Niewielka książeczka opisująca siedem polskich wypraw w góry wysokie, pisana z perspektywy przełomu lat 70 i 80-tych XX w., więc jeszcze sprzed ery lodowych wojowników. Opisuje pomnikowe wyprawy dla rozwoju polskiego himalaizmu (Nanda Devi East 1939, Kunyang Chhish 1971) lub po prostu bardzo ważne (Kangbachen 1974, Shispare 1974, Broad Peak Middle 1975, wyprawa kobieca Gasherbrum II i III 1975 i Kangchendzonga Południowa i Pośrednia 1978). Napisana przez Andrzeja Paczkowskiego czyli człowieka z branży bo wieloletniego prezesa Polskiego Związku Alpinizmu.
Mimo, iż styl pisarski pana Andrzeja odbiega od aktualnych tendencji w tym zakresie widocznych w całym zalewie współczesnej literatury górskiej, to jednak lektura tej książeczki była bardzo przyjemna. Styl dość reporterski, trochę więcej schematu, więcej wiadomości encyklopedycznych, mniej skupiający się na przeżyciach i perypetiach uczestników wypraw górskich, a i tak udało się autorowi snuć, ciekawą opowieść o polskim uczestnictwie w zdobywaniu gór wysokich w tym okresie. Dla obrony autora trzeba pamiętać iż pisał książkę z perspektywy osoby trzeciej, nie był bowiem uczestnikiem żadnej z tych wypraw, stąd często posiłkował się cytatami, nie mając bardziej osobistej perspektywy. Reasumując, książka dobra, szczególnie dla miłośników literatury górskiej. Warto bowiem spojrzeć na rozwój polskiego himalaizmu również z wcześniejszej niż współczesna perspektywy.

Niewielka książeczka opisująca siedem polskich wypraw w góry wysokie, pisana z perspektywy przełomu lat 70 i 80-tych XX w., więc jeszcze sprzed ery lodowych wojowników. Opisuje pomnikowe wyprawy dla rozwoju polskiego himalaizmu (Nanda Devi East 1939, Kunyang Chhish 1971) lub po prostu bardzo ważne (Kangbachen 1974, Shispare 1974, Broad Peak Middle 1975, wyprawa kobieca...