Bezsenność w Tokio

Od kilkunastu lat miałam ochotę na przeczytanie tej książki, aż w końcu trafiłam na audiobook. Moje wyobrażenia były zupełnie inne, oczekiwałam melancholijnej i nostalgicznej opowieści- tytuł "bezsenność" a otrzymałam wesołe przygody dwóch kumpli w Japonii w stylu: poszliśmy do pubu, napiliśmy się, poznaliśmy dziewczyny...oczekiwałam więcej samej Japonii, a była to raczej opowiastka jak nam się żyje w tym kraju. Wiele osób podkreślało, że w dzisiejszych czasach nie przystoją seksistowskie uwagi w literaturze, każda Japonka jest oceniana najpierw po wyglądzie. Uwielbiam stare książki, nawet przed 100 lat, ale ta wydana w 2004 roku zestarzała się w bardzo złym stylu i Japonia na pewno wygląda zupełnie inaczej.

Od kilkunastu lat miałam ochotę na przeczytanie tej książki, aż w końcu trafiłam na audiobook. Moje wyobrażenia były zupełnie inne, oczekiwałam melancholijnej i nostalgicznej opowieści- tytuł "bezsenność" a otrzymałam wesołe przygody dwóch kumpli w Japonii w stylu: poszliśmy do pubu, napiliśmy się, poznaliśmy dziewczyny...oczekiwałam więcej samej Japonii, a była to raczej...

Macie ochotę na małą podróż? To polecam Wam pamiętnik Marcina Bruczkowskiego - bo "Bezsenność w Tokio" wydaje mi się właśnie takim spisem wspomnień...
Gdy ją zobaczyłam na półce Motylowa od razu podchwyciła "Nie czytałaś? Nie żartuj!!!". No to nie było wyjścia po zakończeniu obecnie czytanej trzeba było sprawdzić o co chodzi z fenomenem tej książki. Sam tytuł obił mi się o uszy, ale jakoś tak... A tu książka została mi włożona w rękę i po tygodniu mogę powiedzieć: "Skończyłam".

Książka wciąga od pierwszych stron! Jak zaczęłam czytać tak czytałam codziennie po dwa rozdziały. Ciężko bardzo się było oderwać - tak świetnie autor pisze. I po prostu wciąga w swoje przygody cudzoziemca, próbującego jakoś przeżyć w krainie wschodzącego jena...

Dużą zaletą są tutaj też opisane historie przyjaciół i znajomych Autora. Dzięki temu poznajemy podejście Japończyków do różnych aspektów nie tylko całego życia, ale i codzienności... Pewne rzeczy nam nie mieszczą się w głowie, a co mówić im, gdy się dowiadywali różnych faktów z życia Europejczyków...

W książce są też fotografie, pomagające w poznaniu Tokio przedstawianego nam przez Autora. Nie wiem, czy wiele się zmieniło w Tokio od czasów książki, ale mi czytało się bardzo dobrze i na pewno sięgnę po inne książki.

Bo teraz następny w kolejności chyba powinien być "Singapur czwarta rano"? (Mam jeszcze "Zagubieni w Tokio" i "Powrót niedoskonały" oraz "Radio..."

Macie ochotę na małą podróż? To polecam Wam pamiętnik Marcina Bruczkowskiego - bo "Bezsenność w Tokio" wydaje mi się właśnie takim spisem wspomnień...
Gdy ją zobaczyłam na półce Motylowa od razu podchwyciła "Nie czytałaś? Nie żartuj!!!". No to nie było wyjścia po zakończeniu obecnie czytanej trzeba było sprawdzić o co chodzi z fenomenem tej książki. Sam tytuł obił mi się o...

Książka dość zabawna i ciekawa, jednak w 2024 roku wiele informacji o Japonii się zdezaktualizowało. Niestety również pojawiające się seksistowskie teksty wypadają dość słabo.

Książka dość zabawna i ciekawa, jednak w 2024 roku wiele informacji o Japonii się zdezaktualizowało. Niestety również pojawiające się seksistowskie teksty wypadają dość słabo.

Myślałam, że w książce będzie więcej o Japonii i kulturze. Dostałam przeciętny reportaż ( według autora to powieść),składową kilkunastu historyjek autora. Na początku fajnie się czytało, ale im dłużej, tym bardziej irytowało podejście autora do otaczającego świata i sposobu jego przedstawienia. Nieśmieszne żarty, seksizm.. Nie najgorsza książka, ale raczej z tych do przeczytania i zapomnienia.

Myślałam, że w książce będzie więcej o Japonii i kulturze. Dostałam przeciętny reportaż ( według autora to powieść),składową kilkunastu historyjek autora. Na początku fajnie się czytało, ale im dłużej, tym bardziej irytowało podejście autora do otaczającego świata i sposobu jego przedstawienia. Nieśmieszne żarty, seksizm.. Nie najgorsza książka, ale raczej z tych do...

O wow! Co to jest na książka! Spodziewałam się takiej trochę suchej, bardzo rzeczowej formy przedstawienia Japonii, a dostałam perełkę!

Ale od początku. Książka została po raz pierwszy wydana 20 lat temu, teraz wydawnictwo ją wznowiło (ze świetną okładką muszę przyznać). Sam autor we wstępie zaznacza, że to powieść a nie reportaż. Ale ta forma ma coś reporterskiego w sobie - celem jest tutaj opowiedzenie czytelnikom jak wygląda Japonia i jak się tam żyje. A biorąc pod uwagę, że opowiada o tym osoba, która Japończykiem nie jest, to jest to chyba najlepszy na to sposób. Jako osoby z Polski zawsze będziemy tam obcy, a bohater przedstawia realia życia w tym kraju, opisuje co pomaga przetrwać, jak dawać sobie radę w codziennych sytuacjach, gdzie szukać pomocy.

I rzeczywiście, gdziekolwiek nie będzie napisane, że to reportaż to raczej będzie to błąd. Ta książka to zapiski autora z wielu lat spędzonych w Japonii, zebrane w zbiór tych najciekawszych wydarzeń i informacji, które mogą się przydać przyszłym podróżnym lub osobom, które myślą o zamieszkaniu w kraju kwitnącej wiśni. Jest tu dużo humoru, co prawda specyficznego, ale ma to swój urok. Dzięki autorowi poznajemy kawał Japonii, ale takiej prawdziwej. Bo okazuje się, że to co o Japonii myślimy diametralnie się od rzeczywistości różni. I przez to właśnie mogę ją z czystym sumieniem wszystkim polecić. Muszę jednak zaznaczyć, że książka mająca 20 lat może być już trochę nieaktualna, ale myślę że tak jak w Polsce - niektóre rzeczy się nie zmieniają.

O wow! Co to jest na książka! Spodziewałam się takiej trochę suchej, bardzo rzeczowej formy przedstawienia Japonii, a dostałam perełkę!

Ale od początku. Książka została po raz pierwszy wydana 20 lat temu, teraz wydawnictwo ją wznowiło (ze świetną okładką muszę przyznać). Sam autor we wstępie zaznacza, że to powieść a nie reportaż. Ale ta forma ma coś reporterskiego w sobie...

Lekko napisana i momentami nawet zabawna książka ale... strasznie źle mi się ją czytało jako kobiecie.

Momentami naprawdę żenujące wynurzenia narratora - polskiego alkoholika-mizogina, psuły radość z czytania. W 2024 roku tacy bohaterowie słabo się bronią.

Drażniło mnie cwniackie, polaczkowate podejście do życia bohatera i gloryfikowanie alkoholu jakby był on czymś fajnym i pozytywnym.
Do tego czy każda kobieta serio musiała być przedstawiana przez pryzmat swojej fizyczności? (Za gruba, za mały biust, zbyt pruderyjna...)

Skończyłam tylko dlatego, że interesuje mnie temat Japonii.

Lekko napisana i momentami nawet zabawna książka ale... strasznie źle mi się ją czytało jako kobiecie.

Momentami naprawdę żenujące wynurzenia narratora - polskiego alkoholika-mizogina, psuły radość z czytania. W 2024 roku tacy bohaterowie słabo się bronią.

Drażniło mnie cwniackie, polaczkowate podejście do życia bohatera i gloryfikowanie alkoholu jakby był on czymś...

Autor w fajny gawędziarski sposób z poczuciem humoru, przedstawia swój pobyt w Tokio, miałam uczucie jakbym spędziła ten czas ze znajomym.

Autor w fajny gawędziarski sposób z poczuciem humoru, przedstawia swój pobyt w Tokio, miałam uczucie jakbym spędziła ten czas ze znajomym.

Nigdy nie zapomnę wrażenia jakie wywarła na mnie ta książka, gdy czytałam ją w 2004 roku. "Bezsenność w Tokio" była w pewnym sensie pierwszą literacką podróżą, a mój nastoletni umysł zachwycił się wówczas Tokio i do dziś marzę o wizycie w tym mieście. Z chęcią sięgnę po jubileuszowe wydanie, by przypomnieć sobie emocje jakie towarzyszyły tej pierwszej lekturze. Wierzyć się nie chce, że to już 20 lat!

Nigdy nie zapomnę wrażenia jakie wywarła na mnie ta książka, gdy czytałam ją w 2004 roku. "Bezsenność w Tokio" była w pewnym sensie pierwszą literacką podróżą, a mój nastoletni umysł zachwycił się wówczas Tokio i do dziś marzę o wizycie w tym mieście. Z chęcią sięgnę po jubileuszowe wydanie, by przypomnieć sobie emocje jakie towarzyszyły tej pierwszej lekturze. Wierzyć się...

Książka lekka, przyjemna. Napisana z humorem co bardzo podnosi jej poziom. Dużo ciekawych informacji i faktów o Japonii. Naprawdę warta uwagi.

Książka lekka, przyjemna. Napisana z humorem co bardzo podnosi jej poziom. Dużo ciekawych informacji i faktów o Japonii. Naprawdę warta uwagi.

Super książka, zabawna, pisana luźnym językiem. Miło się ją czytało po odbytej podróży do Japonii. Trzeba mieć na uwadze, że trochę od 2004 (kiedy książka była pisana) się zmieniło, ale dalej niektóre spostrzeżenia pozostają aktualne. Podobała mi się prostota przekazu i zawadiacki ton :) Polecam!

Super książka, zabawna, pisana luźnym językiem. Miło się ją czytało po odbytej podróży do Japonii. Trzeba mieć na uwadze, że trochę od 2004 (kiedy książka była pisana) się zmieniło, ale dalej niektóre spostrzeżenia pozostają aktualne. Podobała mi się prostota przekazu i zawadiacki ton :) Polecam!