Cieszę się, że przebrnęłam przez tę serię. Była nudnawa i od początku nie potrafiłam się wciągnąć.

Cieszę się, że przebrnęłam przez tę serię. Była nudnawa i od początku nie potrafiłam się wciągnąć.

Ciekawe, wciąga ale jednak sama książka trochę mnie zmęczyła, mimo to akcja bardzo fajna wiec polecam

Ciekawe, wciąga ale jednak sama książka trochę mnie zmęczyła, mimo to akcja bardzo fajna wiec polecam

Tom drugi podobał mi się zdecydowanie bardziej. Widać było, że autorka podciągnęła swój kunszt pisarski. Zależy co dla kogo jest happy endem, ale dla mnie go nie było i to mnie bardzo zaskoczyło, ponieważ to pierwsza książka fantasy, jaką miałam okazję przeczytać, która kończy się w taki sposób. Rhys mnie urzekł od samego początku, ale cóż jako niepoprawna romantyczka, mam nieodpartą słabość do głównych bohaterów i tym razem pozostało to niezmienne. Czy to wampir, demon, czy nocny łowca. Ogólnie pozytywnie i miło spędziłam czas.

Tom drugi podobał mi się zdecydowanie bardziej. Widać było, że autorka podciągnęła swój kunszt pisarski. Zależy co dla kogo jest happy endem, ale dla mnie go nie było i to mnie bardzo zaskoczyło, ponieważ to pierwsza książka fantasy, jaką miałam okazję przeczytać, która kończy się w taki sposób. Rhys mnie urzekł od samego początku, ale cóż jako niepoprawna romantyczka, mam...

Recenzja - http://bycie-molem-nie-jest-zle.blogspot.com/2015/07/silver.html

Recenzja - http://bycie-molem-nie-jest-zle.blogspot.com/2015/07/silver.html

I część masakra, II beznadziejna, a III ujdzie. Tak naprawdę tylko 50 ostatnich stron było interesujące. Książka, tak samo jak poprzednia część mogłaby być o połowę krótsza, albo zamiast obu części liczących ok. 900 stron, mogłaby być jedna z 400 lub 500 stronami. I czy ktoś mógły mi wytłumaczyć, dlaczego ona na okładce ma różowe włosy?!

I część masakra, II beznadziejna, a III ujdzie. Tak naprawdę tylko 50 ostatnich stron było interesujące. Książka, tak samo jak poprzednia część mogłaby być o połowę krótsza, albo zamiast obu części liczących ok. 900 stron, mogłaby być jedna z 400 lub 500 stronami. I czy ktoś mógły mi wytłumaczyć, dlaczego ona na okładce ma różowe włosy?!

RECENZJA ZNAJDUJE SIĘ TAKŻE NA BLOGU http://czytam-z-pasja.blogspot.com/

Winter dowiaduje się całej prawdy o sobie i Mocy. Dręczy ją myśl, że płynie w niej krew Dwóch Ras - ludzkiej i wampirzej. Nie może poradzić sobie z nowymi doświadczeniami. Pakt wisi na włosku. Coraz częściej dochodzi do wampirzych ataków. Istnienie tajemniczego świata może wyjść na jaw. Winter opuszcza Cae Mefus, aby zrobić, co w jej mocy, żeby chronić bliskich. Do czego gotowa jest posunąć się? Do czego zmusi ją sytuacja? 

Po skończeniu Winter byłam tak zaciekawiona, co będzie dalej, że zapomniawszy zrobić zdjęcie do Podsumowania miesiąca, poszłam do biblioteki, oddałam książkę i szukałam Silver. Możecie wyobrazić mój zawód, kiedy nie było go na półce. Zostałam zmuszona do czytania ebooka. Nie zniechęciło mnie to, przeczytałam i jestem wstrząśnięta.

Książkę czytało mi się na początku trochę wolniej niż Winter, ale kiedy akcja się rozwinęła, wszystko nabrało tempa i moje czytanie także. 

A już jeśli mowa o akcję to po prostu jest jej mnóstwo. Wiele zwrotów akcji. Wciąż coś się dzieje. Może nie na samym początku, ale gdzieś tak przy 15 rozdziale wszystko zaczyna się toczyć gwałtowniej. Trzeba zauważyć, że bardzo dobrze wpłynęło to na książkę. 

Nie mogę nie poruszyć tutaj kwestii ostatnich rozdziałów. Autorka tak wstrząsnęła czytelnika, że nawet nie umiem tego określić. Możecie sobie wyobrazić, jak wielkie musiało być moje zaskoczenie i wstrząs, że odłożyłam telefon i musiałam chodzić przez kilka minut po pokoju, żeby ochłonąć i wrócić do czytania. 

No i kwestia bohaterów, czyli o tym, jak trudno mi dogodzić. Druga część jest obfita w wiele postaci. Pojawiają się nowe, a "stare" może bardziej poznać, np. Wielkiego Mistrza Zakonu czy Egzekutora. Główna bohaterka przeżywa coś, z czym nie do końca jest w stanie się pogodzić. I ponownie zdobywa moją sympatię. Rhys irytuje mnie jeszcze bardziej niż w Winter, a Gareth jest uznany przeze mnie za zdrajcę, mimo że rozumiem jego decyzję (hipokrytka w małym stopniu XD). 

Silver to opowieść o poświęceniu, przede wszystkim. Autorka pokazuje nam jak niebezpieczna i rwąca jak rzeka potrafi być miłość, czym jest prawdziwa przyjaźń i jak jest potężna. Zakończenie zostawia czytelnika z mnóstwem emocji. Skończyłam czytać Silver dwa dni temu, a kiedy dzisiaj piszę tę recenzję, nadal mam dreszcze, myśląc o niej.  Jeżeli po Winter czuliśmy niedosyt, nie podobała Wam się wystarczająco to koniecznie sięgnijcie po Silver! 

RECENZJA ZNAJDUJE SIĘ TAKŻE NA BLOGU http://czytam-z-pasja.blogspot.com/

Winter dowiaduje się całej prawdy o sobie i Mocy. Dręczy ją myśl, że płynie w niej krew Dwóch Ras - ludzkiej i wampirzej. Nie może poradzić sobie z nowymi doświadczeniami. Pakt wisi na włosku. Coraz częściej dochodzi do wampirzych ataków. Istnienie tajemniczego świata może wyjść na jaw. Winter...

Tatuś wrócił.... (radocha ;o )
Rhys ten chłopak mnie kiedyś zniszczy (umysłowo) co niewinnie się zaczeło skończyło się krwawo...Dobrze, że później się ogarnoł... Ta książka w momętach...myślałam o rzuceniu nią o ścianę...dosłownie i w przenośni...

Tatuś wrócił.... (radocha ;o )
Rhys ten chłopak mnie kiedyś zniszczy (umysłowo) co niewinnie się zaczeło skończyło się krwawo...Dobrze, że później się ogarnoł... Ta książka w momętach...myślałam o rzuceniu nią o ścianę...dosłownie i w przenośni...

Powracamy do świata Winter i jej przyjaciół, zarówno tych ludzkich jak i wampirzych.

Ponownie jak w "Winter" obserwujemy głównie Winter, ale także przeskakujemy pomiędzy innymi bohaterami. Fajny zabieg, ale niestety niektóre fragmenty nie wnosiły niczego nowego do powieści. Winter dalej da się lubić, nie zmienia się, jest zdolna do największego poświęcenia. Z kolei Rhys staje się bardziej mroczny – szkoda, że autorka nie pociągnęła tego dalej, tylko w pewnym momencie urwała ten wątek.

Pierwszy tom zaciekawił mnie na tyle, że postanowiłam sięgnąć po kontynuację. Początek "Silver" trochę mnie nużył, gdyż poza odkrywaniem tajemnic Familii i wampirów nie dzieje się praktycznie nic. Dopiero później akcja przyspiesza. Jest jeden moment zaskoczenia, ale na tym by się zakończyło, gdyż potem łatwo przewidzieć to, co będzie się działo.

Największym atutem powieści Asii Greenhorn na pewno jest sposób wykreowania wampirów – zrobiła to w nowy sposób. Według mnie jest trochę nieścisłości w całej tej historii, ale pozostawię to wam do oceny. Może książka nie zawładnęła mną tak jak powinna, gdyż już mam dosyć historii związanych z wampirami. Co do "Silver" mam mieszane uczucia – z jednej strony fajnie się czytało, ale z drugiej czegoś w niej brakowało.

http://magiczneksiazki.blogspot.com/

Powracamy do świata Winter i jej przyjaciół, zarówno tych ludzkich jak i wampirzych.

Ponownie jak w "Winter" obserwujemy głównie Winter, ale także przeskakujemy pomiędzy innymi bohaterami. Fajny zabieg, ale niestety niektóre fragmenty nie wnosiły niczego nowego do powieści. Winter dalej da się lubić, nie zmienia się, jest zdolna do największego poświęcenia. Z kolei Rhys...

Świetna książka, warta przeczytania, podobała mi się bardziej niż pierwsza. "Zaskakująca" śmierć głównej bohaterki była dla mnie wielkim zaskoczeniem ;) wariactwa Rhysa też nieprzewidziane, jednakże urzekł mnie profesor Vaughan, chyba jego postać była najbardziej zaskakująca pod każdym względem, polecam :)

Świetna książka, warta przeczytania, podobała mi się bardziej niż pierwsza. "Zaskakująca" śmierć głównej bohaterki była dla mnie wielkim zaskoczeniem ;) wariactwa Rhysa też nieprzewidziane, jednakże urzekł mnie profesor Vaughan, chyba jego postać była najbardziej zaskakująca pod każdym względem, polecam :)

Kontynuacja ciekawie przedstawia dalsze losy bohaterów, niespodziewane zwroty akcji tak samo dobrze wciągają czytelnika jak przy pierwszej części. Szczęśliwe zakończenie jak najbardziej pasuje do całości, a pomysły autorki mogą być naprawdę inspirujące. Polecam wszystkim miłośnikom wampirów i życzę dalszego rozwoju młodej pisarce. ;)

Kontynuacja ciekawie przedstawia dalsze losy bohaterów, niespodziewane zwroty akcji tak samo dobrze wciągają czytelnika jak przy pierwszej części. Szczęśliwe zakończenie jak najbardziej pasuje do całości, a pomysły autorki mogą być naprawdę inspirujące. Polecam wszystkim miłośnikom wampirów i życzę dalszego rozwoju młodej pisarce. ;)