"Pocałunek Gwen Frost" autorstwa Jennifer Estep to powieść, która wprowadza nas w świat pełen niebezpieczeństw i tajemnic. Gwen Frost, główna bohaterka, musi stawić czoła żniwiarzom, wysłannikom boga chaosu, którzy dążą do jej śmierci. Aby przetrwać, Gwen musi nauczyć się walczyć i odkryć swoje ukryte moce.

Jennifer Estep, jako autorka paranormalnych powieści dla młodzieży, tworzy atmosferę napięcia i akcji. Jej styl pisania jest płynny i dynamiczny, co sprawia, że czytelnik wciąga się w przygody Gwen. Autorka eksploruje tematy mocy nadprzyrodzonych, miłości i walki dobra ze złem.

Mimo to, "Pocałunek Gwen Frost" otrzymuje ocenę 4/10 ze względu na pewne ograniczenia. Choć historia ma potencjał, momentami brakuje jej głębi i oryginalności. Wątki romantyczne, choć istotne dla fabuły, są przewidywalne i nieco schematyczne. Również tempo narracji jest nierównomierne, a niektóre fragmenty mogą się wydłużać.

Jennifer Estep to popularna autorka, która zdobyła uznanie czytelników swoimi seriami paranormalnymi. Jej umiejętność tworzenia akcji i emocji jest niezaprzeczalna. Dla miłośników paranormalnych powieści dla młodzieży, "Pocałunek Gwen Frost" może być interesującym wyborem, chociaż nie osiąga pełnego potencjału.

"Pocałunek Gwen Frost" autorstwa Jennifer Estep to powieść, która wprowadza nas w świat pełen niebezpieczeństw i tajemnic. Gwen Frost, główna bohaterka, musi stawić czoła żniwiarzom, wysłannikom boga chaosu, którzy dążą do jej śmierci. Aby przetrwać, Gwen musi nauczyć się walczyć i odkryć swoje ukryte moce.

Jennifer Estep, jako autorka paranormalnych powieści dla...

Ciekawa historia, wciągająca.
Lecz czytając tom za tomem, zauważa się całe mnóstwo powtórzeń i to powielane całe zdania. Można stwierdzić, że tylko połowa książki zawiera nowe wydarzenia, jeśli nie jedna trzecia.
Bardzo ciekawe postacie, lecz mało się o nich dowiadujemy, pomimo zakończenia 2 tomu.

Ciekawa historia, wciągająca.
Lecz czytając tom za tomem, zauważa się całe mnóstwo powtórzeń i to powielane całe zdania. Można stwierdzić, że tylko połowa książki zawiera nowe wydarzenia, jeśli nie jedna trzecia.
Bardzo ciekawe postacie, lecz mało się o nich dowiadujemy, pomimo zakończenia 2 tomu.

Miłość rośnie wokół nas...
Kontynuacja, moim zdaniem, godna poprzedniczki, aczkolwiek jak napisałem główna bohaterka zaczyna coś czuć do... nie powiem kogo :D
I choć romantyczny kawałek bliżej końca wydaje mi się tandetny, to ogólnie jest spoko.
Polecam

Miłość rośnie wokół nas...
Kontynuacja, moim zdaniem, godna poprzedniczki, aczkolwiek jak napisałem główna bohaterka zaczyna coś czuć do... nie powiem kogo :D
I choć romantyczny kawałek bliżej końca wydaje mi się tandetny, to ogólnie jest spoko.
Polecam

"Pocałunek Gwen Frost " to druga część przygód niezwykłej Cyganki w Akademii Mitu. Czy autorka poradziła sobie z tzw. klątwą drugiej części? Czy w ogóle warto inwestować swój czas w kolejną serię młodzieżową z gatunku romans paranormalny?
Przede wszystkim tytuł utworu jest dość mylący. Tak naprawdę osią fabuły nie jest żaden pocałunek, lecz prawda, którą poznaje główna bohaterka. Odkrywa ona istotne fakty o swoim otoczeniu, które zmieniają jej spojrzenie na niektóre osoby. Gwen musi godzić bycie wybranką Nike z życiem i problemami typowymi dla nastolatki. Uczucie do zajętego chłopaka, Logana; przebywanie z niezbyt lubianymi kolegami ze szkoły, tęsknota za mamą. Wszystko zmienia zimowy wyjazd młodzieży z Akademii Mitu do luksusowego kurortu .Tam poznaje cudownego przystojniaka, Prestona. Jednak dziwne wydarzenia nie pozwalają dziewczynie skupić się na nowym obiekcie zainteresowania. Ktoś bowiem czyha na życie Cyganki.....
Pomimo, że przeczytałam już niezliczone ilości romansów paranormalnych i dobrze znam schemat tego gatunku lubię serię o Gwen. Podoba mi się zachowana proporcja pomiędzy walką ze żniwiarzami a normalnym życiem młodej osoby, w którym dużą rolę odgrywa szkoła, przyjaciele, chłopak a także ciepły dom ,jaki stworzyła siedemnastolatce babcia Frost. Język jest poprawny- młodzieżowy, ale nie infantylny lub sztuczny ,a intrygi i tajemnice równie ciekawe jak w części pierwszej. Dodatkowym atutem całej serii jest starożytny klimat. Uczniowie są bezpośrednimi potomkami postaci znanych z mitologii, takich jak Spartanie, Amazonki czy Wikingowie. Na życie współczesnych nastolatków mają wpływ antyczni bogowie, tacy jak Nike lub Loki.
"Pocałunek Gwen Frost" ujął mnie podejściem do zwierząt. Poruszył kwestię wykorzystywania tych niewinnych stworzeń do okrutnych celów przez złych ludzi, robienia z nich potworów. Dodatkowo w tym tomie odkrywamy sekret Logana, a Gwen poznaje tajemnicę z przeszłości.
Jeżeli macie ochotę na powieść pełną fantastycznych ,pełnych magii przygód to zachęcam do zapoznania się z drugim tomem przygód Cyganki. Nie zabraknie Wam rozterek uczuciowych, konfliktów i pełnych ciepła opisów relacji międzyludzkich. Polecam(zwłaszcza miłośnikom gatunku).

"Pocałunek Gwen Frost " to druga część przygód niezwykłej Cyganki w Akademii Mitu. Czy autorka poradziła sobie z tzw. klątwą drugiej części? Czy w ogóle warto inwestować swój czas w kolejną serię młodzieżową z gatunku romans paranormalny?
Przede wszystkim tytuł utworu jest dość mylący. Tak naprawdę osią fabuły nie jest żaden pocałunek, lecz prawda, którą poznaje główna...

Uczniowie Akademii Mitu z wielkim entuzjazmem szykują się na przedświąteczny wypad na narty. Wszyscy oprócz Gwen, której głowę zaprzątają tylko myśli o ćwiczeniach, by stać się godną roli wybranki Nike. Chęci na wypad w góry skutecznie ujmuje jej ciągła obecność, a zwłaszcza obojętność Logana Quinna, który wydaje się nie przejmować tym, co razem przeżywali jeszcze jakiś czas temu. Oraz to, że ktoś stale próbuje ją zabić.


Nie mogę powiedzieć, że „Pocałunek Gwen Frost” był większym rozczarowaniem niż pierwsza część. Po „Dotyku Gwen Frost” byłam po prostu przygotowana na to, że zbyt wiele się nie zmieni. Estep nie zmieniła swojego stylu pisania, a bohaterowie też zbyt nie wydorośleli, czego akurat nie można uznać za wielki zarzut, bo postęp w fabule by na to nie pozwolił z najbardziej logicznych przyczyn- nikt nie zmieni się diametralnie w tak krótkim czasie, nie mówiąc już o superbohaterze, a tym bardziej całej szkole superbohaterów. Trochę słabo, jeśli każdego bohatera da się opisać w kilku zdaniach, a jeszcze słabiej, że coś takiego w książce się znalazło. Chcecie oszczędzić sobie czytania trzystu stron? Wystarczy, że przejrzycie te ostatnie- na to samo wyjdzie.


Gwen zdążyła mnie zdenerwować już po kilku stronach, co jest chyba rekordem. Dziewczyna tyle przeżyła w „Dotyku…”, narobiła sobie zarówno przyjaciół, jak i wrogów, siedzi w tej szkole już kilka dobrych miesięcy… Naprawdę mogłaby się przyzwyczaić do wszystkiego, a jednocześnie trochę „zaktualizować” swoje zdanie na temat Akademii Mitu, ale nie- ona dalej myśli to samo i reaguje tak samo, co na początku pobytu w szkole dla mitycznych wojowników.


Ale Estep poszła dalej. Postanowiła z Gwen zrobić dziecko geniuszu, które wcale nie potrzebuje nauki- wystarczy, że przekona się w duchu, że jest świetna i rzeczywiście staje się świetna. Takim sukcesem w dziedzinie coachingu nie poszczyci się żaden trener motywacyjny. Nie znoszę bohaterek, którym wszystko przychodzi szybko i łatwo. Widzenie przeszłości, teraźniejszości i przyszłości za pomocą dotyku było już wystarczającą supermocą. Kurs „jak w 5 minut zostać mistrzem olimpijskim we wszystkim, co może przydać się w zabijaniu potworów” można było już Frost odpuścić. Urodzonych zabijaków w tej szkole już wystarczy.



Jeśli chodzi o samą fabułę, to jest to trochę kalka z poprzedniej części, wzbogacona o wątek czy dwa i przeniesiona z elitarnej szkoły dla bogaczy do pięciogwiazdkowego hotelu dla bogaczy. Sex, drugs and rock n’roll jak w „Dotyku Gwen Frost”, tyle że w większym gronie, bo mamy kolegów z innego miasta. Całość jest więc w dużej większości przewidywalna. Zaskoczenia możemy się spodziewać w pomniejszych wątkach, które i tak do fabuły nic nie wnoszą.


Całość znowu próbuje ratować wątek romantyczny, ale raczej mu się to nie udaje. Nadal jest to najlepsza część historii, w „Pocałunku…” jest on jednak trochę naciągany na siłę. W dodatku te kolejne wielokąty i inne tego typu sprawy, które są w co drugiej książce dla młodzieży. Wolałabym trochę więcej oryginalności.


Czy będę szukać kolejnych części „Akademii Mitu”? Niespecjalnie, choć jeśli nadarzy się taka okazja, to pewnie z czystej ciekawości i złośliwości z niej skorzystam i przeczytam kolejne tomy. Jeśli jednak po drugim tomie sprawa się nie poprawia, to w moich oczach seria nie rokuje na wielkie wow i zaskoczenie, i +50 do doskonałości. Szkoda. Jeśli interesuje Was mitologia różnych kultur, a Parandowski Wam nie wystarcza i chcielibyście poczytać różne wariacje na temat antycznych wierzeń, to na pewno jest wiele innych, lepszych serii. Jeśli chcecie poczytać o szkole z internatem, to jest wiele innych książek. Interesuje Was trening mutantów- obejrzyjcie sobie X-menów czy inny film. Jestem niemal w pełni przekonana, że wyjdziecie na tym o wiele lepiej, niż na książkach o Gwen Frost.

Uczniowie Akademii Mitu z wielkim entuzjazmem szykują się na przedświąteczny wypad na narty. Wszyscy oprócz Gwen, której głowę zaprzątają tylko myśli o ćwiczeniach, by stać się godną roli wybranki Nike. Chęci na wypad w góry skutecznie ujmuje jej ciągła obecność, a zwłaszcza obojętność Logana Quinna, który wydaje się nie przejmować tym, co razem przeżywali jeszcze jakiś...

Super <3

Super <3

Każda kolejna część lepsza od poprzedniej:) Książka wciąga i bardzo przyjemnie się ją czyta. No i jest jeszcze Spartanin bez którego byłoby nudno :)

Każda kolejna część lepsza od poprzedniej:) Książka wciąga i bardzo przyjemnie się ją czyta. No i jest jeszcze Spartanin bez którego byłoby nudno :)

ksiażka fajna, zabawna. na pewno sięgnę po kolejną cześć, tylko kiedy? az tak bardzo mnie nie wciągneła, ale przyjemna

ksiażka fajna, zabawna. na pewno sięgnę po kolejną cześć, tylko kiedy? az tak bardzo mnie nie wciągneła, ale przyjemna

Książka jest wciągająca, lecz znów przewidywalna .Minusem też jest to, że autorka ciągle wspomina o akcji z części poprzedniej. Miałem wrażenie że pierwsze strony książki to streszczenie fabuły części 1. A co do języka : są w nim może wulgaryzmy, ale pokazuje to doskonale środowisko szkolne.

Książka jest wciągająca, lecz znów przewidywalna .Minusem też jest to, że autorka ciągle wspomina o akcji z części poprzedniej. Miałem wrażenie że pierwsze strony książki to streszczenie fabuły części 1. A co do języka : są w nim może wulgaryzmy, ale pokazuje to doskonale środowisko szkolne.

Gwen udało się przetrwać spotkanie ze Żniwiarzami. Jednak jej umiejętności jeśli chodzi o walkę są żałośnie słabe, dlatego jej trenerem zostaje seksowny Logan Quinn.
Cała szkoła wybiera się do górskiego kurortu, aby odpocząć od ciężkich treningów.
Czy jednak Loki i jego zwolennicy dadzą chwilę wytchnienia dziewczynie?
Niestety, gdy raz znalazłeś się na celowniku Boga, nic ci już nie pomoże.

Moje jedyne zastrzeżenia są takie same, jak w tomie pierwszym - mianowicie powtarzanie niektórych wątków, które już miały miejsce wcześniej po 20 razy w tomie, tak jakbyśmy nie potrafili tego zapamiętać. i niestety ta sytuacja będzie się powtarzać we wszystkich kolejnych częściach.

Gwen udało się przetrwać spotkanie ze Żniwiarzami. Jednak jej umiejętności jeśli chodzi o walkę są żałośnie słabe, dlatego jej trenerem zostaje seksowny Logan Quinn.
Cała szkoła wybiera się do górskiego kurortu, aby odpocząć od ciężkich treningów.
Czy jednak Loki i jego zwolennicy dadzą chwilę wytchnienia dziewczynie?
Niestety, gdy raz znalazłeś się na celowniku Boga, nic...