Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przepraszam, ale żeby być tak głupią i irytującą osobą jak główna bohaterka, to trzeba się chyba urodzić ze specjalnymi umiejętnościami. Harper ma podobno 22 lata, a zachowuje się jak 12-letnie dziecko, które we wszystko wierzy i nie ma własnego zdania, a przy tym jest niesamowicie zdziwiona, że jej wybory mają konsekwencje. Początek książki był nijaki, środek mocno mnie wciągnął i myślałam, że ocenię ją o wiele wyżej, ale końcówka wszystko zepsuła. Problemy, z którymi mierzyła się Harper wydają się być niesamowicie naciągane, a przy tym łatwe do uniknięcia, jeśli miałaby ona w sobie chociaż szczyptę jakiegokolwiek charakteru. A wszystko okraszone pseudoodkrywczymi myślami, które miały chyba sprawić, że zrozumiemy jak głębokie przemyślenia ma bohaterka, a ich skutkiem było jedynie to, że zastanawiałam się, czy Harper poprzednie 22 lata swojego życia przeżyła z zakazem używania mózgu. Bardzo duże rozczarowanie.

Przepraszam, ale żeby być tak głupią i irytującą osobą jak główna bohaterka, to trzeba się chyba urodzić ze specjalnymi umiejętnościami. Harper ma podobno 22 lata, a zachowuje się jak 12-letnie dziecko, które we wszystko wierzy i nie ma własnego zdania, a przy tym jest niesamowicie zdziwiona, że jej wybory mają konsekwencje. Początek książki był nijaki, środek mocno mnie...