, dziewczyna z zespołem Aspargera, która jest prawdziwym geniuszem w dziedzinie hakerstwa.

Jak Naomi ma poradzić sobie w tak niesprzyjającym, napakowanym złymi bodźcami środowisku? A może się okaże, że poradzi sobie lepiej niż każdy by pomyślał? I co będzie z Vasilym... czy będzie potrafił porozumieć się z tak specyficzną osobą jaką jest Naomi, która jest jego przepustką do osiągnięcia celu.



Byłam ciekawa tego tomu. Naprawdę ciekawa. Dość nietuzinkowe połączenie charakterów, każde z bohaterów odbiega od normy potocznie zwanej jakoś "bycie normalnym". Ale jestem w sumie zawiedziona, bo naprawdę wiele spodziewałam się po Vasyi. Od pierwszego tomu jego postać była kreowana na takiego twardziela, w sumie naprawdę niezbyt pozytywnego bohatera. Liczyłam na jakąś naprawdę brutalną, nawet mrożącą krew w żyłach akcję, a mimo, że działo się dużo to było dla mnie bardzo grzecznie... Ugłaskany trochę i wygładzony ten tom.

Naom niewątpliwie jest jasnym punktem tej książki przez swoją "inność". Oryginalna bohaterka, a to lubię, no bo miło jak się czasami ktoś wyłamuje z wiecznie powtarzanych schematów. Sama relacja V i N też nawet okej. Ta dwójka odnalazła się przez przypadek i tak samo przypadkowo odnaleźli w sobie komfort i spokój. Stworzyli dziwnie zgrany duet. Rozczulała mnie troska Vasyi co do barier i upodobań Naomi, jak wszystko zapamiętywał i starał się dogodzić jej w każdej dziedzinie. Lekkiej dziwaczności dodawała znów Naomi (ale za słowo "dziwaczność" to bym została zrugana przez Naomi i Vasila :D)... nie ma to jak podczas totalnie seksualnych, intymnych chwil recytować jakieś badawcze ciekawostki i takie tam haha :) ale ogólnie, oże i to było pokręcone, ale to było takie ich i autorki rzeczywiście stworzyły wokół nich taką aurę totalnego komfortu, którą przy sobie czuli :). To akurat było miłe.

No autorki też poniosło - myślę, że scena z osłem każdemu utkwi w pamięci... co jest do cholery - nie mam nic więcej do powiedzenia.

Więc krótko podsumowując. Na plus Naomi i ogólnie relacja Vasyi z Naomi, na minus zawód co do postaci Vasyi i zbyt gładka akcja. A naprawdę liczyłam tutaj na akcję... szkoda.

Jednak jestem pewna, że książka może się spodobać. Warto samemu się przekonać :)

Opinia ze SPOILERAMI!


Trzeci już tom z serii o Hitmanach czyli zabójcach... tym razem w roli głównej - Vasily Kuznetsov Petrovich, czyli volk Bratvy oraz siostra Daniela (z #2 tomu) - Naomi Hays.

On postanawia przejąć dowództwo w Bratvie i uleczyć ją od środka, ale aby to osiągnąć musi wykonać pewne zadanie. Jest gotowy zrobić wszystko, a jego narzędziem pomocniczym ma...

W trakcie lektury musiałam na szybko przypomnieć sobie fabułę poprzedniej części, bo jak pamiętałam bohaterów, tak nie sądziłam, że od razu znajdziemy się w środku akcji 😊 muszę przyznać, że na pewno książka mnie zaskoczyła. Po poprzednich dosyć mrocznych, tutaj znajdujemy humor sytuacyjny głównie dzięki Naomi. Jej bezpośredniość zwłaszcza w zadawaniu pytań lub odpowiedzi totalnie mnie rozbrajała. Słyszałam o chorobie Aspergera, ale nie wiedziałam zbyt dużo. Naomi jest moją bohaterką tej powieści i tak jak przeważnie kobiety mnie irytują w tego typu powieściach, tutaj ona była na pierwszym planie 😊 Vasily niestety mnie rozczarował. W poprzednich częściach był bardzo enigmatyczny i trochę przerażający, tutaj zwłaszcza na początku wydawał się totalnie zielony jak na przestępcę i prawie szefa rosyjskiej mafii. Jego zachowania często wywoływały irytację i z początku jego interakcje z Naomi były dziwne – miałam wrażenie, że nie wiem jaką ma chorobę. Dodając do tego czasem absurdalną akcję powieści – to ganianie za obrazem i ucieczki były niczym z filmu akcji – hahaha, to cała ta historia mogła jednak potoczyć się tylko w Rosji 😊 w pewnym momencie odłożyłam moje obiekcje, bo autorki poniosła fantazja tak, że nie wiedziałam czy płakać czy śmiać się :P jak dla mnie najgorszą sceną była ta z osłem – nie mogę uwierzyć, że ludzie są zdolni do wykorzystywania zwierząt w ten chory sposób. Autorki też mogły sobie darować ten epizod i późniejsze dywagacje Naomi na ten temat. Pomijając to więcej się śmiałam z czasem głupich, ale zabawnych dialogów – mój numer jeden to rozmowa Naomi i Daniela pod koniec książki 😊 cała książka opierała się na zdobyciu władzy bratvy, a Vasily rozczarował mnie swoim rozumowaniem i to jak się za to zabrał. Mógł pomyśleć i nie bawić się w ganianie po Włoszech i sex-klubach 😊 nie mogę jednak zaprzeczyć, że przeczytałam bardzo szybko tą książkę 😊 jak wciąga to wciąga 😊

W trakcie lektury musiałam na szybko przypomnieć sobie fabułę poprzedniej części, bo jak pamiętałam bohaterów, tak nie sądziłam, że od razu znajdziemy się w środku akcji 😊 muszę przyznać, że na pewno książka mnie zaskoczyła. Po poprzednich dosyć mrocznych, tutaj znajdujemy humor sytuacyjny głównie dzięki Naomi. Jej bezpośredniość zwłaszcza w zadawaniu pytań lub odpowiedzi...