Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem czy chce oceniać te serie, a przynajmniej tę część. Strasznie rozciągam czytanie Diuny w czasie, więc część rzeczy zapominam w między czasie i muszę znów wczuwać się w klimat. Ale po tym jak znowu się wczuję to sama historia bardzo mi się podoba.

Zauważyłam też, że jest to typ książki, z którą trzeba usiąść w skupieniu, żeby móc w pełni czerpać z niej przyjemność.

Nie wiem czy chce oceniać te serie, a przynajmniej tę część. Strasznie rozciągam czytanie Diuny w czasie, więc część rzeczy zapominam w między czasie i muszę znów wczuwać się w klimat. Ale po tym jak znowu się wczuję to sama historia bardzo mi się podoba.

Zauważyłam też, że jest to typ książki, z którą trzeba usiąść w skupieniu, żeby móc w pełni czerpać z niej przyjemność.

Zaskoczyła mnie kilka razy, była wciągająca, ale czegoś mi zabrakło w końcówce - jakby była napisana w pośpiechu i na czymś mocniejszym. Mam wrażenie, że to zakończenie trochę odebrało tej książce.

Z lekkim przerażeniem mam wrażenie, że część tej książki jest dzisiaj aktualna, co widzę nawet po sobie.

Zaskoczyła mnie kilka razy, była wciągająca, ale czegoś mi zabrakło w końcówce - jakby była napisana w pośpiechu i na czymś mocniejszym. Mam wrażenie, że to zakończenie trochę odebrało tej książce.

Z lekkim przerażeniem mam wrażenie, że część tej książki jest dzisiaj aktualna, co widzę nawet po sobie.

Niesamowicie specyficzna.

Spodziewałam się trochę czegoś innego. Może czegoś trochę lepszego? Ciężko mi było przebrnąć przez początek, bo przez jej specyficzny klimat wciągnięcie się w historię było trudne. Chociaż może to być też związane z tym, że czytałam ją z dużymi odstępami czasu i podczas podróży.
To, że sama historia jest specyficzna to jedno, ale też sposób pisania autora jest niecodzienny. Musiałam się do tej narracji przyzwyczajać prawie za każdym sięgnięciem po tę książkę. Przyznam, że wybijało mnie to z rytmu. Dopiero pod koniec udało mi się przestać zwracać na to uwagę.
Czuję, że dosyć szybko zapomnę o wydarzeniach, które miały tu miejsce, jak i o samej książce. A szkoda, bo bardzo podobał mi się zamysł i myślę, że można było z tego wyciągnąć trochę więcej.

Niesamowicie specyficzna.

Spodziewałam się trochę czegoś innego. Może czegoś trochę lepszego? Ciężko mi było przebrnąć przez początek, bo przez jej specyficzny klimat wciągnięcie się w historię było trudne. Chociaż może to być też związane z tym, że czytałam ją z dużymi odstępami czasu i podczas podróży.
To, że sama historia jest specyficzna to jedno, ale też sposób...

Nie jestem pewna co myśleć. Z jednej strony historia jest bardzo ciekawa, szczególnie pierwsza połowa, gdzie potrafiłam się bardzo mocno w nią wciągnąć. Może pomógł mi też fakt, że pierwszą połowę chciałam przeczytać przed pójściem do kina.
Z drugiej strony jest w tej książce coś takiego, co sprawia, że strasznie długo się ją czyta. Momentami miałam wrażenie, że nie widzę końca tej książki.

Mimo wszystko cieszę się, że przeczytałam Diunę i myślę, że na pewno sięgnę po dalsze części.

Nie jestem pewna co myśleć. Z jednej strony historia jest bardzo ciekawa, szczególnie pierwsza połowa, gdzie potrafiłam się bardzo mocno w nią wciągnąć. Może pomógł mi też fakt, że pierwszą połowę chciałam przeczytać przed pójściem do kina.
Z drugiej strony jest w tej książce coś takiego, co sprawia, że strasznie długo się ją czyta. Momentami miałam wrażenie, że nie widzę...

Bardzo ciekawy reportaż, przez który się wręcz płynie.
Niektóre opowieści pobudzają lepiej niż kawa i czasami aż trudno zrozumieć zgodę na pewne aspekty tej kultury.

Bardzo ciekawy reportaż, przez który się wręcz płynie.
Niektóre opowieści pobudzają lepiej niż kawa i czasami aż trudno zrozumieć zgodę na pewne aspekty tej kultury.

Książka opowiada historię o dziewczynie, której całe życie zostało zawładnięte przez jednego starszego faceta, w którym niefortunnie się zakochała.
Historia o tym jak nie potrafiła z niego zrezygnować.
O walce tej dwójki przeciwko całemu światu.
A może to tylko Vanessa była tą która walczyła? Sama, zagubiona, zdezorientowana - próbująca przekonać nie tylko świat, ale też samą siebie, że to co się wydarzyło było w porządku. Tylko czy na pewno?

To kolejna książka w mojej biblioteczce, którą mogę określić dwoma słowami: emocjonalny rollercoaster.
Świetna, ale zarazem trochę przerażająca historia.
Kapitalnie wykreowani bohaterowie, szczególnie główna bohaterka. Podobało mi się, że możemy jakoby "wejść" do jej umysłu i poznać wszystkie jej myśli. Vanessa jest naprawdę intrygującą postacią i aż chce się o niej czytać.
Autorka powoli odkrywa przed nami różne części historii, przez co czytelnik może się trochę poczuć jak główna bohaterka - zagubiony. To zdecydowany plus tej książki.

Zdecydowanie polecam. Dla mnie zupełnie nowe spojrzenie na problem.

Książka opowiada historię o dziewczynie, której całe życie zostało zawładnięte przez jednego starszego faceta, w którym niefortunnie się zakochała.
Historia o tym jak nie potrafiła z niego zrezygnować.
O walce tej dwójki przeciwko całemu światu.
A może to tylko Vanessa była tą która walczyła? Sama, zagubiona, zdezorientowana - próbująca przekonać nie tylko świat, ale też...