W cieniu Mistrza

Książkę przeczytałam, ale nie do końca była to moja bajka🙃

Książkę przeczytałam, ale nie do końca była to moja bajka🙃

Edgar Allan Poe to z całą pewnością Mistrz- a na pewno mój Mistrz.

Chociaż nie wszystkie opowiadania utrzymują bardzo wysoki poziom, to nie można im odmówić kunsztu.
Do niektórych wracałam wielokrotnie i za każdym razem zachwycałam się pomysłowością, inteligencją i świetnym piórem Poego, który porusza mnie w wielu aspektach, również przez sam życiorys.

Opowiadania są mroczne, nawet brutalne, i obnażają najgorsze oblicza ludzkiej psychiki. Poe to świetny obserwator, który nawet najgorsze nikczemności potrafił zawrzeć w szlachetnej formie.

Cieszę się, że zawarto także fragment powieści, który zachęca do przeczytania całości, oraz dwa wiersze, w tym najsłynniejszego "Kruka". Sądzę, że jego obecność była wręcz konieczna.

Bardzo dobrze wydana antologia wzbogacona naprawdę porządnymi komentarzami autorów kryminałów, które urozmaicały całość.

Edgar Allan Poe to z całą pewnością Mistrz- a na pewno mój Mistrz.

Chociaż nie wszystkie opowiadania utrzymują bardzo wysoki poziom, to nie można im odmówić kunsztu.
Do niektórych wracałam wielokrotnie i za każdym razem zachwycałam się pomysłowością, inteligencją i świetnym piórem Poego, który porusza mnie w wielu aspektach, również przez sam życiorys.

Opowiadania są...

Tłumaczowi należy przybić piątkę!

Tłumaczowi należy przybić piątkę!

Nie dobrnąłem do końca. Duże zróżnicowanie jakościowe opowiadań. =Niektóre są tak kiepskie że się zniechęciłem i nie skończyłem po przeczytaniu ok. trzech czwartych książki.

Nie dobrnąłem do końca. Duże zróżnicowanie jakościowe opowiadań. =Niektóre są tak kiepskie że się zniechęciłem i nie skończyłem po przeczytaniu ok. trzech czwartych książki.

Jak zwykle, kiedy oceniam zbiory opowiadań przychodzi mi na myśl kilka składowych. Po pierwsze: język, który u Poego jest niczym jasny kwiat w mrocznej puszczy, przebijający niebezpieczną ciemność refleksami świetlnymi. Poe opowiada o psychicznej dewastacji i obrzydliwych zbrodniach w niezwykle wysublimowany sposób, pozwalając czytelnikowi na chwilę literackiej satysfakcji. Po drugie: historie, które u Poego są świetnie opisane, czasami wręcz niedokończone, zostawiające czytelnika sam na sam z niezrównoważonymi bohaterami. Po trzecie: nastrój, który jest często bardzo napięty, wybuchowy i narastający. Czytelnik doznaje swoistej synestezji, jego umysł atakowany jest przez wiele emocji, począwszy od strachu do radości, że to tylko wymyślone historie. Zbiór jest wyjątkowy, dodatkowo okraszony esejami wielbicieli Poego oraz kilkoma wierszami. To wspaniały zbiór opowieści mrożących krew w żyłach!

Jak zwykle, kiedy oceniam zbiory opowiadań przychodzi mi na myśl kilka składowych. Po pierwsze: język, który u Poego jest niczym jasny kwiat w mrocznej puszczy, przebijający niebezpieczną ciemność refleksami świetlnymi. Poe opowiada o psychicznej dewastacji i obrzydliwych zbrodniach w niezwykle wysublimowany sposób, pozwalając czytelnikowi na chwilę literackiej...

Zawsze uwielbiałem zbiory opowiadań, w których każde opowiadanie opatrzone jest choćby krótkim komentarzem. Może dlatego tak bardzo lubię zbiory Kinga. Zresztą King także pojawił się w "W cieniu mistrza". Nie wiem, może to wrodzoną wścibskość i przymus nosa tam gdzie nie powinienem, albo chęć odkrycia inspiracji autora, poznania jego warsztatu, a nawet jego samego. Komentarze do boskich opowiadań Poego mnie zupełnie zadowoliły. No, bo o samych opowiadaniach chyba nawet nie ma po co się wypowiadać, prawda? Jak skomentować coś co jest idealne i w ogóle po co miałbym to robić? Także komentarze pierwsza klasa.

Zawsze uwielbiałem zbiory opowiadań, w których każde opowiadanie opatrzone jest choćby krótkim komentarzem. Może dlatego tak bardzo lubię zbiory Kinga. Zresztą King także pojawił się w "W cieniu mistrza". Nie wiem, może to wrodzoną wścibskość i przymus nosa tam gdzie nie powinienem, albo chęć odkrycia inspiracji autora, poznania jego warsztatu, a nawet jego samego....

Niekoniecznie każde opowiadanie do mnie trafiło. Niektóre nie wzbudziły żadnych uczuć, inne przejęły całkowicie. Zwłaszcza "Czarny kot" (reszty nie będę wymieniać). W takich opowiadaniach chodzi o to, żeby zapadły w pamięci, inaczej po prostu są kolejnymi opowiadaniami z przekonującą narracją.
Antologia zyskuje na tym, że można przeczytać wspomnienia i opinie znanych autorów związane z "Mistrzem".
Niemniej jednak nie jestem oczarowana (czy zaczarowana) Egdarem, jak spodziewałam się być. Przejmująca groza i tajemnica nie jestem dla mnie dostrzegalna w każdym opowiadaniu, a podobno powinna. Może jeszcze kiedyś wezmę się za Allana, w innym wydaniu.

Niekoniecznie każde opowiadanie do mnie trafiło. Niektóre nie wzbudziły żadnych uczuć, inne przejęły całkowicie. Zwłaszcza "Czarny kot" (reszty nie będę wymieniać). W takich opowiadaniach chodzi o to, żeby zapadły w pamięci, inaczej po prostu są kolejnymi opowiadaniami z przekonującą narracją.
Antologia zyskuje na tym, że można przeczytać wspomnienia i opinie znanych...

http://readwithnefmi.blogspot.com/2014/09/w-cieniu-mistrza-klasyczne-opowiadania_4.html

http://readwithnefmi.blogspot.com/2014/09/w-cieniu-mistrza-klasyczne-opowiadania_4.html

Najlepsze opowiadania Mistrza wraz z opisem wrażeń najwybitniejszych pisarzy gatunku to znakomite połączenie na długie popołudnia i wieczory :)

Najlepsze opowiadania Mistrza wraz z opisem wrażeń najwybitniejszych pisarzy gatunku to znakomite połączenie na długie popołudnia i wieczory :)

Poziom eseii bardzo zróżnicowany, jedne są naprawdę ciekawe ale kilka prezentowało marny poziom. Jednak najważniejsze są tu przecież dzieła Poego, a na nich trudno się zawieść.

Poziom eseii bardzo zróżnicowany, jedne są naprawdę ciekawe ale kilka prezentowało marny poziom. Jednak najważniejsze są tu przecież dzieła Poego, a na nich trudno się zawieść.