Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trafiłam na te książkę przypadkiem. Wcześniej nie sięgałam po książki historyczne, ale po lekturze tej zmieniam zdanie :) Lekko napisana, wciąga i co najważniejsze nawet taki słabeusz historyczny dużo z niej wyniesie wiedzy :) Dużym atutem jest doza humoru.

Trafiłam na te książkę przypadkiem. Wcześniej nie sięgałam po książki historyczne, ale po lekturze tej zmieniam zdanie :) Lekko napisana, wciąga i co najważniejsze nawet taki słabeusz historyczny dużo z niej wyniesie wiedzy :) Dużym atutem jest doza humoru.

Do przeczytania tej książki zachęciła mnie okładka :D Pomyślałam sobie, że warto spróbować. Wcześniej nie miałam do czynienia z twórczością Pana Rogozińskiego. Czysta ciekawość popchnęła mnie by sięgnąć po te pozycje. I się nie zawiodłam. Lektura lekka, wciągająca i ciekawie napisana. Zagadka trzyma w napięciu do samego końca książki. na pewno jeszcze zainteresuje się innymi książkami tego pisarza.

Do przeczytania tej książki zachęciła mnie okładka :D Pomyślałam sobie, że warto spróbować. Wcześniej nie miałam do czynienia z twórczością Pana Rogozińskiego. Czysta ciekawość popchnęła mnie by sięgnąć po te pozycje. I się nie zawiodłam. Lektura lekka, wciągająca i ciekawie napisana. Zagadka trzyma w napięciu do samego końca książki. na pewno jeszcze zainteresuje się...

Uwielbiam ten cykl, ale każda cześć na początku przyprawia mnie o stan przed apopleksją, dopiero w drugiej połowie książki odczuwam pełną satysfakcje. Właśnie za te drugie połowy książki, gdzie akcja jest wartka i człowiek smuci się, że dochodzi do ostatniej strony, uwielbiam ten cykl.

Uwielbiam ten cykl, ale każda cześć na początku przyprawia mnie o stan przed apopleksją, dopiero w drugiej połowie książki odczuwam pełną satysfakcje. Właśnie za te drugie połowy książki, gdzie akcja jest wartka i człowiek smuci się, że dochodzi do ostatniej strony, uwielbiam ten cykl.

Książka mi się podobała, wciągnęła mnie jak " Przeklete Krainy" czy stare przygody Inkwizytora, lekko i przyjemnie pochłaniałam zdania. Coraz bardziej jestem ciekawa wątku Arnolda i czuje niedosyt, mogło by być coś jeszcze zdradzone, jednak, czy to nie zabieg celowy by czytelnik sięgnął po tom kolejny? Ale skoro zaznaczyłam to, że to spoiler. Nie podobało mi się to zawirowanie w chronologii, sen z powiem mi spędziło, niewiarygodnie rozstroiło. Pogubiłam się, czy Mordimer to w końcu jest stary czy młody? Już podejrzewałam, że facet się przeniósł w czasie xD Głupia, myślałam, że autor tego nie zauważył xD Jednak wyjaśnienie autora na końcu w ogóle mnie nie zadowala. Mam tylko nadzieje, ze w kolejnych tomach już bedzie chronologia zgodna z tym co wiemy, bo jak bardziej sie zamiesza to przestane się nad tym rozwodzić.

Książka mi się podobała, wciągnęła mnie jak " Przeklete Krainy" czy stare przygody Inkwizytora, lekko i przyjemnie pochłaniałam zdania. Coraz bardziej jestem ciekawa wątku Arnolda i czuje niedosyt, mogło by być coś jeszcze zdradzone, jednak, czy to nie zabieg celowy by czytelnik sięgnął po tom kolejny? Ale skoro zaznaczyłam to, że to spoiler. Nie podobało mi się to...

Książkę polecił mi narzeczony, najpierw byłam sceptycznie nastawiona, dlatego, że to nie jest mój klimat. Jednak z każdym rozdziałem coraz bardziej mnie wciągała. W moim odczuciu było to trochę jak oglądanie filmu, może dlatego, że książkę napisał reżyser? W każdym bądź razie, książkę czyta się szybko, jest napisana przystępnym językiem. I oczywiście po przeczytaniu jej mam żałobę książkową, mogła by być dłuższa.

Książkę polecił mi narzeczony, najpierw byłam sceptycznie nastawiona, dlatego, że to nie jest mój klimat. Jednak z każdym rozdziałem coraz bardziej mnie wciągała. W moim odczuciu było to trochę jak oglądanie filmu, może dlatego, że książkę napisał reżyser? W każdym bądź razie, książkę czyta się szybko, jest napisana przystępnym językiem. I oczywiście po przeczytaniu jej...

Nie spodziewałam się cudów po przeczytaniu "Kościanego Galeonu" ale bardzo mile się zaskoczyła. Książka według mnie wciągająca, interesująca historia, barwni bohaterowie. Sentymentalizm Naszego Inkwizytora trochę mnie zaskoczył, może to dlatego, że mimo wszystko książki powstają w zaburzonej chronologii. Jednak jak najbardziej Polecam, żałowałam, że się skończyła i mimo, że widok" Czarnej Śmierci' znika gdzieś za horyzontem, to nie mogę się doczekać kolejnych historii.

Nie spodziewałam się cudów po przeczytaniu "Kościanego Galeonu" ale bardzo mile się zaskoczyła. Książka według mnie wciągająca, interesująca historia, barwni bohaterowie. Sentymentalizm Naszego Inkwizytora trochę mnie zaskoczył, może to dlatego, że mimo wszystko książki powstają w zaburzonej chronologii. Jednak jak najbardziej Polecam, żałowałam, że się skończyła i mimo, że...

Czytałam te książkę drugi raz, pierwszy ponad 10 lat temu, jeszcze za małolata a drugi teraz. Widzę, że niektórzy nie maja dobrego zdania na jej temat. Osobiście uważam, że książka jest wyjątkowa, jest nie standardowa. Podobała mi sie jako nastolatce i podoba mi się teraz. Historia jest płynna, akcja nie nudzi, bohaterowie są ciekawi. Pamietam, że wtedy ksiązka mnie zasmuciła, teraz jednak moje uczucia po przeczytaniu jej były zupełnie inne. Moim zdaniem jest to lekka powieść, gdy ktoś potrzebuje innego rodzaju niestandardowej fantastyki.

Czytałam te książkę drugi raz, pierwszy ponad 10 lat temu, jeszcze za małolata a drugi teraz. Widzę, że niektórzy nie maja dobrego zdania na jej temat. Osobiście uważam, że książka jest wyjątkowa, jest nie standardowa. Podobała mi sie jako nastolatce i podoba mi się teraz. Historia jest płynna, akcja nie nudzi, bohaterowie są ciekawi. Pamietam, że wtedy ksiązka mnie...

Serce mi pęka jak wstawiam tak niska ocenę ( w moim mniemaniu) jednej z książek o moim ulubionym bohaterze, który od ponad 10 lat gnieździ się w moim sercu. Moim skromnym zdaniem powieść w pewnych momentach sprawiała, ze miałam ochotę rzucić te książkę w diabły, może to zwykłe przyzwyczajenie do zbiorów opowiadań? Może tylko moje wrażenie, że p. Jacek Piekara chciał przedobrzyć? Jednak nie mogę ocenić książki na MAX gwiazdek, wydaje mi się zatem, że miałam zbyt duże wymagania co do " Kościanego Galeonu". Aby nie spoilerować rzeknę, że to książką dla WYTRWAŁYCH i ZAGORZAŁYCH fanów. Cierpliwości ;)

Serce mi pęka jak wstawiam tak niska ocenę ( w moim mniemaniu) jednej z książek o moim ulubionym bohaterze, który od ponad 10 lat gnieździ się w moim sercu. Moim skromnym zdaniem powieść w pewnych momentach sprawiała, ze miałam ochotę rzucić te książkę w diabły, może to zwykłe przyzwyczajenie do zbiorów opowiadań? Może tylko moje wrażenie, że p. Jacek Piekara chciał...