Kryminał milicyjny, ale jednak nie :) bo w doli głównej esbek. Jakieś to wszystko tutaj chaotyczne, brak książce spójnoci, mnóstwo zaczętych wątków, które niby się splatają, ale są wciśnięte na siłę i spokojnie mogłoby ich nie być, wszystkie postacie płaskie i niczym się nie wyróżniają, do tego stopnia, że zacząłem je mylić ze sobą -,- Oczywiście jest i trochę propagandy, wskazanie na "złych prywaciarzy", którzy są pijakami, dziwkarzami i złodziejami... wszyscy! Ale Służba Bezpieczeństwa czuwa! Trochę brzyd po tej książce, jeśli nie czytaliście, to nic straconego, odłożył mym gdzieś na koniec kolejki,

Kryminał milicyjny, ale jednak nie :) bo w doli głównej esbek. Jakieś to wszystko tutaj chaotyczne, brak książce spójnoci, mnóstwo zaczętych wątków, które niby się splatają, ale są wciśnięte na siłę i spokojnie mogłoby ich nie być, wszystkie postacie płaskie i niczym się nie wyróżniają, do tego stopnia, że zacząłem je mylić ze sobą -,- Oczywiście jest i trochę propagandy,...

Typowa kryminalna powiastka lat osiemdziesiątych. Trochę „trąci myszką” i tak naprawdę zrozumieją ją do końca chyba tylko ci, którzy żyli w tamtej rzeczywistości. W samej powieści robi się nawet światowo, jako, że bohaterami powieści są również obcokrajowcy. Zaczyna się w malowniczym pensjonacie w Międzyzdrojach nad Bałtykiem. Obrabowana i pobita zostaje jedna z dziewcząt trudniąca się najstarszym zawodem świata. Mieszka incognito w hotelu wraz z koleżanką. Zostają również przetrząśnięte inne domki a po kilku dniach jesteśmy świadkami pozorowanego na wypadek morderstwa prostytutki. Jako jeden z gości w hotelu przebywa również oficer służby bezpieczeństwa, delegowany tam wydawałoby się w zupełnie innej sprawie. Milicja bada sprawę. Okazuje się, że badane przestępstwa posiadają konotacje daleko wykraczające nie tylko poza półświatek wybrzeża ale nawet kraju. Przesłuchania przepłaszają gości z pensjonatu. Okazuje się, że passa nieszczęśliwych wypadków ze skutkiem śmiertelnym się nie kończy i prześladuje naszych bohaterów nawet po powrocie do Warszawy. W pożarach palą się ludzie i dowody zbrodni. Zbrodnie są jednak tylko skutkiem brudnej gry wywiadów i agentów. Zagadki te rozwiązują „dzielni” funkcjonariusze służby bezpieczeństwa, którzy pomimo niewielkich trudności okazują się jednak znacznie mądrzejsi i skuteczniejsi od ich zachodnich odpowiedników.

Typowa kryminalna powiastka lat osiemdziesiątych. Trochę „trąci myszką” i tak naprawdę zrozumieją ją do końca chyba tylko ci, którzy żyli w tamtej rzeczywistości. W samej powieści robi się nawet światowo, jako, że bohaterami powieści są również obcokrajowcy. Zaczyna się w malowniczym pensjonacie w Międzyzdrojach nad Bałtykiem. Obrabowana i pobita zostaje jedna z dziewcząt...

Bezpieczniackie kryminały Wojta dobrze oddają obraz bardzo późnego PRL - połowy lat 80tych, z pewnym cynizmem i brakiem złudzen tej epoki.
Akcja toczy się wśród pensjonariuszy ośrodka "Pod Kulawym Belzebubem" - ośrodka, naturalnie prywatnego, żaden tam FWP - dlatego i wszyscy goście to albo goście z Zachodu, albo krajowi "prywaciarze".
Najpierw jest seria włamań, potem pojawiają się, coraz gęściej trupy, gdzieś w tle jest zachodni wywiad - dlatego śledztwo prowadzi znana z innych książek Wojta ekipa SB-ków.
Jako że PRL jest późny, to i propagandy niewiele - ot, takie typowo niechętne spojrzenie na "prywatną inicjatywę" (której głównym wonczas problemem był "brak surowców", bowiem czegokolwiek by nie wyprodukowali - głodny rynek wszystko był gotów wchłonąć).
W sumie dobra zabawa i wspomnienie Polski sprzed 30 lat.

Bezpieczniackie kryminały Wojta dobrze oddają obraz bardzo późnego PRL - połowy lat 80tych, z pewnym cynizmem i brakiem złudzen tej epoki.
Akcja toczy się wśród pensjonariuszy ośrodka "Pod Kulawym Belzebubem" - ośrodka, naturalnie prywatnego, żaden tam FWP - dlatego i wszyscy goście to albo goście z Zachodu, albo krajowi "prywaciarze".
Najpierw jest seria włamań, potem...

Styl Wojta, sztucznie dowcipny, i jego pogmatwane intrygi to kompletnie nie moja bajka. Lata 90., "prywaciarze" wakacjują w Świnoujściu w luksusowym pensjonacie "Pod Kulawym Belzebubem". Po serii włamań ginie młoda "mewka" (czy ktos tak jeszcze mówi na prostytutki?) a zaraz potem dwóch szemranych młodzieńców.. Głupie, nudne, a wątek miłosny (tajniak z bezpieki romansuje z głupiutką i histeryczną córką właściciela wytwórni wód gazowanych) żenujący.

Styl Wojta, sztucznie dowcipny, i jego pogmatwane intrygi to kompletnie nie moja bajka. Lata 90., "prywaciarze" wakacjują w Świnoujściu w luksusowym pensjonacie "Pod Kulawym Belzebubem". Po serii włamań ginie młoda "mewka" (czy ktos tak jeszcze mówi na prostytutki?) a zaraz potem dwóch szemranych młodzieńców.. Głupie, nudne, a wątek miłosny (tajniak z bezpieki romansuje z...

Fajny, PEERELOWSKI kryminał. Polecam miłośnikom gatunku.

Fajny, PEERELOWSKI kryminał. Polecam miłośnikom gatunku.