W pierwszej części autor przybliża światopogląd dwóch naukowców - fizyka Bohma i neurobiolog Pribrama. To jest część fajna i inspirująca. Dalej jest przegląd zjawisk "niecodziennych" - OBE, UFO, śmierć kliniczna, stygmaty itd. Autor twierdzi - słusznie - że obecne paradygmaty nauki nie są w stanie wyjaśnić tych wszystkich zjawisk, o których pisze. Za to jest je w stanie wyjaśnić "teria holograficzna". Problem w tym, że bardzo niewiele na temat tej teorii jest w tej książce napisane. Przywoływane są światopoglądy ludzi kultury i nauki oraz mistyków wszelkiej maści, które podważają materializm, przyczynowość materii względem umysłu itd. i to wszystko wrzucone jest do worka "teoria holograficzna", którą czytelnik w zasadzie musi stworzyć sobie sam (co w zasadzie byłoby zgodne z przesłaniem tej książki, więc może to nie wada?). Zgadzam się, że aby zwiększyć eksplanacyjne możliwości nauki trzeba w tych materialistycznych paradygmatach zamieszać. Talbot pisze o znanym problemie, ale żadnego rozwiązania nie proponuje.

W pierwszej części autor przybliża światopogląd dwóch naukowców - fizyka Bohma i neurobiolog Pribrama. To jest część fajna i inspirująca. Dalej jest przegląd zjawisk "niecodziennych" - OBE, UFO, śmierć kliniczna, stygmaty itd. Autor twierdzi - słusznie - że obecne paradygmaty nauki nie są w stanie wyjaśnić tych wszystkich zjawisk, o których pisze. Za to jest je w stanie...

Rozpoczęło się wielkim BUM, z arcyciekawą teorią zdawałoby się popartą osiągnięciami fizyki kwantowej, jednak im dalej tym gorzej. Teoria hologramu albo ma jakieś braki albo nie tłumaczy wszystkiego – bo jak coś jest do wszystkiego to jest do niczego. Po pełnym emfazy okrzyku – Czy ty właśnie nakrzyczałeś na swoją śledzionę?!?!?! – miałam ochotę "wizgnąć" arcydziełem przez okno. Ale nie "wizgnęłam", zmęczyłam do końca i doczytałam też, że Autor chyba za mocno pogniewał się na swoje narządy, bo zmarł bardzo młodo na białaczkę. I gdzie te wszystkie aury, nakładanie rąk, rozmowy z pępkiem, samoleczenie i autosugestie? Doświadczenia parapsychiczne na pewno kiedyś doczekają się wyjaśnienia, jednak jeszcze nie w tej książce. Zwłaszcza, że autor bardzo często myli twarde dowody z subiektywnymi relacjami i odczuciami świadków i wyraźnie preferuje szamanizm nad nudne trudy w laboratorium.

Rozpoczęło się wielkim BUM, z arcyciekawą teorią zdawałoby się popartą osiągnięciami fizyki kwantowej, jednak im dalej tym gorzej. Teoria hologramu albo ma jakieś braki albo nie tłumaczy wszystkiego – bo jak coś jest do wszystkiego to jest do niczego. Po pełnym emfazy okrzyku – Czy ty właśnie nakrzyczałeś na swoją śledzionę?!?!?! – miałam ochotę "wizgnąć"...

Pierwsza część oparta o wyniki badań naukowych, dwie kolejne - zbiór argumentów anegdotycznych.
Studio Astropsychologii mogło pozytywnie zaskoczyć, ale skończyło się na udanym pierwszym wrażeniu.

Pierwsza część oparta o wyniki badań naukowych, dwie kolejne - zbiór argumentów anegdotycznych.
Studio Astropsychologii mogło pozytywnie zaskoczyć, ale skończyło się na udanym pierwszym wrażeniu.

Książka przedstawia teorię, że to co nas otacza jest hologramem. Na początku dość dobrze definiuje co to jest hologram, potem podaje życiorysy/badania naukowe dwóch twórców idei holograficznego wszechświata.

Potem jest szereg przykładów wydawałoby się bardzo ciekawych np. niewyjaśnione zjawiska (cuda),aura człowieka, hipnoza, uzdrowienia, zjawiska podróży poza ciało jak i doświadczenia bliskie śmierci. No super, ale po przedstawieniu przykładów, bardzo często podczas omawiania zjawisk w odniesieniu do tytułowej koncepcji autor wpada w nudne naukowe sformułowania, że tak powiem wręcz cytuje danych badaczy zamiast "opowiedzieć prostymi swoimi słowami". I to jest mój główny zarzut, bo po przeczytaniu ciekawostki byłem bombardowany niezrozumiałym naukowym bełkotem.

Książka w założeniu miała przybliżyć mi możliwości kształtowania myślą otaczającego nas wszechświata, lecz niewiele w tej dziedzinie skorzystałem. Ogólnie nie polecam. Jeśli interesujecie się jakąś z dziedzin omawianych w książce, to z pewnością są pozycje napisane ciekawiej. No chyba, że musisz znać tę teorię, to da się ja zrozumieć i nauczyć interpretować różne zjawiska z punktu widzenia życia w holograficznym wszechświecie.

Oceniam na plus ciekawostki/przykłady i samą teorię, a na minus naukowy bełkot - naprzemiennie z czymś ciekawym, za dużo trudnych słów i zbytnie rozdrobnienie (ten powiedział tak w tym miejscu bełkot, a ten tak-bełkotu cd. a w sumie chodzi im o to samo) więc ocena = 50%.

Książka przedstawia teorię, że to co nas otacza jest hologramem. Na początku dość dobrze definiuje co to jest hologram, potem podaje życiorysy/badania naukowe dwóch twórców idei holograficznego wszechświata.

Potem jest szereg przykładów wydawałoby się bardzo ciekawych np. niewyjaśnione zjawiska (cuda),aura człowieka, hipnoza, uzdrowienia, zjawiska podróży poza ciało jak i...

Pasjonująca koncepcja natury wszechświata, do tego przedstawiona w bardzo przystępny i zrozumiały sposób. Czyta się bardzo dobrze zwłaszcza, że niemal w każdym zdaniu odczuć można fascynację autora. Pozycja obowiązkowa dla każdego fana Sci-fi, teoria tak piękna i prawdopodobna jak nigdy przedtem i nigdy potem. Do tego dochodzi tło w postaci najnowszych odkryć w dziedzinie fizyki np. teoria fal czy bozon i wszystko nabiera jeszcze ciekawszego wydźwięku.

Pasjonująca koncepcja natury wszechświata, do tego przedstawiona w bardzo przystępny i zrozumiały sposób. Czyta się bardzo dobrze zwłaszcza, że niemal w każdym zdaniu odczuć można fascynację autora. Pozycja obowiązkowa dla każdego fana Sci-fi, teoria tak piękna i prawdopodobna jak nigdy przedtem i nigdy potem. Do tego dochodzi tło w postaci najnowszych odkryć w dziedzinie...

Tę bardzo wyjątkową książkę Michaela Talbota należy traktować jako wstęp do tematyki Holograficznego Wszechświata. Data jej wydania (1991 rok) sprawia, że po jej przeczytaniu odczuwamy niedosyt. W tym wypadku należy bezwzględnie sięgnąć po książki, które napisał fizyk kwantowy Amit Goswami. A najlepiej na początek obejrzeć (np. na YouTube lub strona twórców projektu) wideo warsztaty The Holographic Universe (5 części, około 7 godzin),w których mamy odniesienia do współczesnych badań w tym temacie. Ten materiał wideo w połączeniu z książkami Goswamiego pozwolą nam zrozumieć dużo więcej, gdyż badania w tej materii trwają ze wzmożoną intensywnością, nieprzerwanie (CERN, Wielki Zderzacz Hadronów).

Tę bardzo wyjątkową książkę Michaela Talbota należy traktować jako wstęp do tematyki Holograficznego Wszechświata. Data jej wydania (1991 rok) sprawia, że po jej przeczytaniu odczuwamy niedosyt. W tym wypadku należy bezwzględnie sięgnąć po książki, które napisał fizyk kwantowy Amit Goswami. A najlepiej na początek obejrzeć (np. na YouTube lub strona twórców projektu) wideo...

Książka zajmuje szczególne miejsce w mojej prywatnej top-liście, ponieważ opisana idea holo rozpaliła mój mózg. Pierwsza część to przybliżenie teorii holograficznego umysłu i wszechświata podane w sposób klarowny, przystępny, obrazowy. I na tym lektura mogłaby się zakończyć. Gwiazdek 9. Potem jednak autor używa teorii do wyjaśnienia wielu zjawisk parapsychicznych. Opisy są czasami niezwykle ciekawe, a badania wręcz fascynujące. Ale pod koniec przytłoczyły mnie te UFO-SaiBabo odloty. Nagle okazuje się, że idea nadaje się do wyjaśnienia każdego niewytłumaczalnego pierdnięcia na świecie... Dla mnie przesada. Było jednak sporo superciekawych momentów nawet w tej drugiej, nienaukowej części.

Książka zajmuje szczególne miejsce w mojej prywatnej top-liście, ponieważ opisana idea holo rozpaliła mój mózg. Pierwsza część to przybliżenie teorii holograficznego umysłu i wszechświata podane w sposób klarowny, przystępny, obrazowy. I na tym lektura mogłaby się zakończyć. Gwiazdek 9. Potem jednak autor używa teorii do wyjaśnienia wielu zjawisk parapsychicznych. Opisy są...

Pozycja rewelacyjna, otwierająca człowieka na inny sposób myślenia i odbierania wszystkiego wokoło. Tym razem zdecydowanie zabrakło mi skali do oceny, gdyż nawet 10 gwiazdek to w tym przypadku i tak zdecydowanie za mało. Michael Talbot w "Holograficznym wszechświecie" udowadnia, że nasz świat nie jest prawdziwy, jest tylko hologramem wytworzonym przez świadomość. Książka, będąca dziełem współpracy z wieloma naukowcami i pracownikami Amerykańskiego Towarzystwa Badań Parapsychologicznych, przedstawia wiele dowodów, które udowadniają to twierdzenie w trzech częściach. Pierwsza z nich (najbardziej teoretyczna) przedstawia nowe, niezwykłe spojrzenie na rzeczywistość, omawia mózg i kosmos jako hologramy. Kolejna traktuje o umyśle i ciele w odniesieniu do psychologii. Zaś ostatnia (dla mnie najbardziej fascynująca) odnosi się do zagadnień czasu i przestrzeni poza umysłem.
Hologram przedstawiono tu jako jakby kwantowy segregator, w którym są przechowywane informacje w kwantowych falach. Wszechświat można porównać do gigantycznej centrali informacyjnej, w której wszystko co istnieje we wszechświecie, jest już obecne w jakiejś niewidzialnej sferze poza czasem i przestrzenią, takim polu wszelkich możliwości, które, gdy przyjdzie na to pora to się ujawnią. Nasza percepcja świata to rezultat złożonego odczytywania informacji na różnych poziomach rzeczywistości.
Najbardziej szkoda, iż autor zmarł zbyt szybko nie kończąc swego życiowego dzieła. Książka bardzo zaciekawiła mnie swą tematyką i z pewnością sięgnę po kolejne dotyczące podobnych tematów.

Pozycja rewelacyjna, otwierająca człowieka na inny sposób myślenia i odbierania wszystkiego wokoło. Tym razem zdecydowanie zabrakło mi skali do oceny, gdyż nawet 10 gwiazdek to w tym przypadku i tak zdecydowanie za mało. Michael Talbot w "Holograficznym wszechświecie" udowadnia, że nasz świat nie jest prawdziwy, jest tylko hologramem wytworzonym przez świadomość. Książka,...

Moim zdaniem książka niewiele wnosząca do tematu. Autor podaje różne przykłady niewyjąśnionych zjawisk i próbuje to ładnie połączyć z teorią holograficzną (która za dobrze nie jest w książce wyjaśniona).
Jest to kolejna pozycja która przekonanych przekona, a nieprzekonani nawet jej nie skończą czytać:)

Moim zdaniem książka niewiele wnosząca do tematu. Autor podaje różne przykłady niewyjąśnionych zjawisk i próbuje to ładnie połączyć z teorią holograficzną (która za dobrze nie jest w książce wyjaśniona).
Jest to kolejna pozycja która przekonanych przekona, a nieprzekonani nawet jej nie skończą czytać:)

Książka otwiera zupełnie nową perspektywę na wiele spraw

Książka otwiera zupełnie nową perspektywę na wiele spraw