Granica

Jedna z mocniejszych pozycji na liście lektur. Skomplikowani, ciekawi bohaterowie, ofiary schematów, przekonań i granic. Ambitna lektura, dla ambitnego odbiorcy. Styl dosyć toporny, ale spokojnie można go polubić. Wspaniała książka, jako baza do dyskusji o moralności. Oceniam bardzo wysoko, bo uważam, że nie wszystkie książki powinny być lekkie.

Jedna z mocniejszych pozycji na liście lektur. Skomplikowani, ciekawi bohaterowie, ofiary schematów, przekonań i granic. Ambitna lektura, dla ambitnego odbiorcy. Styl dosyć toporny, ale spokojnie można go polubić. Wspaniała książka, jako baza do dyskusji o moralności. Oceniam bardzo wysoko, bo uważam, że nie wszystkie książki powinny być lekkie.

Pokaż mimo to

Dość długo "męczyłam" Granicę, ale po jej przeczytaniu naszła mnie refleksja, że sto lat temu ludzie nie różnili się bardzo od tych żyjących teraz. I tematy współcześnie aktualne i charaktery tak samo podłe.

Dość długo "męczyłam" Granicę, ale po jej przeczytaniu naszła mnie refleksja, że sto lat temu ludzie nie różnili się bardzo od tych żyjących teraz. I tematy współcześnie aktualne i charaktery tak samo podłe.

Pokaż mimo to

piękna i krótka kariera Zenona Ziembiewicza zakończyła się groteskowo i tragicznie

piękna i krótka kariera Zenona Ziembiewicza zakończyła się groteskowo i tragicznie

Pokaż mimo to

Strasznie rozczarowałam się "Granicą". Była nudna, poza jednym aspektem - rodziną Barbockich. Jako jedyni wydali mi się na tyle ciekawi, że gdyby powstała o nich książka, sięgnęłabym po nią. Główny bohater to egoista i straszny manipulant, a Justyna i Elżbieta... eh szkoda pisać. Gdybym miała porównać to do czegoś, to porównałabym to do trochę archaicznej wersji opowiadań z wattpada. I to wcale nie najlepszych.
Nie wiem, może nie zrozumiałam co Zofia Nałkowska chciała przez nią przekazać, może ta książka nie jest dla mnie.

Strasznie rozczarowałam się "Granicą". Była nudna, poza jednym aspektem - rodziną Barbockich. Jako jedyni wydali mi się na tyle ciekawi, że gdyby powstała o nich książka, sięgnęłabym po nią. Główny bohater to egoista i straszny manipulant, a Justyna i Elżbieta... eh szkoda pisać. Gdybym miała porównać to do czegoś, to porównałabym to do trochę archaicznej wersji opowiadań z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

*6,5

*6,5

Pokaż mimo to

Historia o tym jak ciężko jest wyjść człowiekowi ze schematu, który zna od dzieciństwa - mimo że stara się czynić inaczej. Polecam!

Historia o tym jak ciężko jest wyjść człowiekowi ze schematu, który zna od dzieciństwa - mimo że stara się czynić inaczej. Polecam!

Pokaż mimo to

Cytat: 'Co dla jednych jest sufitem, dla innych jest podłogą. Jak niedużo zostaje z człowieka, gdy odjąć od niego wszystko, co mówią o nim inni. Jest się takim, jak myślą ludzie, nie jak myślimy o sobie my, jest się takim, jak miejsce, w którym się jest'
.
Książka jest przepełniona opisami, ale ,,Nad Niemnem'' to nie jest, nie przesadzajmy. Perypetie miłosne Ziembiewicza, przekrój społeczeństwa. Granice społeczne, psychologiczne, miastowe, moralne.

Cytat: 'Co dla jednych jest sufitem, dla innych jest podłogą. Jak niedużo zostaje z człowieka, gdy odjąć od niego wszystko, co mówią o nim inni. Jest się takim, jak myślą ludzie, nie jak myślimy o sobie my, jest się takim, jak miejsce, w którym się jest'
.
Książka jest przepełniona opisami, ale ,,Nad Niemnem'' to nie jest, nie przesadzajmy. Perypetie miłosne Ziembiewicza,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

'Granica' to chaotyczna, a przede wszystkim bardzo nudna książka.

Kiedy chodziłam do liceum, 'Granica' stanowiła obowiązkową lekturę - wtedy tej powieści nie przeczytałam, będąc pewna, że na egzaminie maturalnym na pewno nie będzie żadnego tematu związanego z tą książką. Także moja wiedza związana z tą pozycją zaczynała i kończyła się na notatkach spisanych z lekcji.
Przyznaję, iż miałam spore oczekiwania odnośnie tej lektury. Byłam przekonana, że będzie to powieść ciekawa: połączenie wątku miłosnego z polityką, dodając trochę moralizatorstwa i refleksji nad cynizmem tego świata. Sądziłam, iż dojrzałam do tego typu pisarstwa, jednak rzeczywistość dość szybko ściągnęła mnie na ziemię - nawet jeśli ta książka zawiera wiele prawd objawionych, jest bardzo, ale to bardzo ciężkostrawna!

Strasznie męczyłam się czytając - całość zajęła mi dwa miesiące, choć moglam to przeczytać w kilka dni. Po prostu, na samą myśl, że mam poświęcić swój wolny czas na mało ciekawą lekturę, odechciewało mi się czytać.
'Granica' to naprawdę nudna powieść. Autorka wielokrotnie poświęca całe strony na opisy mało ważnych postaci, rzeczy, wydarzeń - całość ciągnie się niemiłosiernie, a puenty praktycznie brak.

Historia została ukazana jako retrospekcja. Mnie to osobiście nie przeszkadza, nawet lubię taki zabieg, jeśli zostało to przez autora dobrze przemyślane. W tym przypadku wkrada się spory chaos, albowiem autorka nieustannie 'ciągnie' akcję do przodu, by nagle się cofnąć. Nie byłoby to problemem, gdyby znało się konkretną datę, niestety czytając 'Granicę' czytelnik dostaje informacje tylko o porach roku, aczkolwiek i to może wprowadzić w błąd, bo tak naprawdę niewiadomo, ile dokładnie upłynęło czasu i co konkretnie stało się z bohaterami.
Dodatkowo, w jednym rozdziale autorka miesza różne, niekoniecznie ze sobą związane tematy i refleksje, co wprowadza jeszcze większy zamęt w odbiorze.

Przyznaję, iż nie uważam, aby jakiekolwiek granice - główny aspekt książki - zostały czytelnie rozpisane i omówione. Owszem, pojawiają się - widać, iż główny bohater raz przekraczając pewną granicę, robi to nieustannie. Ale żeby wszystkie te granice były dla czytelnika jasne i klarowne, aby wiedział, co i jak? Zdecydowanie nie.
Być może w tych wszystkich refleksjach i rozważaniach autorka ujęła cały sens swej narracji, jednak jest to niezrozumiałe. Zdarzało mi się, iż niektóre sekwencje czytałam raz za razem i do teraz nie wiem, o co chodzi. Także dalej będę bazować na moich szkolnych notatkach.

Nie żałuję, że sięgnęłam po 'Granicę'. Choć nigdy do tej lektury już nie wrócę, to mimo wszystko warto mieć obraz tego, co ważnym było dla społeczeństwa tamtego okresu.
Możliwe, iż 'Granica' zasługuje na wyższą notę, jednak zbyt bardzo się rozczarowałam i znużyłam, aby dać więcej.

Mimo wszystko, w żaden sposób nie zniechęcam - być może dla kogoś innego ta pozycja będzie bardzo wartościowa.

'Granica' to chaotyczna, a przede wszystkim bardzo nudna książka.

Kiedy chodziłam do liceum, 'Granica' stanowiła obowiązkową lekturę - wtedy tej powieści nie przeczytałam, będąc pewna, że na egzaminie maturalnym na pewno nie będzie żadnego tematu związanego z tą książką. Także moja wiedza związana z tą pozycją zaczynała i kończyła się na notatkach spisanych z lekcji....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niestety, ale dla mnie osobiście ta książka była po prostu nudna. Ciężko było mi przebrnąć do końca, ale nie miałam wyboru ze względu, że była to lektura szkolna...lecz z pewnością jest to ten typ lektury, który się czyta z przymusu;) historia banalna, bohaterowie hmm niekiedy było mi ich żal, jednak żaden nie wzbudził we mnie jakiejś wielkiej sympatii. Bez szału.

Niestety, ale dla mnie osobiście ta książka była po prostu nudna. Ciężko było mi przebrnąć do końca, ale nie miałam wyboru ze względu, że była to lektura szkolna...lecz z pewnością jest to ten typ lektury, który się czyta z przymusu;) historia banalna, bohaterowie hmm niekiedy było mi ich żal, jednak żaden nie wzbudził we mnie jakiejś wielkiej sympatii. Bez szału.

Pokaż mimo to

Najsłabsza z lektur, definitywnie

Przeczytałem trochę książek w młodości :) .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Najsłabsza z lektur, definitywnie

Przeczytałem trochę książek w młodości :) .

To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Pokaż mimo to