Żyć obok i być bezsilnym- to takie poniżające.
Najnowsze artykuły
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński26
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać402
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Tamara Zwierzyńska-Matzke
1
7,4/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,4/10średnia ocena książek autora
904 przeczytało książki autora
404 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Czasami wołam w niebo
Tamara Zwierzyńska-Matzke, Sven Matzke
7,4 z 661 ocen
1296 czytelników 105 opinii
2004
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Żeby człowiek pozostał człowiekiem, nie cierpiał, musi mieć nadzieję. Bo bez nadziei nie sposób żyć.
2 osoby to lubiąPodobno sny nie są kolorowe, a ten jest błękitny. Jak niebo, jak morze w bezchmurny dzień. Jest mi dobrze. W dole szara ziemia, a na niej je...
Podobno sny nie są kolorowe, a ten jest błękitny. Jak niebo, jak morze w bezchmurny dzień. Jest mi dobrze. W dole szara ziemia, a na niej jeden obok drugiego śpią ludzie. Nie należę do tego świata. Ale i do błękitu nie należę.
2 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Czasami wołam w niebo Tamara Zwierzyńska-Matzke
7,4
Wstrząsający zbiór listów, e-mailów i kart z pamiętnika - skrawek z życia młodej kobiety, która po roku zmagań z rakiem umiera. Ma tylko 31 lat.
Jest to książka o bólu i cierpieniu, ale nie tylko. To także opowieść o miłości i przyjaźni. Tamara mieszka w Brukseli, z dala od rodziny, przyjaciół, znajomych. Nie czuje się jednak samotna. Zawsze ktoś jest przy niej. Codziennie ktoś dzwoni, przysyła list lub e-mail. Wszyscy ją wspierają, dodają otuchy, pomagają. Są blisko niej - jeśli nie ciałem, to duchem.
Fikcję literacką czyta się inaczej; zdarzenie autentyczne zmusza nas do zatrzymania się. Nie można tej książki od razu odstawić na półkę. To nie jest bajka, to życie. Choroba i śmierć towarzyszą nam przez cały czas. Nawet jeżeli nas bezpośrednio nie dotyczą, nie możemy ich ignorować. Nawet wbrew własnej woli musimy się zatrzymać. Toteż zatrzymałam się. Siedzę w ogrodzie, a przeczytana książka leży obok mnie...
Czasami wołam w niebo Tamara Zwierzyńska-Matzke
7,4
Do tego rodzaju książek nie podchodzi się z oczekiwaniami akcji pokroju "pościgi i wybuchy". Wydaje mi się wręcz, że tego typu literatura, nieoficjalnie nazywana przeze mnie "ostateczną" (z racji opisywania ostatnich dni życia ;)),nie powinna być oceniana z perspektywy bogactwa fabularnego czy językowego, bo nie taki jest jej cel.
Ta książka po prostu uświadamia, jak kruche jest ludzkie życie, i zgadzając się z poprzednimi opiniami, wylewa się przy niej morze łez.