Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jako kobieta mogę wprost powiedzieć, że tę książkę powinna przeczytać każda osoba zainteresowana seksualnością. Płeć zdecydowanie nie jest tutaj ważna zwłaszcza, że seksuolog przytacza również przykłady kobiet, które bywają u niego.
Osobiście podeszłam do tematu z chęcią wiedzy. Mężczyźni wiele o sobie nie wiedzą, więc dlaczego kobieta miałaby się czegoś nie dowiedzieć?

Jako kobieta mogę wprost powiedzieć, że tę książkę powinna przeczytać każda osoba zainteresowana seksualnością. Płeć zdecydowanie nie jest tutaj ważna zwłaszcza, że seksuolog przytacza również przykłady kobiet, które bywają u niego.
Osobiście podeszłam do tematu z chęcią wiedzy. Mężczyźni wiele o sobie nie wiedzą, więc dlaczego kobieta miałaby się czegoś nie dowiedzieć?

Pani Zofia na początku bawi, jednak im dalej wchodzimy w głąb jej historii tym bardziej denerwuje, irytuje i jedyne co trzyma przy treści to odpowiedź na pytanie "Co następnego odwali ta kobieta?"

Pani Zofia na początku bawi, jednak im dalej wchodzimy w głąb jej historii tym bardziej denerwuje, irytuje i jedyne co trzyma przy treści to odpowiedź na pytanie "Co następnego odwali ta kobieta?"

Cała recenzja na mojej stronie:
https://meikasprzak.wixsite.com/misspanda/post/kroniki-rodu-kane-fantastyka

Rick Riordan - postać doskonale znana wśród czytelników książek związanych z mitologią. Wśród publikacji tematyki greckiej znaleźć możemy również klimaty egipskie. Taki świat poznajemy w trylogii "Kroniki Rodu Kane", w której skład wchodzą "Czerwona piramida", "Ognisty tron", "Cień węża". [...]

Cała recenzja na mojej stronie:
https://meikasprzak.wixsite.com/misspanda/post/kroniki-rodu-kane-fantastyka

Rick Riordan - postać doskonale znana wśród czytelników książek związanych z mitologią. Wśród publikacji tematyki greckiej znaleźć możemy również klimaty egipskie. Taki świat poznajemy w trylogii "Kroniki Rodu Kane", w której skład wchodzą "Czerwona piramida",...

Cała recenzja na mojej stronie:
https://meikasprzak.wixsite.com/misspanda/post/kroniki-rodu-kane-fantastyka

Rick Riordan - postać doskonale znana wśród czytelników książek związanych z mitologią. Wśród publikacji tematyki greckiej znaleźć możemy również klimaty egipskie. Taki świat poznajemy w trylogii "Kroniki Rodu Kane", w której skład wchodzą "Czerwona piramida", "Ognisty tron", "Cień węża". [...]

Cała recenzja na mojej stronie:
https://meikasprzak.wixsite.com/misspanda/post/kroniki-rodu-kane-fantastyka

Rick Riordan - postać doskonale znana wśród czytelników książek związanych z mitologią. Wśród publikacji tematyki greckiej znaleźć możemy również klimaty egipskie. Taki świat poznajemy w trylogii "Kroniki Rodu Kane", w której skład wchodzą "Czerwona piramida",...

Chyba każdy z nas marzył jako dziecko o odwiedzeniu magicznego sklepu. Pełnego magicznych przedmiotów, których nie sposób było sobie nawet wyobrazić. Do takiego sklepiku zabiera nas Pierdomenico Baccalario wraz z Finley'em.
[...]
Cała recenzja na mojej stronie:

https://meikasprzak.wixsite.com/misspanda/post/sklepik-okamgnienie-m%C5%82odzie%C5%BCowa

Chyba każdy z nas marzył jako dziecko o odwiedzeniu magicznego sklepu. Pełnego magicznych przedmiotów, których nie sposób było sobie nawet wyobrazić. Do takiego sklepiku zabiera nas Pierdomenico Baccalario wraz z Finley'em.
[...]
Cała recenzja na mojej stronie:

https://meikasprzak.wixsite.com/misspanda/post/sklepik-okamgnienie-m%C5%82odzie%C5%BCowa

Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie zakończenie które podniosło ciśnienie. Niestety.

Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie zakończenie które podniosło ciśnienie. Niestety.

Sądzę, że w literaturze dziecięcej powinny dominować dwa aspekty. Opisy i bohaterowie. Tutaj niczego nie brakuje. Opisów jest sporo, co porusza wyobraźnię praktycznie mimowolnie, natomiast ilość postaci i ich różnorodność jest zadowalająca. Każda z postaci ma swój przyzwoity opis, jak i co ważniejsze moim zdaniem pewną konkretną rolę w historii. Nie pokazuje tam nikogo na chwilę, kto mignie na trzy strony i zniknie do końca serii. Duży plus.

Recenzję podzieliłam na wszystkie tomy. W recenzji każdego z nich znajdziecie coś na inny temat, który był ważny moim zdaniem w konkretnym tomie.

Sądzę, że w literaturze dziecięcej powinny dominować dwa aspekty. Opisy i bohaterowie. Tutaj niczego nie brakuje. Opisów jest sporo, co porusza wyobraźnię praktycznie mimowolnie, natomiast ilość postaci i ich różnorodność jest zadowalająca. Każda z postaci ma swój przyzwoity opis, jak i co ważniejsze moim zdaniem pewną konkretną rolę w historii. Nie pokazuje tam nikogo na...

Podoba mi się rozwój Miry z książki na książkę, strony na stronę. Jej odwaga, charakterek i to jak zaczyna patrzeć na świat i siebie samą. Autor zrobił kawał dobrej roboty jeśli chodzi o rozwój bohaterki w tym tomie.

Podoba mi się rozwój Miry z książki na książkę, strony na stronę. Jej odwaga, charakterek i to jak zaczyna patrzeć na świat i siebie samą. Autor zrobił kawał dobrej roboty jeśli chodzi o rozwój bohaterki w tym tomie.

Wkręciłam się w tę serię, muszę przyznać. Niby literatura dziecięca, ale dorosłemu też sądzę, że by się spodobała. Mroczne klimaty są świetną odmianą od różowych książeczek widzianych w księgarniach.

Wkręciłam się w tę serię, muszę przyznać. Niby literatura dziecięca, ale dorosłemu też sądzę, że by się spodobała. Mroczne klimaty są świetną odmianą od różowych książeczek widzianych w księgarniach.

"Mroczny Dar" opowiada o świecie, którego katastrofą było roztopienie się lodowców i podniesienie poziomu wód. Przez to ludność zaczęła gromadzić się w ciasnocie w blokach podobnych do uli. Jednak nieliczni odważni postanowili zejść pod wodę. Nazywani są kolonistami, mieszkają na podwodnych farmach i są w dużej mierze zależni od Wspólnoty. Pod wodą urodziło się niewiele dzieci. Pierwszym z nich był Tay, który w pewnych okolicznościach spotkał Gemmę na wraku łodzi. Z czasem się zaprzyjaźnili i wspólnie poszukiwali brata Gemmy, jak i ratowali podwodne kolonie przed banitami. Złodzieje i przestępcy, których nie można było złapać zaatakowali jedną z farm, tym samym rozpoczynając przygodę Tay'a, który chciał tylko żyć spokojnie pod wodą.

"Mroczny Dar" opowiada o świecie, którego katastrofą było roztopienie się lodowców i podniesienie poziomu wód. Przez to ludność zaczęła gromadzić się w ciasnocie w blokach podobnych do uli. Jednak nieliczni odważni postanowili zejść pod wodę. Nazywani są kolonistami, mieszkają na podwodnych farmach i są w dużej mierze zależni od Wspólnoty. Pod wodą urodziło się niewiele...

Zwroty akcji, wątki romantyczne, nowe zagrożenia od starych wrogów. To tylko kilka plusów tego tomu. Aby nie zdradzać fabuły, jest ona świetnym zwrotem akcji do ostatniego tomu, którego już nie mogę się doczekać. Najlepsze jest to jak wciąż możemy patrzeć na rozwój postaci, który czasem wprawia w ciarki, a czasem o mocniejsze bicie serca. W pewnych momentach łzy same się cisną do oczu, ale trzeba być tak dzielnym jak bohaterki i płakać można dopiero po ostatniej kropce tomu 4.

Zwroty akcji, wątki romantyczne, nowe zagrożenia od starych wrogów. To tylko kilka plusów tego tomu. Aby nie zdradzać fabuły, jest ona świetnym zwrotem akcji do ostatniego tomu, którego już nie mogę się doczekać. Najlepsze jest to jak wciąż możemy patrzeć na rozwój postaci, który czasem wprawia w ciarki, a czasem o mocniejsze bicie serca. W pewnych momentach łzy same się...

Książka świetna, jednak szkoda mi trojaczków... Jak można być, aż tak nikczemnym jak Hrabia Olaf... Mam ochotę go walnąć.

Książka świetna, jednak szkoda mi trojaczków... Jak można być, aż tak nikczemnym jak Hrabia Olaf... Mam ochotę go walnąć.

Byłam zachwycona częścią drugą, bardziej niż pierwszą. W tym tomie skupiamy się przede wszystkim na dwóch syrenkach, które znamy już od początku historii. Pięknie pokazane jest to jak obie się zmieniają, jak dorastają w oczach, nabierają własnych cech charakteru, odwagi i determinacji. Ich stare wartości zmieniają się, a pojawiają się nowe, albo przynajmniej ukryte w nich przez ten czas. Poznanie prawdziwego(?) wroga jest dla nich, a zwłaszcza Serafiny wielkim szokiem i bólem. Ostatni rozdział przedstawia nam zarys sytuacji w której jest Lin, oraz przedstawia prawdziwe oblicze wroga. No właśnie drugiego już wroga? Pod koniec pojawia się pytanie kto jest prawdziwym wrogiem, kto pociąga za sznurki, kto kogo wykorzystuje do swoich celów. Jeszcze dwa tomy przede mną więc na pewno się tego dowiem.

Dziękuje za uwagę :)

Byłam zachwycona częścią drugą, bardziej niż pierwszą. W tym tomie skupiamy się przede wszystkim na dwóch syrenkach, które znamy już od początku historii. Pięknie pokazane jest to jak obie się zmieniają, jak dorastają w oczach, nabierają własnych cech charakteru, odwagi i determinacji. Ich stare wartości zmieniają się, a pojawiają się nowe, albo przynajmniej ukryte w nich...

Syrenki to bardziej tematyka dla dzieci i młodszej młodzieży - tak zazwyczaj się słyszy, ale jeśli to prawda, to ja oznajmiam,że jestem bobo!
Wielki Błękit zaczęłam i skończyłam tego samego dnia. Nie mogłam się oderwać. Książka jest pięknie napisana, ma urocze bohaterki, jej źli bohaterowie są naprawdę lekko mroczni, są tajemnice, których odkrycie zżera od wewnątrz. Ale bywają też chwile,że chcesz walnąć w twarz którąś z bohaterek. Więc tym bardziej super.

Syrenki to bardziej tematyka dla dzieci i młodszej młodzieży - tak zazwyczaj się słyszy, ale jeśli to prawda, to ja oznajmiam,że jestem bobo!
Wielki Błękit zaczęłam i skończyłam tego samego dnia. Nie mogłam się oderwać. Książka jest pięknie napisana, ma urocze bohaterki, jej źli bohaterowie są naprawdę lekko mroczni, są tajemnice, których odkrycie zżera od wewnątrz. Ale...

Cała recenzja na stronie:

https://meikasprzak.wixsite.com/misspanda/post/powietrze-na-%C5%9Bniadanie-dzieci%C4%99ca

Może się to wydawać dziwne, jednak takie są fakty. "Powietrze na śniadanie" jest z gatunku literatury dziecięcej. Jej celem miało być uświadomienie młodych ludzi z zagrożeniem jakim jest anoreksja. [...]
Opowieść jaką autorka przedstawiła tym razem były losy Serafiny. Wysokiej dziewczyny, która chciała być chuda jak jej przyjaciółka i siostra. [...]

Cała recenzja na stronie:

https://meikasprzak.wixsite.com/misspanda/post/powietrze-na-%C5%9Bniadanie-dzieci%C4%99ca

Może się to wydawać dziwne, jednak takie są fakty. "Powietrze na śniadanie" jest z gatunku literatury dziecięcej. Jej celem miało być uświadomienie młodych ludzi z zagrożeniem jakim jest anoreksja. [...]
Opowieść jaką autorka przedstawiła tym razem były...

Moją uwagę zwróciła okładka, z wielką nadzieją czytałam wnętrze książki i nie mogłam się od niego oderwać. Widziałam wszystko jak na filmie. Bardzo bym chciała taki zobaczyć, ale w 100% jak z książki. To moje coroczne życzenie podczas świąt XD

Moją uwagę zwróciła okładka, z wielką nadzieją czytałam wnętrze książki i nie mogłam się od niego oderwać. Widziałam wszystko jak na filmie. Bardzo bym chciała taki zobaczyć, ale w 100% jak z książki. To moje coroczne życzenie podczas świąt XD

Co mogę na ten temat powiedzieć. Nie czyta się bardzo szybko, ale nie jest też muląca. Więc tępo optymalne. Fabuła świetna, bohaterowie tak różni, że można znaleźć w nich siebie. Baccalario jest najlepszy w kończeniu rozdziałów i tutaj też to udowodnił. Ciężko zostawić książkę i np iść spać.

Co mogę na ten temat powiedzieć. Nie czyta się bardzo szybko, ale nie jest też muląca. Więc tępo optymalne. Fabuła świetna, bohaterowie tak różni, że można znaleźć w nich siebie. Baccalario jest najlepszy w kończeniu rozdziałów i tutaj też to udowodnił. Ciężko zostawić książkę i np iść spać.

Ogólnie ja naprawdę bardzo kocham twórczość Pierdomenico Baccalaria,a po przeczytaniu tomu pierwszego tej serii nie zawiodłam się, martwiłam się co prawda, jak to będzie wyglądało w następnych tomach Agencji Duchów. Daję wielki :D
Osobiście naprawdę bardzo lubię głównego bohatera. Jakbym była młodsza, to możliwe, że byłby w tedy chłopakiem jakich lubiłam XD Hahaha

Ogólnie ja naprawdę bardzo kocham twórczość Pierdomenico Baccalaria,a po przeczytaniu tomu pierwszego tej serii nie zawiodłam się, martwiłam się co prawda, jak to będzie wyglądało w następnych tomach Agencji Duchów. Daję wielki :D
Osobiście naprawdę bardzo lubię głównego bohatera. Jakbym była młodsza, to możliwe, że byłby w tedy chłopakiem jakich lubiłam XD Hahaha

Nie oceniaj książki po okładce.
Tutaj to nie pasuje. Ponieważ niesamowita okładka skrywająca śliczny błysk, który widać pod odpowiednim kątem, jest równa niesamowitości fabuły książki. Nie żałuję przeczytania tej książki.

Nie oceniaj książki po okładce.
Tutaj to nie pasuje. Ponieważ niesamowita okładka skrywająca śliczny błysk, który widać pod odpowiednim kątem, jest równa niesamowitości fabuły książki. Nie żałuję przeczytania tej książki.

Nic dodać, nic ująć jak to mówią. Tom drugi z serii o Niewidzialnych jest po prostu bajeczny. Uroczy, tajemniczy, pełen emocji, które przechodzą przez litery wprost w serce czytelnika. Ten tom czytałam bodajże do bardzo późnych godzin po 0:00 XD Co rozdział było " Tylko jeszcze ten jeden, no przecież nie skończę w takim napięciu" , " No ale ten jest krótki, to będzie chwila" itp. I nagle bum. Koniec książki. A to mówi samo za siebie. ;)

Nic dodać, nic ująć jak to mówią. Tom drugi z serii o Niewidzialnych jest po prostu bajeczny. Uroczy, tajemniczy, pełen emocji, które przechodzą przez litery wprost w serce czytelnika. Ten tom czytałam bodajże do bardzo późnych godzin po 0:00 XD Co rozdział było " Tylko jeszcze ten jeden, no przecież nie skończę w takim napięciu" , " No ale ten jest krótki, to będzie...