Książka „Poczytaj mi, mamo. Księga czwarta” Sławomira Grabowskiego, Ryszarda Marka Grońskiego, Hanny Łochockiej, Marka Nejmana, Joanny Papuzińskiej to fantastyczna podróż do czasów dzieciństwa.
Książkę przeczytałam w ramach czerwcowego wyzwania. Serdecznie polecam, to miło spędzony czas z opowiadaniami, które stały się kultowe.

Książka „Poczytaj mi, mamo. Księga czwarta” Sławomira Grabowskiego, Ryszarda Marka Grońskiego, Hanny Łochockiej, Marka Nejmana, Joanny Papuzińskiej to fantastyczna podróż do czasów dzieciństwa.
Książkę przeczytałam w ramach czerwcowego wyzwania. Serdecznie polecam, to miło spędzony czas z opowiadaniami, które stały się kultowe.

Zbiór bajek różnych autorów z lat 80-tych. Są te bardziej znane np. Stefek Burczymucha p. Marii Konopnickiej i mniej znane innych autorów. W sumie jest 10 opowiadań. Część z nich bardzo śmiesznych i pomysłowych. Przykładowo "Błękitna tajemnica" - gdzie tata kupił pakunek, a każda z jego trzech córek miała na to inny pomysł. Albo zabawny prześmieszny "Pierwszy spacer" Marii Łastowieckiej, w której mały nieuważny miś przekręca wszystko, co powiedziała mama:). Przy lekturze było sporo śmiechu:). Są też pomysłowe jak p. "Pomysł" p. Joanny Papuźińskiej, w której chłopiec próbuje zbudować automat do automatycznego ubierania.

Ilustracje bajek są bardzo klimatyczne, takie z minionej epoki. A kolorowa okładka z tęczowymi obrazkami (np. rybka, motylek, domek itd.) przywracają wspomnienia z dzieciństwa.

Zbiór bajek różnych autorów z lat 80-tych. Są te bardziej znane np. Stefek Burczymucha p. Marii Konopnickiej i mniej znane innych autorów. W sumie jest 10 opowiadań. Część z nich bardzo śmiesznych i pomysłowych. Przykładowo "Błękitna tajemnica" - gdzie tata kupił pakunek, a każda z jego trzech córek miała na to inny pomysł. Albo zabawny prześmieszny "Pierwszy spacer"...

Świetny zbiór. Pełen ciepła i humoru. Polecam

Świetny zbiór. Pełen ciepła i humoru. Polecam

Przypomnienie tej serii i to w tak klasycznej odsłonie według mnie jest doskonałym pomysłem. Uważam, że te książki, niezależnie od tego, w jakiej formie (zbioru czy pojedynczych publikacji zachowanych z dzieciństwa),powinny znaleźć się w każdym domu, w którym mieszka małe dziecko.

http://www.czytajac.pl/2018/06/poczytaj-mi-mamo-ksiega-czwarta-i-piata/

Przypomnienie tej serii i to w tak klasycznej odsłonie według mnie jest doskonałym pomysłem. Uważam, że te książki, niezależnie od tego, w jakiej formie (zbioru czy pojedynczych publikacji zachowanych z dzieciństwa),powinny znaleźć się w każdym domu, w którym mieszka małe dziecko.

http://www.czytajac.pl/2018/06/poczytaj-mi-mamo-ksiega-czwarta-i-piata/

W dzieciństwie uwielbiałam gdy wieczorem,któreś z rodziców, czy też starsza siostra, czytali lub opowiadali mi różne historie. Bajki z serii „Poczytaj mi mamo” zawsze stały na honorowym miejscu na mojej półce z książkami. Pamiętam też, że bardzo też lubiłam czasopismo Świerszczyk; kolorowe, pełne zagadek i zadań do wykonania również stanowiło dla mnie świetną zabawę. Księga czwarta z serii „Poczytaj mi mamo” to zbiór bardzo interesujących tekstów, dzięki którym dorośli powrócą na chwilę do dziecięcych lat a dzieci będą mogły rozwinąć swoją wyobraźnię.
Bajki takich klasyków jak Stanisław Jachimowicz i Maria Konopnicka oraz współczesnych pisarzy zapraszają w świat marzeń, uczą trudnej sztuki życia, wzajemnej tolerancji, rozwijają ciekawość świata. Ważną rolę odgrywają tutaj ilustracje np. Piotra Wojciechowskiego, Marii Uszackiej czy Anny Stylo-Ginter. Miłym wspomnieniem są dla mnie ilustracje Włodzimierza Terechowicza, które naprawdę towarzyszą mi od najmłodszego dzieciństwa poprzez lata młodzieńcze. Pamiętam książki Jerzego Broszkiewicza właśnie z jego rysunkami. Zawsze miałam do nich słabość i rozpoznawałam je z daleka. Najważniejszą rzeczą, łączącą te bajki to jest po prostu ich uniwersalność,z biegiem lat w ogóle nie tracą na swoim znaczeniu. Wręcz przeciwnie, niektóre przypominają o wartościach które ostatnio schodzą na drugi plan. Jest więc opowiadanie o przyjaźni, o nauce świata, o tym jak warto być kreatywnym i o naszych słabościach, jak na przykład obżarstwo. Pamiętam jak usiłowałam z ciasta piernikowego zrobić razem z mamą piernikowego rycerza, nigdy jednak nie był tak prześliczny jak na ilustracjach Anna Stylo- Ginter. Przeglądając tę serię zawsze ogarnia mnie pewna nostalgia, bo jak to jest, że te same teksty są tak ważne dla nas dorosłych jak i stają się takie dla naszych najmłodszych czytelników. Widząc nieraz reakcje dziecka w czasie czytania bajki, możemy stwierdzić, że aktualność ich jest jak najbardziej na miejscu i że warto zawsze próbować dziecku pokazać świat niekoniecznie naszymi oczami lecz uczyć go marzyć, nie bać się pewnych wyobrażeń i tego że w życiu warto być kreatywnym. Warto czasem porzucić codzienny wyścig z czasem i zrobić sobie z dzieckiem przerwę. Przy tych fantastycznych bajkach czas również pobiegnie zdecydowanie za szybko.

W dzieciństwie uwielbiałam gdy wieczorem,któreś z rodziców, czy też starsza siostra, czytali lub opowiadali mi różne historie. Bajki z serii „Poczytaj mi mamo” zawsze stały na honorowym miejscu na mojej półce z książkami. Pamiętam też, że bardzo też lubiłam czasopismo Świerszczyk; kolorowe, pełne zagadek i zadań do wykonania również stanowiło dla mnie świetną zabawę....

Sięgnęłam po tę książkę na zasadzie "a teraz pokażę berbeciowi, co czytano w zamierzchłych czasach mamie". Nastawienie miałam, że to będą fajne historyjki, bo tak to jak przez mgłę pamiętałam, ale po kilku opowiadaniach byłam wręcz szczęśliwa, że miałam okazję w dzieciństwie słuchać takich perełek. Opowiadanie "Piernikowy rycerz"...toż to majstersztyk, piękne zdania, smakowite, wszystko płynie, rytmika...teraz naprawdę już się tak nie pisze, szkoda.

Sięgnęłam po tę książkę na zasadzie "a teraz pokażę berbeciowi, co czytano w zamierzchłych czasach mamie". Nastawienie miałam, że to będą fajne historyjki, bo tak to jak przez mgłę pamiętałam, ale po kilku opowiadaniach byłam wręcz szczęśliwa, że miałam okazję w dzieciństwie słuchać takich perełek. Opowiadanie "Piernikowy rycerz"...toż to majstersztyk, piękne zdania,...

Bardzo dobre "Stefek Burczymucha", "Piernikowy rycerz" i "Chory kotek".
Uroczy "Pierwszy spacer" i nie najgorszy "O Ali, Wojtku, kocie i rysowaniu na płocie", tak więc sumarycznie warto.

Bardzo dobre "Stefek Burczymucha", "Piernikowy rycerz" i "Chory kotek".
Uroczy "Pierwszy spacer" i nie najgorszy "O Ali, Wojtku, kocie i rysowaniu na płocie", tak więc sumarycznie warto.

Była bardzo fajna ale tesz jakoś dziwna.

Była bardzo fajna ale tesz jakoś dziwna.

http://www.bookparadise.pl/2018/06/poczytaj-mi-mamo-ksiega-czwarta.html

http://www.bookparadise.pl/2018/06/poczytaj-mi-mamo-ksiega-czwarta.html

W mojej ocenie ten tom jest nieco słabszy niż pozostałe, choć i tutaj nie brakuje sympatycznych tekstów. Moim ulubionym jest „Pierwszy spacer”, ale dla córki bezkonkurencyjny okazał się „Stefek Burczymucha” :)

W mojej ocenie ten tom jest nieco słabszy niż pozostałe, choć i tutaj nie brakuje sympatycznych tekstów. Moim ulubionym jest „Pierwszy spacer”, ale dla córki bezkonkurencyjny okazał się „Stefek Burczymucha” :)