Młot na czarownice

Książka, która dla dzisiejszego czytelnika jest komedią, w odległej przeszłości stanowiła instrukcje dla prawdziwych inkwizytorów. Opisy sposobów rozpoznawania czarownicy mogłyby posłużyć twórcom Monthy Pythona do napisania niejednego scenariusza.

Książka, która dla dzisiejszego czytelnika jest komedią, w odległej przeszłości stanowiła instrukcje dla prawdziwych inkwizytorów. Opisy sposobów rozpoznawania czarownicy mogłyby posłużyć twórcom Monthy Pythona do napisania niejednego scenariusza.

Pokaż mimo to

Chyba jedna z cięższych książek które miałem przyjemność czytać, bo język w tej książce zestarzał się niemiłosiernie, ale nawet to nie potrafiło odebrać mi frajdy z czytania.
Powiedzmy sobie szczerze-ta książka nie jest dla każdego, a raczej dla grupki pasjonatów chcących zrozumieć co takiego pisze w książce, która była powodem śmierci i prześladowania wielkiej ilości ludzi a zwłaszcza kobiet.
Ja osobiście byłem zaskoczony, że jest to książka dosyć merytoryczna pokazująca nam wiele przykładów, które pokazywały że ewidentnie wskazana osoba była czarownikiem lub czarownicą, lub zeznania osób twierdzące że zajmowały się czarami i to podobno od nich inkwizytorium wiedziało jak te czary wyglądają i co robią. Książka też podaje wiele autorytetów nauki lub doktorów, którzy wierzą w istnienie czarownic i takich też, którzy mają inne zdanie lecz jest szybko negowane dzisiaj już wiemy, do czego doprowadziła podana książka i że wierzenie w istnienie czarownic to jest jeden wielki błąd, który skazał na cierpienie niezliczoną rzesze ludzi. Muszę jednak przyznać, że gdybym czytał książkę w czasach w których święciła triumfy to chyba bym uwierzył w jej treść, bo trzeba przyznać że potrafi być przekonująca.

Chyba jedna z cięższych książek które miałem przyjemność czytać, bo język w tej książce zestarzał się niemiłosiernie, ale nawet to nie potrafiło odebrać mi frajdy z czytania.
Powiedzmy sobie szczerze-ta książka nie jest dla każdego, a raczej dla grupki pasjonatów chcących zrozumieć co takiego pisze w książce, która była powodem śmierci i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Gratka dla pasjonatów. Godne polecenia wszystkim, których nie zadowala "omówienie w dwóch zdaniach poglądów autora".

Gratka dla pasjonatów. Godne polecenia wszystkim, których nie zadowala "omówienie w dwóch zdaniach poglądów autora".

Pokaż mimo to

https://annamusialowicz.pl/kolejny-wieczor-z-czarownicami-mlot-na-czarownice/

Kolejny wieczór z czarownicami…
Kiedy sięgałam po „Młot na czarownice”, spodziewałam się zupełnie czegoś innego: rozprawy naukowej, oczywiście na miarę czasów, w których została napisana, obrazu czarownictwa w ówczesnej epoce i poniekąd to otrzymałam, ale…
Trafił do mnie przedruk wydania, które pierwotnie ukazało się w 1614 roku w polskim przekładzie Stanisława Ząbkowica. Ile Ząbkowic faktycznie przetłumaczył, ile zinterpretował po swojemu – to już ciekawostka, której, z uwagi na nieznajomość łaciny, nie dane mi będzie (przynajmniej jeszcze przez długi czas) rozwikłać. Pomimo niewielkiej objętości nie jest to książka, którą przeczyta się w jeden wieczór. Składa się z dwóch części. W pierwszej autorzy dowodzą, że magia istnieje, jest częścią rzeczywistości, opisują jej formy, przestrzegają przed działaniem czarownic. Część wtóra to spis sposobów radzenia sobie z czarami – gdy już ktoś je na nas nałoży. Oczekiwałam, pomna na sławę tego traktatu, jasnej kodyfikacji wierzeń i praktyk czarnoksięskich z tamtego okresu. Otrzymałam krótką informację o paktach z szatanem i mnóstwo opisów, dziś rzekłabym, opartych na plotkach, informujących o zwyczajach średniowiecznego społeczeństwa. Ciężko się czytało, i nawet nie za sprawą archaicznego języka, a opowieści w traktacie zawartych. Było zwyczajnie… nudno. Nawet ciekawość poznania prawdy historycznej nie pozwoliła mi się cieszyć lekturą tej książki.
Nie zmienia to jednak faktu, że dobrze się stało, że poznałam tę pozycję. Zawsze to poszerzanie horyzontów, nawet jeśli przenosi w mroki średniowiecza – dosłownie – umysłowo. A skoro nie „łyknęłam” jej na raz, dziś przestawiam się na łykanie czegoś innego. Oczywiście nadal w klimacie ;)

https://annamusialowicz.pl/kolejny-wieczor-z-czarownicami-mlot-na-czarownice/

Kolejny wieczór z czarownicami…
Kiedy sięgałam po „Młot na czarownice”, spodziewałam się zupełnie czegoś innego: rozprawy naukowej, oczywiście na miarę czasów, w których została napisana, obrazu czarownictwa w ówczesnej epoce i poniekąd to otrzymałam, ale…
Trafił do mnie przedruk wydania, które...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pozycja, której wydanie sięga roku 1487. W owych latach był to wręcz nieodłączny element każdego łowcy czarownic. Sama tematyka i podejście do niej w ówczesnych czasach są jednocześnie interesujące jak i przerażające. Uważam że jest to tytuł obowiązkowy dla każdego żeby miał pewny wgląd w zmiany jakie zachodziły na przestrzeni wieków w społeczeństwie i jak ludzie, bądź co bądź, stawali się lepszą wersją samych siebie.

Pozycja, której wydanie sięga roku 1487. W owych latach był to wręcz nieodłączny element każdego łowcy czarownic. Sama tematyka i podejście do niej w ówczesnych czasach są jednocześnie interesujące jak i przerażające. Uważam że jest to tytuł obowiązkowy dla każdego żeby miał pewny wgląd w zmiany jakie zachodziły na przestrzeni wieków w społeczeństwie i jak ludzie, bądź co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

spodziewałem się czegoś... "bardziej". ale nie ma tragedii

spodziewałem się czegoś... "bardziej". ale nie ma tragedii

Pokaż mimo to

Henrich Kramer znany, również jako Henricus Institor lub Heinrich Institor. Urodził się ok. 1430 roku w Schlettstadt, koło Strasburga. Zmarł w 1505 roku w Kromieryżu. Niemiecki duchowny katolicki, dominikanin i inkwizytor. Był zwolennikiem realności czarów i istnienia czarownic. Według swoich słów jako inkwizytor skazał na śmierć 48 domniemanych czarownic w 1486 roku. Miało to miejsce w Ravensburgu i w innych miejscowościach znajdujących się w diecezji Konstancja. Papież Innocenty VIII wydał bullę Summis desiderantes affectibus potwierdzając uprawnienia inkwizytorskie Kramera. Wykorzystując upoważnienie bulli Kramer wzmógł swoją działaność przeciwko czarom i czarownicom, co doprowadziło do konfliktu z biskupem diecezji Brixen, Georgiem Golserem. Konsekwencją tego konfliktu była nałożona na Kramera kara, która zakazywała opuszczania miasta. W 1486 roku stworzył traktat o czarownictwie, który został włączony do "Młota na czarownice". Został wydany w 1487 roku. Jako współautora dzieła podano Jakoba Sprengera, jednak udział w powstaniu tego dzieła przez część historyków jest podważana. Kramer twierdzi, że w latach 1481-1491 skazał na śmierć ok. 200 czarownic. Zaś swoich przeciwników, którzy kwestionowali istnienie czarownic oskarżał o herezję.

Jakob Sprenger urodził się między 1435 a 1438 rokiem w Reinfelden koło Bazylei. Zmarł 6 grudnia 1495 roku w Strasburgu. Był niemieckim duchownym katolickim, dominikaninem i inkwizytorem. Zyskał sławę jako współautor "Młota na czarownice". Część badaczy twierdzi, że Kramer posłużył się jego nazwiskiem bezpodstawnie. Servatius Fanckler współpracownik Sprengera, krótko po jego śmierci zaprzeczył autorstwo tego dzieła. W 1487 roku Sprenger zainicjował śledztwo przeciwko Kramerowi, na którym został ukarany.
Młot na czarownice to książka, która budzi wiele kontrowersji. Jest to typowa instrukcja , która ma nauczyć jak bronić się przed czarownicami. Metody walczenia z czarami są kuriozalne. Inkwizycja zabiła wiele niewinnych osób. Najgorzej miały kobiety, które na tamte czasy były oczytane i mądre, ale nie miały takich praw jak kobiety teraz. Dzięki tej książce możemy dowiedzieć się jak to wszystko wyglądało od "kuchni". Po przeczytaniu Młota na czarownice naszła mnie taka refleksja: ile kobiet musiało zginąć, abyśmy my kobiet współczesne mogły się edukować, decydować o własnym losie i brać czynny udział w życiu politycznym. Bo gdybyśmy nie miały takiej wolności to czekałby na nas stos, tak jak na setki innych kobiet w czasie inkwizycji. Dziękujmy za to każdego dnia.

Opinia również pojawiła się na blogu: www.literaturadawnablog.wordpress.com

Henrich Kramer znany, również jako Henricus Institor lub Heinrich Institor. Urodził się ok. 1430 roku w Schlettstadt, koło Strasburga. Zmarł w 1505 roku w Kromieryżu. Niemiecki duchowny katolicki, dominikanin i inkwizytor. Był zwolennikiem realności czarów i istnienia czarownic. Według swoich słów jako inkwizytor skazał na śmierć 48 domniemanych czarownic w 1486 roku. Miało...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jeśli szukacie namiastki minionych wieków i powiązań związanych z czarami i religią - szczerze polecam. Język jest dosyć ciężki, jednak dla zaprawionego czytelnika XIX-wiecznej literatury nie będzie to problemem. Do książkę należy podejść trochę z dystansem - każdy, kto interesuje się historią średniowiecza i nowożytności zapewne to dostrzeże.

Jeśli szukacie namiastki minionych wieków i powiązań związanych z czarami i religią - szczerze polecam. Język jest dosyć ciężki, jednak dla zaprawionego czytelnika XIX-wiecznej literatury nie będzie to problemem. Do książkę należy podejść trochę z dystansem - każdy, kto interesuje się historią średniowiecza i nowożytności zapewne to dostrzeże.

Pokaż mimo to

Podręcznik dla łowców czarownic to coś co musisz mieć! Według mnie warto przeczytać. Czyta się toją bardziej jak jakiś artykuł w gazecie. Jedyny minus? Brak trzeciej części, aż szkoda, że nikt się nie posilił na przetłumaczenie. Ja odczułam spory brak tej trzeciej części. Brakowało takiego zamknięcia całości. Szkoda, bo treść części trzeciej wydaje się straszliwe ciekawa. Czekam, aż ktoś w końcu przetłumaczy całość po polsku :)

Podręcznik dla łowców czarownic to coś co musisz mieć! Według mnie warto przeczytać. Czyta się toją bardziej jak jakiś artykuł w gazecie. Jedyny minus? Brak trzeciej części, aż szkoda, że nikt się nie posilił na przetłumaczenie. Ja odczułam spory brak tej trzeciej części. Brakowało takiego zamknięcia całości. Szkoda, bo treść części trzeciej wydaje się straszliwe ciekawa....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

No cóż ... Jeśli ktoś jeszcze kiedykolwiek wątpił w to, co wyprawiała inkwizycja i jej wyznawcy, to po lekturze poradnika z pewnością wątpliwości go opuszczą.
Najstraszniejsze jest to, że i dziś po Ziemi chodzą ludzie, którzy chętnie by ten poradnik zastosowali ....

No cóż ... Jeśli ktoś jeszcze kiedykolwiek wątpił w to, co wyprawiała inkwizycja i jej wyznawcy, to po lekturze poradnika z pewnością wątpliwości go opuszczą.
Najstraszniejsze jest to, że i dziś po Ziemi chodzą ludzie, którzy chętnie by ten poradnik zastosowali ....

Pokaż mimo to