Nie ma chyba człowieka, który nigdy nie słyszał o Matce Teresie z Kalkuty. Ta uboga kobieta przez czterdzieści pięć lat trudnego posługiwania najbiedniejszym, pokazała, że ludzkie życie ma sens, a to, co uczynimy dla najbardziej potrzebujących, będzie miało finał w wieczności. W drogę do Macedonii (miejsca, gdzie rozpoczęła się historia Matki Teresy, jednej z najbardziej znanych osobistości XX wieku) wybrał się wraz z zakonnym współbratem dominikański kapłan Krzysztof Pałys. Podróżowali autostopem, a to – jak powszechnie wiadomo – niesie z sobą mnóstwo niebezpieczeństw (wiele razy przeszkodą okazał się nawet dominikański habit). Nie ulękli się jednak niczego: ani negatywnych głosów przed wyprawą, ani braku turystycznego doświadczenia, ani nawet świadomości, że to ktoś inny będzie dyspozytorem czasu ich podróży. Zaufali Bogu oraz własnej intuicji. I w podróż (z naleśnikiem po brzegi wypełnionym farszem kapustno-grzybowym oraz zapewnieniem o modlitwie) wyruszyli bez wahania.

"Ludzie 8 dnia. Autostopem do Matki Teresy" to historia pełna przygód. To ponad cztery tysiące kilometrów przebytych w ciągu ośmiu dni (Polska, Słowacja, Węgry, Serbia, Kosowo, Macedonia, Albania, Czarnogóra, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina a w drodze powrotnej dodatkowo Austria i Czechy). To niezatarta pamięć o spotkanych ludziach oraz przeżytych chwilach, które zostały utrwalone na kartach codziennie pisanego dziennika podróży. Czytelnik ma okazję przeczytać krótkie notatki i skojarzenia, nieco dłuższe refleksje oraz obszerne, dokładnie przytoczone dialogi. Każdy rozdział rozpoczęty fragmentem biblijnym (wraz z siglami) to jeden dzień opisany szczegółowo, wydarzenie po wydarzeniu, z uwzględnieniem tego, co warte jest zapamiętania. Każdy dzień zaś oznacza nowy czas, nowe miejsca, nowych ludzi: warto poznać, przeżyć i powrócić wewnętrznie ubogaconym.

W nagłówku zanotowana została data (zaznaczono wspomnienie czy uroczystość, jeżeli na dany dzień przypadały) oraz wyszczególniono miejsca pobytu. W rozwinięciu znalazły się relacje, wspomnienia, przemyślenia, adekwatne do treści piękne grafiki autorstwa Jolanty Franus, a także wypowiedzi teologów, fragmenty reguł zakonnych i listów Matki Teresy, warte głębokiego zastanowienia refleksje, porady, ciekawostki oraz emaile. Wszystko to czyta się łatwo, prosto i przyjemnie. Zamieszczone na początku i końcu książki wiersze Matki Teresy ("Życie" oraz "Mimo wszystko") są niczym klamra spinająca start z metą czyli początek i koniec drogi wiodącej do celu. Dla sięgającego po lekturę czytelnika, wspomnienia Krzysztofa Pałysa niech będą potwierdzeniem, że w drogę wybrać się warto, w drogę wybrać się trzeba. Oby tylko cel był właściwy.

Nie ma chyba człowieka, który nigdy nie słyszał o Matce Teresie z Kalkuty. Ta uboga kobieta przez czterdzieści pięć lat trudnego posługiwania najbiedniejszym, pokazała, że ludzkie życie ma sens, a to, co uczynimy dla najbardziej potrzebujących, będzie miało finał w wieczności. W drogę do Macedonii (miejsca, gdzie rozpoczęła się historia Matki Teresy, jednej z najbardziej...

To relacja z podróży autostopem z Polski do Macedonii, pisana przez dominikanina podróżującego w habicie. Książka która przeczytałam jednego dnia, wciągająca, momentami zabawna, napisana lekko a jednocześnie pełna przemyśleń i otwartości na spotkanych ludzi. Tchnie ufnością Bogu, radościa podróżowania i umiejętnoscią wyciągania wniosków. Nasze życie to też podróż, warto więc uczyć się od autora takiego podróżowania, które rodzi wdzięczność z każdego dnia tej podróży.

To relacja z podróży autostopem z Polski do Macedonii, pisana przez dominikanina podróżującego w habicie. Książka która przeczytałam jednego dnia, wciągająca, momentami zabawna, napisana lekko a jednocześnie pełna przemyśleń i otwartości na spotkanych ludzi. Tchnie ufnością Bogu, radościa podróżowania i umiejętnoscią wyciągania wniosków. Nasze życie to też podróż, warto...

Książka jest dziennikiem podróży - dwuosobowego przejazdu autostopem z Polski przez praktycznie całe Bałkany. Całość trwa kilka dni i już samo czytanie o faktach, przygodach i rozmowach jest ciekawe. Ale nie jest to tylko dziennik o wydarzeniach z podróży, że tak powiem, fizycznej, ale przelewane są na papier też myśli wywoływane przez to, co się dzieje. Całość podszyta jest jakimś mistycyzmem, ojciec pisze np. "Nieraz warto przestać zastanawiać się nad tym, co jeszcze możemy zrobić, a zacząć myśleć o tym, co należy przestać robić…" i mam wrażenie, że wszystkie aktualne prądy typu minimalizm i slow life to odkrywanie na nowo czegoś, co od tysięcy lat jest znane ludzkości.

Książka jest dziennikiem podróży - dwuosobowego przejazdu autostopem z Polski przez praktycznie całe Bałkany. Całość trwa kilka dni i już samo czytanie o faktach, przygodach i rozmowach jest ciekawe. Ale nie jest to tylko dziennik o wydarzeniach z podróży, że tak powiem, fizycznej, ale przelewane są na papier też myśli wywoływane przez to, co się dzieje. Całość podszyta...

Pochwała jazdy autostopem, bałkańskich krajobrazów, wolności, jaką daje życie zakonne, a przede wszystkim otwartości na drugiego człowieka. Bez patosu, bez upiększeń - szczerze, śmiesznie, momentami dramatycznie. Relaksująca lektura, nieraz skłaniająca do refleksji.

Pochwała jazdy autostopem, bałkańskich krajobrazów, wolności, jaką daje życie zakonne, a przede wszystkim otwartości na drugiego człowieka. Bez patosu, bez upiększeń - szczerze, śmiesznie, momentami dramatycznie. Relaksująca lektura, nieraz skłaniająca do refleksji.

Po przeczytaniu książki ma sie świadomość, że Bóg ciągle nad nami czuwa. Chwała Panu!

Po przeczytaniu książki ma sie świadomość, że Bóg ciągle nad nami czuwa. Chwała Panu!

pięknie opisana podróż dwóch zakonników zgadzających się na tych, których "podeśle" im Bóg. Chciałoby się być wtedy z Wami, widzieć tych ludzi, podziwiać te widoki :)

pięknie opisana podróż dwóch zakonników zgadzających się na tych, których "podeśle" im Bóg. Chciałoby się być wtedy z Wami, widzieć tych ludzi, podziwiać te widoki :)

Zacznę od tego że regularnie czytam bloga o. Krzysztofa i to właśnie z niego inspiracja do przeczytania książki. W sumie nie wiedziałem czego się spodziewać w każdym razie oczekiwania były duże i ze spokojem mogę napisać że zostały spełnione. Po przeczytaniu tej książki a właściwie dziennika z podróży pozostaje posmak i atmosfera poszczególnych krajów ludzi i sytuacji. Jest kilka osobistych uwag czy wniosków autora które przemawiają do czytelnika. Może to zabrzmi górnolotnie ale ta książka wpłynęła na mnie i dała do myślenia w bardzo pozytywny sposób. Z czystym sumieniem daję 9 i jak najszybciej postaram się przeczytać kolejną książkę o. Pałysa.

Zacznę od tego że regularnie czytam bloga o. Krzysztofa i to właśnie z niego inspiracja do przeczytania książki. W sumie nie wiedziałem czego się spodziewać w każdym razie oczekiwania były duże i ze spokojem mogę napisać że zostały spełnione. Po przeczytaniu tej książki a właściwie dziennika z podróży pozostaje posmak i atmosfera poszczególnych krajów ludzi i sytuacji....

Ta książka to motywacja do podejmowania codziennych wyzwań, do odkrywania Boga w codzienności. Otwiera oczy na "małe cuda" które dzieją się każdego dnia w moim i Twoim życiu.

Ta książka to motywacja do podejmowania codziennych wyzwań, do odkrywania Boga w codzienności. Otwiera oczy na "małe cuda" które dzieją się każdego dnia w moim i Twoim życiu.

Polecam wszystkim.Lekko się czyta.Dobra książka.Ciekawy autor.

Polecam wszystkim.Lekko się czyta.Dobra książka.Ciekawy autor.

Wahałam się pomiędzy "dobrą" a "bardzo dobrą" (liczba gwiazdek:)),ostatecznie pozostało na "bardzo dobra". Bez napięcia stworzenia literacko wybitnego dzieła, a jednocześnie człowiek jakoś czuje tę podróż, w przestrzeni, czasie ale także do wewnątrz siebie :). Fajne out-topiki, szczególnie o księdzu o bardzo dużym apetycie ...

Wahałam się pomiędzy "dobrą" a "bardzo dobrą" (liczba gwiazdek:)),ostatecznie pozostało na "bardzo dobra". Bez napięcia stworzenia literacko wybitnego dzieła, a jednocześnie człowiek jakoś czuje tę podróż, w przestrzeni, czasie ale także do wewnątrz siebie :). Fajne out-topiki, szczególnie o księdzu o bardzo dużym apetycie ...