Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytanie tej książki przypominało parabole i to taką o malejącej amplitudzie. Moja ocena malała z każdym kolejnym rozdziałem, wątkiem, ale sama nie wiedziałam, czy powinna być wyższa, czy niższa. Przede wszystkim ta książka była przegadana i miejscami wręcz nudna, szczególnie niekończące się wewnętrzne rozterki bohaterki na każdy temat. Bardzo podobał się mi wątek miłosny Harper i Treya. Mieliśmy tu takie kombo: przyjaciel brata, enemys to lovers, solw burn. Intrygujący był powód, dla którego Harper tak bardzo nienawidziła Treya, a sama jego postać przypadła mi mocno do gustu. Również sposób rozwinięcia uczucia między nimi. Z kolei wątek ojca Harper i powodu, dla którego ja tak traktował, był zdecydowanie przerysowany, aczkolwiek było mi żal dziewczyny i był to jakiś powód jej charakteru i motyw jej zachowań. Gdyby wyciąć różne poboczne wątki i ckliwe opisy, to może ta książka spodobałaby się mi bardziej. Dużym minusem był też wątek pisarski, związany z zamiłowaniem Harper do pisania i jej marzeniem o zastaniu pisarką - bądźmy szczerzy, to było zbyt cukierkowe.