Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzy przyjaciółki postanawiają dowiedzieć się czy idealny mąż jednej z nich jest taki idealny jak się wydaje.
Na stanowisko posła chce kandydować jeden ze znanych lekarzy, niestety obecna posłanka z jego okręgu szuka na niego haków i usilnie chce je znaleźć.
Czytam autora od dawna, za każdym razem wiem, że będzie mało tego kryminału i już się do tego przyzwyczaiłam. Tutaj dwa trupy pod koniec powieści nie do końca czynią ją moim ulubionym gatunkiem literackim. Wydaje mi się, że Rogoziński ostatnio bardziej skupia się na wyśmiewaniu podstawowych przywar ludzi, mi to też się podoba. Niestety tym razem było mało śmiesznie i językowo i sytuacyjnie. Od razu wprawne oko czytelnika może zauważyć podobieństwo posłanki i ministra. Pani poseł mnie drażniła, pan minister już mniej – ale cóż oddał autor te cechy aż nadto. Taka ciekawostka, na stronie 244 minister Cieślak nazywa się już inaczej, nie wiem korekta tego nie wyłapała, czy jednak było to zamierzone?

Trzy przyjaciółki postanawiają dowiedzieć się czy idealny mąż jednej z nich jest taki idealny jak się wydaje.
Na stanowisko posła chce kandydować jeden ze znanych lekarzy, niestety obecna posłanka z jego okręgu szuka na niego haków i usilnie chce je znaleźć.
Czytam autora od dawna, za każdym razem wiem, że będzie mało tego kryminału i już się do tego przyzwyczaiłam. Tutaj...

www.nakanapie.pl

Mecenas Zuza Lewandowska postanawia zakończyć sprawę zaginięcia kolegi niedawno zmarłego jej ojca. Dodatkowo na jej działce znajduje trupa, potem następnego, w sprawę angażuje się milicja, służby bezpieczeństwa, zgłasza się do niej tajemniczy mężczyzna. Wszystko się gmatwa, ktoś chce ją zabić. Wychodzi, że rozwiązanie zagadki związane jest z jej rodziną, chociaż nikt nic jej nie chce powiedzieć. Świadkowie kłamią, albo nie chcą jej nic mówić.
Tym razem spodobał mi się motyw kryminalny, z resztą nie jeden w tej opowieści, od początku mamy już niezłą jazdę, dość dużo trupów, szemranych typów i zagadkę. Dodatkowo problemy rodzinne pomagającego jej milicjanta, różne sprawy adwokackie – autor wypełnił kartki tak, że czytało się dobrze. Jakby mnie autor posłuchał po ostatniej opinii, papuga już nie była tak irytująca, może przez to, że część uwagi odciągnął pies Borys i sąsiadka. I mniej jest tych opisów wymiany handlowej, które doprowadzały mnie do szału w poprzednich częściach. Całość jest dobra, dla osób, które tak jak ja czytały poprzednie dwie części może zbyt schematyczna, ale subiektywnie dla mnie najlepsza i będzie dobrze, jak autor pójdzie w tym kierunku – dobra sprawa kryminalna, która gna do przodu. Bohaterka, którą stworzył Ostrowski nabrała ostrości, charakterna, zadziorna, może zbyt pewna siebie i niezniszczalna, ale znam takie osoby, które wszędzie mają znajomych i wszystko załatwiają w taki sposób jak ona – czasy PRL-u były tego normą, wszyscy sobie nawzajem pomagali za przysługi. Do łez doprowadzały mnie notatki operacyjne Mariańskiego i jego dedukcja, mam nadzieję, że takich milicjantów/policjantów nie było i nie ma obecnie, bo współczuję wszystkim z ich otoczenia. Reszta postaci w książce pojawia się i znika, ubarwia całość. Rolnicy od krów od Gierka, to prawda, koło mnie w PGR Manieczki też przyjechał towarzysz Gierek i malowano trawę na zielono. Serię można też właśnie polubić ze względu na wspomnienia, dla mnie to była rzeczywistość, dla młodego pokolenia tak lekcja historii. Całość pełna komizmu, zagadek, tajemnic i dobrego pióra, które zaciekawia.

www.nakanapie.pl

Mecenas Zuza Lewandowska postanawia zakończyć sprawę zaginięcia kolegi niedawno zmarłego jej ojca. Dodatkowo na jej działce znajduje trupa, potem następnego, w sprawę angażuje się milicja, służby bezpieczeństwa, zgłasza się do niej tajemniczy mężczyzna. Wszystko się gmatwa, ktoś chce ją zabić. Wychodzi, że rozwiązanie zagadki związane jest z jej rodziną,...

Dominika i Mateusz wraz z innym celebrytami zostali zamknięci w Domu tajemnic. Będą uczestnikami reality show, program jednak wymyka się spod kontroli producentów, sytuacja zaczyna się komplikować, gdy dokonane zostaje pierwsze morderstwo, a na policję dzwoni szantażysta.
Powieści autora są dla mnie zawsze pełne niewiadomych, akcje kryminalne nie są skomplikowane, bardziej liczę na rozrywkę w wyłapywaniu humoru i porównywaniu jego odnośników do świata pop kultury. I tak było tym razem, motyw zamknięcia bohaterów w jednym budynku, gdzie eliminuje ich systematycznie morderca już kilkakrotnie pojawił się kryminałach, które czytałam. Szantaż i jego powód oraz sprawca był po części zaskoczeniem, rozwiązanie całości bardziej przypominało komedię niż krwisty kryminał. Nie ukrywam było zabawnie, tego właśnie wymagałam po przeczytaniu i to dostałam. Ocena jest przede wszystkim za zawarte w powieści odnośniki do rzeczywistego świata, bawię się w szukaniu, kogo autor miał na myśli, jakie sytuacje opisał, dodając kilka motywów do jednego bohatera. Świat przedstawiony mnie rozbawił, troszeczkę dialogi, całość może nie zachwyci każdego, ale ja muszę subiektywnie napisać, że „Dom tajemnic” spełnił moje oczekiwania – jedna z lepszych powieści autora.

Dominika i Mateusz wraz z innym celebrytami zostali zamknięci w Domu tajemnic. Będą uczestnikami reality show, program jednak wymyka się spod kontroli producentów, sytuacja zaczyna się komplikować, gdy dokonane zostaje pierwsze morderstwo, a na policję dzwoni szantażysta.
Powieści autora są dla mnie zawsze pełne niewiadomych, akcje kryminalne nie są skomplikowane, bardziej...

Zuza Lewandowska dostaje dziwne przesyłki, część męskiego ciała. Ktoś ją wyraźnie obserwuje i prześladuje.
Wraca stare śledztwo dotyczące gwałtu na nieletniej.
Niestety książka mnie nie porwała. Kiedy pojawiła się sprawa gwałtu już byłam pewna, kto i dlaczego, sprawa „czarnego wdowca” też nie porywa, tym bardziej, że wiadomo, kto to. Całość tak naprawdę to wulgaryzmy papugi, wymiana artykułów żywnościowych i innych za przysługi Zuzy, i informacje, kto i co komu załatwiła Zuza, jako adwokat kto jest coś winien jej. Całość – ogólnie żyło się Zuzie dobrze, wszystko miała, mimo, że inni nie, jedyny minus to dokwaterowana współlokatorka, a w oddali banalna sprawa kryminalna.

Zuza Lewandowska dostaje dziwne przesyłki, część męskiego ciała. Ktoś ją wyraźnie obserwuje i prześladuje.
Wraca stare śledztwo dotyczące gwałtu na nieletniej.
Niestety książka mnie nie porwała. Kiedy pojawiła się sprawa gwałtu już byłam pewna, kto i dlaczego, sprawa „czarnego wdowca” też nie porywa, tym bardziej, że wiadomo, kto to. Całość tak naprawdę to wulgaryzmy...

Zaczyna się wszystko dość niemrawo, zabójstwem kobiety,jej zwłoki mają być ukryte, „wypłynęły” a wraz z nimi inne trupy. Mecenas Zuza Lewandowska zostaje wynajęta do obrony podejrzanej, okazuje się, że sprawa sięga w przeszłość, a ktoś usilnie chce albo wyjaśnienia sprawy, albo zabicia osób, które cokolwiek mają z nią wspólnego. Zaczyna się wyścig, czy Zuza obroni podejrzaną i kto dzwoni z przerażającą rymowanką?
Powieść osadzana w latach PRL-u, pokazująca ówczesne absurdy, ale też zwykłe życie. Podoba mi się to w kryminałach osadzonych w tamtych latach, mają to „coś” i tutaj też tak jest. Natomiast sama sprawa jest na pograniczu warstwy psychologiczno-obyczajowej. Trochę na końcu było za szybko, za wiele trupów, niedomówienia, tak jakby autor miał za zadanie skończyć na określonej liczbie stron, w środku natomiast wszystko się rozmywa, staje w miejscu. Mecenas Lewandowska, trochę taka zadziorna baba, ale da się ją lubić, mam nadzieję, że w następnych częściach wreszcie pozbędzie się albo lokatorów, albo papugi.
Mimo, że papuga była odskocznią, było do przewidzenia, co będzie gadać, wniosła trochę humoru.
Całość rokuje na dobrą serię, o ile autor będzie wolno dawkował napięcie i fakty lub szybko jak kto woli, ale dobrze by było, żeby się zdecydował na jeden scenariusz ….

Zaczyna się wszystko dość niemrawo, zabójstwem kobiety,jej zwłoki mają być ukryte, „wypłynęły” a wraz z nimi inne trupy. Mecenas Zuza Lewandowska zostaje wynajęta do obrony podejrzanej, okazuje się, że sprawa sięga w przeszłość, a ktoś usilnie chce albo wyjaśnienia sprawy, albo zabicia osób, które cokolwiek mają z nią wspólnego. Zaczyna się wyścig, czy Zuza obroni...

W studiu filmowym, podczas kręcenia kryminału ginie aktor, niestety są następne zabójstwa, morderca zabija według scenariusza nagrywanego filmu. Agnieszka, miała przeprowadzić wywiad z zabitym aktorem, niestety nie zdążyła, obejmując nowe stanowisko ma zadanie spróbować się dowiedzieć, co się wydarzyło. Okazuje się, że wydarzenia mają związek z tajemniczymi zgonami z przeszłości. Kto zabija i dlaczego?
Autor jest twórcą lekkich komedii kryminalnych, takich na popołudniową nudę, do szybkiego przeczytania i w sumie to mu się udaje, raz lepiej raz gorzej. Tym razem jest tak sobie, wątek kryminalny nie przejawia zwrotów akcji, akcja jest jednak szybka, podejrzani się zmieniają, a końcówka zagmatwana i mnie zaskoczyła winnych nie rozpoznałam, a to daje plus. Brakowało mi humoru, niestety powielono schemat środowiska aktorów z poprzednich części – może to z mojej strony przesyt twórczością pisarza, ale mogło być o wiele lepiej.

W studiu filmowym, podczas kręcenia kryminału ginie aktor, niestety są następne zabójstwa, morderca zabija według scenariusza nagrywanego filmu. Agnieszka, miała przeprowadzić wywiad z zabitym aktorem, niestety nie zdążyła, obejmując nowe stanowisko ma zadanie spróbować się dowiedzieć, co się wydarzyło. Okazuje się, że wydarzenia mają związek z tajemniczymi zgonami z...

Na pokazie mody podczas występu zostaje zastrzelona główna modelka na oczach zgromadzonych gości.
Czy winy jest jej przyjaciel, czy matka, czy może „przyjaciółki”, a może zupełnie ktoś inny. Do akcji wkraczają Miśka, jej kolega Mario oraz demoniczna matka Miśki.
Autor tym razem przeniósł akcję swojej komedii kryminalnej w środowisko modelek, celebrytów i mediów. Jak zawsze celne odnośniki do współczesnych postaci, sytuacji i wydarzeń. Od czasu do czasu uwielbiam przeczytać coś lekkiego, ta pozycja spełniła moje oczekiwania. Tym bardziej, że i wątek kryminalny i morderca mnie nie zawiódł, pisarz kilka razy mnie zwiódł. Wydaje mi się, że to najlepsza pozycja autora z dotychczasowych, lekka, świeża i z werwą.

Na pokazie mody podczas występu zostaje zastrzelona główna modelka na oczach zgromadzonych gości.
Czy winy jest jej przyjaciel, czy matka, czy może „przyjaciółki”, a może zupełnie ktoś inny. Do akcji wkraczają Miśka, jej kolega Mario oraz demoniczna matka Miśki.
Autor tym razem przeniósł akcję swojej komedii kryminalnej w środowisko modelek, celebrytów i mediów. Jak zawsze...

Komedia pomyłek, absurdalnych sytuacji.
Trzy kobiety, Sandra, Martyna i Iwona, pracujące w redakcji, mające wrednego, seksistowskiego szefa, w pewien zakrapiany winem wieczór planują jego zabójstwo. Kiedy Sandra wracając do redakcji zastaje tam ciało szefa, postanawia ukryć ten fakt przed policją, obawiając się, że to ona pierwsza zostanie oskarżona o jego zamordowanie. Prosi o pomoc przyjaciółki w ukryciu zwłok. Trudno się zorientować kto zabił, ponieważ autor co chwilę wprowadza postaci, których celem jest zagmatwanie akcji i wprowadzenie czytelnika w konsternację, kto miał oczywisty powód w pozbyciu się znienawidzonego Waldemara?
Lekka i zabawna komedia kryminalna, bazująca na znanych schematach, ale osadzona w realiach polskich, co jest plusem: mamy nawet pytona w pobliżu Wisły. Dużo nawiązań do współczesnej popkultury, trochę polityki i kulinaria – Gessler. Humor, sarkazm, ironia – dobra zabawa na jeden wieczór.

Komedia pomyłek, absurdalnych sytuacji.
Trzy kobiety, Sandra, Martyna i Iwona, pracujące w redakcji, mające wrednego, seksistowskiego szefa, w pewien zakrapiany winem wieczór planują jego zabójstwo. Kiedy Sandra wracając do redakcji zastaje tam ciało szefa, postanawia ukryć ten fakt przed policją, obawiając się, że to ona pierwsza zostanie oskarżona o jego zamordowanie....

Bohaterką Róża, pisarka znana z pierwszego tomu, która znów wplątuje się w morderstwa, tym razem wybory mistera. Tutaj mamy logiczny i bardziej prawdopodobny przebieg wydarzeń. Zwariowani bohaterowie, zabawne sytuacje i humor sytuacyjny. Lekko, przyjemnie - jak ktoś lubi ten typ, mnie od czasu do czasu bawi, dlatego sięgam.

Bohaterką Róża, pisarka znana z pierwszego tomu, która znów wplątuje się w morderstwa, tym razem wybory mistera. Tutaj mamy logiczny i bardziej prawdopodobny przebieg wydarzeń. Zwariowani bohaterowie, zabawne sytuacje i humor sytuacyjny. Lekko, przyjemnie - jak ktoś lubi ten typ, mnie od czasu do czasu bawi, dlatego sięgam.

Komedia omyłek, niestety tak irracjonalnych, że samo w sobie jest to śmieszne. Nie twierdzę, że nie może się podobać, bo czytałam i czasami się śmiałam. Niestety brak jakiejś logicznej spójności, więcej tutaj nawiązań do celebrytów ich zachowań, a opowieść jest w tle i tego mi brak. Czyta się szybko, ale mam wrażenie, że autor zebrał motywy z książek swojej mistrzyni i napisał swoją.

Komedia omyłek, niestety tak irracjonalnych, że samo w sobie jest to śmieszne. Nie twierdzę, że nie może się podobać, bo czytałam i czasami się śmiałam. Niestety brak jakiejś logicznej spójności, więcej tutaj nawiązań do celebrytów ich zachowań, a opowieść jest w tle i tego mi brak. Czyta się szybko, ale mam wrażenie, że autor zebrał motywy z książek swojej mistrzyni i...

Alek Rogoziński "Do trzech razy śmierć": kryminał
Krótko, trzy trupy, kilka niezłych ananasów, motyw mordowania podczas spotkania pisarek, pomocnicy policji, która odsunięta jest na bok, lekka pozycja dla odprężenia. Miałam wrażenie, że motywy coś nadwyrężone, przy poprzedniej wersji z inną pisarką w roli głównej. To chyba styl autora, zobaczymy co będzie dalej, jest to pierwsza cześć.

Alek Rogoziński "Do trzech razy śmierć": kryminał
Krótko, trzy trupy, kilka niezłych ananasów, motyw mordowania podczas spotkania pisarek, pomocnicy policji, która odsunięta jest na bok, lekka pozycja dla odprężenia. Miałam wrażenie, że motywy coś nadwyrężone, przy poprzedniej wersji z inną pisarką w roli głównej. To chyba styl autora, zobaczymy co będzie dalej, jest to...

Przez niektórych polecany, przez niektórych zakazywany, więc postanowiłam spróbować. Kryminał z nutką humoru, intryga taka sobie, humoru może w sumie jedna strona, Dla mnie czytadło, na mokre popołudnie, zobaczę czy inne powieści są lepsze.

Przez niektórych polecany, przez niektórych zakazywany, więc postanowiłam spróbować. Kryminał z nutką humoru, intryga taka sobie, humoru może w sumie jedna strona, Dla mnie czytadło, na mokre popołudnie, zobaczę czy inne powieści są lepsze.

Lekka, zabawna pozycja. Debiut autora, jak dla mnie udany. Humor sytuacyjny, językowy, ciekawe dwie główne bohaterki, jednej z nich zabito młodego kochanka, a że nie są zadowolone z pracy policji postanowiły same rozwikłać sprawę. Książka idealna na odstresowanie, jak ktoś lubi taką formę ( Chmielewska - męska wersja - wprawdzie nie lubię porównań, ale tak mi się po zakończeniu nasunęło).

Lekka, zabawna pozycja. Debiut autora, jak dla mnie udany. Humor sytuacyjny, językowy, ciekawe dwie główne bohaterki, jednej z nich zabito młodego kochanka, a że nie są zadowolone z pracy policji postanowiły same rozwikłać sprawę. Książka idealna na odstresowanie, jak ktoś lubi taką formę ( Chmielewska - męska wersja - wprawdzie nie lubię porównań, ale tak mi się po...