Kolejny horror archeologiczny, jaki przeczytałem, który okazał się naprawdę dobrą książką. Podoba mi się tu sporo elementów: rzadko spotykana specjalizacja głównego bohatera, opisy procedur postępowania z mumiami bagiennymi, sporo ciekawostek historycznych. Znajduje się też w „The Bog” dużo typowych dla horrorów miejsc akcji: ponura wioska z dziwnie zachowującymi się miejscowymi, tajemnicze domostwo, w którym mieszka ekscentryczny markiz, stary kościół oraz samo torfowisko. Oczywiście, można powiedzieć, że wszystko to już było i autor używa tych samych motywów i schematów, które można znaleźć w setkach horrorów. Ale tym, co wyróżnia „The Bog”, jest dynamika opowieści i takie zaaranżowanie ogranych tematów, że książkę czyta się po prostu dobrze. Brak dłużyzn, brak przesadnego zagłębiania się w zbędne detale i retrospekcje, które mogłyby rozmyć fabułę. Mimo powyższych „braków” udało się autorowi stworzyć wiarygodnych bohaterów, do których poczułem sympatię. Zakończenie jest iście w stylu lat 80. Czytając je miałem przed oczami te charakterystyczne efekty specjalne, które można znaleźć w filmach z tamtego okresu. Mógłbym się oczywiście przyczepić do paru rzeczy, ale są to drobiazgi, o których nie warto wspominać.

Fajna jest też okładka, która ma dwie strony. Pod tym linkiem można zobaczyć, jak wygląda druga część grafiki: http://toomuchhorrorfiction.blogspot.com/2015/08/the-bog-by-michael-talbot-1986-lost-in.html

Kolejny horror archeologiczny, jaki przeczytałem, który okazał się naprawdę dobrą książką. Podoba mi się tu sporo elementów: rzadko spotykana specjalizacja głównego bohatera, opisy procedur postępowania z mumiami bagiennymi, sporo ciekawostek historycznych. Znajduje się też w „The Bog” dużo typowych dla horrorów miejsc akcji: ponura wioska z dziwnie zachowującymi się...