Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Całkiem ciekawa, wciągająca i żywa narracja,język dosadny, czasem wulgarny,fabuła ,która się rozgrywa wokół postaci Damona ,można by określić jako tragiczno-komiczną.
Czyta się całkiem lekko, ale książki ,których przybywa mi do przeczytania, wydają się być w perspektywie bardziej interesujące, a czas pędzi. Więc wstrzymuję lekturę-Demona i porzucam na rozdziale 20,tak jak nie dokończyłem przed laty ,Dickensowskiego klasyka Davida Copperfielda. Za dużo nieszczęść wokół ,aby czytać o gorzkim żywocie chłopca z marginesu, może treść oczaruje kogoś ,kto zmagał się z podobnymi sytuacjami. Mnie wędrówka przez kolejne stronice tej opasłej powieści nie nęci, chociaż poniekąd ciekawi mnie ,jak los poprowadzi bohatera i jaki będzie tego finał. Z oceną będę neutralny i powściągliwy.

Całkiem ciekawa, wciągająca i żywa narracja,język dosadny, czasem wulgarny,fabuła ,która się rozgrywa wokół postaci Damona ,można by określić jako tragiczno-komiczną.
Czyta się całkiem lekko, ale książki ,których przybywa mi do przeczytania, wydają się być w perspektywie bardziej interesujące, a czas pędzi. Więc wstrzymuję lekturę-Demona i porzucam na rozdziale 20,tak jak...

Książkę sprawnie i szybko się czyta. Przygodne relacje wyzwolonej dziewczyny z Europy popularyzują rozwiązłość i nieczystość.

Książkę sprawnie i szybko się czyta. Przygodne relacje wyzwolonej dziewczyny z Europy popularyzują rozwiązłość i nieczystość.

Miłość to delikatna i wrażliwa sfera i zarazem potężna emocja, która może nadać życiu ogromnej wartości, a o której niektórzy nie mówią nic, ale jednak warto opowiadać o tym co jest najważniejsze w życiu o czymś ,za czym najbardziej tęsknimy, pragniemy i poszukujemy. Pięknie ,że miłość się zdarza, bo kochać to żyć, i to najbardziej się liczy.
Jeśli chodzi o książkę to mogłoby być bardziej romantycznie, bywały także relacje zabarwione smakiem pożądania, koniec końców jest szczęśliwie.(może poza jednym opowiadaniem i paroma neutralnymi, gdzie bohater finalnie umiera na Covid)
W zbiorze reportaży, autorka przedstawia przeważnie ostatnie lub późne miłości, a ja chciałbym tutaj nakreślić w paru zdaniach swoją osobistą i prawdziwą wersje pierwszej miłości,(może bardziej zauroczenia)oczywiście w sekrecie. :)
To było w szkole średniej, nie wiem jak miała na imię. Przyglądałem jej się zawsze na przerwach, była wysoką ,smukłą, nieśmiałą, samotną i milczącą blondynką, zupełnie jak ja. Próbowałem odgadnąć jej imię, to były niezwykłe, ożywcze i przyjemne poszukiwania w myślach. Była tajemnicą, jak wiosenna rosa, jak świt poranka, jak łagodny powiew wiatru latem. Nie myślałem o tym żeby ją zaczepić, żeby o niej mówić, wszystko działo się po swojemu. Strzała amora wychwyciła mnie gdzieś na ulicy w ruchu , świat zwolnił , okazał swą magie to było chwilowe, a jednak piękne jak otwarcie i zamknięcie drzwi, dotknąłem wieczności , kochałem. Możliwe, że nasze spojrzenia spotykały się na przerwach, tak jak na lekcji przypadkowo siedziałem obok niej. Po kilkunastu latach od tamtych zdarzeń, spotkałem ją w szpitalu, razem z moją siostrą leżała z ciążą w trudnym stanie psychicznym. Odezwałem się coś do niej od niechcenia, ona stwierdziła , że dobry ze mnie brat. Ale to było tylko tyle, koniec czaru i ulotnych wspomnień.

Tak odnośnie tytułowego opowiadania.
Nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości
czy pierwsza jest ostatnia czy ostatnia pierwsza.
ks. j. Twardowski

Miłość to delikatna i wrażliwa sfera i zarazem potężna emocja, która może nadać życiu ogromnej wartości, a o której niektórzy nie mówią nic, ale jednak warto opowiadać o tym co jest najważniejsze w życiu o czymś ,za czym najbardziej tęsknimy, pragniemy i poszukujemy. Pięknie ,że miłość się zdarza, bo kochać to żyć, i to najbardziej się liczy.
Jeśli chodzi o książkę to...

Są to krótkie anegdoty, refleksje z życia ,opowiedziane przez kapłana i okraszone fragmentem z Pisma Świętego ,zasiewającego ziarno przypowieści, historie z bardzo ludzkiej perspektywy, czasem mogące komuś głębiej zapaść w pamięć.
Teraz widzimy niewyraźnie jak w zwierciadle, potem będziemy oglądać twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, potem poznam tak, jak sam zostałem poznany.
1 Kor 13, 12

Są to krótkie anegdoty, refleksje z życia ,opowiedziane przez kapłana i okraszone fragmentem z Pisma Świętego ,zasiewającego ziarno przypowieści, historie z bardzo ludzkiej perspektywy, czasem mogące komuś głębiej zapaść w pamięć.
Teraz widzimy niewyraźnie jak w zwierciadle, potem będziemy oglądać twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, potem poznam tak, jak sam zostałem...

Święty Maksymilian Maria Kolbe to trumf człowieczeństwa i miłości , zwycięstwa dobra nad złem w czasach ciemności.
Brakuje mi słów jakie mógłbym wyrazić o tym umiłowanym świętym, powołanym dla dobra wiecznego i raju.

Święty Maksymilian Maria Kolbe to trumf człowieczeństwa i miłości , zwycięstwa dobra nad złem w czasach ciemności.
Brakuje mi słów jakie mógłbym wyrazić o tym umiłowanym świętym, powołanym dla dobra wiecznego i raju.