Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z zaciekawieniem przystąpiłem do lektury tej pozycji, bo miałem pewne wątpliwości co do postawy autora podczas wyprawy na Broad Peak i nie zostały one rozwiane. Adam Bielecki stara się w sposób drobiazgowy odtworzyć przebieg akcji szczytowej i wyjaśnić swoje przeżycia i zachowanie w tej sytuacji, ale nie do końca je kupuję. Szczególnie dość odtwórcze wydaje się uzasadnienie pozostawienia kolegów w górze przez odwołanie się do polskiej tradycji i historii zdobywania gór wysokich (w skrócie: inni znani polscy himalaiści też tak robili). O wiele bardziej wiarygodne są wyjaśnienia autora, że po prostu nie miał sił zaczekać na kolegów i schodząc ze szczytu po prostu podjął walkę o swoje życie. Generalnie trudna niejednoznaczna sprawa i chyba nie do rozstrzygnięcia.
Pomijając jednak sprawę Broad Peaku, z lektury tej pozycji wyłania się postać sympatycznego, interesującego człowieka, który pragnął mocno górskiej i wspinaczkowej przygody i potrafił zrealizować swoje marzenia w tej sferze. To naprawdę świetna, nawet edukacyjna, opowieść o samozaparciu, dążeniu do celu, walki ze wszelkiej maści trudnościami. I choć doświadczenia innych himalaistów w tym zakresie są podobne to opowieść Adama wydaje się naprawdę szczera a jego przemyślenia na temat gór i życia pozbawione są fałszu.
Książka napisana jest też świetnym, lekkim językiem, czyta się szybko (trzy wieczory), ma ciekawą nielinearną konstrukcję i odpowiedni dobór poszczególnych tematów. Reasumując, kolejna świetna górska książka. Pożyczona i do oddania, ale chyba w nią zainwestuję :)

Z zaciekawieniem przystąpiłem do lektury tej pozycji, bo miałem pewne wątpliwości co do postawy autora podczas wyprawy na Broad Peak i nie zostały one rozwiane. Adam Bielecki stara się w sposób drobiazgowy odtworzyć przebieg akcji szczytowej i wyjaśnić swoje przeżycia i zachowanie w tej sytuacji, ale nie do końca je kupuję. Szczególnie dość odtwórcze wydaje się uzasadnienie...

Nie będę ukrywać, że Wojtek Kurtka to mój prawdziwy idol, a że nastolatkiem już nie jestem to i idoli nie mam za wielu. ;) Wojtek jest mistrzem w każdym calu. Jego górskie osiągnięcia, mocno duchowe i filozoficzne podejście do gór i życia kupuje w całości.
Z tego względu jestem mało obiektywny i choć rzeczywiście początkowo książka wydała się zbyt czytankowa, z czasem doceniłem jej walory. Obok wybitnych opisów górskich osiągnięć Wojtka brakowało mi w niej przede wszystkim wgłębienia się w Wojtkową ideę "ścieżki góry" i jego wizję alpinizmu i życia w ogólności. Ostatecznie - choć z pewnym niedosytem - jednak jestem zadowolony w tej lektury i polecam ją wszystkim miłośnikom gór i nie tylko.

Nie będę ukrywać, że Wojtek Kurtka to mój prawdziwy idol, a że nastolatkiem już nie jestem to i idoli nie mam za wielu. ;) Wojtek jest mistrzem w każdym calu. Jego górskie osiągnięcia, mocno duchowe i filozoficzne podejście do gór i życia kupuje w całości.
Z tego względu jestem mało obiektywny i choć rzeczywiście początkowo książka wydała się zbyt czytankowa, z czasem...

Niewielka książeczka opisująca siedem polskich wypraw w góry wysokie, pisana z perspektywy przełomu lat 70 i 80-tych XX w., więc jeszcze sprzed ery lodowych wojowników. Opisuje pomnikowe wyprawy dla rozwoju polskiego himalaizmu (Nanda Devi East 1939, Kunyang Chhish 1971) lub po prostu bardzo ważne (Kangbachen 1974, Shispare 1974, Broad Peak Middle 1975, wyprawa kobieca Gasherbrum II i III 1975 i Kangchendzonga Południowa i Pośrednia 1978). Napisana przez Andrzeja Paczkowskiego czyli człowieka z branży bo wieloletniego prezesa Polskiego Związku Alpinizmu.
Mimo, iż styl pisarski pana Andrzeja odbiega od aktualnych tendencji w tym zakresie widocznych w całym zalewie współczesnej literatury górskiej, to jednak lektura tej książeczki była bardzo przyjemna. Styl dość reporterski, trochę więcej schematu, więcej wiadomości encyklopedycznych, mniej skupiający się na przeżyciach i perypetiach uczestników wypraw górskich, a i tak udało się autorowi snuć, ciekawą opowieść o polskim uczestnictwie w zdobywaniu gór wysokich w tym okresie. Dla obrony autora trzeba pamiętać iż pisał książkę z perspektywy osoby trzeciej, nie był bowiem uczestnikiem żadnej z tych wypraw, stąd często posiłkował się cytatami, nie mając bardziej osobistej perspektywy. Reasumując, książka dobra, szczególnie dla miłośników literatury górskiej. Warto bowiem spojrzeć na rozwój polskiego himalaizmu również z wcześniejszej niż współczesna perspektywy.

Niewielka książeczka opisująca siedem polskich wypraw w góry wysokie, pisana z perspektywy przełomu lat 70 i 80-tych XX w., więc jeszcze sprzed ery lodowych wojowników. Opisuje pomnikowe wyprawy dla rozwoju polskiego himalaizmu (Nanda Devi East 1939, Kunyang Chhish 1971) lub po prostu bardzo ważne (Kangbachen 1974, Shispare 1974, Broad Peak Middle 1975, wyprawa kobieca...