Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lato, pogoda, wypoczynek, mnóstwo atrakcji i oczywiście czytanie, ale już na pisanie (nawet jeśli się jest gadułą) - w wakacje szkoda czasu. Stąd krótka kilkuzdaniowa opinia. Afrykańczycy - migranci, zalewający Europę, która jawi im się rajem. To o nich ten reportaż. Czemu podróżują - jasna to sprawa, co się z nimi dzieje i jak są przyjmowani na naszym kontynencie - mniej więcej wiadomo, ale co się dzieje pomiędzy podjęciem decyzji, a wylądowaniem na Lampedusie - nigdy się nad tym nie zastanawiałam i teraz rozjaśniło mi się w głowie dzięki autorowi, który pisze o afrykańskich szlakach migracyjnych, punktach przesiadkowych, obozach przejściowych, w których wielu migracyjnych wędrowców utyka na stałe, o szajkach przemytników i całym tym przemyśle oraz o ludzkich dramatach i o niespełnionych marzeniach. Książka napisana dziesięć lat temu, trochę się zdezaktualizowała, szczególnie w kontekście ostatnich wydarzeń oraz w zakresie postrzegania i tezy głoszonej przez autora, że bezduszny Europejczyk to ten zły, który nie chce pomóc, a afrykański migrant, to ten biedny, bezbronny, którego jesteśmy zobowiązani przyjąć, jeśli chcemy móc sobie spojrzeć w twarz. Mimo to warto przeczytać.