Książka opisuje mało znaną szerokiej publiczności historię polskiej Dywizji Grenadierów, sformowanej we Francji po wrześniowej klęsce II RP.

Całość składa się na dwie części: monograficzną i wspomnieniowo-literacką.
Najpierw czytamy o początkach dywizji, problemach organizacyjnych w okresie jej formowania, brakach kadrowych i zaopatrzeniowych, a także o ludziach w jej skład wchodzących. Co istotne, duża część żołnierzy pochodziła z rodzin imigrantów przebywających na ziemi francuskiej od ładnych kilku lat.

Same opisy walk są dosyć suche i nierzadko pozbawione dynamiki, przez co sprowadzają się do podania nazwy miejscowości, rodzaju przeprowadzonego manewru i jego efektu. Czasami tekst ubarwiony jest wspomnieniami uczestników zdarzeń.
Niestety, ale nikt nie umieścił w książce mapy, co uważam za dosyć istotne uchybienie. Działania bojowe toczył się na obszarze pełnym małych miejscowości i rzek, przez co bardzo łatwo stracić rozeznanie, kto i gdzie się znajduje. Jednostki często zmieniały swoje położenie, a czytelnika bombardują nazwy wiosek o których położeniu wie tyle co nic.

Część druga jest dużo bardziej przystępna, gdyż ogranicza się do pisanych spontanicznie relacji z linii frontu. Tym razem fragmenty batalistyczne są dynamiczne i plastyczne. Poza tym, znajdziemy tu kilka żołnierskich piosenek i wierszy.

Daję ocenę 8. Bardzo mnie boli, że książka nie znalazła zbyt wielu nabywców. Kupiłem ją za przysłowiowe grosze w magazynie do którego trafiają zwroty z księgarni. Leżała tam jej cała paletka.

Nie razi i nie dwa uroniłem łzę w trakcie lektury, a zazwyczaj mi się to nie zdarza.

Książka opisuje mało znaną szerokiej publiczności historię polskiej Dywizji Grenadierów, sformowanej we Francji po wrześniowej klęsce II RP.

Całość składa się na dwie części: monograficzną i wspomnieniowo-literacką.
Najpierw czytamy o początkach dywizji, problemach organizacyjnych w okresie jej formowania, brakach kadrowych i zaopatrzeniowych, a także o ludziach w jej...