Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna książka, idealna, a nawet możnaby powiedzieć obowiązkowa, dla najmłodszych czytelników, ale nie tylko. Jako osobie dorosłej również dobrze mi się czytało, momentami mnie nawet wciągało. Nie tyle, co w historię (z którą już jestem zapoznana),a bardziej w sposób jej przedstawienia. Tematyka sięga samych początków ludzkości do końca I wojny światowej, chociaż w nowym wydaniu jest dodatkowy rozdział „Kawałek historii, który przeżyłem sam – spojrzenie wstecz”. Treść praktycznie okrojona, wspominająca o najważniejszych wydarzeniach, osobach, pojęciach, anegdotkach. Do tego, rewelacyjny spis treści! Jednak to nie tematyka, a styl autora wyróżnia tę książkę spośród tak wielu innych. Czytając, czułam się jak mała dziewczynka, ciekawa świata, słuchająca opowiadającego dziadka i było to przemiłe uczucie. Ktoś poświęcił tyle czasu, by mi to jak najlepiej wytłumaczyć. Ze zdań Gombricha czuć dobroduszność, nieograniczoną ciekawość i wiedzę, talent do jej przekazywania. Musiał to być przecudowny człowiek, jak i profesor. Ostatni rozdział czytałam dwa dni po obejrzeniu w kinie filmu „Oppenheimer” i wszystko to razem, obudziło we mnie niepokój, a także nostalgię. Zdaje się, że zakończenie książki jest słodko-gorzkie.