Przyjemny zbiorek felietonów "o amorach" w różnych epokach. Ostatni wręcz z gatunku SF ;) Ciekawe, czy pani Magdalena byłaby rozczarowana, że elektronowego męża jeszcze co prawda nie wymyślono, za to ci prawdziwi już nie noszą kapeluszy?

Przyjemny zbiorek felietonów "o amorach" w różnych epokach. Ostatni wręcz z gatunku SF ;) Ciekawe, czy pani Magdalena byłaby rozczarowana, że elektronowego męża jeszcze co prawda nie wymyślono, za to ci prawdziwi już nie noszą kapeluszy?

Nie wiem czy powinienem się przyznawać, że czytałem tę książkę. Już od dawna nie jestem dziewczęciem...
Trudno, słowo się rzekło: całkiem zabawny przekrój przez to jak wyglądały przedmałżeńskie relacje damsko-męskie, a może chłopięco-dziewczęce na przestrzeni pierwszej połowy XX wieku. Jak wiele się zmieniło w tym czasie a jak wiele wcale się nie zmieniło? Możemy być wszyscy zaskoczeni... Czy ktoś dopisałby do tego ciąg dalszy aż do dzisiejszych czasów? To mogłoby być pouczające...

Dziewczęta, które przeczytają tę książkę mogą się z niej dowiedzieć o sobie wielu rzeczy. Nie samych dobrych rzeczy.

Nie wiem czy powinienem się przyznawać, że czytałem tę książkę. Już od dawna nie jestem dziewczęciem...
Trudno, słowo się rzekło: całkiem zabawny przekrój przez to jak wyglądały przedmałżeńskie relacje damsko-męskie, a może chłopięco-dziewczęce na przestrzeni pierwszej połowy XX wieku. Jak wiele się zmieniło w tym czasie a jak wiele wcale się nie zmieniło? Możemy być...

Dykteryjki na tematy damsko - męskie. Trochę trącą myszką.

Dykteryjki na tematy damsko - męskie. Trochę trącą myszką.

Nie jest to najlepsza książka napisana przez Magdalenę Samozwaniec, którą czytałam. Lecz w przypadku tej autorki nawet nie najlepsza oznacza przyjemną lekturę. Pisarka ma niezwykle lekkie pióro i bystre oko. A przy tym sposób w jaki przenosi na papier swoje obserwacje jest ujmujący. Oto przykład: „Obie starsze panie były jeszcze 'na chodzie', ale karoserie miały już niemodne, mimo iż świeżo polakierowane”. To właśnie charakterystyczny dla pisarki opis postaci, na jaki możemy natknąć się niemalże w każdym rozdziale. A o czym jest książka? To swoisty poradnik dla dziewcząt, w którym na podstawie przykładów mogą przyjrzeć się poglądom na życie swoich koleżanek a może i własnym, widzianym w krzywym zwierciadle. Rozmowy towarzyskie przy stole małżeńskim („yhm” ze strony męża),ambicje życiowe kobiet (dobrze, to znaczy za duże pieniądze, wydać się za mąż),przyjaźnie między paniami, a także spojrzenie na zmieniające się z biegiem lat obyczaje – to wszystko znajdziemy w tym zbiorze felietonów. A zachętą do lektury niech będzie to zdanie: „Widzisz, niuniu, stara żona to taka dosłownie stara torba, musisz z nią podróżować, gdy nie masz innej, ale kiedy można kupić sobie nową... z pięknej świńskiej skóry...”. Zapraszam do sięgnięcia po książkę.

Nie jest to najlepsza książka napisana przez Magdalenę Samozwaniec, którą czytałam. Lecz w przypadku tej autorki nawet nie najlepsza oznacza przyjemną lekturę. Pisarka ma niezwykle lekkie pióro i bystre oko. A przy tym sposób w jaki przenosi na papier swoje obserwacje jest ujmujący. Oto przykład: „Obie starsze panie były jeszcze 'na chodzie', ale karoserie miały już...

Po świetnych felietonach o tematach „okołofacetowych” czyli „Tylko dla mężczyzn” przyszedł czas na drugą stronę medalu czyli „Tylko dla dziewcząt”. Tytuł mnie nie zraził, przeczytałem chętnie pomimo iż dziewczęciem nie jestem. I muszę przyznać, że i tym razem Samozwaniec nie zawiodła.

Po raz kolejny pokazała swoją inteligencję, lekkość pióra i dowcip a przede wszystkim dystans. Do siebie zwłaszcza. W zalewie uszczypliwych felietonów pod adresem kobiet (chociaż i facetom się oberwało) nie omieszkała też uszczypnąć i siebie. I chociaż przytoczyła tu historię znaną mi z doskonałej „Marii i Magdaleny” to jednak miło było sobie ją odświeżyć.

Świetna rzecz, polecam serdecznie.

Po świetnych felietonach o tematach „okołofacetowych” czyli „Tylko dla mężczyzn” przyszedł czas na drugą stronę medalu czyli „Tylko dla dziewcząt”. Tytuł mnie nie zraził, przeczytałem chętnie pomimo iż dziewczęciem nie jestem. I muszę przyznać, że i tym razem Samozwaniec nie zawiodła.

Po raz kolejny pokazała swoją inteligencję, lekkość pióra i dowcip a przede wszystkim...

Rewelacyjna pozycja

Rewelacyjna pozycja

Zbiór felietonów, który trąci myszką, ale nadal czyta się przyjemnie i z pewną nostalgią.

Zbiór felietonów, który trąci myszką, ale nadal czyta się przyjemnie i z pewną nostalgią.

Całkiem to urocze. Zbiór opowiadań naśmiewających się z obyczajności damsko-męskiej przez wieki. Ostatnie parę historii przynudzało, ale suma summarum zgrabna lekturka.

Całkiem to urocze. Zbiór opowiadań naśmiewających się z obyczajności damsko-męskiej przez wieki. Ostatnie parę historii przynudzało, ale suma summarum zgrabna lekturka.

Do dziś wracam, do dziś mnie bawi!

Do dziś wracam, do dziś mnie bawi!

Że to się zestarzało beż gracji, to mało powiedziane XD Patrząc po opowieściach ciotek i babć, to ta książka była odklejona nawet w czasach kiedy powstawała

Że to się zestarzało beż gracji, to mało powiedziane XD Patrząc po opowieściach ciotek i babć, to ta książka była odklejona nawet w czasach kiedy powstawała