Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lata 90… Kto je przeżył, ten się w cyrku nie śmieje. Ryszard Ćwirlej rzucił starych znajomych z poznańskiej milicji w czasy transformacji, które zwłaszcza w organach ścigania, miały dość burzliwy przebieg. Czy panowie odnaleźli się w nowej rzeczywistości? Ciekawie było śledzić losy starych wyjadaczy postawionych wobec nowych wyzwań. Nie da się jednak nie wspomnieć o wadach książki, jakimi są dłużyzny i powtórzenia. Dla osób, którym droga jest poprawność polityczna, niektóre fragmenty mogą być nie do strawienia. I jeżeli książka ma być początkiem serii z prokuratorką Brygidą Bocian to zaskoczeniem może być fakt, że ta bohaterka pojawia się właściwe pod koniec opowieści. Kryminał poprawny, ale bez fajerwerków.

Z cyklu lektur: „wielkie problemy małych ludzi” ukazała się niedawno bardzo ciekawa pozycja. Bohaterem książki jest Jaś, który dopiero zaczyna przygodę ze szkołą; idzie do pierwszej klasy i w związku z tym jest pełen obaw, wątpliwości i stresu. „Każdy odkrywca boi się tego co nowe” Jest to doskonały "poradnik" jak przygotować dziecko do szkoły polecamy!

„Jestem w porządku taka, jaka jestem. Nie muszę się zmieniać, żeby zasługiwać na miłość innych ludzi. Takie przeświadczenie jest oczywiste, wartościowe i ważne. Domyślam się, że większość rodziców chciałaby, żeby ich dzieci zachowały tę pewność, idąc przez życie.” ⠀ Niestety, nie każdy z nas tu obecnych dorosłych otrzymał tak zdrowy fundament w swoim rodzinnym domu. Na przeszłość wpływu nie mamy, czasu nie zmienimy i postawy rodziców wobec małych nas także nie. To, co jest w naszej mocy, to nasza postawa w teraźniejszości, praca nad swoim własnym poczuciem wartości, a także budowanie zdrowego poczucia wartości nowego pokolenia. I serio, Rodzice, komu nie zależy na tym, żeby jego dziecko wyrosło na zdrowego dorosłego? Myślę, że każdy z tu obecnych ma właśnie takie pragnienia i intencje. Wiem jednak, że nie każdy ma narzędzia, aby dziecko w tej kwestii skutecznie wesprzeć. ⠀ I tu zachęcam do lektury książki, w której autorka: 🔸️Wyjaśnia, czym jest poczucie własnej wartości i dlaczego jest ono ważne w życiu człowieka (dużego i małego) 🔸️Pokazuje, jak rodzic, opiekun, może wpłynąć na kształtowanie zdrowego poczucia wartości u swojej pociechy, poprzez okazanie szczerego zainteresowania, oferowanie adekwatnej pomocy i wsparcia, poprzez efektywne słuchanie bez kwestionowania czy krytykowania (można się nie zgadzać i nie krytykować),poprzez mówienie bez obrażania, grożenia i przekupstwa, poprzez szanowanie zdania swojego dziecka, poprzez budujące i rozwijające rozwiązywanie konfliktów. ⠀ Książka jest pełna opisów z życia wziętych, a także praktycznych ćwiczeń. Zachęcam każdego rodzica i każdą osobę, która ma do czynienia z dziećmi! Bo naprawdę można zrobić tak, aby dzieci wiedziały, że są wartościowe dla swoich bliskich. Szczerze i bezwarunkowo. A jak można, to czemu by tego nie zrobić…? :) Zachęcam do sięgania po narzędzia, skoro są.

„Gęsiego. Z miasta na wieś” Marcina Wójcika wpisuje się w bardzo silnie reprezentowany w ostatnich latach nurt literatury skupiony na wsi i życiu jej mieszkańców. Wbrew temu co mógłby sugerować tytuł, książka nie jest jednak efektem eksperymentu, zapisem z rewolucji życiowej typowego mieszczucha. Autor doświadczył życia na wsi w dzieciństwie: opisywana przez niego zmiana miejsca zamieszkania i przeprowadzka do wiejskiego siedliska to powrót do chłopskich korzeni, do natury, do życia zgodnego z rytmem przyrody, za którym coraz bardziej tęsknił, będąc w mieście.  Na książkę składa się seria reportaży poruszających szerokie spektrum zagadnień, spraw i problemów, z jakimi zmagają się w dzisiejszych czasach mieszkańcy terenów wiejskich. Z rozmów z pasjonatami wiejskiego życia, z jakimi rozmawia autor dowiedzieć się możemy sporo o wyzwaniach stojących przed hodowcami i rolnikami, skomplikowanych relacjach z sąsiadami, uciążliwościach związanych z życiem obok fermy norek, opowieściach o biznesach udanych i tych udanych nieco mniej, dziejach ras pierwotnych owiec, kaczek, koni dawniej spotykanych w Polsce powszechnie a dziś przywracanych z wielkim staraniem przez garstkę zapaleńców. Wójcik opisuje współczesną wieś z sentymentem, ale jej nie idealizuje. Pokazuje uroki życia z dala od miasta, uczciwie przyznając przy tym, że trudnych momentów jest w jego codzienności znacznie więcej.   Mimo to Marcin Wójcik wciąż mieszka na swoim wymarzonym siedlisku wraz ze stadem gęsi, kur, indyków, perliczek i owiec, a opiekę nad nimi i ogrodem łączy z pracą dziennikarza. Jeśli ciekawi Was jak to się stało, że nie uciekł z powrotem do Warszawy i co takiego urzekającego jest w życiu bliżej natury, że decyduje się na nie coraz więcej mieszkańców miast - sięgnijcie po tę książkę. Przeczytajcie reportaż Wójcika zwłaszcza, jeśli sami się nad taką zmianą zastanawiacie. „Gęsiego” to uczciwa, pełna cennych porad, sprawnie napisana relacja z wyboistej drogi do zrealizowania marzenia o mieszkaniu na wsi i kompendium wiedzy o wyzwaniach, które się z tym wiążą. Książka nie zniechęca do realizacji planów, zachęca jednak do poważnego przemyślenia ewentualnej wielkiej życiowej zmiany, bo jak przyznaje autor, życie na wsi dalekie jest od tego co pokazuje się na stronach czasopisma „Weranda Country”.   – Karolina z Kamionki

„Klucz do szczęścia” to przede wszystkim książka o trudnych i toksycznych relacjach, historia niespełnionej miłości oraz walka o swoje marzenia. Monika to młoda kobieta, która cały czas żyje pod naciskiem swojego apodyktycznego męża. Mąż Moniki – Paweł, wmawia żonie, że wie najlepiej co jest dla niej dobre i powinna go we wszystkim słuchać. Kiedy kobieta żali mu się na swoją szefową, ten twierdzi, że żona jak zwykłe przesadza i nie docenia tego co ma. Monika całe życie chciała być mechanikiem samochodowym, bakcyla zaszczepił jej ojciec. I kiedy nadarza się okazja, żeby spełnić swoje marzenie, zostaje wyśmiana przez męża, który coraz bardziej naciska na powiększenie rodziny. Kiedy dziewczyna otwiera zakłam mechaniczny na horyzoncie pojawia się jej dawna miłość, Kamil. Najnowsza książka Kamili Majewskiej pokazuje, że przemoc domowa nie musi odbywać się przy użyciu pięści. Postać męża Moniki to idealny przykład oprawcy, który znęca się nad żoną psychicznie, bo przecież mówienie bliskiej osobie, że jest głupia, na niczym się nie zna itd. nie jest normalnym zachowaniem. Ta książka pokazuje, że musimy nauczyć się mówić stanowcze nie i nie zmuszać się do czegoś czego nie czujemy. Spełniajmy swoje marzenia i walczmy o prawdziwą miłość.