„Cegła o wywiadzie”
Pierwsze co wraca uwagę to objętość tej książki. Jest imponująca. Wprawdzie czcionka jest też z tych większych (co mnie cieszy),ale i tak czekają na nas 840 strony tekstu.
Nasuwa się zasadnicze pytanie – czy to wystarczy, by opisać działania wywiadów mocarstw biorących udział w drugowojennym konflikcie?
Moim zdaniem nie. Autor również nie sili na kompletną monografie tematyczną, tylko opisuje najważniejsze czynności, osoby i akcje.
Publikacja dzięki temu jest pogłębionym zarysem działań wywiadów 1939-1945.
Ciekawostką jest fakt próby charakterystyki działań partyzanckich na okupowanych terytoriach.
Tutaj pojawia się wada publikacji. Opisany jest ruch partyzancki w Rosji, ale nie w Polsce. Na szczęście jest wspomniany udział Polaków w wielu działaniach na przełomie konfliktu.
Język autora jest dość prosty i książkę mimo objętości czyta się ją szybko. Mnie lektura wciągnęła.
Dodatkowym atutem są mikro biografie szpiegów i opisy wielu akcji w których brali udział. Nie wszystkie działania opisane przez autora należały do udanych.
Miejscami mamy dość spore nagromadzenie nazwisk i powiązań. Wtedy tempo czytania spada. Nie jest jakoś bardzo dramatycznie i tych momentów nie ma dużo.
Sporo miejsca poświęcono sposobom zdobywania informacji, kryptografii, nasłuchowi i innym.
Publikacja z racji swej przystępnej treści może być dedykowana osobom zaczynającym przygodę z tematem. Oczywiście zaawansowani też się będą dobrze bawić.
Tekstowi głównemu towarzyszą zdjęcia.
Wydanie w twardej oprawie, szyte na dobrym papierze.
Dla książka stanowiła cenne uzupełnienie i skatalogowanie wiedzy już posiadanej. Pewne aspekty (np. partyzantka rosyjska) zostały opisane w zupełnie nowym kontekście – terroru własnej ludności i utrzymania „miłości” do armii czerwonej. Jest też pokazana bezradność i głupota wielu organizacji sabotujących wysiłek III Rzeszy, jak i samej Abwehry.
Ze swojej strony polecam – ja się nie nudziłem.

„Cegła o wywiadzie”
Pierwsze co wraca uwagę to objętość tej książki. Jest imponująca. Wprawdzie czcionka jest też z tych większych (co mnie cieszy),ale i tak czekają na nas 840 strony tekstu.
Nasuwa się zasadnicze pytanie – czy to wystarczy, by opisać działania wywiadów mocarstw biorących udział w drugowojennym konflikcie?
Moim zdaniem nie. Autor również nie sili na...

Ciekawie opisane losy szpiegów w czasie II wojny światowej. Dla pasjonatów tematu.

Ciekawie opisane losy szpiegów w czasie II wojny światowej. Dla pasjonatów tematu.

Dla fanów literatury faktu o działalności szpiegów pozycja obowiązkowa i wyjątkowa. Książka świetnie napisana (ukłony dla tłumacza),fakt nie każdy rozdział równie intrygujący i ciekawy, ale wg mnie doskonała synteza działań wywiadów w czasie Wojny

Dla fanów literatury faktu o działalności szpiegów pozycja obowiązkowa i wyjątkowa. Książka świetnie napisana (ukłony dla tłumacza),fakt nie każdy rozdział równie intrygujący i ciekawy, ale wg mnie doskonała synteza działań wywiadów w czasie Wojny

Interesujący temat ciekawie opisany. Ale..
Raczej nierówno, świetne rozdziały np. o radzieckiej partyzantce sąsiadują z przydługimi opowieściami o drugorzędnych agentach. Autor raczej nie jest obiektywny (rozdział o Irlandii) ale specjalnie mi to nie przeszkadzało.
Czyta się z zainteresowaniem i przyjemnością. Polecam.

Interesujący temat ciekawie opisany. Ale..
Raczej nierówno, świetne rozdziały np. o radzieckiej partyzantce sąsiadują z przydługimi opowieściami o drugorzędnych agentach. Autor raczej nie jest obiektywny (rozdział o Irlandii) ale specjalnie mi to nie przeszkadzało.
Czyta się z zainteresowaniem i przyjemnością. Polecam.

Rzetelne opracowanie o roli, osiągnięciach, porażkach, szalonych pomysłach wywiadów podczas II wojny światowej. Choć czasami o wszystkim decydował przypadek. Max Hastings analizuje jak ważne jest pozyskanie odpowiednich ludzi, o otwartych umysłach, a następnie danie im swobody w rozwiązywaniu problemów. Bardzo dobrze widać to na przykładzie ośrodka w Bletchley Park, czy amerykańskiego ośrodka łamania szyfrów na obszarze Pacyfiku. Pokazuje, że podczas tej wojny więcej można było "wyciągnąć" z białego wywiadu (Amerykanie) a nade wszystko z rozpoznania radiowego. Tutaj przykładem jest rozpracowanie Enigmy, do czego wnieśliśmy pewien wkład, ale to Brytyjczycy wykorzystując pierwszy (?) komputer wycisnęli z niej przydatne informacje. A szpiedzy typu Klosa to w dużej mierze legendy budowane przez nietuzikowych ludzi. Podsumowując, podczas wojny sprawdziły się wywiady i specjalne służby anglosasów. Wywiady niemiecki i rosyjski to niekompetencja i nieufność - jak to w dyktaturach. Jednak Rosjanie potrafili zbudować podstawy do szpiegowania ówczesnych sojuszników, Amerykanów i Brytyjczyków. Ot pokrętne pojmowanie świata przez Stalina.

Rzetelne opracowanie o roli, osiągnięciach, porażkach, szalonych pomysłach wywiadów podczas II wojny światowej. Choć czasami o wszystkim decydował przypadek. Max Hastings analizuje jak ważne jest pozyskanie odpowiednich ludzi, o otwartych umysłach, a następnie danie im swobody w rozwiązywaniu problemów. Bardzo dobrze widać to na przykładzie ośrodka w Bletchley Park, czy...

Książka bardzo gruba, temat niewątpliwie ciekawy, ale ilość podanych szczegółów przytłacza i nuży. Autor wykonał gigantyczną pracę, lecz cała lektura zainteresuje raczej miłośników tematu. Zdarzało mi się przeskakiwać po kilkanaście kartek.

Książka bardzo gruba, temat niewątpliwie ciekawy, ale ilość podanych szczegółów przytłacza i nuży. Autor wykonał gigantyczną pracę, lecz cała lektura zainteresuje raczej miłośników tematu. Zdarzało mi się przeskakiwać po kilkanaście kartek.

Bardzo przystępna i przyjemnie napisana historia działań wywiadowczych i dywersyjnych podczas II wojny światowej czyli tytułowej "tajnej wojny". Hastings wspomniany temat pojmuje dość szeroko, gdyż mieści w ramach książki wspomniany wywiad, jak i kryptologię, sabotaż czy działania partyzanckie (te ostatnie wszak są opisane w wyraźnie węższym zakresie). Narracja jest prowadzona bardziej problemowo niż chronologicznie, a kolejne rozdziały są poświęcone określonym tematom m.in. Bletchley Park, działalności szpiegowskie w państwach neutralnych, SOE, sowieckiej partyzantce, agenturze ZSRR w USA i Wielkiej Brytanii itd.

Mimo, że to opasłe tomiszcze to na pewno nie jest to wyczerpująca synteza, ale raczej popularnonaukowe bardzo solidne wprowadzenie do temat. Widać pewien przechył na perspektywę brytyjską i poświęcenie tej tematyce więcej miejsca (co nie dziwi biorąc pod uwagę narodowość autora),ale nie razi to aż tak mocno. Polskich wątków jest niestety niewiele, ale wkład Polaków w złamanie kodów Enigmy jest wspomniany.

Bardzo przystępna i przyjemnie napisana historia działań wywiadowczych i dywersyjnych podczas II wojny światowej czyli tytułowej "tajnej wojny". Hastings wspomniany temat pojmuje dość szeroko, gdyż mieści w ramach książki wspomniany wywiad, jak i kryptologię, sabotaż czy działania partyzanckie (te ostatnie wszak są opisane w wyraźnie węższym zakresie). Narracja jest...

Jestem jednym z dwóch tłumaczy tej książki. Bardzo chciałem się dowiedzieć, jak wiele do życzenia pozostawia moje tłumaczenie i korekta Wydawnictwa Literackiego - takie zarzuty stawia recenzent Limes. Nie odpowiedział mi on jednak na prywatną wiadomość, którą wysłałem do niego przed miesiącem, a i serwis lubimyczytac.pl mi nie pomógł, dlatego ponawiam tamten swój apel publicznie:

"Szanowna Pani / Szanowny Panie, będę wdzięczny za przekazanie mi uwag dotyczących przekładu ww. książki (jestem jednym z tłumaczy). Cenię sobie głos czytelników i jestem otwarty na krytykę. Z uszanowaniem - Michał Romanek".

Proszę również Panią / Pana o kontakt z wydawcą, ponieważ najwyraźniej dysponuje Pani / Pan uszkodzonym egzemplarzem książki. Myślę, że Wydawnictwo Literackie stanie na wysokości zadania i wymieni Pani / Panu książkę na taką, w której bez trudu znajdzie Pani / Pan omówiony wkład Polaków (w moim egzemplarzu słowa: "Polska", "Polak", "Polacy", "polski" występują ponad sto razy, z tego ponad połowa dotyczy polskich kryptoanalityków i ich udziału w pracach nad Enigmą). Proszę też zaznaczyć, żeby wydawca wybrał egzemplarz, w którym nie będzie brakowało indeksu nazwisk (dla ułatwienia podam, że znajduje się on na stronach 870-887). Co do indeksu nazw, to sprawa faktycznie może być trudniejsza, ale jeśli jego brak tak bardzo utrudnił Pani / Panu lekturę, to gotów jestem ów brak nadrobić i chętnie taki indeks dla Pani / Pana sporządzę. Proszę tylko łaskawie zaznaczyć, jakie nazwy w owym indeksie mam ująć. Geograficzne? Własne? Może nazwy organizacji? Nie chciałbym, by czegoś nadal Pani / Panu brakowało.

By zacytować klasyka: "kreślę się z poważaniem":)
Michał Romanek

Jestem jednym z dwóch tłumaczy tej książki. Bardzo chciałem się dowiedzieć, jak wiele do życzenia pozostawia moje tłumaczenie i korekta Wydawnictwa Literackiego - takie zarzuty stawia recenzent Limes. Nie odpowiedział mi on jednak na prywatną wiadomość, którą wysłałem do niego przed miesiącem, a i serwis lubimyczytac.pl mi nie pomógł, dlatego ponawiam tamten swój apel...

Tłumaczenie i korekta pozostawia wiele do życzenia. Publikacja nie rzetelna, bowiem pominięto zupełnie wkład polskiego wywiadu, który w/g niektórych historyków był najlepszy w Europie (a, więc i na świecie). NIe wspomniano nawet o wkładzie polskich matematyków w rozszyfrowanie enigmy.
Zupełnie nie zrozumiały jest brak indexu nazwisk i nazw, co bardzo utrudnia czytanie takiej "cegły".
W sumie nie polecam. Są lepsze i bardziej obiektywne publikacje na temat tajnej wojny 1939-1945.

Tłumaczenie i korekta pozostawia wiele do życzenia. Publikacja nie rzetelna, bowiem pominięto zupełnie wkład polskiego wywiadu, który w/g niektórych historyków był najlepszy w Europie (a, więc i na świecie). NIe wspomniano nawet o wkładzie polskich matematyków w rozszyfrowanie enigmy.
Zupełnie nie zrozumiały jest brak indexu nazwisk i nazw, co bardzo utrudnia czytanie...

Jedna z ciekawszych książek poświęconych sekretom szpiegowskiego rzemiosła. Nasuwa się porównanie z Budianskym z tym, że tamta książka jest mocno hermetyczna a Hastingsa mogą czytać laicy bez szkody dla oczu i umysłu ;)
Zalety: przystępnie napisana książka o tajnych rozgrywkach w czasie II wojny. W zasadzie synteza z masą ciekawostek. Humor i język. Rzadko się zdarza, żeby śmiać się czytając tego typu pozycje ale... robota szpiegowska jest tragikomiczna...
Sporo elementów, które zdziwią nawet speców w temacie.
Co jest wadą? Typowo angolskie poczucie wyższości ale praktycznie zawsze w książce autor wybrnął i uczciwie stawia sprawę.

Jedna z ciekawszych książek poświęconych sekretom szpiegowskiego rzemiosła. Nasuwa się porównanie z Budianskym z tym, że tamta książka jest mocno hermetyczna a Hastingsa mogą czytać laicy bez szkody dla oczu i umysłu ;)
Zalety: przystępnie napisana książka o tajnych rozgrywkach w czasie II wojny. W zasadzie synteza z masą ciekawostek. Humor i język. Rzadko się zdarza, żeby...