P.J. Parrish

Miłość aż po grób Poznać świat uczuć w pewnym sensie prowadzi do poznania samego człowieka. Potrafią targać nim sprzeczne emocje, od tych okropnych po te szlachetne. Wielkie uczucia prowadzą do wielkich czynów, czasami zaślepiając umysł, co zbliża do zbrodni. Miłość jest najpiękniejszym uczuciem, które może spotkać każdego z nas. Jednak tak jak każde uczucie, ma swe przeciwieństwo na drugim biegunie, a linia podziału między nimi czasami jest bardzo cienka. Wtedy wystarczy jeden krok i wchodzimy w krainę nienawiści i zbrodni. Skoro droga między miłością a zbrodnią potrafi być tak krótka, to wydaje się, że autorzy kryminałów są najlepszymi przewodnikami po tej wędrówce uczuć. Dziewiętnastu autorów powieści sensacyjnych zebrało szyki by stworzyć zbiór opowiadań pod przewodnictwem znanemu szerszemu gronu czytelników, Harlana Cobena. Miłość, przyjaźń, rodzinne więzi i zbrodnia, wszystko wymieszane w różnych proporcjach zarówno pod względem emocji jak i poziomu poszczególnych opowiastek. Takie zbiory opowiadań pozwalają nie tylko spotkać się znów z ulubionymi autorami, ale również zaistnieć nowym, do których być może zapałamy czytelniczą miłością. Im większy zbiór, tym większa różnorodność stylów, ale tym samym cała gama ocen co do poszczególnych historii. W zbiorze „Aż śmierć nas rozłączy” jak w podobnych tego typach zbiorach znajdziemy zarówno te dobre jaki i gorsze opowieści. Znani autorzy nie zawiedli, niektórzy nowi zaskoczyli dobrym poziomem, a pozostali szybko ulecieli z pamięci. Jedni postawili na swój wypracowany styl tak jak Harlan Coben, czy też Lee Child, inni spróbowali zachwycić czytelników odmiennym podejściem do fabuły. Chociażby sympatyczna opowieść R.L.Stine „Żonka” z psem w roli głównej, czy napisana w klimacie portali społecznościowych „Cyberrandka.com” Toma Savage’a. Pozostali napisali poprawne, lecz nie wciągające opowieści. Jednak wszystkie połączone są emocjami, z miłością na czele wraz z jej różnymi wariantami. Większość bohaterów zbioru „Aż śmierć nas rozłączy” dokonuje złych wyborów, co tylko prowadzi do czynów dokonywanych z zimną krwią. Mimo, że znaczna część opowieści ma sensacyjny rodowód to tylko nieliczni autorzy pokusili się o skonstruowanie kryminalnej zagadki, a tym samym stworzyli możliwość końcowego zaskoczenia czytelnika. Wszyscy natomiast skupili się na drodze, która w efekcie prowadzi do zbrodni. Począwszy od pierwszych wyborów, podejrzeń, drobnych gestów na ostatecznym końcowym, morderczym czynie kończąc. Być może autorzy nie stworzyli nic nowatorskiego, potwierdzili tylko prawdy, które są wszystkim dobrze znane, lecz czasami takie czytelnicze przypomnienie jest jak najbardziej potrzebne. Otóż w dobie rozumu, ludźmi nadal targają emocje a rządzi nimi serce. Porywy uczuć, a raczej wyborów dokonywanych pod ich wpływem mogą prowadzić do wydarzeń, które byłyby nie do pomyślenia w racjonalnym podejściu. Jednak gdybyśmy z naszego życia wycięli emocje, zostalibyśmy prawie z niczym. Podsumowując, miłość i zbrodnia zawsze szły w parze. Dziewiętnastu autorów spróbowało ukazać ich wspólną drogę, lecz nie wszystkim się udało. W ogólnej ocenie przeciętny zbiór, lecz w poszczególnych elementach poprawny, a nawet sympatyczny.