Raymond Carver

Moje życie płynęło sobie, płynęło, a potem stanęło w miejscu. Nie tyle stanęło w miejscu, ile zatrzymało się z hukiem. Myślałam, jeśli dla niego nic nie jestem warta, to nie jestem nic warta dla siebie ani w ogóle dla nikogo. To było najgorsze z tego, co czułam. Myślałam, że pęknie mi serce. Co mówię? Pękło mi serce. Oczywiście, że pękło. Zwyczajnie pękło. I nigdy się nie zrosło. I to by było na tyle. Wszystko postawiłam na jedną kart. Kartę- smartę. Całe moje gówniane życie. (Str 51).

Moje życie płynęło sobie, płynęło, a potem stanęło w miejscu. Nie tyle stanęło w miejscu, ile zatrzymało się z hukiem. Myślałam, jeśli dla n...

- Kto dziś potrafi się skupić? - zapytała, mieszając kawę. - Kto jeszcze czyta? Ty czytasz?- Pokręciłem przecząco głową. - Ktoś musi przecież czytać. Popatrz na te wszystkie książki na wystawach księgarń. No i są jeszcze te kluby. Widocznie ktoś czyta- powiedziała. - Tylko kto? Nie znam nikogo, kto by czytał. (Str 58).

- Kto dziś potrafi się skupić? - zapytała, mieszając kawę. - Kto jeszcze czyta? Ty czytasz?- Pokręciłem przecząco głową. - Ktoś musi przecie...

Żadnych ludzkich głosów, żadnych codziennych dźwięków- napisała później .- Tylko piękno , spokój i majestat śmierci, (Str 128).

Żadnych ludzkich głosów, żadnych codziennych dźwięków- napisała później .- Tylko piękno , spokój i majestat śmierci, (Str 128).