Indie rozdarte

- Tytuł oryginału:
- Broken Republic: Three Essays
- Data wydania:
- 2014-03-05
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-03-05
- Liczba stron:
- 176
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788364142314
- Tłumacz:
- Krzysztof Umiński
- Wydawnictwo:
- Wielka Litera
- Tagi:
- Indie Hindusi reportaż literatura faktu społeczeństwo socjologia
- Tytuł oryginału:
- Broken Republic: Three Essays
- Kategoria:
- literatura faktu
- Data wydania:
- 2014-03-05
- Liczba stron:
- 176
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788364142314
- Tłumacz:
- Krzysztof Umiński
- Seria:
- Strefa reportażu
- Tagi:
- Indie Hindusi reportaż literatura faktu społeczeństwo socjologia
Arundhati Roy, pisarka zaangażowana społecznie i politycznie, autorka głośnej powieści "Bóg rzeczy małych", bezlitośnie rozprawia się z wyidealizowanymi wyobrażeniami na temat Indii. Poddaje ostrej krytyce funkcjonowanie państwa, powszechną korupcję, łamanie praw człowieka i brak skutecznej polityki społecznej wobec najuboższych. Staje po stronie najsłabszych, wykluczonych, sponiewieranych obywateli swojego kraju. Próbuje zrozumieć, jak doszło do tego, że Indie, aspirujące do miana nowoczesnej demokracji, są rozdzierane przez wewnętrzne konflikty.
Dlaczego, jeśli jest tak dobrze, obywatele występują zbrojnie przeciwko rządzącym, a rządzący odpowiadają siłą, traktując obywateli jak terrorystów, nie próbując zrozumieć ich racji.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Oficjalne recenzje
Koncernów „ziemia obiecana”
„Indie rozdarte” to zbiór trzech esejów napisanych w latach 2009-2010 przez Arundhati Roy, indyjską działaczkę społeczną, znaną w Polsce z wydanej w 1997 powieści „Bóg rzeczy małych”. Poprzedza je krótki wstęp autorki, napisany w lutym 2011, w którym wspomina ona o działaniach rządu związanych z przygotowaniami do Igrzysk Wspólnoty Brytyjskiej z 2010, mających zlikwidować problem biedoty tak, by Delhi odpowiadały standardom światowych metropolii. Wydano więc ustawy, za sprawą których ubodzy zniknęli jak sprane plamy. Los tych najbiedniejszych stanowi centrum zainteresowania pisarki.
Tematyka trzech niezależnych, silnie polemicznych esejów, wyraźnie napisanych w reakcji na konkretne społeczno-polityczne decyzje, dotyczy przede wszystkim działań indyjskiego rządu zogniskowanych w ogłoszonej przez ministra spraw wewnętrznych w 2009 operacji zwanej „Zielone Łowy”. W oficjalnej wersji stanowiła ona wyzwanie rzucone maoistowskim rebeliantom, czyli członkom nielegalnej Komunistycznej Partii Indii. Uznają oni, iż tradycyjną i blokującą wewnętrzny rozwój kastowość społeczeństwa indyjskiego można zlikwidować jedynie poprzez obalenie państwa indyjskiego. W 2008 nazwani zostali przez przedstawicieli rządu indyjskiego terrorystami. I odtąd uznawani za zagrożenie dla rozwoju Indii, określani mianem lewicowego ekstremizmu, oskarżani o bezwzględność stanowią państwowego wroga numer jeden. W eseju „Wojna ministra Chidambarama” (ministra spraw wewnętrznych, związanego wcześniej jako prawnik z koncernami górniczymi) Roy pokazuje jednak drugie oblicze maoistów – armię partyzancką złożoną z najbiedniejszych, z ludności plemiennej, która staje do walki o własną godność. Pokazuje ludzi, którzy nie mając znikąd wsparcia, bronią tego, co dla nich najcenniejsze - ziemi, którą wydziera się im w imię fałszywie pojętego rozwoju gospodarczego kraju. Przestrzega tym samym przed wiarą w uczciwość akcji rządowej, stawiając w tle interesy bogatych spółek górniczych, które eksploatują środowisko naturalne Indii.
Eseje są z jednej strony wykładem na temat polityki rządu Indii wobec najbiedniejszych albo właściwie jej braku, mówią o interesach spółek górniczych, o historii ruchu rebelianckiego, z drugiej noszą wyraźnie reportażowe piętno. „U boku towarzyszy” jest także zapisem kilku dni z życia autorki w środku dżungli z partyzantami. Konspiracyjne spotkanie, które odbyła i kilkuetapowa, wielodniowa podróż dla udziału w obchodach setnej rocznicy rebelii 1910 przeciw Brytyjczykom, stanowi znaczący materiał do refleksji. Pora Bhumkal (taka nazwa tej uroczystości) to radosne święto w sercu dżungli, które Roy postrzega jako wyraz sprzeciwu wobec cywilizacji, dążącej do unicestwienia rdzennych mieszkańców tych terenów. Szkicując portrety młodych, anonimowych często, maoistów, pokazuje ludzi żywych, niezwykle zaangażowanych ideowo, innych od sztywnych oficjalnych wizerunków członków Partii, za które zresztą są sami odpowiedzialni. Ujawnia także wyraźnie własne mieszane uczucia względem nich. Wszędzie unosi się przecież duch Mao, a retoryka rebeliantów to język szorstki, język przemocy, tak ostry, że niemal ludobójczy. A jednak w jakiś sposób ona ich rozumie. Bo tu, w lasach Dantewary, trwa zaciekła walka o duszę Indii. A jest to walka także bezpardonowa i krwawa.
Znaczący element refleksji stanowi również problem trudnej, często dramatycznej sytuacji kobiet indyjskich, także „towarzyszek” i ich praw. To odpowiada feministycznym zainteresowaniom autorki.
Arundhati Roy nie boi się nazywania rzeczy po imieniu. Jest bardzo konkretna we wskazywaniu bolączek indyjskiej społeczeństwa. Esej „Skapująca rewolucja” jest wymierzony przede wszystkim w polityków. To oni przehandlowują pokojową współegzystencję. To ich wina, że maoiści, wybierający walkę zbrojną jako metodę działania, postrzegani jako krwawi partyzanci, choć można by ich widzieć też jako zdesperowanych biedaków, nie stanowią marginalnej siły polityczno-społecznej. To elity są odpowiedzialne za to, że ci, których chciało się pożreć, pożreć się nie dają.
Lektura „Indii rozdartych” nie jest reportażem łatwym. Rzecz bowiem dotyczy styku polityki i interesów korporacyjnych. Nie każdy swobodnie porusza się w tym obszarze. A jednak zaangażowanie autorki, jej bezkompromisowość przyciągają. Ma ona ten dar, że jest wiarygodna. Zmusza do szukania dodatkowych informacji, objaśniających niektóre aspekty spraw politycznych. Ale za to serwuje myślącemu i krytycznemu czytelnikowi serię pytań, na które powinien szukać odpowiedzi ten, kto nie chce świata postrzegać wyłącznie przez jego cywilizacyjną malowniczość i dekoracyjność.
Wydawnictwo Wielka Litera zadbało o staranne wydanie książki. Dostajemy materiał zdjęciowy, ilustrujący poruszane zagadnienia oraz niezbędne i niezwykle przydatne przypisy, objaśniające znaczące kulturowo pojęcia i nazwy własne charakterystyczne dla życia państwowego Indii.
Polecam uwadze.
Justyna Radomińska
Popieram [ 4 ]
Opinie [11]
Arundhati Roy to indyjska pisarka, która odkrywa przed nami prawdziwe oblicze Indii. Indii szarganych wojną pomiędzy bogatymi a stającymi po stronie biednych - maoistami. Wydawać by się mogło, że Indie to prężnie rozwijający się kraj a tymczasem ogromny odsetek ludności żyje na skraju ubóstwa nie mając dachu nad głową, dostępu do czystej wody, czystego powietrza, urządzeń...
więcejKsiążka w zasadzie w całości opowiada o Naksalitach (Maoistach Indyjskich) co uważam za jej największą słabość. Ciężko przez pryzmat jednego ruchu zobaczyć Indie w szerszej perspektywie.
więcejDrugą (i chyba większą jej wadą) jest bardzo chaotyczna narracja, przypominająca swobodny ciąg skojarzeń. Gdzie autorka idzie, tam za nią podążają losowe fakty z historii Indii. Czasami z...
Książkami Arundhati Roy zaczytywałam się począwszy od jej powieści "Bóg rzeczy małych". Szczególnie jednak podziwiałam jej żarliwość w przedstawianiu w esejach tego, co ją w Indiach boli. W "Algebrze bezgranicznie sprawiedliwości." i w "The Shape of Beast". Podobnie tu.
więcejW "Indiach rozdartych" w oryginale nazwanych "Broken Republic" Arundhati Roy zajmuje się poszukiwanym...
Doceniam odwagę kobiety, która gotowa jest ryzykując życie udać się w knieje, żeby spotkać się ze zbrojnymi w karabiny rebeliantami. I potem gotowa jest opowiedzieć nam o ich życiu i ich wersji konfliktu (ryzykując tym razem aresztowanie i rozmaite zarzuty). Tego nie dokonał w Indiach chyba prawie nikt inny. Doceniam fakt, że dzięki temu Roy odsłania przed nami kawałek...
więcejIndie to jeden z najbardziej wykorzystywanych krajów na świecie. Ostatnio także jeden z najpopularniejszych tematów reportaży i wcale nie wykorzystywany dla pieniędzy, lecz po to, by zwrócić uwagę na problem podziałów społecznych jakie tam panują. W żadnym innym miejscu na świecie, podział klasowy na biednych i bogatych nie jest tak wielka przepaścią, jak w Indiach. Kraj...
więcejMyślałam, że będzie lepsza.
Pokaż mimo toBardzo, bardzo dobry reportaż ukazyjący sytuację w Indiach w sposób bardzo pogłębiony i nieoczywisty. Autorka opisuje życie partyzantki maoistowskiej w dżungli środkowych Indii w perspektywie rozwoju, praw lokalnej ludności (adiwasich) w kontekscie zglobalizowanej polityki, która dąży do ciągłego wydobywania boksytu (potrzebnego do wyrobu aluminium) a tym samym wysiedlania...
więcejTemat niewatpliwie wazny, ale pogubilam sie w natloku faktow, date, nazwisk i ugrupowan politycznych
Pokaż mimo toLiteracką przygodę z Indiami zaczynałam lata temu od książek Salmana Rushdiego, które, owszem, oddawały klimat i problematykę tego ogromnego kraju, ale często w sposób baśniowy. Co innego Arundhati Roy i jej „Bóg rzeczy małych”, czyli przejmująca powieść o biedzie i dyskryminacji kobiet, rzecz zdecydowanie bliższa indyjskiej rzeczywistości. Książka osiągnęła duży sukces,...
więcejKiedy czytałem „Indie współczesne” Bogusława Mrozka, trochę mnie denerwowało, że autor na każdym kroku wspomina o dokonaniach lub stanowisku różnych odłamów indyjskich partii komunistycznych. A na dodatek poświęcił całkiem sporo miejsca frakcjom i zawiłościom ruchu socjalistycznego i komunistycznego w Indiach. Myślałem sobie wtedy, że w latach sześćdziesiątych XX wieku nie...
więcej