Oglądałem ekranizację i było dobrze, przyszedł więc czas na książkę. I też jest dobrze. Miło się czyta, a to przy wiekowej literaturze nie jest standardem. Nawet ciekawa, chociaż to książka obyczajowa. Nie ma tu głębszego przekazu, przynajmniej tak myślę. Ale budzi jakieś emocje i człowiek zaczyna się angażować w afery.

Oglądałem ekranizację i było dobrze, przyszedł więc czas na książkę. I też jest dobrze. Miło się czyta, a to przy wiekowej literaturze nie jest standardem. Nawet ciekawa, chociaż to książka obyczajowa. Nie ma tu głębszego przekazu, przynajmniej tak myślę. Ale budzi jakieś emocje i człowiek zaczyna się angażować w afery.

Początek mi się dłużył, ale potem było już ciekawie. Nie czułam tu jednak takiego napięcia pomiędzy bohaterami, jak np. w „Dumie i uprzedzeniu” czy w „Persfazjsch”.

Początek mi się dłużył, ale potem było już ciekawie. Nie czułam tu jednak takiego napięcia pomiędzy bohaterami, jak np. w „Dumie i uprzedzeniu” czy w „Persfazjsch”.

Zdecydowanie jest to moja ulubiona książka Jane Austen. Zabawna, romantyczna, z nieidealną główną bohaterką.

Zdecydowanie jest to moja ulubiona książka Jane Austen. Zabawna, romantyczna, z nieidealną główną bohaterką.

Zmęczony współczesną, do bólu przewidywalną literaturą? Masz dosyć bohaterów, którzy myślą jedynie genitaliami i pomimo czterdziestu lat zachowują się jak dzieci? Szukasz odskoczni od pracy w korporacji i chociaż przez chwilę pragniesz poczuć się jak brytyjska arystokracja? Odpowiedź jest jedna - sięgnij po Jane Austen. Autorka w zabawny sposób portretuje obyczajowe problemy brytyjskiej klasy wyższej, które kręcą się wokół kwestii małżeństwa, dziedziczenia i dobrych obyczajów. Jednocześnie jest to wnikliwa analiza ludzkiej natury, która tak naprawdę od czasów Jane Austen niewiele się zmieniła.

Zmęczony współczesną, do bólu przewidywalną literaturą? Masz dosyć bohaterów, którzy myślą jedynie genitaliami i pomimo czterdziestu lat zachowują się jak dzieci? Szukasz odskoczni od pracy w korporacji i chociaż przez chwilę pragniesz poczuć się jak brytyjska arystokracja? Odpowiedź jest jedna - sięgnij po Jane Austen. Autorka w zabawny sposób portretuje obyczajowe...

"Emma" to jedno z najbardziej znanych dzieł Jane Austen i moja druga ulubiona jej książka, zaraz po "Dumie i uprzedzenie". Ta literacka pełna elegancji i inteligencji powieść ukazuje nam społeczność prowincjonalnej Anglii w XIX wieku i skupia się na głównej bohaterce, Emmie Woodhouse.
.
Opisana jako młoda, piękna i bogata kobieta, Emma wydaje się mieć wszystko, czego potrzebuje, by prowadzić szczęśliwe życie. Jednak jej zamiłowanie do łączenia ludzi i manipulowania ich uczuciami prowadzi do częstych kłopotów i nieporozumień. Przez większość powieści obserwujemy jak Emma próbuje ingerować w życie innych, próbując znaleźć dla nich odpowiednie partnerstwo miłosne, pomimo że sama jest przekonana, że nigdy nie znajdzie nikogo, kto dorówna jej w klasyfikacji społecznej.
.
Jednak, w miarę jak akcja się rozwija, Emma zaczyna odkrywać, że nie zawsze ma rację i że manipulowanie innymi ludźmi może prowadzić do nieszczęścia. Wewnętrzna przemiana bohaterki i San fakt, że okazuję się ona nie idealna sprawia, że łatwiej wierzyć w jej autentyczność i ostatecznie polubić tę historię.

"Emma" to jedno z najbardziej znanych dzieł Jane Austen i moja druga ulubiona jej książka, zaraz po "Dumie i uprzedzenie". Ta literacka pełna elegancji i inteligencji powieść ukazuje nam społeczność prowincjonalnej Anglii w XIX wieku i skupia się na głównej bohaterce, Emmie Woodhouse.
.
Opisana jako młoda, piękna i bogata kobieta, Emma wydaje się mieć wszystko, czego...

Przedostatnia książka Jane Austen.

Jest to historia Emmy Woodhouse, która obiecała sobie, że nie wyjdzie za mąż. Nie przeszkadza jej to w swataniu jej przyjaciółki Harriet, której chce zapewnić lepszą pozycję w społeczeństwie.

Do miasteczka zjeżdżają się Jane i Frank, którzy znają się z Weymouth. Ożywia to jednak społeczność w Hartfield. W związku z ich przybyciem organizowane są bale czy uroczyste obiady. Pomimo wysiłków Emmy i jej swatów okazuje się, że źle ocenia kandydatów do ręki swojej przyjaciółki.

Jedyną osobą, która widzi wady Emmy i jej nie pobłaża jest szwagier jej siostry. To on jako jedyny ją krytykuje i poucza. I to właśnie w nim zakochuje się Harriet, jednak jego serce należy do kogoś innego...

"Emma" jest komedią, która naprawdę wciąga. Domyśliłam się z kim będzie Emma (książki Austen są pod tym względem przewidywalne) i łatwo się domyślić z kim będzie Harriet. Książka pokazuje jak pozory mogą mylić, że to co wydaje się być ładne, niekoniecznie jest dobre, a to co wydaje się złe, może okazać się dobre. I właśnie taką nauczkę dostaje Emma.

Sama bohaterka przypadła mi do gustu. Nie była idealna, były ukazane jej wady. W przeciwieństwie do Fanny z "Mansfield Park" miała w sobie jakiś charakter, bo Fanny to chyba najgorsza bohaterka, którą wymyśliła Jane Austen.

Przedostatnia książka Jane Austen.

Jest to historia Emmy Woodhouse, która obiecała sobie, że nie wyjdzie za mąż. Nie przeszkadza jej to w swataniu jej przyjaciółki Harriet, której chce zapewnić lepszą pozycję w społeczeństwie.

Do miasteczka zjeżdżają się Jane i Frank, którzy znają się z Weymouth. Ożywia to jednak społeczność w Hartfield. W związku z ich przybyciem...

Gdy poznałam już troszkę główną bohaterkę miałam ochotę porzucić lekturę. Nie wiem, czy znajduję w literaturze bardziej odpychającą postać kobiecą... Dobrnęłam do końca tylko po to, by przekonać się, że jak zwykle bogatemu i inteligentnemu wszystko dobrze pójdzie. Jest w tym jakaś prawda.

Gdy poznałam już troszkę główną bohaterkę miałam ochotę porzucić lekturę. Nie wiem, czy znajduję w literaturze bardziej odpychającą postać kobiecą... Dobrnęłam do końca tylko po to, by przekonać się, że jak zwykle bogatemu i inteligentnemu wszystko dobrze pójdzie. Jest w tym jakaś prawda.

Ciekawie przedstawiony przekrój spoleczenstwa i obecnych w nim konwenansow. Podany w nieco lżejszej formie niż u Balzaca.

Ciekawie przedstawiony przekrój spoleczenstwa i obecnych w nim konwenansow. Podany w nieco lżejszej formie niż u Balzaca.

To będzie, obok „Perswazji”, moja ulubiona książka Austen. Wielbiciele miłosnych historii mogą być rozczarowani ich małą ilością, ale ja uwielbiam tę możliwość spojrzenia na życie ludzi z dawnych epok.

To będzie, obok „Perswazji”, moja ulubiona książka Austen. Wielbiciele miłosnych historii mogą być rozczarowani ich małą ilością, ale ja uwielbiam tę możliwość spojrzenia na życie ludzi z dawnych epok.

Przeniosłam sie w czasie do XIX wiecznej Anglii, gdzie młoda Emma Woodhouse żyje i mieszka w majątku ziemskim o nazwie Hartfield w miasteczku Highbury.
Tutaj toczą sie losy jej i jej przyjaciół i tutaj rozstrzygają sie mariaże społeczne. Uprzejmości nie ma końca. Anarchiczny, lecz wyjatkowo ciepły jezyk oraz sielska atmosfera udzielają się czytelnikowi.
Emma jest młodszą córką zchorowanego wdowca Pana Woodhous'a. Z natury dobrotliwa, towarzyska, chętna do rozmowy Emma wiedzie prym jako młoda dama w misteczku. Ma tendencje do swatania innych i nie dopuszcza myśli, ze sama może byc kiedyś mężatką. Jej ojciec uważa tę instytucję za bardzo niewygodną, oczywiscie ze swojego punktu widzenia, i ciągle wymaga atencji córki. Ona jednak będąc mu wdzięczna i przywiązana do rodziny i majątku chętnie zauważa u innych uczucia, które nie są kierowane do niej, a do kilku zacnych młodych dam mieszkajacych w miasteczku. Niemałe zamieszanie wzbudzi postać pana Franka Churchill'a, który jak się Emmie na początku wydaje, zadurzył się to w niej, to w jej przyjaciółce, to być może w kimś zupełnie innym. Mała intryga towarzyska stanie się wielką, gdy okaże się dla kogo bije mocniej serce Franka. Emma również nie spodziewa się, że w niej może zakochać sie zupełnie ktoś inny.
Lekka, miła i emocjonująco napisana powieść, przez nieżyjącą już od ponad dwustu lat Jane Austen, stała się dla mnie odskocznią od kryminałów, reportaży i biografii.

Przeniosłam sie w czasie do XIX wiecznej Anglii, gdzie młoda Emma Woodhouse żyje i mieszka w majątku ziemskim o nazwie Hartfield w miasteczku Highbury.
Tutaj toczą sie losy jej i jej przyjaciół i tutaj rozstrzygają sie mariaże społeczne. Uprzejmości nie ma końca. Anarchiczny, lecz wyjatkowo ciepły jezyk oraz sielska atmosfera udzielają się czytelnikowi.
Emma jest młodszą...