Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To moja druga książka Kazuo Ishiguro i jest tylko lepiej. Bardzo podoba mi się jego pełen subtelności styl. U Kazuo dużo dzieje się gdzieś pomiędzy słowami. Czytamy książkę w formie trochę jakby pamiętnika - język jest dostosowany do różnych momentów z życia dziewczyny, głównej bohaterki i narratorki. Ale pod tym wszystkim przedostaje się przez strony książki raczej gorzka refleksja autora na temat współczesnego świata wraz z bezgwzględnymi regułami, którymi coraz bardziej kieruje się ludzkość w celu osiągnięcia coraz pełniejszego samorozwoju.

Książkę czytałam w oryginale, czasem zaglądajc do wersji polskiej w celu sprawdzenia trudniejszych zdań i niestety zauważyłam bardzo duże obniżenie jakości tłumaczenia względem oryginału. Wręcz nie wiem, czy gdybym przeczytała tylko tłumaczenie, oceniłabym książkę tak samo wysoko.

To moja druga książka Kazuo Ishiguro i jest tylko lepiej. Bardzo podoba mi się jego pełen subtelności styl. U Kazuo dużo dzieje się gdzieś pomiędzy słowami. Czytamy książkę w formie trochę jakby pamiętnika - język jest dostosowany do różnych momentów z życia dziewczyny, głównej bohaterki i narratorki. Ale pod tym wszystkim przedostaje się przez strony książki raczej gorzka...

Świetnie się to czyta, jak przygodową powieść.

Świetnie się to czyta, jak przygodową powieść.

Chciałabym dostać tą książkę jako dziecko

Chciałabym dostać tą książkę jako dziecko

Książka w formie krótkich rozmów z "członkami PIS" podpisanymi jako "minister", "bywalec nowogrodzkiej", "ziobrysta" itp.
Rozmówcy wypowiadają niepochlebne opinie o parti i jej przywódcach z prezesem na czele, a uwiarygodnić ich ma członkostwo w partii. Czytelnik ma odnieść wrażenie, że skoro informacje pochodzą z wewnątrz, to są prawdziwe i, co za tym idzie, wiarygodne. Tylko, że brak informacji kto się wypowiada odbiera powagę książce.
Nie jestem wyborczynią pis, ale fakt, że członkowie partii nadają jeden na drugiego nie jest niczym nowym i nie przekonuje mnie o wiarygodnosci ich wypowiedzi. Myślę również, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że prezes doskonale wiedział, co znajdzie się w tej książce zanim ona powstała.

Podsumowując książka nic nowego nie wniosła.

Książka w formie krótkich rozmów z "członkami PIS" podpisanymi jako "minister", "bywalec nowogrodzkiej", "ziobrysta" itp.
Rozmówcy wypowiadają niepochlebne opinie o parti i jej przywódcach z prezesem na czele, a uwiarygodnić ich ma członkostwo w partii. Czytelnik ma odnieść wrażenie, że skoro informacje pochodzą z wewnątrz, to są prawdziwe i, co za tym idzie, wiarygodne....

Czułam się jak na herbatce z prezydentem. Polecam ;)

Czułam się jak na herbatce z prezydentem. Polecam ;)

Bardzo dobra książka poruszająca wiele wątków - od religii przez politykę, stosunki z Koreą Północną, kulturę po stosunek obywateli do służby wojskowej i obraz społeczeństwa. Książka godna polecenia, szczególnie, że autor zdobył wiedzę dzięki głębokim relacjom z mieszkańcami Korei.

Bardzo dobra książka poruszająca wiele wątków - od religii przez politykę, stosunki z Koreą Północną, kulturę po stosunek obywateli do służby wojskowej i obraz społeczeństwa. Książka godna polecenia, szczególnie, że autor zdobył wiedzę dzięki głębokim relacjom z mieszkańcami Korei.

naprawdę ciekawa książka. Podróże retro. Ciekawie tak sobie podróżować z bohaterem przez Afganistan... Oczywiście autor megaloman, ale czego się spodziewać po kimś, kto miał taki pomysł. Polecam!

naprawdę ciekawa książka. Podróże retro. Ciekawie tak sobie podróżować z bohaterem przez Afganistan... Oczywiście autor megaloman, ale czego się spodziewać po kimś, kto miał taki pomysł. Polecam!

Znakomita książka, która opowiada nie tylko o historii Górnego Śląska, ale też po prostu o tożsamości narodowej. Serdecznie polecam wszystkim - nie tylko Ślązakom .

Znakomita książka, która opowiada nie tylko o historii Górnego Śląska, ale też po prostu o tożsamości narodowej. Serdecznie polecam wszystkim - nie tylko Ślązakom .

Sięgnęłam po tę książkę, bo przeczytałam, ze to coś miłego na długie zimne wieczory. Zmęczyłam do połowy, nie jestem w stanie dalej. Nie do końca wiem, do kogo jest kierowana - w mojej opinii treść jest mało ciekawa dla dorosłych, a uważam, że dla niedorosłych mało się nadaje.

Sięgnęłam po tę książkę, bo przeczytałam, ze to coś miłego na długie zimne wieczory. Zmęczyłam do połowy, nie jestem w stanie dalej. Nie do końca wiem, do kogo jest kierowana - w mojej opinii treść jest mało ciekawa dla dorosłych, a uważam, że dla niedorosłych mało się nadaje.

Naprawdę dobry kryminał. Historia misternie ułożona, ciekawe wątki, wyraziste postaci.
Miałam 2 podejścia do książki, bo początek mnie nie wciągnął, ale cieszę się, że dałam książce drugą szansę.

Naprawdę dobry kryminał. Historia misternie ułożona, ciekawe wątki, wyraziste postaci.
Miałam 2 podejścia do książki, bo początek mnie nie wciągnął, ale cieszę się, że dałam książce drugą szansę.

To czwarta książka Remigiusza Mroza, którą przeczytałam i stwierdzam, że autor umie pisać książki, które dobrze się czyta. Jednak rozwiązania zawarte w tej historii są dość naiwne i cała książka to po prostu takie czytadło. Polecam jako mało wymagające i wciągające zdystansowanie się do rzeczywistości.

To czwarta książka Remigiusza Mroza, którą przeczytałam i stwierdzam, że autor umie pisać książki, które dobrze się czyta. Jednak rozwiązania zawarte w tej historii są dość naiwne i cała książka to po prostu takie czytadło. Polecam jako mało wymagające i wciągające zdystansowanie się do rzeczywistości.

Uwielbiam książki Backmana, ale tę trudno mi ocenić. Jest i prosta, i mądra. I lekka, i dotyka trudnych tematów. Ciężko się rozkręcała, ale gdzieś w połowie zaczęłam mieć przekonanie, że Backman nie zawiódł. Niestety końcówka dosyć telenowelowa... W poprzednich książkach autora bardzo podobało mi się to, że nie wszystko było dopowiedziane. O tej książce tego nie powiemy.

Uwielbiam książki Backmana, ale tę trudno mi ocenić. Jest i prosta, i mądra. I lekka, i dotyka trudnych tematów. Ciężko się rozkręcała, ale gdzieś w połowie zaczęłam mieć przekonanie, że Backman nie zawiódł. Niestety końcówka dosyć telenowelowa... W poprzednich książkach autora bardzo podobało mi się to, że nie wszystko było dopowiedziane. O tej książce tego nie powiemy.

Kate Quinn czyta się szybko i przyjemnie. Po Sieć Alice sięgnęłam, ponieważ Łowczyni była naprawdę dobra! Jednak tamta historia bardziej się kleiła, mniej oczywista, banalna. A tu trochę zawód cukierkowymi rozwiązaniami... Ale wciąż - pierwsze zdanie tej opinii ;)

Kate Quinn czyta się szybko i przyjemnie. Po Sieć Alice sięgnęłam, ponieważ Łowczyni była naprawdę dobra! Jednak tamta historia bardziej się kleiła, mniej oczywista, banalna. A tu trochę zawód cukierkowymi rozwiązaniami... Ale wciąż - pierwsze zdanie tej opinii ;)

Dobrze się słuchało, ale trochę monotonnie. Materiał, oczywiście po skróceniu, bardziej się nadaje na dłuższy reportaż do gazety. Ciekawy obraz wsi dla żyjącego w bańce warszawiaka.

Dobrze się słuchało, ale trochę monotonnie. Materiał, oczywiście po skróceniu, bardziej się nadaje na dłuższy reportaż do gazety. Ciekawy obraz wsi dla żyjącego w bańce warszawiaka.

Ciekawy pomysł na książkę, ale treść miejscami naiwna

Ciekawy pomysł na książkę, ale treść miejscami naiwna

wciągająca, interesująca książka dla miłośników sensacji i political fiction. Zakończenia tylko nie zrozumiałam XD

wciągająca, interesująca książka dla miłośników sensacji i political fiction. Zakończenia tylko nie zrozumiałam XD

Tej książce mówię stanowcze nie.

Tej książce mówię stanowcze nie.

Inspirująca, choć z perspektywy zza pulpitu mam pewien dystans.
Polecam, ale raczej muzykom.

Inspirująca, choć z perspektywy zza pulpitu mam pewien dystans.
Polecam, ale raczej muzykom.

fajna książka do posłuchania w audiobooku (czyta autor:)) w samochodzie

fajna książka do posłuchania w audiobooku (czyta autor:)) w samochodzie

Jakub Małecki umie w w świat uczuć i relacji.

Jakub Małecki umie w w świat uczuć i relacji.