Książka została wydana z okazji jubileuszu dziewięćdziesięciolecia Wydawnictwa Nasza Księgarnia. Obejmuje kilka tomów. To jest czwarty.
Twarda oprawa, format większy niż zwykle, bez zachowania wymiarów z pierwotnego cyklu wydawniczego. Dla uszanowania tej okazji zastosowano kredowy papier .Wybrano 10 bajek do tej antologii. Jest to prezent dla wiernych czytelników, stanowiących pokolenia. Starano się wybrać najciekawsze, wartościowe literacko i graficznie.
Wielu autorów i ilustratorów już nie żyje, więc ,żeby móc opublikować , trzeba mieć zgodę spadkobierców zgodnie z prawami autorskimi.
Niewątpliwie starania nie poszły na marne, gdyż dostaliśmy cudowny zbiór.

Seria książeczek ,,Poczytaj mi mamo’’ ukazywała się od 1950 roku.
Były one prostokątne w formacie 24x17 cm.
W 1974 roku postanowiono serię odmłodzić i unowocześnić.
Zyskała kwadratowy format 16x16 cm.
Seria ta była najdłużej wydawana i najbardziej poczytna z czasów PRL-u.
Wśród kilkuset tytułów opublikowanych w serii znajdziemy baśnie, realistyczne opowieści, utwory ułatwiające zasypianie, teksty literackie popularyzujące wiedzę z różnych dziedzin przede wszystkim przyrodniczą.
Autorami piszącymi te wdzięczne historyjki byli najlepsi autorzy jak Maria Konopnicka, Hanna Łochocka, Ryszard Marek Groński, Piotr Wojciechowski i inni.
To samo możemy powiedzieć o ilustratorach, że stanowili śmietankę malarską jak Włodzimierz Terechowicz, Krystyna Michałowska, Maria Uszacka- Godlewska i inni.

W książeczce spotkamy między innymi: przechwalającego się chłopca, który był zwyczajnym tchórzem, piernikowy prezent babuni, kwiecistą bajkę z prawdziwego zdarzenia, sąsiedzkie potyczki małych sąsiadów zza płotu, wielką wyprawę z niebieską płachtą, spacerki zwierzątek w zoo, małego wynalazcę, łakomczucha kota, kornika i historię kawałka drewna, małych psotników z wielkim parasolem.

Na końcu wkładki z życiorysu i dorobku literackiego lub graficznego autorów i ilustratorów.

Bardzo ładne zestawienie historyjek. Można wybierać i codziennie po jednej czytać dzieciom na dobranoc.
Ilustracje też są w porządku. Jedne mniej zachęcające, drugie bardziej.
Polecam!

Książka została wydana z okazji jubileuszu dziewięćdziesięciolecia Wydawnictwa Nasza Księgarnia. Obejmuje kilka tomów. To jest czwarty.
Twarda oprawa, format większy niż zwykle, bez zachowania wymiarów z pierwotnego cyklu wydawniczego. Dla uszanowania tej okazji zastosowano kredowy papier .Wybrano 10 bajek do tej antologii. Jest to prezent dla wiernych czytelników,...

Książka „Poczytaj mi, mamo. Księga czwarta” Sławomira Grabowskiego, Ryszarda Marka Grońskiego, Hanny Łochockiej, Marka Nejmana, Joanny Papuzińskiej to fantastyczna podróż do czasów dzieciństwa.
Książkę przeczytałam w ramach czerwcowego wyzwania. Serdecznie polecam, to miło spędzony czas z opowiadaniami, które stały się kultowe.

Książka „Poczytaj mi, mamo. Księga czwarta” Sławomira Grabowskiego, Ryszarda Marka Grońskiego, Hanny Łochockiej, Marka Nejmana, Joanny Papuzińskiej to fantastyczna podróż do czasów dzieciństwa.
Książkę przeczytałam w ramach czerwcowego wyzwania. Serdecznie polecam, to miło spędzony czas z opowiadaniami, które stały się kultowe.

Zbiór bajek różnych autorów z lat 80-tych. Są te bardziej znane np. Stefek Burczymucha p. Marii Konopnickiej i mniej znane innych autorów. W sumie jest 10 opowiadań. Część z nich bardzo śmiesznych i pomysłowych. Przykładowo "Błękitna tajemnica" - gdzie tata kupił pakunek, a każda z jego trzech córek miała na to inny pomysł. Albo zabawny prześmieszny "Pierwszy spacer" Marii Łastowieckiej, w której mały nieuważny miś przekręca wszystko, co powiedziała mama:). Przy lekturze było sporo śmiechu:). Są też pomysłowe jak p. "Pomysł" p. Joanny Papuźińskiej, w której chłopiec próbuje zbudować automat do automatycznego ubierania.

Ilustracje bajek są bardzo klimatyczne, takie z minionej epoki. A kolorowa okładka z tęczowymi obrazkami (np. rybka, motylek, domek itd.) przywracają wspomnienia z dzieciństwa.

Zbiór bajek różnych autorów z lat 80-tych. Są te bardziej znane np. Stefek Burczymucha p. Marii Konopnickiej i mniej znane innych autorów. W sumie jest 10 opowiadań. Część z nich bardzo śmiesznych i pomysłowych. Przykładowo "Błękitna tajemnica" - gdzie tata kupił pakunek, a każda z jego trzech córek miała na to inny pomysł. Albo zabawny prześmieszny "Pierwszy spacer"...

Świetny zbiór. Pełen ciepła i humoru. Polecam

Świetny zbiór. Pełen ciepła i humoru. Polecam

W mojej ocenie ten tom jest nieco słabszy niż pozostałe, choć i tutaj nie brakuje sympatycznych tekstów. Moim ulubionym jest „Pierwszy spacer”, ale dla córki bezkonkurencyjny okazał się „Stefek Burczymucha” :)

W mojej ocenie ten tom jest nieco słabszy niż pozostałe, choć i tutaj nie brakuje sympatycznych tekstów. Moim ulubionym jest „Pierwszy spacer”, ale dla córki bezkonkurencyjny okazał się „Stefek Burczymucha” :)

Przypomnienie tej serii i to w tak klasycznej odsłonie według mnie jest doskonałym pomysłem. Uważam, że te książki, niezależnie od tego, w jakiej formie (zbioru czy pojedynczych publikacji zachowanych z dzieciństwa),powinny znaleźć się w każdym domu, w którym mieszka małe dziecko.

http://www.czytajac.pl/2018/06/poczytaj-mi-mamo-ksiega-czwarta-i-piata/

Przypomnienie tej serii i to w tak klasycznej odsłonie według mnie jest doskonałym pomysłem. Uważam, że te książki, niezależnie od tego, w jakiej formie (zbioru czy pojedynczych publikacji zachowanych z dzieciństwa),powinny znaleźć się w każdym domu, w którym mieszka małe dziecko.

http://www.czytajac.pl/2018/06/poczytaj-mi-mamo-ksiega-czwarta-i-piata/

http://www.bookparadise.pl/2018/06/poczytaj-mi-mamo-ksiega-czwarta.html

http://www.bookparadise.pl/2018/06/poczytaj-mi-mamo-ksiega-czwarta.html

W dzieciństwie uwielbiałam gdy wieczorem,któreś z rodziców, czy też starsza siostra, czytali lub opowiadali mi różne historie. Bajki z serii „Poczytaj mi mamo” zawsze stały na honorowym miejscu na mojej półce z książkami. Pamiętam też, że bardzo też lubiłam czasopismo Świerszczyk; kolorowe, pełne zagadek i zadań do wykonania również stanowiło dla mnie świetną zabawę. Księga czwarta z serii „Poczytaj mi mamo” to zbiór bardzo interesujących tekstów, dzięki którym dorośli powrócą na chwilę do dziecięcych lat a dzieci będą mogły rozwinąć swoją wyobraźnię.
Bajki takich klasyków jak Stanisław Jachimowicz i Maria Konopnicka oraz współczesnych pisarzy zapraszają w świat marzeń, uczą trudnej sztuki życia, wzajemnej tolerancji, rozwijają ciekawość świata. Ważną rolę odgrywają tutaj ilustracje np. Piotra Wojciechowskiego, Marii Uszackiej czy Anny Stylo-Ginter. Miłym wspomnieniem są dla mnie ilustracje Włodzimierza Terechowicza, które naprawdę towarzyszą mi od najmłodszego dzieciństwa poprzez lata młodzieńcze. Pamiętam książki Jerzego Broszkiewicza właśnie z jego rysunkami. Zawsze miałam do nich słabość i rozpoznawałam je z daleka. Najważniejszą rzeczą, łączącą te bajki to jest po prostu ich uniwersalność,z biegiem lat w ogóle nie tracą na swoim znaczeniu. Wręcz przeciwnie, niektóre przypominają o wartościach które ostatnio schodzą na drugi plan. Jest więc opowiadanie o przyjaźni, o nauce świata, o tym jak warto być kreatywnym i o naszych słabościach, jak na przykład obżarstwo. Pamiętam jak usiłowałam z ciasta piernikowego zrobić razem z mamą piernikowego rycerza, nigdy jednak nie był tak prześliczny jak na ilustracjach Anna Stylo- Ginter. Przeglądając tę serię zawsze ogarnia mnie pewna nostalgia, bo jak to jest, że te same teksty są tak ważne dla nas dorosłych jak i stają się takie dla naszych najmłodszych czytelników. Widząc nieraz reakcje dziecka w czasie czytania bajki, możemy stwierdzić, że aktualność ich jest jak najbardziej na miejscu i że warto zawsze próbować dziecku pokazać świat niekoniecznie naszymi oczami lecz uczyć go marzyć, nie bać się pewnych wyobrażeń i tego że w życiu warto być kreatywnym. Warto czasem porzucić codzienny wyścig z czasem i zrobić sobie z dzieckiem przerwę. Przy tych fantastycznych bajkach czas również pobiegnie zdecydowanie za szybko.

W dzieciństwie uwielbiałam gdy wieczorem,któreś z rodziców, czy też starsza siostra, czytali lub opowiadali mi różne historie. Bajki z serii „Poczytaj mi mamo” zawsze stały na honorowym miejscu na mojej półce z książkami. Pamiętam też, że bardzo też lubiłam czasopismo Świerszczyk; kolorowe, pełne zagadek i zadań do wykonania również stanowiło dla mnie świetną zabawę....

Była bardzo fajna ale tesz jakoś dziwna.

Była bardzo fajna ale tesz jakoś dziwna.

Bardzo dobre "Stefek Burczymucha", "Piernikowy rycerz" i "Chory kotek".
Uroczy "Pierwszy spacer" i nie najgorszy "O Ali, Wojtku, kocie i rysowaniu na płocie", tak więc sumarycznie warto.

Bardzo dobre "Stefek Burczymucha", "Piernikowy rycerz" i "Chory kotek".
Uroczy "Pierwszy spacer" i nie najgorszy "O Ali, Wojtku, kocie i rysowaniu na płocie", tak więc sumarycznie warto.