Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę otwiera autobiograficzny rozdział o autorce jako sześcioletniej anorektyczce i jej pobycie na oddziale psychiatrii dziecięcej w USA. Doświadczenie, do którego wraca po latach, staje się impulsem do poszukiwań podobnych historii.

Poznajemy życie tylko pięciu innych osób, ale ich przypadki są obszernie opisane. Depresja, schizofrenia, mania... Rachel Aviv przeprowadza nie tylko wywiady, ale też opiera się na dziennikach pacjentów i wspomnieniach ich rodziny.

Różnorodność problemów, z którymi mierzyli się bohaterowie nie działa na korzyść książki. Brakuje tu solidnego rdzenia, który pozwoliłby na porównanie. Jedynym wspólnym wnioskiem jaki można wyciągnąć z tych wszystkich historii jest to, że tak jak każdy człowiek jest indywidualnością, tak i każda choroba jest inna.

Z drugiej strony tłem osobistych dramatów jest bardziej uniwersalne pytanie o to, czy na pewno każde niedopasowanie społeczne jest od razu zaburzeniem psychicznym? Może to jednak społeczeństwo jest zbyt surowe w ocenie?

Kolejno przypomniany jest konflikt współczesnej psychiatrii. Rozłam między humanistycznym Freudowskim podejściem, które zakłada psychoanalizę i rozmowę z pacjentem jako jedyną formą leczenia, a psychiatrią biologiczną, która swoje wszystkie nadzieje pokłada w lekach.

Książka interesująca i to nie tylko dla miłośników tematu. No bo kto przez całe swoje życie, ani razu nie rozmyślał nad tym czy jego uczucia i reakcje są na pewno "normalne"? Poza tym już same historie życia bohaterów tej książki są tak fascynujące, że stanowią wystarczający powód by po nią sięgnąć.

Książkę otwiera autobiograficzny rozdział o autorce jako sześcioletniej anorektyczce i jej pobycie na oddziale psychiatrii dziecięcej w USA. Doświadczenie, do którego wraca po latach, staje się impulsem do poszukiwań podobnych historii.

Poznajemy życie tylko pięciu innych osób, ale ich przypadki są obszernie opisane. Depresja, schizofrenia, mania... Rachel Aviv...

O tym jak kszałtowało się pojęcie życia zakonnego we wczesnych wiekach chrześcijaństwa.

Początek średniowiecza i Bliski Wschód, Egipt, Grecja, Rzym oraz Galicja - to czas i obszar geograficzny, których dotyczy treść książki. Autorka przeprowadziła wnikliwą analizę historyczną życia pierwszych zakonników, kiedy to reguły życia zakonnego dopiero dojrzewały.

Być zakonnikiem to znaczy oddać się Bogu, wiadomo, ale czy to znaczy, że trzeba wieść życie odludka na środku pustyni? A może wystarczy, po prostu ogłosić wszem i wobec, że nie wyjdzie się za mąż i pozostanie w domu rodzinnym? A czy bardziej jest święty ten, który zrzekł się wszystkiego i żyje z jałmużny, czy może ten, którego decyzje biznesowe zapewniły stabilność i rozgłos całemu zgromadzeniu?

Gdzieniegdzie w tej historycznej książce autorka robi porównania do współczesnych zagadnień takich jak social media, czy pojęcia wellness i mindfulness. Robi to piorunujące wrażenie. Świat zmienił się diametralnie, ale człowiek jako jednostka w sumie nieszczególnie.

Poszczególne talematy opisane są wyczerpująco, a mimo to książka pozostaje cały czas interesująca. Język jest przystępny, ale nie infantylny, więc czyta się szybko i bez zgrzytów. To dalej jest książka bardziej historyczna, z której samemu można wyciągnąć wnioski, a nie poradnik psychologiczny. Na koniec jest 80 (!) stron bibliografii.

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu H:story.

O tym jak kszałtowało się pojęcie życia zakonnego we wczesnych wiekach chrześcijaństwa.

Początek średniowiecza i Bliski Wschód, Egipt, Grecja, Rzym oraz Galicja - to czas i obszar geograficzny, których dotyczy treść książki. Autorka przeprowadziła wnikliwą analizę historyczną życia pierwszych zakonników, kiedy to reguły życia zakonnego dopiero dojrzewały.

Być...

Zbiór artykułów, omawiający poszczególne grupy społeczne kobiet na terenach obecnej Polski. Głównie dotyczących przełomu XIX i XX wieku, ale i lat wcześniejszych.

Jakiś czas temu zaskakującą popularność zyskała książka "Chłopki. Opowieść o naszych babkach". Na fali zainteresowania historią zwykłych kobiet, naszych przodkiń, sięgnęłam i po "Ludową historię kobiet". Tu jest zdecydowanie bardziej poważnie i naukowo. Każdy rozdział ma innego autora, lub autorów, a napisali dla nas między innymi doktorzy habilitowani, kulturoznawcy i historycy.

Jest tu i o kobietach ze wsi i o robotnicach fabrycznych. O nauczycielkach i o pracownicach seksualnych. Oddaje się głos służącym i tym, kobietom które całe życie świadczyły nieodpłatną i tym samym niewidoczną pracę opiekuńczą na rzecz swoich rodzin.

Powstaje z tego złożony obraz minionych czasów. Nastrojów, które wtedy panowały, a także realnych możliwości życiowych dla kobiet i założeń na temat ich funkcjonowania w męskim świecie.

Ciekawe, wiele z faktów przytoczonych w książce nie było mi znanych i wcale nie były oczywiste. Język użyty w tej pozycji nie jest literacki, a naukowy jak w literaturze fachowej. Nie można powiedzieć, żeby czytało się łatwo i przyjemnie.

Zbiór artykułów, omawiający poszczególne grupy społeczne kobiet na terenach obecnej Polski. Głównie dotyczących przełomu XIX i XX wieku, ale i lat wcześniejszych.

Jakiś czas temu zaskakującą popularność zyskała książka "Chłopki. Opowieść o naszych babkach". Na fali zainteresowania historią zwykłych kobiet, naszych przodkiń, sięgnęłam i po "Ludową historię kobiet". Tu...

O tym jak Gajusz Juliusz Cezar doszedł do władzy absolutnej w Rzymie.

W tej ponad 600-stronicowej powieści zawarta jest długa i skomplikowana historia Juliusza Cezara. Autor przeplata wydarzenia "obecne", rozpoczynając od działalności Cezara jako adwokata, z wydarzeniami jeszcze z przed jego narodzin, które ukształtowały scenę polityczną. Populaci i optymaci - dwie przeciwstawne frakcje polityczne walczą nie tylko słowem, ale także skrytobójczo i urządzając krwawe rzezie na ulicach miasta. Polityka to śmiertelnie poważna sprawa.

Książka stoi mnogością wydarzeń, nieczystymi zagrywkami politycznymi, procesami sądowymi i epickimi bitwami legionistów. Jest brutalnie, ale też interesująco. Początkowo można pogubić się w mnogości postaci, a opisy przesycone są łacińskimi i greckimi określeniami, co powoduje, że ciężko jest odnaleźć się w tej nowej historycznej rzeczywistości. Po ciężkim starcie, czytelnik przyzwyczaja się do specyficznego języka powieści i zupełnie zatapia w intrygach.

Na zdecydowany plus zaliczam takie pomoce jak spis postaci na samym początku książki, a także mapki bitew, słownik rzymskich słów, użytych w historii oraz drzewo genealogiczne.

O tym jak Gajusz Juliusz Cezar doszedł do władzy absolutnej w Rzymie.

W tej ponad 600-stronicowej powieści zawarta jest długa i skomplikowana historia Juliusza Cezara. Autor przeplata wydarzenia "obecne", rozpoczynając od działalności Cezara jako adwokata, z wydarzeniami jeszcze z przed jego narodzin, które ukształtowały scenę polityczną. Populaci i optymaci - dwie...

Fizyka kwantowa to synonim czarnej magii, co nie? Zawsze uważałam, że to temat, który znacznie przekracza moje zdolności poznawcze, więc na wieczność pozostanę w mrokach niewiedzy. Bardzo jestem wdzięczna panu Harris'owi za oświecenie ❤️

"Kwanty zrobiły mi dzień..." to książka popularnonaukowa, w której w bardzo prosty sposób tłumaczone są złożone zagadnienia fizyczne. Autor posługując się licznymi ilustracjami, krok po kroku objaśnia podstawowe założenia fizyki kwantowej. Następnie przechodzi do różnych teorii, przedstawiając ich zalety i wady, bo tak naprawdę niewiele w tej dziedzinie jest w 100% udowodnione. Część pozostaje w sferze domysłów, dając pole do popisu wyobraźni. Multiświaty, marsjańskie koty zombi, podróże w czasie, odpowiedź na to czy da się udowodnić istnienie duszy.... A to wszystko z bardzo dużą dozą humoru i dystansu.

Dla rasowego nerda, bez talentu do przedmiotów ścisłych, "Kwanty" to jest dokładnie to czego potrzeba do szczęścia. Zdaję sobie sprawę, że temat został zupełnie uproszczony i spłycony na potrzeby czytelnika-laika, ale i tak był na tyle skomplikowany, że książkę musiałam czytać poświęcając jej całą swoją uwagę. Wreszcie przynajmniej mniej więcej wiem o co chodzi.

Książkę otrzymałam w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem Otwarte.

Fizyka kwantowa to synonim czarnej magii, co nie? Zawsze uważałam, że to temat, który znacznie przekracza moje zdolności poznawcze, więc na wieczność pozostanę w mrokach niewiedzy. Bardzo jestem wdzięczna panu Harris'owi za oświecenie ❤️

"Kwanty zrobiły mi dzień..." to książka popularnonaukowa, w której w bardzo prosty sposób tłumaczone są złożone zagadnienia fizyczne....

Waverly jest stypendystką elitarnej Akademii Webbera. Nie jest łatwo żyć budżetowo wśród dzieci bogatych i sławnych rodziców. Niedługo ma się odbyć najbardziej wyczekiwana i ekskluzywna impreza tej szkoły - bal maskowy. Wejściówka to "tylko" 10 000 dolarów, więc wiadomo, że Waverly na pewno tę imprezę będzie musiała sobie odpuścić. Nieoczekiwanie znajoma dziewczyna chce się z nią zamienić rolami, mają przecież taki sam kolor włosów i mniej więcej podobną budowę ciała, a maska zasłoni całą twarz. No, nie może się nie udać.

Narracja jest pierwszoosobowa, z punktu widzenia Waverly, autystycznej lesbijki. Zdecydowana większość akcji toczy się podczas wspomnianego przyjęcia. Poruszone są problemy nierówności społecznej, niepełnosprawności i LGBT. Jest barwnie i zwariowanie, bo osoba autorska puszcza wolno wodze wyobraźni. Myślicie, że to tylko dramat szkolny, gdzie nic gorszego niż demaskacja tego chytrego planu się nie wydarzy? Nic bardziej mylnego. Tajne organizacje, apokalipsa i dystopijna przyszłość - witajcie! Biedna Waverly, nie pisała się na bycie częścią tego pełnego akcji thrilleru.

Książka jest niesamowicie przyjemna. Nie da się nie lubić bohaterów, a akcja jest po prostu szalona. Oczywiście, nie obyło się bez dziur fabularnych, ale patrząc na całokształt, pozycja jak najbardziej się broni. Dobra rozrywka. Szybko się czytało i pewnie też szybko zatrze się w pamięci, ale świetnie się bawiłam.

Książkę otrzymałam od wydawnictwa books4ya.

Waverly jest stypendystką elitarnej Akademii Webbera. Nie jest łatwo żyć budżetowo wśród dzieci bogatych i sławnych rodziców. Niedługo ma się odbyć najbardziej wyczekiwana i ekskluzywna impreza tej szkoły - bal maskowy. Wejściówka to "tylko" 10 000 dolarów, więc wiadomo, że Waverly na pewno tę imprezę będzie musiała sobie odpuścić. Nieoczekiwanie znajoma dziewczyna chce się...

Florencja lat 1200-1600 n.e. przedstawiona jako kolebka sztuki i kultury nowożytnej. Miejsce, w którym dla świata zachodniego zakończyło się średniowiecze, a narodził renesans.

Książkę otwiera Dante Alighieri ze swoją "Boską komedią", która jest interpretowana w kontekście ówczesnych wydarzeń historycznych. Później przechodzimy przez kolejnych przełomowych pisarzy: Boccaccio i Petrarkę.

Ale nie samą literaturą Florencja stała. Matematyka, bankowość oraz handel - bez tego sztuka nie mogłaby istnieć. Potem kolejno przez wielkich artystów, architektów, wynalazców oraz myślicieli: Donatello, Brunelleschi, Leonardo, Michał Anioł i wielu, wielu innych.... Te wszystkie sławne nazwiska, które na stałe zapisały się w historii tu są żywymi postaciami z własnym charakterem i przywarami. Autor w swojej prawie 500-stronnicowej sprawia, że wydarzenia i wspomniane postacie historyczne stają się bardziej realne oraz ludzkie dla czytelnika poznającego je stulecia później.

Florencja dalej jest przepiękna i na pewno była miejscem narodzin wielu geniuszy. Dzięki tej pozycji możemy poznać historię oraz kulisy powstawania wielu z tych obecnie podziwianych przez nas dzieł sztuki i architektury. Teraz nieco inaczej będę patrzeć choćby na kopułę katedry Santa Maria del Fiore.

Książkę może czytać każdy laik, ponieważ autor wszystko przedstawia w sposób prosty i przystępny. Przypomina też potrzebne dla zrozumienia kontekstu wydarzenia poprzedzające te omawiane. Dalej natomiast, jest to książka typowo historyczna, która nie sprawi przyjemność osobom zupełnie nie zainteresowanym tematem. Jeśli kochacie Włochy albo jesteście zafascynowani sztuką, to będzie to strzał w dziesiątkę.

Florencja lat 1200-1600 n.e. przedstawiona jako kolebka sztuki i kultury nowożytnej. Miejsce, w którym dla świata zachodniego zakończyło się średniowiecze, a narodził renesans.

Książkę otwiera Dante Alighieri ze swoją "Boską komedią", która jest interpretowana w kontekście ówczesnych wydarzeń historycznych. Później przechodzimy przez kolejnych przełomowych pisarzy:...

Paul Knowles, to kolejny seryjny morderca, którego życiorys i niechlubne dokonania przybliża Ryan Green, w Serii True Crime.

O tym mordercy do tej pory niewiele słyszałam, więc tym chętniej sięgnęłam po książkę. Paul Knowles miał nie najlepsze dzieciństwo, a potem absolutnie koszmarne doświadczenia w zakładzie poprawczym dla nieletnich. Kiedy wreszcie dotrwał do pełnoletności dalej kontynuował przestępczą działalność jako włamywacz i złodziej samochodów, a dzięki swojej urodzie i urokowi osobistemu nie tylko był skutecznym notorycznym podrywaczem, ale też potrafił oczarować sędziego przez co dostawał niskie wyroki.

Do czasu, aż zaczął serię zabójstw. Na początku zbrodnie były raczej przemyślane. Potem Knowles mordował już kogo popadnie. Nikt nie mógł czuć się bezpiecznie. Żadna kobieta, mężczyzna, ani dziecko.

Autor miał do dyspozycji niezbyt obfity materiał źródłowy. Akta sądowe i materiał dowodowy miał zostać zniszczony podczas powodzi. Pan Green dodał w tekście dużo od siebie, ale pozostawał dość krytyczny wobec swojej pracy, przypominając, że Knowles w samozachwycie przyznał się do większej ilości morderstw, niż można mu było naprawdę udowodnić.

To nie jest najlepszy tom w serii True Crime. Brakowało mi jakiegoś głębszego zastanowienia się nad motywacją przestępcy. Przez większość książki niewiele się dzieje, omawiane jest dzieciństwo i lata wcześniej dorosłości Knowlesa. Zabójstwa zaczynają się w ostatniej jednej czwartej książki, a na poszczególne ofiary przeznacza się czasami tylko dwa akapity i przechodzi do następnych. Dalej natomiast jest to fantastyczna pozycja dla fanów gatunku.

Książkę otrzymałam dzięki współpracy barterowej z wydawnictwem Wielka Litera

Paul Knowles, to kolejny seryjny morderca, którego życiorys i niechlubne dokonania przybliża Ryan Green, w Serii True Crime.

O tym mordercy do tej pory niewiele słyszałam, więc tym chętniej sięgnęłam po książkę. Paul Knowles miał nie najlepsze dzieciństwo, a potem absolutnie koszmarne doświadczenia w zakładzie poprawczym dla nieletnich. Kiedy wreszcie dotrwał do...

Co jest nie tak z rodziną państwa England?

Akcja dzieje się głównie w Yorkshire, w epoce edwardiańskiej. Główną bohaterką jest Ruby May. Jej rodzinie się nie przelewało, a jako najstarsza z rodzeństwa musiała zajmować się młodszymi dziećmi. Dziewczynie udaje się jednak wstąpić do elitarnej szkoły szkolącej luksusowe nianie. Kolejno jej pracodawcami zostają państwo England, a pod opiekę dostaje czworo dzieci.

Początkowo niania May skupia się na tym by odnaleźć się w nowym otoczeniu i poznać swoich podopiecznych. Stopniowo zaczyna dostrzegać rysy na wizerunku tego bogatego małżeństwa. Nie wszystko jest takim jak wygląda z zewnątrz. Powoli, ale nieubłaganie atmosfera gęstnieje.

Uwielbiam ten klimat dawnej Anglii, z wielkim wiejskim domem, niesnaskami między służącymi oraz obrzydliwie bogatą elitą, która zrobi wszystko by zachować pozory. Sama sceneria pól, wrzosowisk i klifów pozwala się rozmażyć. Niania May jest cudowną opiekunką do dzieci, a jej postać jest złożona i skrywa też własne tajemnice.

Fabuła obfituje w wydarzenia, ale jest raczej powolna. Z każdą stroną zbliżamy się do odkrycia sekretu, ale nie czuje się napięcia. Książka nie jest nudna, ale z całą pewnością nie jest to thriller. Skupia się raczej na emocjach i atmosferze.

Co jest nie tak z rodziną państwa England?

Akcja dzieje się głównie w Yorkshire, w epoce edwardiańskiej. Główną bohaterką jest Ruby May. Jej rodzinie się nie przelewało, a jako najstarsza z rodzeństwa musiała zajmować się młodszymi dziećmi. Dziewczynie udaje się jednak wstąpić do elitarnej szkoły szkolącej luksusowe nianie. Kolejno jej pracodawcami zostają państwo...

Droga mleczna wytłumaczy Ci na czym świat stoi.

To co uderza już w pierwszym akapicie, a co na pewno wyróżnia tę książkę na tle innych, to przedziwna narracja. Opowiadającym jest sama Drogą Mleczna. Galaktyka we własnej osobie. Okazuje się, że jest dość charakterna i raczej zadufana sobie. Patrzy na nas, plebejuszy, z góry, ale ten jeden raz zniży się do objaśnienia nam rzeczywistości. W autobiografii postara się wytłumaczyć to i owo szarym masom. Szczęśliwie ma też poczucie humoru.

Książka jest głównie zbiorem faktów naukowych przedstawionych potocznym językiem, tak żeby każdy nadążył. Dasz radę nawet bez wykształcenia kierunkowego. Oprócz faktów jest też nieco fizyki kwantowej, a także mitów, filozofii i kultury, która powstała wokół tematu nieba i gwiazd.

Widać, że autorka z prawdziwą pasją podeszła do tematu. Na początku sposób jej pisania mnie zniechęcał, ale po kilku stronach dałam się przekonać. Było interesująco. O wielu rzeczach nie wiedziałam, a zdecydowanie poszerzyły moje horyzonty. Nad kilkoma się zadumałam.

Warto, ale raczej dla początkujących fanów tematyki, albo osób lubujących się w literaturze popularnonaukowej.

Droga mleczna wytłumaczy Ci na czym świat stoi.

To co uderza już w pierwszym akapicie, a co na pewno wyróżnia tę książkę na tle innych, to przedziwna narracja. Opowiadającym jest sama Drogą Mleczna. Galaktyka we własnej osobie. Okazuje się, że jest dość charakterna i raczej zadufana sobie. Patrzy na nas, plebejuszy, z góry, ale ten jeden raz zniży się do objaśnienia nam...

Peter Vajkoczy, niemiecki neurochirurg, szef oddziału oraz doświadczony i uznany lekarz zdecydował się na napisanie książki, w której przytacza co bardziej interesujące przypadki medyczne ze swojej dotychczasowej pracy.

Przy każdej sprawie autor bardzo dużo czasu poświęca na dokładne, ale przystępne opisanie anatomii układu nerwowego. Kolejno ze szczegółami, krok po kroku przechodzimy przez zaawansowane techniki diagnostyczne i chirurgiczne. Brzmi jak lot w kosmos, ale jest zrozumiałe dla laika. Uwaga: opisy zabiegów są bardzo realistyczne, jakby stało się obok i przez mikroskop przyglądało polu operacyjnemu. Rozcinanie skóry i czaszki, krew, czy patologie tkanki nerwowej - wszystko bez jakichkolwiek upiększeń.

Jednocześnie można się dowiedzieć jakie motywacje i wartości skłoniły autora do całkowitego oddania się neurochirurgii. Mówi o emocjach jakie towarzyszą mu na sali operacyjnej. Czytelnik czuje narastanie napięcia gdy coś idzie nie tak i oddycha z ulgą, gdy udaje się wygrać z uciekającym czasem. Autor wspomina nawet z imienia i nazwiska, osoby z którymi operował i podkreśla rolę pracy zespołowej, mimo że to on gra pierwsze skrzypce. Pielęgniarki, asystenci oraz inni lekarze - wszyscy są potrzebni by odnieść sukces.

Książka jest wyjątkowo dokładna. Użyty język jest dość zrozumiały i przystępny nawet dla kogoś nie zaznajomego z tematem, ale jednocześnie można odczuć żmudność poszczególnych wielogodzinnych operacji, przedzierając się przez kolejną stronę opisu. Na pewno nie jest to łatwa i przyjemna lektura, ale poszerza horyzonty i daje wgląd w to czym jest nowoczesna neurochirurgia.

Peter Vajkoczy, niemiecki neurochirurg, szef oddziału oraz doświadczony i uznany lekarz zdecydował się na napisanie książki, w której przytacza co bardziej interesujące przypadki medyczne ze swojej dotychczasowej pracy.

Przy każdej sprawie autor bardzo dużo czasu poświęca na dokładne, ale przystępne opisanie anatomii układu nerwowego. Kolejno ze szczegółami, krok po kroku...

Akcja dzieje się współcześnie, na początku pandemii. 30-letni mężczyzna wraca z emigracji do Warszawy. Wpada w wir ciągłych imprez, narkotyków i alkoholu, aż stary znajomy oferuje mu pracę tłumacza w Ministerstwie Cyfryzacji. Kwalifikacje nie są potrzebne, grunt że panowie się znają.

Przewodnim tematem powieści wydaje się być rozczarowanie rzeczywistością.
Główny bohater, mający poglądy umiarkowanie lewicowe, komentuje obecne społeczeństwo, władzę i niedawne wydarzenia. Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że jest to swoisty proces dorastania. Mężczyzna, wreszcie widzi prawdę przez fasadę i uświadamia sobie, że nadszedł moment decyzji między "być", a "mieć". Ale czy w ogóle będzie mieć możliwość dokonania tego wyboru?

To co od początku przykuło moją uwagę to język. Warsztat literacki jest ciekawy, takie połączenie poezji i brutalności. Fabuła też jakaś jest, w dodatku dość pokręcona, ale książka skupia się bardziej na obdarciu rzeczywistości z fałszu i omówieniu tego co zostało.

Nie obyło się oczywiście bez niedociągnięć. Są wątki, które zostały zaczęte, ale nie pociągnięte dalej. Przesłanie samej książki jest podane czytelnikowi prosto na tacy, nie pozostawiając miejsca na domysły.

Kapitalizm, kolesiostwo, zieloni, "rewolucja jest kobietą" i Warszawa, duuużo o Warszawie. Podobało mi się, było trochę dziwne, ale przez to interesująco.

Książkę otrzymałam przedpremierowo od wydawnictwa P.owiększenie. Oficjalna premiera 17.05.2023r.

Akcja dzieje się współcześnie, na początku pandemii. 30-letni mężczyzna wraca z emigracji do Warszawy. Wpada w wir ciągłych imprez, narkotyków i alkoholu, aż stary znajomy oferuje mu pracę tłumacza w Ministerstwie Cyfryzacji. Kwalifikacje nie są potrzebne, grunt że panowie się znają.

Przewodnim tematem powieści wydaje się być rozczarowanie rzeczywistością.
Główny...

W małym arktycznym miasteczku, żyjącym z połowu ryb i eksploatacji podwodnych złóż ropy naftowej, ponownie splatają się losy przyjaciół z dzieciństwa. Nastolatków połączyła w przeszłości gra fabularna w stylu Dungeons&Dragons. Później ich życia potoczyły się kompletnie inaczej. Jeden został pracownikiem korporacyjnym i wziętym specjalistą od wydobywania ropy, inny glacjologiem, kolejny zawodowym żołnierzem, a pozostali przejęli rodzinny biznes skupiony na rybołóstwie.

Historia rozpoczyna się od wypadku na platformie wiertniczej, a kolejne następujące po sobie wydarzenia nieubłaganie prowadzą do ostatecznej katastrofy. W książce główny wątek przeplatany jest rozbudowanymi opisami gatunków zwierząt bytujących na tym terenie, jak również wydarzeniami z gry fabularnej, w której uczestniczyli bohaterowie.

Jest to przedziwna mieszanka tematyki i narracji, której głównym wydźwiękiem zdaje się być nieuchronne nadejście zagłady klimatycznej. Typowymi są długie, spokojne opisy po których następuje nagły atak brutalności.

Czytało się bardzo szybko, bo warsztat literacki jest sprawny, ale na pewno nie jest to typowy thriller, do jakiego jesteśmy przyzwyczajeni. Jeżeli w ogóle, to jest to thriller ekologiczny, w dodatku bardzo przygnębiający. W odróżnieniu do "Historia pszczół. Powieść", tutaj linia fabularna jest zupełnie marginalna i nie jest w stanie przykuć uwagi czytelnika.

W małym arktycznym miasteczku, żyjącym z połowu ryb i eksploatacji podwodnych złóż ropy naftowej, ponownie splatają się losy przyjaciół z dzieciństwa. Nastolatków połączyła w przeszłości gra fabularna w stylu Dungeons&Dragons. Później ich życia potoczyły się kompletnie inaczej. Jeden został pracownikiem korporacyjnym i wziętym specjalistą od wydobywania ropy, inny...

Losy żyjących współcześnie Amerykanki Delaney i Włocha Mateo splatają się za sprawą tajemniczej dziecięcej walizeczki, którą Del otrzymała w spadku po dziadku. Co jest w środku? Co wydarzyło się w ich rodzinach podczas Drugiej Wojny Światowej?

Ta sceneria jest tylko pretekstem dla Kristy Cambron by opowiedzieć emocjonującą historię zmagań utalentowanej primabaleriny i ciągle wpadającego w kłopoty młodego chłopaka z Indiany. W jaki niespodziewany sposób ich życia złączy wojenna zawierucha?

To powieść historyczna, ale ma w sobie również wiele z prozy obyczajowej. Uczucia i emocje bohaterów są jednym z bardziej istotnych aspektów tej książki. Autorka potrafi też bardzo plastycznie oddać klimat przedstawianych lokalizacji. Naprawdę można poczuć się jakby było się zaraz obok.

Przy tej książce się odpoczywa. Mimo, że fabuła dzieje się głównie podczas wojny i często wydarzenia są brutalne, to opisane są w taki sposób, że nie wywołują nadmiernie nieprzyjemnych odczuć.

Losy żyjących współcześnie Amerykanki Delaney i Włocha Mateo splatają się za sprawą tajemniczej dziecięcej walizeczki, którą Del otrzymała w spadku po dziadku. Co jest w środku? Co wydarzyło się w ich rodzinach podczas Drugiej Wojny Światowej?

Ta sceneria jest tylko pretekstem dla Kristy Cambron by opowiedzieć emocjonującą historię zmagań utalentowanej primabaleriny i...

Treściwy poradnik pisania CV.

Autorka zmieniała swoją pierwszą prawdziwą pracę koło pięćdziesiątki. Zderzyła się wtedy ze światem internetowej rekrutacji. Popełniła wiele błędów i dużo się nauczyła. Tą z trudem zdobytą wiedzą dzieli się teraz z nami.

Ja, osobiście, mam minimalne doświadczenie z pisaniem CV, więc dla mnie pozycja była całkiem zaskakująca i wartościowa. Ponadto bardzo doceniłam styl, w którym książka została napisana - luźno, potocznym językiem i nieco żartobliwie. Tekst wymagał by trochę dokładniejszej korekty, bo gdzieniegdzie trafiają się literówki.

Dobre, przystępne i treściwe. Zawartą tu wiedzę pewnie da się znaleźć gdzieś w internecie, na Youtube lub forach, ale tu jest zebrana w całość. Na pewno dam ją członkowi rodziny, który niedługo kończy studia.

Książkę dostałam od wydawnictwa Bold Gerda.

Treściwy poradnik pisania CV.

Autorka zmieniała swoją pierwszą prawdziwą pracę koło pięćdziesiątki. Zderzyła się wtedy ze światem internetowej rekrutacji. Popełniła wiele błędów i dużo się nauczyła. Tą z trudem zdobytą wiedzą dzieli się teraz z nami.

Ja, osobiście, mam minimalne doświadczenie z pisaniem CV, więc dla mnie pozycja była całkiem zaskakująca i wartościowa....

Akcja rozpoczyna się w Paryżu, w czasie Pierwszej Wojny Światowej. Lunia, pochodząca z rodziny krakowskich robotników przybywa do stolicy Francji z nadzieją zaczepienia się w świecie sztuki. Wypadki toczą się tak, że zamieszka ze Zborowskimi, którzy starają się wypromować włoskiego malarza, Modiglianego.

Młoda kobieta, zafascynowana sztuką malarza zaczyna odczuwać coraz silniejszy pociąg do samego artysty. Tu zaczyna się skomplikowany związek między dwiema złożonymi osobowościami.

Książka doskonale oddaje klimat ówczesnego Paryża i środowiska artystycznego podczas Wojny. Bohema jest biedna i głodna, ale nieustająco pijana i tworzy sztukę w przerwach między wyciem syren alarmowych.

Historia jest silnie oparta na faktach, bo powstała m.in. na podstawie wspomnień Anny Zborowskiej i Ludwiki Czechowskiej. Niestety, miałam wrażenie, że książka to właściwie taki pamiętnik. Rozdziały są króciutkie i przeskakują od jednego istotnego wydarzenia, do następnego, dając wrażenie braku ciągłości.

Ponadto same zdarzerzenia, mimo, że często dramatyczne, jednocześnie są tak przedstawione, że nie wzbudzają żywych uczuć. Prawdziwie emocjonująca jest natomiast sama końcówka.

Może mój odbiór książki pogarsza irytacja postępowaniem bohaterów. Nie zgadzam się z ich wyborami, a wielu poważnych tragedii dałoby się uniknąć, gdyby tylko kierowali się bardziej pragmatyzmem, zamiast zrywami serca.

Ale, cóż... Może to właśnie cechuje prawdziwych artystów 😉

Książkę otrzymałam od wydawnictwa Agora.

Akcja rozpoczyna się w Paryżu, w czasie Pierwszej Wojny Światowej. Lunia, pochodząca z rodziny krakowskich robotników przybywa do stolicy Francji z nadzieją zaczepienia się w świecie sztuki. Wypadki toczą się tak, że zamieszka ze Zborowskimi, którzy starają się wypromować włoskiego malarza, Modiglianego.

Młoda kobieta, zafascynowana sztuką malarza zaczyna odczuwać coraz...

Co się dzieje z zabójcami na zlecenie kiedy się starzeją i tracą jasność myślenia?

Autor Pierre Lemaitre ma ugruntowaną pozycję w literaturze. Obecnie, od wydawnictwa Nowe dostajemy jego pierwszy, napisany do szuflady kryminał.

Mathilde, 63-letnia, szacowna wdowa, w ostatnim czasie zaczyna zapominać. Wydarzenia najnowsze ulatują z pamięci, a ich miejsce zajmują przypuszczenia, oparte na poprzednich doświadczeniach. Dodatkowym problemem jest to, że kobieta od wielu dekad jest aktywnym wykonawcą zleceń organizacji zajmującej się płatną likwidacją ludzi.

Powieść to trochę kryminał, trochę sensacja, a trochę akcja. Jest tu interesujący morderca i detektyw z problemami personalnymi. Przewija się wiele postaci, które, jak tylko czytelnik zaczyna je lubić, giną na kolejnej stronie. Jest dużo ironicznych uwag i spostrzeżeń. Dodatkowo książka jest dość makabryczna. Trup ściele się gęsto, często ginąc w przykry sposób.

Uwaga! Nie dla miłośników zwierząt, bo niestety pupilom też się dostaje.

Czytało się dobrze. Podstawą jest na pewno fantastyczna postać Mathilde i rozważania nad starzeniem się oraz demencją. Druga połowa książki jest bardziej dynamiczna niż pierwsza.

Książka jest dobra. Zapewnia rozrywkę, jest zabawna, ironiczna, jest tu też dużo akcji i krwi, ale, jak dla mnie, nie wybija się nad swój gatunek.

Co się dzieje z zabójcami na zlecenie kiedy się starzeją i tracą jasność myślenia?

Autor Pierre Lemaitre ma ugruntowaną pozycję w literaturze. Obecnie, od wydawnictwa Nowe dostajemy jego pierwszy, napisany do szuflady kryminał.

Mathilde, 63-letnia, szacowna wdowa, w ostatnim czasie zaczyna zapominać. Wydarzenia najnowsze ulatują z pamięci, a ich miejsce zajmują...

Skrótowy przewodnik po psychologii dla laika.

Tak jednym zdaniem można określić "Zrozum siebie". Autorzy w sposób kompetentny i zrozumiały przybliżają złożony temat jakim jest psychologia.

Wielu z nas przeżyło jakiś kryzys, albo ma bagaż nieprzyjemnych doświadczeń z przeszłości. Czasami szala goryczy się przelewa i stwierdzamy, że koniecznie musimy coś zmienić, bo nie damy rady dalej tak funkcjonować. I w tym momencie łatwo jest dać się złapać na obietnice szybkiej i łatwej "naprawy" jaką oferują poradniki samopomocowe albo influencerzy z mediów społecznościowych. Niestety większość tych porad nie przyniesie nam oczekiwanej ulgi. Już we wstępie "Zrozum siebie" Autorzy obiecują, że nie będą nas oszukiwać - nie ma prostych i szybkich rozwiązań, do których mogą dopasować się wszyscy, zmiana to długotrwały proces, który wymaga pogłębionego wglądu w siebie.

Książka składa się z czterech części. W pierwszej,"Oto człowiek", przedstawione są podstawy psychologii jako dziedziny. W drugiej części "Rozwój człowieka", omówione są poszczególne etapy życia i co w ich czasie powinno się wykształcić jeżeli chodzi o psychikę i rozwój emocjonalny. Trzecia część "Życie w kryzysie", to przedstawienie najczęstszych chorób psychicznych, ale także zgłaszanych skarg przez pacjentów gabinetów psychoterapeutycznych (np. niska samoocena). Ostatnia część, "W stronę zdrowia" wypunktowuje jakie są szkoły psychoterapii, a także daje podstawowe rady jak dbać o higienę psychiczną.

Naprawdę żałuję, że ta książka nie powstała wcześniej. Po jej przeczytaniu, osobiście nie dowiedziałam się wielu nowych rzeczy, ale jest to solidna baza dla niezorientowanych w temacie. Autorzy są szczerzy i uczciwi w tym co napisali. Tematy są przedstawione w dużym uproszczeniu i skrótowo, ale nie jest to wada. Książka jest konkretna i czyta się ją szybko. Nie ma zbędnego lania wody, jakby płacone było od strony, co jest charakterystyczne dla wielu poradników samopomocowych. Jeżeli ktoś po przeczytaniu odczuje potrzebę zgłębienia jakiegoś zagadnienia, to to zrobi, idealnie na psychoterapii.

Podsumowując, to jest bardzo solidna pozycja. Podstawowa, ale konkretna i uczciwa. Warto od niej zacząć swoje poszukiwania i poznawanie siebie.

Skrótowy przewodnik po psychologii dla laika.

Tak jednym zdaniem można określić "Zrozum siebie". Autorzy w sposób kompetentny i zrozumiały przybliżają złożony temat jakim jest psychologia.

Wielu z nas przeżyło jakiś kryzys, albo ma bagaż nieprzyjemnych doświadczeń z przeszłości. Czasami szala goryczy się przelewa i stwierdzamy, że koniecznie musimy coś zmienić, bo nie...

Opowieść o ostatnich latach życia księdza Jana Kaczkowskiego i o życiowej przemianie Patryka Galewskiego.

Historia przedstawiona w książce zaczyna się w momencie kiedy ksiądz Jan udziela ostatnich namaszczeń w szpitalu i zaczyna myśleć o utworzeniu hospicjum w Pucku. Na drodze do realizacji planu stoją liczne przeszkody, a ponadto wkrótce otrzymuje miażdżąca diagnozę. Z kolei Patryka poznajemy od najgorszej strony. Złodziej, recydywista, nie stroni od alkoholu i narkotyków. Bez widoków na poprawę. Sytuacja beznadziejna. Zrządzeniem losu w jego życiu pojawia się ksiądz, który wbrew logice postawia dać mu szansę.

To wręcz niewiarygodne, że to wszystko wydarzyło się naprawdę. Czyta się jak powieść. Postać księdza Jana Kaczkowskiego znam od jego publicznej strony, z jego książek i licznych wywiadów, natomiast Pana Patryka Galewskiego poznałam po raz pierwszy. Wydarzenia w hospicjum i końcówka książki napawają dojmującym smutkiem, ale też odrobiną nadziei. Opisane jest kilka scen umierania, które obdarte jest ze złudzeń i poetyckich opisów. To ciężka lektura, wywołująca silne emocje.

Humor jest bardzo ważny w relacji między bohaterami, więc ich wypowiedzi są często dowcipne. Niestety, jak dla mnie, humor w narracji jest dość przyciężki i odwraca uwagę od treści książki. Musiałam się dopiero do niego przyzwyczaić wraz z trwaniem historii.

Podsumowując, to opowieść o dwóch niesamowitych ludziach, smutna, ale wzbudzająca nadzieję. Nie czyta się jej łatwo, ale skłania do refleksji i pozwala spojrzeć na swoje życie pod nowym kątem. Warto przeczytać, zarówno by poznać tych dwóch wspaniałych ludzi, jak i dla walorów psychologicznych.

Książkę otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Agora.

Opowieść o ostatnich latach życia księdza Jana Kaczkowskiego i o życiowej przemianie Patryka Galewskiego.

Historia przedstawiona w książce zaczyna się w momencie kiedy ksiądz Jan udziela ostatnich namaszczeń w szpitalu i zaczyna myśleć o utworzeniu hospicjum w Pucku. Na drodze do realizacji planu stoją liczne przeszkody, a ponadto wkrótce otrzymuje miażdżąca diagnozę. Z...

"Cierpliwość, dziewczęta! Munyal! To jedyna wartość w małżeństwie i życiu."

Tymi słowami rozpoczyna się książka "Niecierpliwe". Wypowiada je ojciec do swoich nastoletnich córek w dniu ślubu w ramach tradycyjnej mowy.

Powieść jest fikcyjna, ale oparta na prawdziwych wydarzeniach. Mówi o losach trzech młodych kobiet i ich małżeństwach. Akcja dzieje się w Kamerunie (Afryka Środkowa), społeczeństwo jest skrajnie patriarchalne, a dominującą religią jest islam. Dziewczyny muszą radzić sobie w nowej, niechcianej sytuacji. Znosić z pokorą decyzje ojców i mężów, a także radzić sobie ze współżonami. Sytuacja jest beznadziejna, a dom to nie jest przyjazne miejsce.

Książka jest druzgocząca. Przebija przez nią ból, strach i bezsilność. Bohaterki były na ten los skazane i nie ma dla nich żadnej alternatywnej drogi. Są zupełnie pozbawione decyzyjności jeśli chodzi o tak podstawowe rzeczy jak wybór partnera, zgoda na współżycie i ciążę.

Absolutnie nie dla osób wrażliwych. Występuje tu przemoc fizyczna i psychiczna oraz sceny gwałtów.

Niestety temat przemocy wobec kobiet nie jest nowy i powstało już wiele pozycji, które go przedstawiają. To co wyróżnia "Niecierpliwe" to przede wszystkim postać Autorki. Djaili Amandou Amal, jak wynika z jej noty biograficznej na odwrocie książki, to kameruńska pisarka, która sama została wydana za mąż w młodym wieku. To może sugerować, że wiele z tej książki to elementy autobiograficzne. Ponadto samo osadzenie akcji w Afryce daje poczucie nowości i egzotyki. Religia miesza się tu z magią, a zwyczaje przy ceremoniach i w codziennym życiu są całkiem inne.

Książka jest dobra i wzbudza silne emocje. Jest sprawnie napisana, nie dłuży się. Szczególnie zaskakująca była trzecia część, historia Safiry, którą możnaby było czytać tylko dla fabuły.

Z książką zapoznałam się dzięki uprzejmości wydawnictwa Nowe.

"Cierpliwość, dziewczęta! Munyal! To jedyna wartość w małżeństwie i życiu."

Tymi słowami rozpoczyna się książka "Niecierpliwe". Wypowiada je ojciec do swoich nastoletnich córek w dniu ślubu w ramach tradycyjnej mowy.

Powieść jest fikcyjna, ale oparta na prawdziwych wydarzeniach. Mówi o losach trzech młodych kobiet i ich małżeństwach. Akcja dzieje się w Kamerunie (Afryka...