Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Te wiersze mnie rozczulają, wzruszają. Suska, czyli tata-poeta opisuje świat po raz pierwszy odkrywany przez małe dziecko, podejrzewam córkę poety.
Zabawa słowem jaką prezentuje ten tomik to najlepsza zabawa, w której może wziąć udział dorosły, aby odnaleźć w sobie ślad do własnego dzieciństwa.
Przepięknie wyszło mu to podpatrywanie dziewczynki. Przepięknie zapisał świat z jej perspektywy.
Nominowany do Nike tomik ustąpił Stasiukowi, OK. Ale mogli dać mu rok później, zamiast nagradzać badziew pani M.

Te wiersze mnie rozczulają, wzruszają. Suska, czyli tata-poeta opisuje świat po raz pierwszy odkrywany przez małe dziecko, podejrzewam córkę poety.
Zabawa słowem jaką prezentuje ten tomik to najlepsza zabawa, w której może wziąć udział dorosły, aby odnaleźć w sobie ślad do własnego dzieciństwa.
Przepięknie wyszło mu to podpatrywanie dziewczynki. Przepięknie zapisał świat z...

Przeczytałam jednym tchem, popłakałam się, być może również dlatego, że czytałam chwilę po stracie bliskiej osoby, która walczyła do końca, tak chciała żyć. Książka wzrusza, ale przede wszystkim pokazuje jak ważne jest by nie tracić wiary w siebie, w lepsze jutro, choć nikt nie daje pewności czy walka zakończy się wygraną, a sił ubywa...

Przeczytałam jednym tchem, popłakałam się, być może również dlatego, że czytałam chwilę po stracie bliskiej osoby, która walczyła do końca, tak chciała żyć. Książka wzrusza, ale przede wszystkim pokazuje jak ważne jest by nie tracić wiary w siebie, w lepsze jutro, choć nikt nie daje pewności czy walka zakończy się wygraną, a sił ubywa...

Już za sam fakt, że osoba podróżująca tyle po świecie zechciała podzielić się ze mną/ z nami swoją podróżą, odkryciem, pięknem, które ją otaczało.
Podróż do Japonii stała się dla mnie jak najbardziej realna. Za sprawą właśnie Joanny Bator.
Oglądałam kilka wywiadów z tą Autorką. Niesamowicie mądra osoba i taka delikatna. Bije z niej jakaś dobra aura, która udziela się w jej książkach. Mogę tylko powiedzieć, że dziękuję jej za te piękne książki.

Już za sam fakt, że osoba podróżująca tyle po świecie zechciała podzielić się ze mną/ z nami swoją podróżą, odkryciem, pięknem, które ją otaczało.
Podróż do Japonii stała się dla mnie jak najbardziej realna. Za sprawą właśnie Joanny Bator.
Oglądałam kilka wywiadów z tą Autorką. Niesamowicie mądra osoba i taka delikatna. Bije z niej jakaś dobra aura, która udziela się w...

'Morza polskich poetów' czyli morze, ocean, po prostu woda w wierszu. Jej piękno, które objawia się na różny sposób: bystrość, prąd (przemijanie), niewinność, zdradliwość, ale również woda jako wspomnienie czy tęsknota - najbardziej urzekły mnie właśnie wiersze z motywem wody pisane na emigracji przez Julię Hartwig.
Piękna, nietypowa kolekcja. Bardzo ambitny pomysł. Życzyłabym sobie więcej takich konkretnych antologii tematycznych, które łączą naszych poetów; każdy z tych, którzy przyczynili się do tej kolekcji pochodzi z innej poetyckiej bajki. Jest Hartwig (to już prawie nasza klasyka), jest Tadeusz Dąbrowski, a jednak spotkali się w tej książce, w jednym słowie (woda), któremu nadali wiele znaczeń. Dla każdego z nich bowiem woda, czy to ocean, czy morze, kojarzy się z czymś innym, przyjmując czasem zupełnie niespodziewane i pragmatyczne znaczenie. Polecam.

'Morza polskich poetów' czyli morze, ocean, po prostu woda w wierszu. Jej piękno, które objawia się na różny sposób: bystrość, prąd (przemijanie), niewinność, zdradliwość, ale również woda jako wspomnienie czy tęsknota - najbardziej urzekły mnie właśnie wiersze z motywem wody pisane na emigracji przez Julię Hartwig.
Piękna, nietypowa kolekcja. Bardzo ambitny pomysł....

W pewnym sensie dopisało mi szczęście. Wyszberałam tę książkę w antykwariacie. Wspaniała, czyta się jednym tchem i przeżywa każde słowo. Powinni wznowić druk. Polecam.

W pewnym sensie dopisało mi szczęście. Wyszberałam tę książkę w antykwariacie. Wspaniała, czyta się jednym tchem i przeżywa każde słowo. Powinni wznowić druk. Polecam.

Autorka jest świecką egzorcystką, a jej 'miejscem pracy' są dwa światy: żywych i umarłych, ponieważ pomaga jednym i drugim. Jej książki stanowią świadectwo niesienia pomocy, uleczania dusz, a czytelnikowi dają do myślenia. 'Poznaj prawdę...' odebrałam jako poradnik: po pierwsze jak potrafić odejść ukochanej osobie, z której śmiercią nie chcemy się pogodzić, po drugie - jak troszczyć się o właśną duszę. Jest to niewątpliwie książka, którą poleciłabym osobom w żałobie. Choć przyznaję, że podczas czytania zdarzyły mi się dwie noce przy zapalonym świetle w całym mieszkaniu (nie potrafiłam się zdystansować do opowieści o opętaniach).

Autorka jest świecką egzorcystką, a jej 'miejscem pracy' są dwa światy: żywych i umarłych, ponieważ pomaga jednym i drugim. Jej książki stanowią świadectwo niesienia pomocy, uleczania dusz, a czytelnikowi dają do myślenia. 'Poznaj prawdę...' odebrałam jako poradnik: po pierwsze jak potrafić odejść ukochanej osobie, z której śmiercią nie chcemy się pogodzić, po drugie - jak...