Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dzisiaj ponownie przypomniał sobie tę oczywistą prawdę: świata nic a nic nie obchodzi nasz los ani nasze cholerne problemy. To nigdy do nikogo nie dociera, prawda? Nasze życie legło w gruzach - czy wszyscy pozostali nie powinni zwrócić na to uwagi? Nic z tego. W oczach świata Adam wyglądał tak samo, zachowywał się tak samo, czuł się tak samo. Czasami wściekamy się na kogoś, kto zajedzie nam drogę w korku ulicznym, zbyt długo zamawia kawę w Starbuksie albo reaguje niezgodnie z naszymi oczekiwaniami , a przecież nie mamy pojęcia, co kryje się w jego wnętrzu. Możliwe, że ta osoba zmaga się z jakąś naprawdę gównianą sytuacją. Jej życie mogło się rozpaść na kawałki. Dotknęła ją jakaś niewyobrażalna tragedia, a pośród tego chaosu jej zdrowie psychiczne wisi na włosku.

Dzisiaj ponownie przypomniał sobie tę oczywistą prawdę: świata nic a nic nie obchodzi nasz los ani nasze cholerne problemy. To nigdy do niko...

W ludziach tkwił mrok, który wychodził na jaw wtedy, gdy byli anonimowi.

W ludziach tkwił mrok, który wychodził na jaw wtedy, gdy byli anonimowi.

Los jest jak dziwna, mało uczęszczana restauracja, gdzie dziwni kelnerzy przynoszą nam dania, których wcale nie zamawialiśmy i które nie zawsze nam smakują.

Los jest jak dziwna, mało uczęszczana restauracja, gdzie dziwni kelnerzy przynoszą nam dania, których wcale nie zamawialiśmy i które nie zaw...

,,Chociaż chłopcy rzucają kamieniami w żaby dla zabawy, to żaby nie umierają dla zabawy, lecz na serio".

,,Chociaż chłopcy rzucają kamieniami w żaby dla zabawy, to żaby nie umierają dla zabawy, lecz na serio".

Czuję, że całe moje życie było niczym więcej jak marną sztuką teatralną, wystawioną dla czyjejś rozrywki, a autor mojego okrutnego zrządzenia losu siedzi sobie gdzieś wysoko i zaśmiewa się z własnego dzieła.

Czuję, że całe moje życie było niczym więcej jak marną sztuką teatralną, wystawioną dla czyjejś rozrywki, a autor mojego okrutnego zrządzeni...

Gdy o czymś rozmyślamy, nasz krok staje się cięższy, a im więcej rzeczy zaprząta nam umysł, tym jest nam ciężej i ciężej, aż w końcu ciężar myśli tak nas przytłacza, że nie możemy już dać ani kroku, więc siadamy na ziemi i wpatrzeni w łagodne fale morza albo stojących nieruchomo muzealnych strażników, snujemy dalej swoje ciężkie myśli, niezdolni do niczego więcej.

Gdy o czymś rozmyślamy, nasz krok staje się cięższy, a im więcej rzeczy zaprząta nam umysł, tym jest nam ciężej i ciężej, aż w końcu ciężar ...

Kiedy Gerard zobaczy szereg nieodebranych połączeń, będzie kręcił nosem, mówiąc, że to tak, jakby oblepiać czyjeś drzwi wejściowe kilkoma kartkami z informacją, że naciskało się na dzwonek.

Kiedy Gerard zobaczy szereg nieodebranych połączeń, będzie kręcił nosem, mówiąc, że to tak, jakby oblepiać czyjeś drzwi wejściowe kilkoma ka...

Każdego dnia podejmujemy decyzje, które mają na celu chronienie naszych najbliższych, nawet jeśli to oznacza cierpienie dla innych.

Każdego dnia podejmujemy decyzje, które mają na celu chronienie naszych najbliższych, nawet jeśli to oznacza cierpienie dla innych.

Działanie smutku jest jedną z największych zagadek świata. W wielkim smutku czujemy się tak, jakby palił nas ogień, i to nie tylko z powodu bólu, ale też dlatego, że smutek rozciąga się nad całym naszym życiem jak dym nad pożarem. Trudno wtedy dostrzec cokolwiek oprócz własnego smutku - tak jak trudno dojrzeć cokolwiek innego niż czerń w pejzażu zasnutym dymem. W takich chwilach smutek ogarnia nawet rzeczy przyjemne, tak jak dym pozostawia szary popiół i woń spalenizny na wszystkim, czego dosięgnie. A ktoś, kto wyleje na nas wówczas kubeł zimnej wody, przemoczy nas do suchej nitki i odwróci naszą uwagę, ale nie wyleczy z nas smutku, tak jak straż pożarna, która ugasiła pożar, nie potrafi przywrócić do pierwotnej postaci tego, co się spaliło.

Działanie smutku jest jedną z największych zagadek świata. W wielkim smutku czujemy się tak, jakby palił nas ogień, i to nie tylko z powodu ...