Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ma to jak klasyka i mistrz gatunku. Z wielką przyjemnością przypomniałam sobie Joe Alexa.

Nie ma to jak klasyka i mistrz gatunku. Z wielką przyjemnością przypomniałam sobie Joe Alexa.

Fabuła dość intrygująca i czytało się super. Historia wciąga do tego stopnie, że z przyjemnością przeczytałam cały cykl.

Fabuła dość intrygująca i czytało się super. Historia wciąga do tego stopnie, że z przyjemnością przeczytałam cały cykl.

Fabuła dość intrygująca i czytało się super. Historia wciąga do tego stopnie, że z przyjemnością przeczytałam cały cykl.

Fabuła dość intrygująca i czytało się super. Historia wciąga do tego stopnie, że z przyjemnością przeczytałam cały cykl.

Fabuła dość intrygująca i czytało się super. Historia wciąga do tego stopnie, że z przyjemnością przeczytałam cały cykl.

Fabuła dość intrygująca i czytało się super. Historia wciąga do tego stopnie, że z przyjemnością przeczytałam cały cykl.

Fabuła dość intrygująca i czytało się super. Historia wciąga do tego stopnie, że z przyjemnością przeczytałam cały cykl.

Fabuła dość intrygująca i czytało się super. Historia wciąga do tego stopnie, że z przyjemnością przeczytałam cały cykl.

Mnie nie porwała. Schematyczna historia. On : pan i władca, ona : kura domowa, która poświęciła się dla niego, choć w kryzysowym zakręcie swojego życia pokazała pazurki.

Mnie nie porwała. Schematyczna historia. On : pan i władca, ona : kura domowa, która poświęciła się dla niego, choć w kryzysowym zakręcie swojego życia pokazała pazurki.

Po lekturze moje nadzieje, że nowy cykl spodoba mi się tak samo jak Seria Gotlandzka, dokładnie tak jak w tytule są zawiedzione. Dlatego mówię nie dalszemu czytaniu.

Po lekturze moje nadzieje, że nowy cykl spodoba mi się tak samo jak Seria Gotlandzka, dokładnie tak jak w tytule są zawiedzione. Dlatego mówię nie dalszemu czytaniu.

Dorota ma męża i dwoje dzieci, wydawałoby się życiowy standard. Ale nie w przypadku Doroty, która nie pracuje zawodowo, ale jest tak zmęczona, bo pranie, prasowanie, sprzątanie, gotowanie, zakupy itd. Ale jednocześnie ma czas wybrać się z koleżankami na wspólną kolację lub ostrą alkoholową, całonocną popijawę. Współczuję "syndromu dnia poprzedniego". No to ma czas czy nie ma czasu dla siebie? Poruszająca historia Hanny. Książka taka sobie, nie w moim typie.

Dorota ma męża i dwoje dzieci, wydawałoby się życiowy standard. Ale nie w przypadku Doroty, która nie pracuje zawodowo, ale jest tak zmęczona, bo pranie, prasowanie, sprzątanie, gotowanie, zakupy itd. Ale jednocześnie ma czas wybrać się z koleżankami na wspólną kolację lub ostrą alkoholową, całonocną popijawę. Współczuję "syndromu dnia poprzedniego". No to ma czas czy nie...

Jakże łatwo dać się ponieść iluzji nieograniczonej władzy i dla niej zabijać nawet przyjaciół. Okrutna historia.

Jakże łatwo dać się ponieść iluzji nieograniczonej władzy i dla niej zabijać nawet przyjaciół. Okrutna historia.