Biografia. Mario Vargas Llosa
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Wydawnictwo:
- Znak
- Data wydania:
- 2014-11-03
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-11-03
- Liczba stron:
- 464
- Czas czytania
- 7 godz. 44 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788324031795
- Tagi:
- pisarz artysta noblista Vargas Llosa Llosa literatura peruwiańska noblisci
- Inne
Mario Vargas Llosa bez grama fikcji.
Tomasz Pindel stworzył doskonały portret wybitnego pisarza, polityka, ale także męża i ojca, buntownika i skandalisty, człowieka niepokornego i pełnego sprzeczności. Dotarł nie tylko do samego pisarza, ale także do jego rodziny, przyjaciół i wrogów oraz uzyskał pełny dostęp do jego osobistych archiwów. Nie unikał tematów kontrowersyjnych i drażliwych, ujawniając niepublikowane dotąd fakty z prywatnego życia noblisty.
Ta emocjonująca biografia jest lekturą wciągającą niczym powieści samego Mistrza.
„Zawsze wydawało mi się, że pisanie o życiu innego człowieka zawiera w sobie dużą dozę bezczelności, zwłaszcza kiedy miałem w końcu stanąć twarzą w twarz z takim człowiekiem i powiedzieć: „Dzień dobry, pierwszy raz mnie pan na oczy widzi, ale właśnie piszę pańską biografię i chciałbym dopytać o parę drobiazgów…”. Ale mówiąc szczerze, jak o tym teraz myślę, to mam wrażenie, jakbym jednak tego nie przeżył, tylko o tym przeczytał...”
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Zaprogramowany, by tworzyć
Jego życie jest doskonałym materiałem na pierwszorzędną powieść. O osiągniętym sukcesie zadecydowały m.in. upór i talent oraz zaangażowanie i powaga, z jaką traktuje swoją pracę. Jest twórcą wybitnym, rozpoznawalnym na całym świecie, do czego bez wątpienia przyczyniła się literacka Nagroda Nobla, jaką otrzymał w 2010 roku. Jorge Mario Pedro Vargas Llosa, bo o nim mowa, fascynuje swoich czytelników nie tylko za sprawą własnej twórczości, ale i nieprzeciętnej biografii. Tomasz Pindel, pracownik Instytutu Książki i były wykładowca Katedry Ameryki Łacińskiej UJ oraz tłumacz literatury hiszpańskojęzycznej, zdecydował się poświęcić właśnie tej postaci swoją najnowszą książkę. „Biografia. Mario Vargas Llosa”, wydana w listopadzie 2014 roku, to próba opisania relacji między życiem Peruwiańczyka a jego twórczością. Czy zamiar autora został osiągnięty? A jeśli tak, to z jakim efektem?
Mario Vargas Llosa urodził się na południu Peru, w Arequipie (stąd podobno jego burzliwy charakter). To człowiek o nieprzeciętnej osobowości. Posiada predyspozycję do skandali natury obyczajowej i w sferze prywatnej, jak i ewidentną skłonność do angażowania się w spory, polemiki i debaty. Nie boi się mówić tego, co myśli na wszystkie tematy: społeczne, polityczne i kulturalne, przez co regularnie naraża się na ostrą krytykę. Jego życie to nieustanna wędrówka po obu Amerykach i Europie: Mając siedemdziesiąt trzy lata, (…) obliczył, że w ciągu całego życia mieszkał jak dotąd w pięćdziesięciu domach, przyjmując jako minimalny okres zakwaterowania miesiąc. Warto podkreślić, iż podróże są impulsem i inspiracją do tworzenia kolejnych dzieł. Przykładowo: tułaczka po Peru i Boliwii okazała się doskonałą wyprawą formującą go jako przyszłego pisarza, a ekspedycję naukową do amazońskiej puszczy z 1958 roku sam literat określił jako najbardziej płodną podróż, którą odbył i która potem przywołała ogrom wspomnień. Llosa przechowuje te obrazy w sobie przez kilka dekad, zanim zostają wykorzystane w jego utworach. Jest on również człowiekiem głęboko uwikłanym w polityczne i historyczne wydarzenia XX wieku, a w jego biografii odzwierciedlają się pasjonujące dzieje Europy i Ameryki Łacińskiej. Dlatego też czerpie on z historii i z własnych doświadczeń, które zmyślnie przetwarza: Literatura nie może karmić się ludzkim szczęściem, wyrasta z nieszczęścia, z tego co na tym świecie złe, twierdzi. Ów żmudny proces pracy twórczej umilają mu najczęściej piękne owady: W okresach najbardziej intensywnej pracy do mojej pracowni – nie wiadomo skąd – tłumnie przylatują motyle. Nawet zimą! Nawet wtedy, gdy wokół nigdzie nie ma motyli! To wprost niesamowite! – przyznaje.
Llosa z wielką powagą traktuje swoją profesję. Takie podejście do tematu sprawia, że grono jego fanów systematycznie się powiększa. Od debiutu – „Miasta i psów” – praktycznie każda jego książka spotyka się z zachwytem krytyki oraz zwykłych czytelników. Wynika to przede wszystkim z podziwu dla literackiego i technicznego kunsztu pisarza oraz zaangażowania, jakie przy tym wykazuje. Ale osiągnięcie tak spektakularnego sukcesu nie byłoby możliwe bez istnienia boomu na literaturę latynoamerykańską. Vargas Llosa jest postrzegany jako ten, który ów boom rozpoczął i który wciąż wywiera największy wpływ na aktualnie piszące pokolenie Latynosów. W tym miejscu należy podkreślić, że Peruwiańczycy postrzegają go przez pryzmat polityki, chętnie rozliczając ze zmiennych poglądów politycznych, podczas gdy dla reszty świata jest przede wszystkim „jedynie” literatem…
Powołanie literackie nie jest rozrywką, sportem, uprawianą w wolnym czasie wyrafinowaną grą. Jest poświęceniem wyłącznym i wyłączającym, sprawą pierwszorzędną i przesłaniającą wszystko inne, dobrowolnie przyjętym poddaństwem, które swoje ofiary (swoje szczęśliwe ofiary) czyni niewolnikami – twierdzi. Taka filozofia ma swoje odbicie w częstotliwości ukazywania się jego powieści. A ona robi wrażenie – Llosa naprawdę jest twórcą płodnym. Oprócz wydawania regularnie powieści, nieustannie pisuje felietony dla dziennika „El País”, publikuje tomy eseistyczne poświęcone ważnym postaciom świata literatury oraz sztuki teatralne. Z powodzeniem próbuje również swych sił z klasycznym reportażem („Dziennik z Iraku” z 2003 roku i „Izrael-Palestyna. Pokój czy święta wojna” z 2006). Doszło nawet do tego, że określa się go mianem pisarza-celebryty! Towarzyszy mu bowiem wielka machina medialnej promocji, obejmująca już etap przygotowywania książki! A pomyśleć, że dawno temu Llosa mógł porzucić swoje zamiłowanie do pisania, kiedy został posłany do szkoły wojskowej lub gdy jego ojciec, z którym nigdy nie miał dobrych relacji (którego wręcz nienawidził),twierdził, że to zajęcie niemęskie, bezsensowne i pedalskie (!) i powinien go natychmiast zaniechać. W trudnych chwilach (a było ich niemało),to właśnie książki (…) służy[ły] [mu] jako schronienie przed nieprzyjemnymi okolicznościami życiowymi (…) [C]zytał niemal zawsze, kiedy tylko się dało… głównie oni (oraz oczywiście wielu innych) sprawiali, że Llosa uciekał w inne światy, a w konsekwencji chciał tworzyć własne.
Na koniec warto wspomnieć jeszcze o fobiach, kolekcjach, plotkach związanych z Llosą oraz o osobistej bibliotece noblisty. Zacznijmy od tego ostatniego, bo to niezwykle intrygujący temat. Możecie sobie wyobrazić, że mieści się w niej około trzydzieści tysięcy tomów, panuje w niej idealny porządek, dzieli się na kilka sektorów, a księgozbioru podręcznego nikomu nie wolno dotykać? Ponadto jest tu również kolekcja wszystkich wydań jego książek we wszystkich wersjach językowych. Noblista namiętnie kolekcjonuje hipopotamy (dlaczego akurat te zwierzęta, nie wiadomo) oraz posiada ogromny skarb w postaci niewielkiej, poskładanej na cztery części karteczki. To program szkolnego przedstawienia z 1952 roku i jego pierwszy literacki triumf zarazem.
Wokół pisarza krąży też kilka niepotwierdzonych, ale chętnie publikowanych anegdot. Jedna z nich dotyczy spalenia 1000 egzemplarzy „Miasta i psów” (nie ma na to pewnych dowodów),a druga - bójki z Gabrielem Garcíą Márquezem (jej powody są nieznane - prawdopodobnie poszło o kobietę albo politykę; za to efekty były widoczne od razu - przyjaźń dwóch literackich gigantów boomu latynoamerykańskiego skończyła się gwałtownie i nieodwracalnie). Jak donosi jedna z kolorowych gazet, pisarz ma również dwie fobie: szczury i pestki. Podobno widok ludzi jedzących owoce z pestkami wywołuje u niego ogromne obrzydzenie. No cóż, każdy ma jakiegoś bzika…
„Biografia. Mario Vargas Llosa”, obok autobiografii Peruwiańczyka „Jak ryba w wodzie”, jest kolejną propozycją dla osób chcących zdobyć lub uporządkować posiadane informacje na jego temat albo zrozumieć integralny związek między życiem noblisty a jego twórczością. Książka porusza mnogość faktów, nie trzymając się kurczowo chronologii. Pindel tłumaczy różne zawiłości niezwykłej biografii tegoż literata. Np. wyjaśnia, dlaczego Llosa jest pisarzem tak bardzo znienawidzonym przez część peruwiańskiej (i nie tylko) opinii publicznej, jakie obywatelstwo posiada i jakie więzy rodzinne łączą go z jego żonami. Polityka, miłość i literatura to główne tematy obszernego dzieła Tomasza Pindla. Czy warto się z tym natłokiem wydarzeń i słów zmierzyć? Owszem, o ile jest się fanem tegoż pisarza lub przynajmniej literatury latynoamerykańskiej. Mnie zasadniczo nie przeszkadzał brak chronologii, do którego jestem przyzwyczajona w książkach biograficznych, za to brakowało mi odrobiny empatii, jaką pan Tomasz mógłby obdarzyć Peruwiańczyka i jego losy, by ta biografia porwała czytelnika. Poza tym brakowało mi trochę smakowitych kąsków z życia noblisty, wydartych siłą od bliskich i znajomych, będących nowością w konfrontacji z autobiografią Llosy. Zadanie, jakie stało przed Tomaszem Pindelem, zostało wykonane poprawnie (a nawet bardziej niż poprawnie),więc sądzę, iż mimo tych drobnych niedociągnięć, większość czytelników będzie ukontentowana.
Cytaty pochodzą z recenzowanej książki.
Agnieszka Biczyńska
Książka na półkach
- 147
- 80
- 51
- 9
- 5
- 4
- 3
- 2
- 2
- 2
OPINIE i DYSKUSJE
Nie czytałam ani jednej książki Mario Vargas LLosa, a biografia Tomasza Pindela trafiła do mnie przypadkiem. Zaczęłam ją czytać i... wciągnęła mnie, nie tylko dlatego, że życie pisarza jest rzeczywiście bardzo interesujące, ale przede wszystkim zostało świetnie opisane. Uwielbiam styl, jakim posługuje się autor - konkrety, bez zbędnego rozwlekania i komentarzy, a jednocześnie świetnie wplecione tło historyczne i fragmenty wypowiedzi czy biografii. Świetnie się czyta. Książka warta uwagi niezależnie od faktu zainteresowania samym Llosą.
Nie czytałam ani jednej książki Mario Vargas LLosa, a biografia Tomasza Pindela trafiła do mnie przypadkiem. Zaczęłam ją czytać i... wciągnęła mnie, nie tylko dlatego, że życie pisarza jest rzeczywiście bardzo interesujące, ale przede wszystkim zostało świetnie opisane. Uwielbiam styl, jakim posługuje się autor - konkrety, bez zbędnego rozwlekania i komentarzy, a...
więcej Pokaż mimo toBardzo kompletna biografia Vargasa Llosy, ilustrująca okolliczności powstawania jego najważniejszych książek, a także drobiazgowo opisująca aktywność pisarza w różnych dziedzinach i obszarach życia społecznego. Spodoba się wielbicielom jego twórczości. Nie jest to dzieło najkrótsze, ale za to kompleksowo podchodzące do tematu. A myślę, że i znalazłoby się jeszcze sporo wątków do pogłębienia.
Bardzo kompletna biografia Vargasa Llosy, ilustrująca okolliczności powstawania jego najważniejszych książek, a także drobiazgowo opisująca aktywność pisarza w różnych dziedzinach i obszarach życia społecznego. Spodoba się wielbicielom jego twórczości. Nie jest to dzieło najkrótsze, ale za to kompleksowo podchodzące do tematu. A myślę, że i znalazłoby się jeszcze sporo...
więcej Pokaż mimo toRewelacyjna biografia.
Nieczęsto zdarza mi się piać z zachwytu nad biografiami, ale tym razem nie będę się powstrzymywał. Tomasz Pindel spisał się znakomicie w roli biografia dając nam świetną książkę o wybitnym pisarzu (jednym z moich ulubionych). Mario Vargas Llosa to samograj, chciałoby się rzec, tym samym dając prztyczka w nos autorowi, sugerując, że pisanie o nim to błahostka. Głupie byłoby takie myślenie, bo jak dowodzi ta książka, życie słynnego Peruwiańczyka było burzliwe i owocujące w historie, które po prostu należało zmieścić w jednym tomie.
Osobną sprawą jest styl i swada z jaką Pindel układa tę biografią. Poszatkował ją na zdarzenia, nie trzymając się sztywnych ram czasu. Skacze tematycznie niż życiowo, dzięki czemu otrzymujemy pełniejszy wgląd w pisarza i jego pisarstwo. Każde zagadnienie jest rozpisane i umocowane w wydarzeniach z życia artysty. Wszystko to jest sklejone z jego książkami. I tu stawiam ogromnego plusa biografowi, który swoją rzetelnością wykazał, że wybitne powieści z powietrza się nie biorą. Owszem talent i ciężka praca są nie do zastąpienia, ale koniec końców jest to wytwór ludzki przecież, a więc pokłosie doświadczeń również. Czytelniczych dajmy na to.
Pindel unika skandalizowania i nazbyt wielkiej nachalności. Stara się weryfikować legendy otaczające Llosę oraz je obalać lub utwierdzać w przekonaniu, że do prawdy nie sposób dojść. Kawał świata można poznać przez książki Noblisty, ale to wynik jego fascynacji i lekturami, którymi nasiąkał. Pindel dobrze to naświetlił i przedstawił. Zdaję sobie sprawę, że takiej biografii mogą nie przyjąć, a przynajmniej z takim entuzjazmem, czytelnicy chłodni lub letni w stosunku do Llosy, ale ja takim nie jestem i z tego miejsca zachęcam, bo to świetna książka jest.
Inne: http://www.nowamuzyka.pl/author/jaroslawszczesny/
Rewelacyjna biografia.
więcej Pokaż mimo toNieczęsto zdarza mi się piać z zachwytu nad biografiami, ale tym razem nie będę się powstrzymywał. Tomasz Pindel spisał się znakomicie w roli biografia dając nam świetną książkę o wybitnym pisarzu (jednym z moich ulubionych). Mario Vargas Llosa to samograj, chciałoby się rzec, tym samym dając prztyczka w nos autorowi, sugerując, że pisanie o nim to...
Mario Vargas Llosa, peruwiański noblista, niezwykły pisarz, którego książki uwielbiam czytać i do których wracam wielokrotnie. Wiedziałam, że tak niezwykły twórca musi mieć życie równie niezwykłe, adekwatne do pisanych przez niego książek. Nic wiec dziwnego, że lekturę biografii Peruwiańczyka rozpoczęłam z wielka radością, ale i równie wielkimi oczekiwaniami.
Obaj panowie - Llosa i Pindel (autor biografii) w pełni spełnili moje oczekiwania, i to aż w nadmiarze.
Tomasz Pindel zadał sobie wiele trudu żeby przedstawić sylwetkę nie tylko wielkiego pisarza, ale także człowieka, który prowadzi niezwykłe życie, włącza się czynnie w historie swojego kraju, a jego losy są od lat ściśle związane z historią Peru. Co ważne, Llosa, którego prezentuje nam biograf to nie tylko wielki pisarz, osoba włączająca się w historię swojego kraju, ale także zwykły człowiek, jak ja czy wy, człowiek ze swoimi smutkami, radościami, wadami, zaletami, pasjami.
Wpływ na taki wizerunek pisarza miał sam autor książki, który rozmawiał nie tylko z samym pisarzem, ale także z jego rodziną, przyjaciółmi i wrogami i uzyskał pełen dostęp do osobistych archiwów pisarza w Peru. Książka, która w ten sposób powstała to ponad 400 stron pełnych Peru, pasji, namiętności we wszelkich jej przejawach, książek, czyli jednym słowem życia. A wierzcie mi, życie 79-letniego obecnie noblisty było i jest niezwykłe pod każdym względem.
Ogromną sztuką było przedstawić noblistę tak, żeby czytelnik go polubił, nie uważał ani zanawiedzonego bojownika o dobro ojczyzny, ani egzaltowanego pisarza. Pindelowi udało się to wybornie. Wszystkie informacje dot. Llosy podane są w arcyciekawy sposób, a przy tym ich ilość jest odpowiednio dobrana.
Sprawne pióro biografa i niezwykle życie Llosy sprawiają, iż książkę czyta się w mgnieniu oka, niczym najbardziej fascynującą powieść.
Po zakończeniu lektury jestem pod ogromnym wrażeniem zarówno życia i poglądów Llosy, jak i faktu jak obaj panowie (Pindel i Llosa) doskonale się zgrali tworząc duet iście idealny. Efektem tego zgrania jest ta wspaniała książka, do lektury, której gorąco zachęcam.
Mario Vargas Llosa, peruwiański noblista, niezwykły pisarz, którego książki uwielbiam czytać i do których wracam wielokrotnie. Wiedziałam, że tak niezwykły twórca musi mieć życie równie niezwykłe, adekwatne do pisanych przez niego książek. Nic wiec dziwnego, że lekturę biografii Peruwiańczyka rozpoczęłam z wielka radością, ale i równie wielkimi oczekiwaniami.
więcej Pokaż mimo toObaj panowie -...
Na jednym ze spotkań Joanna Siedlecka, wybitna biografistka (wydała m.in. „Jaśniepanicza" o Witoldzie Gombrowiczu, „Czarnego ptasiora" o Jerzym Kosińskim, „Pana od poezji" o Zbigniewie Herbercie),powiedziała, że woli pisać o zmarłych osobach. Nie dlatego, że boi się ataków ze strony żyjącego bohatera, ale dlatego, że po śmierci życie jawi się jako zamknięta całość, można wtedy prześledzić jak kształtował się charakter danej osoby, co wpłynęło na istotne decyzje. Gdy postać żyje, nadal się zmienia i trudno jest uchwycić istotne momenty w biografii. Tomasz Pindel jednak odważył się uczynić bohaterem swej książki żyjącego twórcę, pisarza wybitnego i kontrowersyjnego - Mario Vargasa Llosę, a zabrał się do tematu w sposób nietypowy.
Książka została podzielona na siedem części, tytuł każdej z nich został zaczerpnięty z powieści Noblisty. Pindel nie przedstawia chronologicznie losów autora „Miasta i psów", kolejne rozdziały są próbą prześledzenia literackich fascynacji, poglądów, lektur, przyjaźni, które wpłynęły na Mario Vargasa Llosę i jego twórczość. Biograf stara sie pokazać punkty zwrotne w życiorysie Peruwiańczyka, opisuje jego relacje rodzinne, nie omija tematów kontrowersyjnych, które dla miłośników prozy Mario Vargasa Llosy nie są zaskoczeniem, ale przy biografii wypada o nich wspomnieć (legendarne spalenie na stosie „Miasta i psów", małżeństwo z kuzynką, rozwód i kolejny ślub, tym razem z ciotką). Są tu również przytoczone poglądy teoretyczno - literackie Peruwiańczyka.
Pindel korzystał z wielu źródeł, ale zbyt często powołuje się na autobiografię Llosy „Jak ryba w wodzie". Przyznam szczerze, że nieco mnie to drażniło, biografia bowiem powinna zaskakiwać, ukazywać postać w innym świetle, niż to czyniły dotychczasowe publikacje, obalać jakieś mity, a tu otrzymuję fragmenty już mi znane.
Są jednak momenty, które mnie porwały. Mario Vargas Llosa jest nie tylko wybitnym pisarzem, ale również patriotą i człowiekiem zaangażowanym w losy swojego kraju. Podobnie jak nieżyjący już Vaclav Havel. W „Jak ryba w wodzie" przysypiałam na rozdziałach, w których pisarz opowiadał o swojej kampanii wyborczej (Llosa startował na stanowisko prezydenta Peru),ale w książce Pindela kampania i polityczne zaangażowanie Noblisty zostało opisane w sposób interesujący. Pindel wykorzystał biografię autora „Marzenia Celta" do ukazania nieznanej nam historii Peru. Na szczęście autor zna granice wytrzymałości czytelników niezainteresowanych politycznymi rozgrywkami i nie snuje historycznych wywodów, a jedynie nakreśla ogólną sytuację. A to ważne, bo Llosa przez Peruwiańczyków wcale nie jest postrzegany jako wybitny intelektualista. Szokujące jest to, ilu wrogów sobie przysporzył, angażując się publicznie. Posądzony był nawet o zdradę i o mało nie stracił peruwiańskiego obywatelstwa.
Pindel przedstawia fakty z życia Llosy, ale robi to w specyficzny sposób, dzięki skojarzeniu tytułów rozdziałów z powieściami Noblisty nasuwa się na myśl wniosek, jak najbardziej umotywowany, że autor „ Szelmostw niegrzecznej dziewczynki" przekuwa swoje życie w literaturę. Dużo bowiem w jego powieściach wątków autobiograficznych, choć niektóre z nich są mocno zakamuflowane. Pindel jednak wskazuje na istotne wydarzenia, śledzi podróże pisarza, których efektem były kolejne powieści, zagląda do przeszłości, gdy to młody Llosa uczył się w szkole dla kadetów, gdzie poczuł gorzki smak dyscypliny, odwiedza pierwszą redakcję gazety, w której pracował pisarz, to właśnie tam przy redagowaniu rubryki kryminalnej poznał świat dziwek, złodziei, gwałcicieli i alfonsów.
Muszę przyznać, że im więcej o nim czytałem i słuchałem, tym silniejsze miałem wrażenie, że Mario Vargas Llosa prócz tego, że jest wybitnym autorem, okazuje się też - przepraszam za wyrażenie - materiałem na pierwszorzędną postać literacką - zwierza się we wstępie Tomasz Pindel. I paradoksalnie swoje wrażenie udowadnia w napisanej przez siebie biografii, z której jasno wynika, że życie i literatura w przypadku Mario Vargasa Llosy bez siebie nie istnieją.
Na jednym ze spotkań Joanna Siedlecka, wybitna biografistka (wydała m.in. „Jaśniepanicza" o Witoldzie Gombrowiczu, „Czarnego ptasiora" o Jerzym Kosińskim, „Pana od poezji" o Zbigniewie Herbercie),powiedziała, że woli pisać o zmarłych osobach. Nie dlatego, że boi się ataków ze strony żyjącego bohatera, ale dlatego, że po śmierci życie jawi się jako zamknięta całość, można...
więcej Pokaż mimo toObowiązkowa pozycja dla każdego miłośnika prozy Vargasa Llosy. To klucz do osobowości, życia, a przede wszystkim twórczości Peruwiańczyka. Bo w tej biografii to literatura jest najważniejsza, choć nie brakuje "smaczków" z życia pisarza.
Obowiązkowa pozycja dla każdego miłośnika prozy Vargasa Llosy. To klucz do osobowości, życia, a przede wszystkim twórczości Peruwiańczyka. Bo w tej biografii to literatura jest najważniejsza, choć nie brakuje "smaczków" z życia pisarza.
Pokaż mimo toMario Vargas Llosa, a właściwie Jorge Mario Pedro Vargas Llosa Marqués de Vargas Llosa jest peruwiańskim pisarzem, dziennikarzem, myślicielem i politykiem. Ma na swoim koncie Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, którą otrzymał w 2010. Urodził się w 28 marca 1936 w Arequipie w Peru jako jedyne dziecko Ernesto Vargasa Maldonado oraz Dory Llosa Ureta.
Llosa to pisarz uwielbiany przez czytelników. Kiedy w młodości zaczął pisać, zaniepokoiło to jego ojca. Literatura uważana była bowiem za domenę kobiet. Mario został więc wysłany do szkoły kadetów. Efekt był taki, że swoje wrażenia opisał w pierwszej książce Miasto i psy. Powrót do domu zaowocował kolejną powieścią, Zielony dom. I dalej potoczyło się już samo :)
Zszokował wszystkich, kiedy poślubił 10 lat starszą Julię Urquidi, swą daleką ciotkę, co również znalazło swoje odzwierciedlenie w biograficznej powieści Ciotka Julia i skryba. Po przeprowadzce do Paryża, po kilku latach rozwiódł się jednak z Julią i każde poszło w swoją stronę.
Dowiedziałam się równie, że autor był kandydatem w wyborach na prezydenta Peru z ramienia liberalnego Ruchu Wolności. Przegrał w drugiej turze wyborów z Alberto Fujimori. Wielki człowiek !
Mario Vargas Llosa pisze, publikuje, prowadzi programy i występuje w telewizji. To niezwykle barwna postać. Tomasz Pindel ukazał nie tylko Llosę jako pisarza, ale przede wszystkim jako człowieka. Człowieka niepokornego, zbuntowanego, mającego swoje ideały i sposób na życie. Jest barwną, ale i kontrowersyjną postacią.
W książce Tomasza Pindela znajdziecie nieznane i niepublikowane nigdy anegdoty z życia pisarza. Opowieść płynie sama, jest napisana lekko i dowcipnie, nie przytłacza czytelnika wielkością głównego bohatera. Spodobało mi się, że Pindel opowiada o Mario Vargas Llosa nie trzymając się chronologii wydarzeń, dzięki czemu biografia jest lżejsza i ciekawsza. Zdarzało mi się cofać do tyłu i doczytywać fragmenty raz jeszcze, aby poukładać niektóre fakty w całość. Było to bardzo przyjemne, patrząc na mnogość zdjęć, które ilustrują historię życia Llosy.
Biografia Llosy jest porywająca niczym powieść sensacyjna, czyta się ją z zapartym tchem i wielką ciekawością. Jest oryginalna i intrygująca jak książki jego autorstwa. Miło było bliżej poznać słynnego Noblistę i zrozumieć jego punkt widzenia, co na pewno odniesie się do większego zrozumienia jego powieści. Llosa jest egzotyczny jak jego ojczyste Peru, błyskotliwy i barwny. Jest jak egzotyczny ptak, który wabi swoim pięknem i czaruje swoją twórczością, niczym muzyką.
Poznajcie go bliżej – naprawdę warto!
http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2015/01/biografia-mario-vargas-llosa-tomasz.html
Mario Vargas Llosa, a właściwie Jorge Mario Pedro Vargas Llosa Marqués de Vargas Llosa jest peruwiańskim pisarzem, dziennikarzem, myślicielem i politykiem. Ma na swoim koncie Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, którą otrzymał w 2010. Urodził się w 28 marca 1936 w Arequipie w Peru jako jedyne dziecko Ernesto Vargasa Maldonado oraz Dory Llosa Ureta.
więcej Pokaż mimo toLlosa to pisarz...
Świetnie napisana biografia noblisty z Peru. Szacunek dla autora tej książki jest tym większy, iż musiał - jako Polak - pokonać barierę językową i geograficzną. Trudno pisać biografię pisarza z Ameryki południowej nie znając języka i rozmawiając z ludźmi z otoczenia pisarza. A ta biografia to nie tylko rozmowy z pisarzem, czy też z jego współpracownikami i przyjaciółmi. To także imponująca bibliografia tekstów z hiszpańskojęzycznych czasopism. Ta biografia to obowiązkowa lektura każdego wielbiciela prozy Mario Vargas Llosy.
Świetnie napisana biografia noblisty z Peru. Szacunek dla autora tej książki jest tym większy, iż musiał - jako Polak - pokonać barierę językową i geograficzną. Trudno pisać biografię pisarza z Ameryki południowej nie znając języka i rozmawiając z ludźmi z otoczenia pisarza. A ta biografia to nie tylko rozmowy z pisarzem, czy też z jego współpracownikami i przyjaciółmi. To...
więcej Pokaż mimo to„Z jednej strony, za przeszkoloną ścianą, za którą znajdował się taras, rozciągał się imponujący widok na ocean, nieco przymglony, jak to zimą, z drugiej zaś, za naszymi plecami, widok także imponujący, acz w zupełnie innym sensie: tam była osobista biblioteczka pisarza. Jego współpracownicy szacują ją na jakieś trzydzieści tysięcy tomów. Panuje w niej idealny porządek i dzieli się na kilka sektorów. Jest tu księgozbiór podręczny, którego nie wolno nikomu dotykać. Są zbiory książek najróżniejszych pisarzy i gatunków. Jest kolekcja wszystkich wydań wszystkich książek Vargasa Llosy we wszystkich wersjach językowych”. [s.108] Tak wygląda otoczenie pracy Mario Vargasa w Limie. W tym oto miejscu Tomasz Pindel spotkał się z najstarszym synem Álvaro, aby poszerzyć swoją wiedzę o nobliście.
Mario Vargas Llosa to z pewnością jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy. Ambitny, pochodzący z kraju dalekiego od pozycji kulturowego świata. Człowiek, który za sprawą uporu i talentu zdołał się wybić i odnieść największy sukces. Mężczyzna, który uwikłany został polityczne i historyczne wydarzenia XX wieku, gdzie odzwierciedla się cała epoka dziejów Ameryki Łacińskiej i Europy. Intelektualista, który przeszedł długą i znamienną drogę w swoim ideowym rozwoju. Postać z krwi i kości, zwyczajny facet, który niejedno widział i niejedno przeżył, kochał i był (jest) kochany. Podróżnik, który przenosił się z miejsca na miejsce, zawsze zostawiając za sobą historię, a często sam gubiąc w danym miejscu serce. W wieku 73 lat Mario obliczył, że w ciągu całego życia mieszkał w pięćdziesięciu domach. Zatem śledzenie kolei jego życia oznacza nieustającą wędrówkę po obu Amerykach i Europie.
Tomasz Pindel zabiera nas właśnie w taką podróż, śladami wielkiego pisarza. Odwiedzamy wiec Arequipę - miejsce urodzin Llosy, Piurę, Limę Madryt, Paryż, Londyn i znowu Peru, w całej okazałości - do majestatycznych i zimnych szczytów gór, po gorącą kampanię wyborczą i wyścig po władzę. Układ książki odbiega od porządku chronologicznego. Życie pisarza podzielone jest tu na siedem części - nie są one równe. Dlatego pewne tematy co jakiś czas powracają, niektóre wydarzenia czy epizody z życia są omówione na koniec, a o niektórych autor ledwie wspomina. Nie zaburza to bynajmniej spójności książki. Czyta się wszystko bardzo przyjemnie. Najciekawsze były dla mnie te fragmenty, gdzie można doszukać się analogii pomiędzy życiem Llosy a jego postaciami z książek. Vargas Llosa nie uczynił żadnego bohatera swoim alter ego, za to obdarzył swymi rzeczywistymi przeżyciami kilka różnych postaci.
Polecam gorąco, szczególnie dla fanów twórczości Peruwiańczyka, ale nie tylko. Sama osoba pisarza, jego życie, osobowość nadaje się na pierwszorzędną postać literacką.
„Z jednej strony, za przeszkoloną ścianą, za którą znajdował się taras, rozciągał się imponujący widok na ocean, nieco przymglony, jak to zimą, z drugiej zaś, za naszymi plecami, widok także imponujący, acz w zupełnie innym sensie: tam była osobista biblioteczka pisarza. Jego współpracownicy szacują ją na jakieś trzydzieści tysięcy tomów. Panuje w niej idealny porządek i...
więcej Pokaż mimo toMario Vargas Llosa to postać niesamowita, intrygująca, o którym dotąd nie wiedziałam nic poza tym, że tworzy ważne dla współczesnej, południowoamerykańskiej, ale też światowej literatury dzieła. Tomasz Pindel przedstawia jak żyje, co lubi, kim jest peruwiański laureat Pokojowej Nagrody Nobla. Poza tym, autor pokazuje MVL bez omijania tematów tabu, nie zawsze w chlubnej okazałości.
Mario Vargas Llosa to postać niesamowita, intrygująca, o którym dotąd nie wiedziałam nic poza tym, że tworzy ważne dla współczesnej, południowoamerykańskiej, ale też światowej literatury dzieła. Tomasz Pindel przedstawia jak żyje, co lubi, kim jest peruwiański laureat Pokojowej Nagrody Nobla. Poza tym, autor pokazuje MVL bez omijania tematów tabu, nie zawsze w chlubnej...
więcej Pokaż mimo to