Książka, którą zaczęła pisać Tamara, miała dać chorym nadzieję. Ta, którą przygotowałem, kończy się umieraniem i nie może być źródłem nadzie...
Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Sven Matzke
![Sven Matzke](https://s.lubimyczytac.pl/upload/default-author-140x200.jpg)
1
7,4/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
7,4/10średnia ocena książek autora
905 przeczytało książki autora
404 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autora![eMKa - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/avatars/559281/882100-32x32.jpg)
Sprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Czasami wołam w niebo
Tamara Zwierzyńska-Matzke, Sven Matzke
7,4 z 661 ocen
1297 czytelników 105 opinii
2004
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Nie sądzę, by ktoś, kto sam walczył z chorobą, miał dość siły i chęci, żeby ją przeczytać. Ale może być ważna dla ludzi, którym rak kogoś za...
Nie sądzę, by ktoś, kto sam walczył z chorobą, miał dość siły i chęci, żeby ją przeczytać. Ale może być ważna dla ludzi, którym rak kogoś zabrał. Którzy sami przeżyli niemoc, walkę, rozpacz i nadzieję. Może być dla każdego lekcją życia.
osób to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Czasami wołam w niebo Tamara Zwierzyńska-Matzke ![Czasami wołam w niebo](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/100000/100606/1001452-352x500.jpg)
7,4
![Czasami wołam w niebo](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/100000/100606/1001452-352x500.jpg)
Wstrząsający zbiór listów, e-mailów i kart z pamiętnika - skrawek z życia młodej kobiety, która po roku zmagań z rakiem umiera. Ma tylko 31 lat.
Jest to książka o bólu i cierpieniu, ale nie tylko. To także opowieść o miłości i przyjaźni. Tamara mieszka w Brukseli, z dala od rodziny, przyjaciół, znajomych. Nie czuje się jednak samotna. Zawsze ktoś jest przy niej. Codziennie ktoś dzwoni, przysyła list lub e-mail. Wszyscy ją wspierają, dodają otuchy, pomagają. Są blisko niej - jeśli nie ciałem, to duchem.
Fikcję literacką czyta się inaczej; zdarzenie autentyczne zmusza nas do zatrzymania się. Nie można tej książki od razu odstawić na półkę. To nie jest bajka, to życie. Choroba i śmierć towarzyszą nam przez cały czas. Nawet jeżeli nas bezpośrednio nie dotyczą, nie możemy ich ignorować. Nawet wbrew własnej woli musimy się zatrzymać. Toteż zatrzymałam się. Siedzę w ogrodzie, a przeczytana książka leży obok mnie...
Czasami wołam w niebo Tamara Zwierzyńska-Matzke ![Czasami wołam w niebo](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/100000/100606/1001452-352x500.jpg)
7,4
![Czasami wołam w niebo](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/100000/100606/1001452-352x500.jpg)
Jedna z najbardziej przejmujących i osobistych książek jakie czytałam. Pamiętnik Tamary walczącej z nowotworem porusza a miłość Svena pozwala wierzyć w to, że na świecie istnieje prawdziwe uczucie, które nie mija kiedy nachodzi trudny moment. Jedyne pocieszenie jest w tym, że Tamara nie była sama. Miała kochającego męża, rodzinę i oddanych przyjaciół. Wiele osób nie ma takiego szczęścia, często się słyszy, ze zostają opuszczone przez rodzinę i znajomych, bo choroba zmieniła ich relacje. Smutne, ale niestety prawdziwe.
Książka zawiera korespondencje Tamary z przyjaciółmi, jej zapiski opisujące zmaganie się z rakiem oraz relacje Svena. Na każdej stronie odczuwa się ból i cierpienie, ale nie brakuje też pozytywnego nastawienia. Bardzo rozbawiało mnie zdrobniałe określenie męża Tamary "Svenek". Lektura zmusiła mnie do refleksji. Nie wiadomo co przyniesie nowy dzień, autorka miała wiele planów na przyszłość, niestety choroba okazała się silniejsza. Bardzo życiowa i refleksyjna książka. Polecam.